-
1 Femininum
n; -s, Feminina; LING.1. Genus: feminine2. Subst.: feminine noun* * *Fe|mi|ni|num ['feːminiːnʊm]nt -s, Feminina[-na] (GRAM) feminine noun* * *Fe·mi·ni·num<-s, Feminina>[ˈfe:mini:nʊm]nt LING feminine noun* * *das; Femininums, Feminina feminine noun* * *1. Genus: feminine2. subst: feminine noun* * *das; Femininums, Feminina feminine noun -
2 femininum
(et) the feminine (gender). -
3 femininum
-
4 femininum
n. feminine, (Grammar) female gender; word which marks the female gender -
5 Femininum
-
6 Femininum
-
7 Femininum
n1. female gender2. feminine -
8 فرج المرأة
1) 1. cunnus 2. pudendum femininum 2) female pudendum 3) pudendum femininum NA 4) 1. pudendum muliebre 2. pudendum femininum -
9 Berufstätige
Berufstätige pl PERS employed, employed persons, working persons* * *Berufstätige
(Femininum) career girl, (pl.) working people;
• Berufstätiger professional worker;
• Berufstätigkeit professional activity (employment, business), work, occupation, job;
• leitende Berufstätigkeit managerial occupation;
• Berufsthema professional subject;
• Berufstüchtigkeit occupational efficiency;
• Berufsumschulung vocational rehabilitation, occupational retraining. -
10 femininus
feminina, femininum ADJwoman's; female, feminine; proper to/typical of a woman -
11 فرج
1) pudendum 2) 1. vulva 2. pudendum femininum -
12 لبن المرأة
1. lac femininum 2. human milk -
13 женская половая область
female pudendum, pudendum femininum [NA]Большой русско-английский медицинский словарь > женская половая область
-
14 femininus
fēmĭnīnus, a, um, adj. [femina], in gram., of the feminine gender, feminine:nomen,
Varr. R. R. 3, 5, 6; Quint. 1, 5, 54; 1, 6, 14 et saep.; cf.:quae feminina positione mares significant,
id. 1, 4, 24:funis masculinum sit an femininum,
id. 1, 4, 24:sexus,
Dig. 2, 8, 2, § 3; Gai. Inst. 1, 130: persona, id. ib. 1, 150; 3, 24.— Adv.: fēmĭnīnē, femininely, of the feminine gender (postclass.), Arn. 1, 36; Charis. p. 55 P.; Fest. s. v. Petronia, p. 250, 15 Müll. -
15 masculinus
mascŭlīnus, a, um, adj. [masculus], male, masculine; of human beings, animals, and plants (not in Cic.; perh. not ante-Aug.).I.Lit.:II.membra,
the male parts, Phaedr. 4, 14, 15:facies,
App. M. 7, p. 190, 20:rapa rotunda masculini sexus,
Plin. 19, 5, 25, § 75.—Transf.a.(Cf. masculus, II. B.) Manly, worthy of manhood: masculini viri, v. l. Quint. 5, 12, 20; al. leg. masculi.—b.In gram., of gender, masculine:A.masculina Graeca nomina,
Quint. 1, 5, 61:ut si quaeratur, funis masculinum sit an femininum,
id. 1, 6, 3: masculino genere cor enuntiavit Ennius, Caesell. Vindex ap. Gell. 7, 2.—Hence, adv. (post-class.).mascŭlīnē, in the masculine gender, Arn. 1, 36: masculine etiam dicebant frontem, Paul. ex Fest. p. 151 Müll.:* B.caelum masculine veteres dixerunt,
Charis. p. 55 P. —mascŭlīnĭter, in the masculine gender, Vet. Interpr. Iren. 1, 1. -
16 ἀκοστή
Grammatical information: f.Meaning: `barley' (Nic. Al. 106).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Hesychius calls the word Cyprian; Schol. on Ζ 506 Thessalian as name for food in general; cf. Bechtel Dial. 1, 204. Unclear ἀκόστιλα ἐλάχιστα H. κοσταί = ἀκοστή H. may have lost its vowel, Kuiper 1956 [FS Kretschmer], 221. - Connected with Lat. acus - eris n. `Granne, Spreu', Goth. ahs, OHG ahir n. etc. `ear (of corn)'. Frisk: "Der Bildung nach wäre ἀκοσ-τή als substantiviertes Femininum ("die Grannige") mit lat. onus-tus, venus-tus ( locus-ta?) zu vergleichen, was natürlich möglich ist" shows the weakness of this explanation; s. Schwyzer 503; but one wouls expect e-grade * akes-. Szemerényi Gnomon 43, 1961, 652 proposes * ako(n)stā \< * akont-tā. The form in - στ- (cf. ἄκαστος) rather points to foreign origin, as would the forms with - γ-, and κοσταί, if these are old.See also: Cf. also ἄχνη.Page in Frisk: 1,56-57Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀκοστή
См. также в других словарях:
femininum — fȅminīnum (feminȋnum) m DEFINICIJA gram. 1. ženski rod 2. imenica ženskoga roda ETIMOLOGIJA vidi femina … Hrvatski jezični portal
femininum — лат. (фэмининум) женский род (в грамматике). Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 … Словарь иностранных слов русского языка
Feminīnum — (lat.), Wort weiblichen Geschlechts (vgl. Genus) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Femininum — Das Genus ([ˈgeːnʊs/ˈgɛnʊs], Pl.: Genera [ˈgeːnəʁa/ˈgɛnəʁa]; von lat. genus ‚Art, Gattung, Geschlecht‘, als grammatischer Terminus technicus nach agr. γένος) oder grammatische Geschlecht ist ein in vielen Sprachen vorkommendes… … Deutsch Wikipedia
Femininum — Fe|mi|ni|num 〈a. [ ′ ] n.; s, ni|na; Gramm.; Abk.: f.〉 weibliches Geschlecht, weibliches Substantiv; → Lexikon der Sprachlehre [lat., „das Weibliche“] * * * Fe|mi|ni|num [auch: femi ni:nʊm], das; s, …na [lat. (genus) femininum] (Sprachwiss.): a)… … Universal-Lexikon
Femininum — feminin »weiblich; weibisch«: Das Wort ist aus gleichbed. lat. femininus entlehnt, einer Bildung zu lat. femina »Weib, Frau« (vgl. hierüber den Artikel ↑ Filius). Dazu stellt sich der grammatische Ausdruck Femininum »weibliches Geschlecht;… … Das Herkunftswörterbuch
Femininum — Fe|mi|ni|num das; s, ...na <aus gleichbed. lat. (genus) femininum>: a) weibliches Geschlecht eines Substantivs; b) weibliches Substantiv (z. B. die Uhr); Abk.: f., F., Fem. (Sprachw.) … Das große Fremdwörterbuch
fémininum — a in na m, mn. féminina s tudi féminini m (ẹ̑) lingv. ženski spol: postaviti pridevnik v femininum / feminina na a samostalniki ženskega spola na a … Slovar slovenskega knjižnega jezika
femininum — См. femmìnile … Пятиязычный словарь лингвистических терминов
Femininum — Hunkøn. Se Genus … Danske encyklopædi
Femininum — Fe|mi|ni|num 〈a. [ ′ ] n.; Gen.: s, Pl.: ni|na; Abk.: f. ; Gramm.〉 1. weibl. Geschlecht 2. weibl. Substantiv [Etym.: lat., »das Weibliche«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch