-
1 Feuer
n (6) 1. od, alov; \Feuer anlegen odlamaq, alışdırmaq; \Feuer fangen* yanmaq, od tutmaq; ◊ mit \Feuer und Schwert ausrotten amansızcasına (odla-alovla) məhv etmək; ins \Feuer geraten* məc. yanmaq, od tutmaq; mit dem \Feuer spielen məc. odla oynamaq; Ül ins \Feuer gießen* məc. aranı qızışdırmaq, odun üstünə yağ tökmək; Gebranntes Kind scheut das \Feuer ata. söz. ≅ İlan vuran ala çatıdan qorxar; 2. yanğın; 3. coşqunluq, qızğınlıq; mit \Feuer cəld, tələsik, hərarətlə; für j-n durchs \Feuer gehen* kim üçünsə özünü oda-közə vurmaq; darf ich um \Feuer bitten*! icazə verin papirosumu yandırım!; 4. hərb. atəş; top atəşi; direktes \Feuer düzünə/birbaşa atəş; \Feuer geben* (auf A) atəş açmaq; unter \Feuer nehmen* atəşə tutmaq (həmç. məc.); ◊ \Feuer hinter etw. machen hər hansı bir işi sürətləndirmək; j-n in \Feuer setzen kimisə coşdurmaq; \Feuer und Flamme sein für etw. nəyəsə ürəkdən yanmaq* * *mürəkkəb isimlərin birinci tərəfi: \Feueralarm m yanğın həyəcanı; \Feueranzünder m çaxmaq; \Feuerbecken n kürə, manqal; \Feuerbestattung f kremasiya (meyitlərin xüsusi peçlərdə yandırılması); \Feuerbrand m kösöv; \Feuerbüchse f odluq (qazanlarda); \Feuer esse f 1. buxarı; 2. kürə; \Feuerhahn m yanğın krantı; \Feuerhaken m 1. yanğın qarmağı; 2. odçəkən, atəşkeş; \Feuerherd m 1. ocaq, kürə; 2. məc. yanğın mənbəyi; \Feuerlärm m 1. yanğın həyəcanı; 2. hərb. döyüş hay-küyü; \Feuerlilie f qırmızı zanbaq; \Feuerlinie f hərb. atəş xətti; \Feuerlöscher m yanğınsöndürən; \Feuer(lösch) mannschaft f yanğınsöndürən dəstə, yanğın komandası; \Feuermelder m yanğın siqnalı; \Feuernest n hərb. atəş nöqtəsi; \Feuerprobe f tar. atəşlə imtahan (yoxlama) (orta əsrlərdə); die \Feuer bestehen* 1) ən çətin imtahandan çıxmaq; 2) ilk sınaqdan keçmək (döyüşdə); \Feuerraum m odluq (sobada); \Feuerrohr n buxarı; \Feuerschaden m yanğından zərər; \Feuerschein m oh. pl alov şəfəqi; \Feuerspritze f yanğınsöndürən nasosu; \Feuerstätte f yanğın yeri; \Feuerstein m çaxmaqdaşı; \Feuertaufe f ilk iştirak, ilk sınaq (döyüşdə və ya mühüm bir işdə); \Feuertod m ölüm (tonqalda yandırmaqla); \Feuertür f tex. kürənin qapısı; \Feuerversicheruug f yanğından sığorta; \Feuerwache f yanğından mühafizə dəstəsi; \Feuerwehr f yanğınsöndürən dəstə (komanda); \Feuerwerk n atəşfəşanlıq; fişəng; \Feuerzange f maşa; \Feuerzeug n çaxmaqdaşı; papirosyandıran; \Feuerzug m buxarı -
2 feuer
sifət və feli sifətlərin birinci tərəfi \feuer bedeckt a: \feuerer Raum hərb. atəşə tutulan sahə; \feuerbereit a hərb. atəşə hazır (vəziyyətdə); döyüş vəziyyətində (topa aid); \feuerbeständig a tex. odadavamlı; \feuerfest a odadavamlı; odda yanmayan; \feuerfrei a hərb. alışmayan, alışmaz; \feuergefährlich a alışqan, tezalışan; \feuerrot a sarı-qırmızı, odrəngli; \feueres Harr sarı-qırmızı saç; \feuersicher a odadavamlı; \feuerspeiend a odpüskürən; ein \feuerer Berg vulkan, yanar dağ -
3 Feuer(s)brunst
f yanğın -
4 Kastanie
f (11) bot. şabalıd; ◊ sich (D) von anderen die \Kastanien aus dem Feuer holen lassen özgə əli ilə ilan tutmaq; j-m / für j-n die \Kastanien aus dem Feuer holen kimin üçünsə özünü oda-közə vurmaq -
5 anmachen
vt qayırmaq, bərkitmək; Feuer \anmachen od qalamaq; Licht \anmachen işığı yandırmaq -
6 anschagen
I vt 1. mıxlamaq, çalmaq, yapışdırmaq; ein Plakat \anschagen plakat asmaq; 2. mus. vurmaq, döymək; toxunmaq; die Glocke \anschagen zəngi vurmaq; eine Saite \anschagen simə toxunmaq; die Taste \anschagen dili tərpətmək (piano, qarmon); einen Ton \anschagen ton vermək; was hast du für einen Ton angeschlagen? məc. hansı tonda danışırsan?; er weiß den richtigen Ton anzuschlagen o bilir necə danışmaq lazımdır; 3. Feuer \anschagen odlandırmaq (çaxmaq daşı ilə); 4. təxmini hesablamaq; sein Leben nicht hoch \anschagen canının qədrini bilməmək; zu hoch \anschagen həddindən artıq qiymətləndirmək, qiymətini şişirtmək; zu niedrig / gering \anschagen qiymət verməmək, lazımi qədər qiymətləndirməmək; 5. ein Gewehr \anschagen hərb. silahı ələ almaq; II vi (h, s) (an A) 1. dəymək, toxunmaq; 2. cingildəmək; 3. hürmək, hürməyə başlamaq (it); der Hund schlug an it hürdü; 4. təsiri olmaq; xeyrinə olmaq; bei ihm schlägt alles an hər şey onun xeyrinə gedir -
7 bitten
vt (j-n um A) xahiş etmək (kimdənsə, nəyisə); (zu D) dəvət etmək (nəyəsə); instäntig um etw. \bitten (nə üçünsə) yalvarmaq; zu Tische \bitten masaya dəvət etmək; darf ich Sie um etwas Feuer \bitten? odunuzu olar? icazə verin siqaretimi yandırım; wenn ich \bitten darf xahiş etmək olarsa; aber ich bitte Sie! bağışlayın!; əfv edərsiniz!; ola bilərmi?; bitte ! lütfən! buyurun!, rica edirəm; zəhmət olmasa!; bitte, tun Sie das lütf edin; wie bitte? nə buyurursunuz?; ◊ \bitten steht frei xahiş etmək yasaq deyil -
8 Eisen
n (7) 1. dəmir; ein Mann von / aus \Eisen məc. dəmiriradəli adam; er ist von Stahl und \Eisen məc. onun canı dəmirdəndir; ◊ Schmiede das \Eisen, solange es heiß ist ata. söz. ≅ Dəmiri isti-isti döyərlər; Not bricht \Eisen ata. söz. Ac qılınca çapar; altes \Eisen köhnə dəmir qırıntıları; zum alten \Eisen werfen* məc. arxivə vermək; mehrere \Eisen im Feuer haben 1) bir neçə dəlil də ehtiyatda saxlamaq; 2) eyni vaxtda müxtəlif işlərlə məşğul olmaq; 2. qılınc; 3. nal; 4. ütü; 5. buxov; in \Eisen schlagen* / legen buxovlamaq, qandallamaq -
9 fangen
1. vt tutmaq; Feuer \fangen 1) alışıbyanmaq, od tutmaq; 2) məc. sevmək; vurulmaq; Grillen \fangen məc. ürəyi sıxılmaq, darıxmaq, xiffət etmək; 2. sich \fangen: ◊ eine Maus hat sich in der Falle gefangen siçan tələyə düşüb; sich in seinen eigenen Worten \fangen dolaşmaq (öz dediyi sözlərdən) -
10 Freudenbezeigung
f sevincini bildirmə; \Freudenbezeigung botschaft f şad xəbər; \Freudenbezeigung fest n şənlik bayramı; \Freudenbezeigung feuer n şənləndirici tonqal -
11 fürchten
vt və sich \fürchten (vor D) qorxmaq (kimdənsə, nədənsə); Gebranntes Kind fürchtet das Feuer ata. söz. ≅ Süddən ağzı yanan, qatığı üfləyə-üfləyə içər; İlan vuran ala çatıdan qorxar -
12 gebrannt
qovrulmuş; yandırılmış, yanmış; \gebrannte Mandeln qovrulmuş badam; ◊ Gebranntes Kind scheut das Feuer ata. söz. ≅ Süddən ağzı yanan suyu üfürə-üfürə içər; İlan vuran ala çatıdan qorxar -
13 greifen
I vt tutmaq, götürmək; yapışmaq; beim Kragen \greifen yaxasından yapışmaq; II vt (nach D) nəyəsə əlini uzatmaq; nəyisə götürmək; er griff nach dem Buch o, kitabı götürdü; (zu D) yapışmaq, (nədənsə), əl atmaq; (nəyəsə); in die Tasche \greifen əlini cibinə salmaq (soxmaq); zu den Waffen \greifen silahdan yapışmaq; er greift zum letzten Mittel o, axırıncı vasitəyə əl atır; um sich \greifen məc. genişlənmək, yayılmaq, artmaq (yanğın); das Feuer greift um sich alov ətrafa yayılır; j-m unter die Arme \greifen məc. kiminsə əlindən tutmaq, dadına çatmaq; aus der Luft \greifen havadan almaq, uydurmaq -
14 holen
vt gətirmək, özü ilə gətirmək (miniklə); kiminsə, nəyinsə dalınca gedib gətirmək; \holen lassen* göndərmək (kiminsə, nəyinsə dalınca); hol dich der Teufel! rədd ol cəhənnəmə! Atem \holen nəfəs almaq, nəfəsini dərmək; er hat sich einen Schnupfen geholt o, zökəm olub; j-n Kastanien aus dem Feuer \holen lassen* məsəl. özgə əli ilə iş gördürmək; ilanı Seyid Əhməd əliylə tutmaq -
15 Kind
n (5) uşaq; das \Kind meldet sich 1) uşaq tərpənir (ana bətnində); 2) uşaq səs çıxarır (doğuşda); ein frühgeborenes / unrei-fes \Kind yarımçıq doğulmuş uşaq; ein unehliches / natürliches \Kind bic doğulmuş uşaq; ein \Kind abtreiben uşaq salmaq; ein \Kind bekommen / kriegen uşaq doğmaq; ein \Kind erwarten / mit einem \Kind gehen / ein \Kind unter dem Herzen tragen boylu olmaq; von \Kind auf uşaqlıqdan; an \Kindes Statt annehmen* övladlığa götürmək; ◊ das \Kind beim rechten Namen nennen şeyləri öz adı ilə adlandırmaq; sich bei j-m lieb \Kind machen kiminsə qılığına girmək; mit \Kind und Kegel bütün ailəsi ilə (duz torbası ilə) birlikdə; das \Kind mit dem Bade ausschütten qaşını düzəldən yerdə vurub gözünü çıxartmaq; \Kinder und Narren sagen die Wahrheit ata. söz. Sözün düzünü uşaqla dəlidən soruşarlar; Gebranntes \Kind scheut das Feuer ata. söz. Sıyıqdan ağzı yanan çiy süddən qorxar -
16 leiten
vt 1. aparmaq; başçılıq etmək, idarə etmək; 2. das Feuer \leiten hərb. atəşi idarə etmək; in die Wege \leiten hazırlamaq, təşkil etmək; 3. fiz. cərəyanı ötürmək -
17 machen
I vt 1. etmək; icra etmək; hazırlamaq; 2. … ibarət olmaq; das macht im ganzen … bu … ibarətdir; 3. səbəb olmaq, bais olmaq; \machen, daß … elə etmək ki… j-m Durst \machen kimdəsə coşqun həvəs oyatmaq; j-m Angst \machen kimisə qorxutmaq; den Anfang \machen başlamaq, bir işin bünövrəsini qoymaq; Anstalten \machen nəyəsə hazırlaşmaq; das Bett \machen yatağı (yorğan-döşəyi) yığışdırmaq; böses Blut \machen həyəcanlandırmaq; narazılığa səbəb olmaq; den Dummen \machen aldadılmaq; axmaq yerinə qalmaq; Einwände / Einwürfe \machen etiraz etmək; Feierabend \machen işi qurtarmaq, dayandırmaq; Feuer \machen ocaq qalamaq; Gebrauch \machen von etw. nədənsə istifadə etmək; Geschichte \machen tarix açmaq; Geschichten \machen əngəl törətmək; sich (D) Illusionen \machen xəyalpərvərlik etmək; Licht \machen işığı yandırmaq; j-m Mut \machen kimisə ruhlandırmaq; eine Partie \machen bir əl oynamaq (şahmat və s.); sie machte eine gute Partie o, yaxşı ər tapdı; einen Punkt \machen nöqtə qoymaq, son qoymaq; Schluß \machen bitirmək, qurtarmaq; es ist nicht zu \machen bu, mümkün olan iş deyil; es ist nichts zu \machen nə edəsən, buna çarə yoxdur; das macht nichts! zərər yoxdur; sich (D) nichts aus etw. \machen nəyəsə əhəmiyyət verməmək; nəyisə ürəyinə salmamaq; mach schnell! tez ol!, tələs!; er macht’s nicht mehr lange onun ömrünə az qalıb; II sich \machen: sich an etw. \machen bir işə girişmək; sich auf den Weg / die Beine / die Socken \machen yola düşmək / düzəlmək; sich aus dem Staube \machen sürüşquluya dəm vermək -
18 Öl
n (2) 1. yağ (bitki); in \Öl malen yağlı boya ilə çəkmək; 2. neft; ◊ \Öl ins Feuer gießen / schütten köz üstünə yağ tökmək, qızışdırmaq -
19 schüren
vt 1. kömürü qarışdırmaq; das Feuer \schüren alışdırmaq; 2. məc. qızışdırmaq -
20 Schwert
n (5) qılınc; ◊ mit Feuer und \Schwert amansızcasına qılıncdan keçirərək
См. также в других словарях:
Feuer — Ein gewöhnliches Lagerfeuer … Deutsch Wikipedia
Feuer — Feuer: Das altgerm. Substantiv mhd. viur, ahd. fiur (älter fuir), niederl. vuur, engl. fire, aisl. fyrr ist z. B. verwandt mit griech. pȳr »Feuer« und hethit. paḩḩur »Feuer« und beruht mit diesen auf idg. *peu̯ōr, pū̆r, Genitiv *punés… … Das Herkunftswörterbuch
Feuer — is the German language word for fire. From its origins, the word feuer has made its way into contemporary use as a family name. According to Israel s Diaspora Museum [ [http://www.israel mfa.gov.il/MFA/Israel%20beyond%20the%20conflict/The%20Comput… … Wikipedia
Feuer — Feuer. Diese mächtige, belebende, wärmende, erzeugende Naturkraft ist es, die im Kern unsers Planeten wirkt und sein Herz und seine Adern schwellt, die in siedenden Quellen ausströmen oder als verheerende Vulkane ausbrechen; sie ist es, die in… … Damen Conversations Lexikon
Feuer — Sn std. (8. Jh.), mhd. viur, vi(u)wer, ahd. fiur, as. fiur Stammwort. Aus wg. * fewur n. Feuer , auch in ae. fӯr, afr. fior, fiur; daneben steht anord. (arch.) fúrr m. (mit langem ū und sekundärer Überführung in einen i Stamm), anord. funi m.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Feuer [3] — Feuer (seemännische Abkürzung für Leuchtfeuer) unterbrochenes, gleichstarkes Feuer, weiß oder farbig (rot oder grün) mit kurzen Unterbrechungen gleicher Dauer (vgl. Fig. 1). Die Unterbrechungen können auch in Gruppen von zwei oder mehreren… … Lexikon der gesamten Technik
Feuer — Feuer, bengalisches, s. Bengalisches Feuer. – Flüssiges F., s.v.w. Phönizisches Feuer. – Heilige F., s. Naturgas … Kleines Konversations-Lexikon
Feuer — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • Brand Bsp.: • Ein Brand brach aus. • Papier fängt leicht Feuer. • Ich möchte einen Brand melden. • Gab es ein Feuer? … Deutsch Wörterbuch
Feuer [1] — Feuer, das gleichzeitige Auftreten von Wärme u. Licht, in Folge chemischer Processe od. mancher plötzlich eintretender Veränderungen in dem Molecularzustande der Körper. Vgl. Flamme u. Verbrennnung. Das Feueranmachen gehört unter die frühesten… … Pierer's Universal-Lexikon
Feuer [1] — Feuer, eine aus gleichzeitiger Licht und Wärmeentwickelung gebildete Erscheinung. Tritt sie an festen oder flüssigen Körpern auf, so nennt man sie Glut, bei Gasen Flamme. Wo Licht ohne nachweisbare Wärme entwickelt wird, spricht man nicht von F … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Feuer [2] — Feuer, die unter den Seeleuten allgemein übliche Abkürzung für Leuchtfeuer (s.d.). Sie wird auch im amtlichen Sprachgebrauch benutzt und dient u.a. dazu, daß bei Meldungen des nächtlichen Ausguckpostens die Lichter der Positionslaternen der… … Lexikon der gesamten Technik
