Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

effundo

  • 21 effusio

    effūsio, ōnis, f. (effundo), I) aktiv, das Ausgießen, Ausschütten, 1) eig.: a) der Erguß, tutantur se atramenti effusione sepiae, Cic. de nat. deor. 2, 127: vesicam urinae effusione laxare, Hieron. in Isai. 13, 47, 1. – b) das Vergießen, α) des eigenen Blutes, sanguinis sui, Augustin. de civ. dei 5, 18, p. 226, 6 D.2 u. 18, 53, 2. p. 341, 27 D.2: larga sanguinis, Nepot. epit. 15, 7. p. 507, 23 H. – β) fremden Blutes, eff. sanguinis, Hieron. epist. 69, 3. Salv. adv. avar. 2, 6: nimii sanguinis, Sex. Ruf. 28 extr.: nec multi cruoris eff., Amm. 20, 7, 11. – 2) übtr.: a) die verschwenderische Verausgabung, -Ausgabe, die Verschwendung, maßlose Freigebigkeit, m. subj. Genet., luxuriae effusiones, Heges. 4, 25, 2. – m. obj. Genet., hae pecuniarum effusiones, Cic. de off. 2, 56. – mit Ang. gegen wen? ipsius in alios effusio, Cic. ad Att. 7, 3, 3. – absol., liberalitatem effusio imitatur, Cic.: iactantia et effusio et quidvis potius quam liberalitas existimanda est, cui ratio non constat, Plin. pan.: in hac vita... quas effusiones fieri putatis? Cic. Rosc. Am. 134: si divitias quisque semper augeat, quae cotidianis effusionibus suppetant, Augustin. de civ. dei 2, 20. p. 78, 5 D.2 – b) die maßlose Sucht, m. Genet. Gerund., nondum hāc effusione inductā bestiis omnium gentium circum (den Zirkus) complendi, Liv. 44, 9, 4. – II) medial, das Sichergießen, 1) eig.: a) der Erguß einer Flüssigkeit, laborare effusione alvi (Bauchfluß), Capit. Gord. 28, 6. – prägn. = die Fähigkeit od. Neigung des Wassers, sich überall, wo es nicht eingeschlossen ist, nach allen Seiten hin zu ergießen, aquae liquor atque effusio, Cic. de nat. deor. 2, 26. – b) das Hervorschießen eines Lichtstrahls, das Hervorstrahlen, radii, Chalcid. Tim. 238. – c) das Herausströmen einer Menschenmenge, effusiones hominum ex oppidis, Cic. Pis. 51. – 2) übtr., der maßlose Erguß, die Ausgelassenheit, eodem vitio est effusio animi in laetitia, quo in dolore contractio (Beengung), Cic. Tusc. 4, 66: ut infinita varietas voluptatum insanis effusionibus exquiratur, Augustin. de civ. dei 1, 30. p. 47, 10 D.2

    lateinisch-deutsches > effusio

  • 22 effusor

    effūsor, ōris, m. (effundo), I) der Vergießer, sanguinis (Christi), Augustin. enarr. in psalm. 58. serm. 1. § 15. – II) übtr., der reichliche Spender, Augustin. serm. 179, 10.

    lateinisch-deutsches > effusor

  • 23 effusus

    effūsus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. effundo), hingegossen, I) eig.: 1) losgelassen, frei fliegend, effusis habenis, mit verhängtem Zügel, Curt. u. Frontin. (vgl. Mützell Curt. 4, 9 [38], 24. p. 294, b): u. so quam posset effusissimis habenis, mit ganz verh. Z., in gestrecktestem Laufe, Liv. – comae eff., fliegende Haare, Ov.: u. poet. übtr., nymphae caesariem effusae per candida colla, mit frei über den weißen Nacken wallendem Haar, Verg. – dah. v. Lauf = gestreckt, effuso cursu od. cursu effuso, im gestreckten, vollen Lauf (v. Fußgängern u. Reitern), Liv., Curt. u.a. (vgl. Wölffl. Liv. Krit. S. 16). – 2) lang hingestreckt, corpus, Lucr. – dah. v. Örtlichkeiten usw. = sich weithin-, weit und breit erstreckend, weit, mare late effusum, Hor.: loca, weite, flache Gegenden, Tac.: effusissimus maris Hadriatici sinus, Vell. – poet., membra, volle, Stat. Theb. 6, 841. – 3) v. Soldaten = nicht in Reih und Glied (stehend, marschierend usw.), zerstreut, ungeordnet (vgl. Drak. u. Fabri Liv. 21, 25, 8), agmen, Liv.: u. so effuso agmine, Liv., effuso exercitu, Sall.: u. subst. effusi (sc. milites, hostes u. dgl.), Sall. u. Liv. – dah. prägn., fuga effusa, effusior, unordentliche, wilde Flucht, Liv. (vgl. Wölffl. Liv. Krit. S. 17): caedes eff., Liv. – II) übtr., sich gehen lassend, verschwenderisch, a) v. Pers.: m. in u. Abl., quis in largitione effusior? Cic.: in laudandis discipulorum dictionibus nec malignus nec effusus, Quint.: m. Abl. (in), munificentiā effusissimus (v. Cäsar), Vell. 2, 41, 2. – b) v. Lebl. = unmäßig, übertrieben, sumptus, Cic.: honores, Nep.: laetitia, ausgelassene, Cic.: effusior cultus in verbis, Quint.: studium effusissimum, der leidenschaftlichste Eifer, Suet.: effusissimo amplexu alqm invadere, stürmisch umarmen, Petron.

    lateinisch-deutsches > effusus

  • 24 auskramen

    auskramen, bildl., ostentare. – ich krame mein Wissen au., in medium effundo, quae scio. Auskramen, das, - ung, die, seiner Kunst u. Kenntnisse, ostentatio artis et portentosa scientiae venditatio.

    deutsch-lateinisches > auskramen

  • 25 effusio

    effūsio, ōnis, f. (effundo), I) aktiv, das Ausgießen, Ausschütten, 1) eig.: a) der Erguß, tutantur se atramenti effusione sepiae, Cic. de nat. deor. 2, 127: vesicam urinae effusione laxare, Hieron. in Isai. 13, 47, 1. – b) das Vergießen, α) des eigenen Blutes, sanguinis sui, Augustin. de civ. dei 5, 18, p. 226, 6 D.2 u. 18, 53, 2. p. 341, 27 D.2: larga sanguinis, Nepot. epit. 15, 7. p. 507, 23 H. – β) fremden Blutes, eff. sanguinis, Hieron. epist. 69, 3. Salv. adv. avar. 2, 6: nimii sanguinis, Sex. Ruf. 28 extr.: nec multi cruoris eff., Amm. 20, 7, 11. – 2) übtr.: a) die verschwenderische Verausgabung, -Ausgabe, die Verschwendung, maßlose Freigebigkeit, m. subj. Genet., luxuriae effusiones, Heges. 4, 25, 2. – m. obj. Genet., hae pecuniarum effusiones, Cic. de off. 2, 56. – mit Ang. gegen wen? ipsius in alios effusio, Cic. ad Att. 7, 3, 3. – absol., liberalitatem effusio imitatur, Cic.: iactantia et effusio et quidvis potius quam liberalitas existimanda est, cui ratio non constat, Plin. pan.: in hac vita... quas effusiones fieri putatis? Cic. Rosc. Am. 134: si divitias quisque semper augeat, quae cotidianis effusionibus suppetant, Augustin. de civ. dei 2, 20. p. 78, 5 D.2 – b) die maßlose Sucht, m. Genet. Gerund., nondum hāc effusione inductā bestiis omnium gentium circum (den Zirkus) complendi, Liv. 44, 9, 4. – II) medial, das Sichergießen, 1) eig.: a) der
    ————
    Erguß einer Flüssigkeit, laborare effusione alvi (Bauchfluß), Capit. Gord. 28, 6. – prägn. = die Fähigkeit od. Neigung des Wassers, sich überall, wo es nicht eingeschlossen ist, nach allen Seiten hin zu ergießen, aquae liquor atque effusio, Cic. de nat. deor. 2, 26. – b) das Hervorschießen eines Lichtstrahls, das Hervorstrahlen, radii, Chalcid. Tim. 238. – c) das Herausströmen einer Menschenmenge, effusiones hominum ex oppidis, Cic. Pis. 51. – 2) übtr., der maßlose Erguß, die Ausgelassenheit, eodem vitio est effusio animi in laetitia, quo in dolore contractio (Beengung), Cic. Tusc. 4, 66: ut infinita varietas voluptatum insanis effusionibus exquiratur, Augustin. de civ. dei 1, 30. p. 47, 10 D.2

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effusio

  • 26 effusor

    effūsor, ōris, m. (effundo), I) der Vergießer, sanguinis (Christi), Augustin. enarr. in psalm. 58. serm. 1. § 15. – II) übtr., der reichliche Spender, Augustin. serm. 179, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effusor

  • 27 effusus

    effūsus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. effundo), hingegossen, I) eig.: 1) losgelassen, frei fliegend, effusis habenis, mit verhängtem Zügel, Curt. u. Frontin. (vgl. Mützell Curt. 4, 9 [38], 24. p. 294, b): u. so quam posset effusissimis habenis, mit ganz verh. Z., in gestrecktestem Laufe, Liv. – comae eff., fliegende Haare, Ov.: u. poet. übtr., nymphae caesariem effusae per candida colla, mit frei über den weißen Nacken wallendem Haar, Verg. – dah. v. Lauf = gestreckt, effuso cursu od. cursu effuso, im gestreckten, vollen Lauf (v. Fußgängern u. Reitern), Liv., Curt. u.a. (vgl. Wölffl. Liv. Krit. S. 16). – 2) lang hingestreckt, corpus, Lucr. – dah. v. Örtlichkeiten usw. = sich weithin-, weit und breit erstreckend, weit, mare late effusum, Hor.: loca, weite, flache Gegenden, Tac.: effusissimus maris Hadriatici sinus, Vell. – poet., membra, volle, Stat. Theb. 6, 841. – 3) v. Soldaten = nicht in Reih und Glied (stehend, marschierend usw.), zerstreut, ungeordnet (vgl. Drak. u. Fabri Liv. 21, 25, 8), agmen, Liv.: u. so effuso agmine, Liv., effuso exercitu, Sall.: u. subst. effusi (sc. milites, hostes u. dgl.), Sall. u. Liv. – dah. prägn., fuga effusa, effusior, unordentliche, wilde Flucht, Liv. (vgl. Wölffl. Liv. Krit. S. 17): caedes eff., Liv. – II) übtr., sich gehen lassend, verschwenderisch, a) v. Pers.: m. in u. Abl., quis in largitione ef-
    ————
    fusior? Cic.: in laudandis discipulorum dictionibus nec malignus nec effusus, Quint.: m. Abl. (in), munificentiā effusissimus (v. Cäsar), Vell. 2, 41, 2. – b) v. Lebl. = unmäßig, übertrieben, sumptus, Cic.: honores, Nep.: laetitia, ausgelassene, Cic.: effusior cultus in verbis, Quint.: studium effusissimum, der leidenschaftlichste Eifer, Suet.: effusissimo amplexu alqm invadere, stürmisch umarmen, Petron.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effusus

  • 28 exfuti

    exfūtī, s. effundo .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exfuti

  • 29 effusio

    effūsĭo, ōnis, f. [effundo], a pouring out, pouring forth, shedding (a Ciceron. word).
    I.
    Lit.:

    atramenti,

    Cic. N. D. 2, 49, 127:

    aquae liquor et effusio, i. e. its property of pouring forth,

    fluidity, id. ib. 2, 10, 26:

    sanguinis,

    Vulg. Judic. 9, 24; cf.

    alvi,

    Capitol. Gord. Tert. 28, 6.—
    B.
    Transf.
    1.
    A pouring or rushing out of people:

    effusiones hominum ex oppidis,

    Cic. Pis. 22, 51.—
    2.
    Profusion, prodigality, Cic. Part. 23, 81; id. Att. 7, 3, 3; Liv. 44, 9; Vop. Flor. 1.—In the plur.:

    pecuniarum effusiones,

    Cic. Off. 2, 16, 56; id. Rosc. Am. 46, 134.—
    II.
    Trop., extravagance, excess:

    animi in laetitia,

    Cic. Tusc. 4, 31, 66.

    Lewis & Short latin dictionary > effusio

  • 30 effusorie

    effūsōrĭe, adv. [effusus, effundo], i. q. effuse, 1., far and wide, dispersedly, Amm. 31, 16 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > effusorie

  • 31 effusus

    effūsus, a, um, Part. and P. a., from effundo.

    Lewis & Short latin dictionary > effusus

  • 32 prodigo

    prōdĭgo, ēgi, actum, 3, v. a. [pro-ago], to drive forth, to drive to a place.
    I.
    Lit. (ante-class.):

    sues in lutosos limites,

    Varr. R. R. 2, 4:

    in pabulum,

    id. ib. 2, 7 med.:

    pulli prodigendi in solem,

    id. ib. 3, 9 med.
    II.
    Transf., to get rid of.
    A.
    In a good sense, to use up, consume (post-class.):

    esculentum potulentumve,

    Dig. 1, 18, 18.—
    B.
    In a bad sense, to squander, to lavish, waste, dissipate (not in Cic. or Cæs.; cf.:

    effundo, profundo, consumo): festo die si quid prodegeris,

    Plaut. Aul. 2, 8, 10:

    suom,

    id. Merc. 5, 4, 60: aliena bona, Sall. Or. Lepidi contra Sull.:

    opes, Suet. ner. 30: sua,

    Tac. H. 1, 20:

    illi prodigere vitam pro victoriā contendentes,

    Amm. 16, 12, 50:

    singulos artus suos fortunae prodigendos dare quaestu atque compendio gloriarum,

    Gell. 2, 27, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > prodigo

  • 33 sterno

    sterno, strāvi, strātum, 3 ( pluperf. sync. strarat, Manil. 1, 774: strasset, Varr. ap. Non. 86, 8), v. a. [Gr. root STOR, storennumi, to spread; stratos, camp; Sanscr. star- strnāmi = sterno; cf.: strages, struo, torus, and lātus, adj., old Lat. stlatus], to spread out, spread abroad; to stretch out, extend.
    I.
    Lit. (mostly poet. and in postAug. prose; in Cic. only in the part. perf.; cf.:

    effundo, extendo, subicio, subdo): vestes,

    Ov. M. 8, 658:

    in duro vellus solo,

    id. F. 4, 654:

    bubulos utres ponte,

    Plin. 6, 29, 34, § 176:

    hic glarea dura Sternitur,

    Tib. 1, 7, 60:

    natas sub aequore virgas Sternit,

    i. e. scatters, strews, Ov. M. 4, 743:

    harenam,

    id. F. 3, 813; id. Am. 2, 14, 8:

    herbas,

    id. M. 7, 254:

    poma passim,

    Verg. E. 7, 54:

    spongeas ad lunam et pruinas,

    Plin. 31, 11. [p. 1758] 47, §

    123: arma per flores,

    Grat. Cyneg. 487:

    fessi sternunt corpora,

    stretch out their bodies, lie down, Liv. 27, 47, 9; cf.:

    sternunt se somno diversae in litore phocae,

    Verg. G. 4, 432.—Mid.:

    sternimur optatae gremio telluris,

    Verg. A. 3, 509; and:

    in Capitolinas certatim scanditur arces Sternunturque Jovi,

    Sil. 12, 340.— Part. perf.: strātus, a, um, stretched out, lying down, prostrate (syn. prostratus): strata terrae, Enn. ap. Non. 172, 20 (Trag. v. 370 Vahl.):

    nos humi strati,

    Cic. de Or. 3, 6, 22:

    quidam somno etiam strati,

    Liv. 37, 20, 5:

    ad pedes strati,

    Cic. Att. 10, 4, 3:

    stratum jacere et genua complecti,

    Quint. 6, 1, 34:

    nunc viridi membra sub arbuto Stratus,

    Hor. C. 1, 1, 21.—
    2.
    Of places, to extend:

    insulae Frisiorum, Chaucorum, etc.... sternuntur inter Helium ac Flevum,

    stretch out, extend, Plin. 4, 15, 29, § 101; 3, 5, 9, § 60;

    hence, vites stratae,

    spreading, Col. 5, 4, 2 (for Nep. Milt. 5, 3, v. under rarus, II. A.).—
    B.
    In partic., to spread a thing out flat, i. e. to smooth, level (mostly poet.):

    sternere aequor aquis,

    Verg. A. 8, 89; cf.:

    placidi straverunt aequora venti,

    id. ib. 5, 763:

    nunc omne tibi stratum silet aequor,

    id. E. 9, 57:

    pontum,

    Ov. M. 11, 501:

    mare,

    Plin. 2, 47, 47, § 125:

    stratoque super discumbitur ostro,

    Verg. A. 1, 700:

    viam per mare,

    smoothed, levelled, Lucr. 3, 1030 (acc. to the Gr. hodon storennumi):

    stratum militari labore iter,

    Quint. 2, 13, 16; so,

    hoc iter Alpes, Hoc Cannae stravere tibi,

    Sil. 12, 514;

    and trop.: praesens tibi fama benignum Stravit iter,

    Stat. Th. 12, 813.—
    * 2.
    Trop. (the figure borrowed from the sea), to calm, still, moderate:

    odia militum,

    Tac. H. 1, 58 (cf.:

    constrata ira,

    Stat. S. 2, 5, 1).—
    II.
    Transf.
    A.
    To cover, cover over (by spreading something out; the predom. class. signif. of the word; cf. obtendo).
    1.
    Of a couch, bed, etc., to spread, prepare, arrange, make:

    lectus vestimentis stratus est,

    Ter. Heaut. 5, 1, 30; cf.:

    strata cubilia sunt herbis,

    Lucr. 5, 1417:

    rogatus est a Maximo, ut triclinium sterneret... Atque ille stravit pelliculis haedinis lectulos Punicanos,

    Cic. Mur. 36, 75; so,

    lectum, lectos, biclinium, triclinia, etc.,

    Plaut. Stich. 2, 2, 33; id. Most. 1, 4, 14; id. Men. 2, 3, 3; id. Bacch. 4, 4, 70; id. Ps. 1, 2, 31; Ter. Heaut. 1, 1, 73; id. Ad. 2, 4, 21; Cic. Clu. 5, 14; id. Tusc. 5, 21, 61; Hirt. B. G. 8, 51:

    his foliis cubitus sternere,

    Plin. 24, 9, 38, § 59:

    torum frondibus,

    Juv. 6, 5:

    strata cathedra,

    cushioned, id. 9, 52; cf. also, ARCERAM NE STERNITO, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 25; and absol.:

    jubet sterni sibi in primā domus parte (sc. lectum),

    Plin. Ep. 7, 27, 7.—
    2.
    Esp., places, to cover; of a way, road, path, etc., to pave:

    aspreta erant strata saxis,

    Liv. 9, 35, 2:

    via strata,

    id. 8, 15, 8:

    semitam saxo quadrato straverunt,

    id. 10, 23 fin.; so,

    vias silice... clivum Capitolinum silice... emporium lapide,

    id. 41, 27, 5 sq.; and absol.:

    locum illum sternendum locare,

    Cic. Att. 14, 15, 2:

    pavimentum stratum lapide,

    Vulg. Ezech. 40, 17:

    viam lapide,

    Dig. 43, 11, 1.—
    3.
    To saddle:

    equos,

    Liv. 37, 20, 12; 37, 20, 4; Veg. 5, 77:

    asinum,

    Vulg. Gen. 22, 3.—
    4.
    In gen., to cover, spread:

    argento sternunt iter omne viarum,

    Lucr. 2, 626:

    foliis nemus Multis et algā litus inutili tempestas Sternet,

    will strew over, bestrew, Hor. C. 3, 17, 12:

    congeriem silvae vellere summam,

    Ov. M. 9, 236:

    litora nive,

    Val. Fl. 5, 175:

    harenam Circi chrysocolla,

    Plin. 33, 5, 27, § 90:

    solum telis,

    Verg. A. 9, 666:

    Tyrrhenas valles caedibus,

    Sil. 6, 602:

    strati bacis silvestribus agri,

    Verg. G. 2, 183:

    ante aras terram caesi stravere juvenci,

    covered, id. A. 8, 719.—
    B.
    To stretch out by flinging down, to throw down, stretch on the ground, throw to the ground, overthrow, prostrate (mostly poet., esp. in Verg.; in prose not before the Aug. period; in Cic. only once in the trop. sense; v. the foll.; cf.

    profligo): cujus casus prolapsi cum proximos sterneret,

    Liv. 5, 47:

    circa jacentem ducem sterne Gallorum catervas,

    id. 7, 26, 8:

    turbam invadite ac sternite omnia ferro,

    id. 24, 38, 7:

    alius sit fortis in armis, Sternat et adversos Marte favente duces,

    Tib. 1, 10, 30:

    caede viros,

    Verg. A. 10, 119:

    aliquem leto,

    id. ib. 8, 566:

    morte,

    id. ib. 11, 796; Liv. 31, 21, 15; Ov. M. 12, 604:

    adversā prensis a fronte capillis Stravit humi pronam,

    id. ib. 2, 477: primosque et extremos Stravit humum, Hor. C. 4, 14, 32:

    sternitur volnere,

    Verg. A. 10, 781:

    impetus per stratos caede hostes,

    Liv. 4, 29, 1:

    aliquem morti,

    Verg. A. 12, 464:

    irae Thyesten exitio gravi Stravere,

    Hor. C. 1, 16, 18:

    corpore toto Sternitur in vultus,

    Stat. Th. 12, 318:

    sternitur, et toto projectus corpore terrae,

    Verg. A. 11, 87:

    toto praecipitem sternit,

    Sil. 4, 182:

    hostes,

    Just. 2, 11, 13:

    Ajax stravit ferro pecus,

    Hor. S. 2, 3, 202:

    sternitur et procumbit humi bos,

    Verg. A. 5, 481:

    strata belua texit humum,

    Ov. H. 10, 106:

    rapidus torrens Sternit agros, sternit sata laeta,

    Verg. A. 2, 306:

    moenia,

    to overthrow, demolish, Ov. M. 12, 550; cf.:

    stratis ariete muris,

    Liv. 1, 29, 2:

    sternit a culmine Trojam,

    Verg. A. 2, 603; so,

    (elephanti) stabula Indorum dentibus sternunt,

    Plin. 8, 9, 9, § 27.—
    2.
    Trop. (rare):

    deorum plagā perculsi, afflictos se et stratos esse fatentur,

    cast down, prostrated, Cic. Tusc. 3, 29, 72:

    mortalia corda Per gentes humiles stravit pavor,

    Verg. G. 1, 331:

    virtus populi Romani haec omnia strata humi erexit ac sustulit,

    Liv. 26, 41, 12:

    stratā Germaniā,

    subdued, Amm. 16, 1, 5.—Hence, strātus, a, um, P. a.; as substt.
    A.
    strāta, ae, f. (sc. via), a paved road or way (post-class.), Eutr. 9, 15:

    amplas sternite jam stratas,

    Juvenc. 1, 315:

    in margine stratae,

    id. 3, 656.—
    B.
    strātum, i, n. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; acc. to II. A.).—
    1.
    A bed-covering, a coverlet, quilt, blanket; a pillow, bolster:

    lecti mollia strata,

    Lucr. 4, 849:

    proripere se e strato,

    Suet. Calig. 51; Ov. M. 5, 34; 10, 267.—
    b.
    Meton. (pars pro toto), a bed, couch:

    haud segnis strato surgit Palinurus,

    Verg. A. 3, 513; cf. id. ib. 8, 415;

    3, 176: tale,

    Nep. Ages. 8:

    quies neque molli strato neque silentio arcessita,

    Liv. 21, 4, 7.— Plur.:

    strataque quae membris intepuere tuis,

    Ov. H. 10, 54:

    dura,

    id. Am. 1, 2, 2; Luc. 1, 239.—Once also (sc. lectus) in the masc., Favorin. ap. Gell. 15, 8, 2.—
    2.
    A horsecloth, housing, a saddle, Ov. M. 8, 33; Liv. 7, 14, 7; Sen. Ep. 80, 9; Plin. 7, 56, 57, § 202. —Prov.:

    qui asinum non potest, stratum caedit (v. asinum),

    Petr. 45, 8.—
    3.
    A pavement:

    saxea viarum,

    Lucr. 1, 315; 4, 415: extraneum, Petr. poët. 55, 6, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > sterno

  • 34 DISCHARGE

    [N]
    EXONERATIO (-ONIS) (F)
    ELUVIES (-EI) (F)
    PROLUVIES (-EI) (F)
    LIBERATIO (-ONIS) (F)
    MISSIO (-ONIS) (F)
    SOLUTIO (-ONIS) (F)
    DEFLUXIO (-ONIS) (F)
    DELAPSUS (-US) (M)
    [V]
    EXONERO (-ARE -AVI -ATUM)
    EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    EDO (-ERE -DIDI -DITUM)
    EGERO (-ERE -GESSI -GESTUM)
    ERUMPO (-ERE -RUPI -RUPTUM)
    MITTO (-ERE MISI MISSUM)
    EXPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    FUNGOR (FUNGI FUNCTUS SUM)
    PERFUNGOR (-FUNGI -FUNCTUS SUM)
    IMPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    OBEO (-IRE -IVI -ITUM)
    INPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    LIBERO (-ARE -AVI -ATUM)
    EMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    DIMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    EXSOLVO (-ERE -SOLVI -SOLUTUM)
    DISSOLVO (-ERE -SOLVI -SOLUTUM)
    DEPURO (-ARE -AVI -ATUS)

    English-Latin dictionary > DISCHARGE

  • 35 FLING

    [N]
    IACTUS (-US) (M)
    JACTUS (-US) (M)
    [V]
    IACTO (-ARE -AVI -ATUM)
    ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    PRAEJACIO (-ERE -JECI -JACTUM)
    ADFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    AFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    DISJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)
    OBJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)
    DISSICIO (-ERE -IECI -IECTUM)
    DISICIO (-ERE)
    JACTO (-ARE -AVI -ATUM)
    OBICIO (-ERE -IECI -IECTUM)
    SUBICIO (-ERE -IECI -IECTUM)
    SUBJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)
    IACIO (-ERE IECI IACTUM)
    MITTO (-ERE MISI MISSUM)
    PROICIO (-ERE -IECI -IECTUM)
    PROJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)
    VIBRO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONICIO (-ERE -IECI -IECTUM)
    PRAEIACIO (-ERE -IECI -IACTUM)
    CONJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)
    PROPELLO (-ERE -PULI -PULSUM)
    TRANSMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    IACULOR (-ARI -ATUS SUM)
    JACULOR (-ARI -ATUS SUM)
    JACIO (-ERE JECI JACTUM)
    COICIO (-ERE COJECI COJECTUS)

    English-Latin dictionary > FLING

  • 36 FLING VIOLENTLY

    [V]
    ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)

    English-Latin dictionary > FLING VIOLENTLY

  • 37 GIVE UP

    [V]
    PERMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    DEDO (-ERE DIDI DITUM)

    English-Latin dictionary > GIVE UP

  • 38 LAVISH

    [A]
    PRODIGUS (-A -UM)
    PROFUSUS (-A -UM)
    ECFUSUS (-A -UM)
    EFFUSUS (-A -UM)
    SUMPTUOSUS (-A -UM)
    LARGUS (-A -UM)
    LARGIFICUS (-A -UM)
    LUXURIOSUS (-A -UM)
    DAMNOSUS (-A -UM)
    [V]
    LARGIOR (-IRI -ITUS SUM)
    ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    EGURGITO (-ARE -AVI -ATUM)
    PRODIGO (-ERE -EGI -ACTUM)
    PROFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)

    English-Latin dictionary > LAVISH

  • 39 LET GO

    [V]
    ADMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    OMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    MITTO (-ERE MISI MISSUM)
    DIMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    DEMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    AMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    IMMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    INMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    PRAEMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    TRANSMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    TRAMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    INTERMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    PRAETERMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    AMMITTO (-ERE -MISI -MISSUS)

    English-Latin dictionary > LET GO

  • 40 POUR FORTH

    [V]
    DIFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    PROFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)
    INGERO (-ERE -GESSI -GESTUM)

    English-Latin dictionary > POUR FORTH

См. также в других словарях:

  • эффузия — и; ж. [от лат. effusio разлитие, растекание] 1. Геол. Излияние лавы на земную поверхность. 2. Физ. Медленное истечение газов через малые отверстия. * * * эффузия (лат. effusio  разлитие, от effundo  изливаю), 1) (геол.) излияние жидкой лавы из… …   Энциклопедический словарь

  • ЭФФУЗИЯ — (лат. effusio разлитие от effundo изливаю),..1) (в геологии) излияние жидкой лавы из глубин Земли на поверхность с образованием лавовых покровов и потоков2)] (В физике) медленное истечение газов через малые отверстия …   Большой Энциклопедический словарь

  • Tyranid genetics — In the fictional Warhammer 40,000 setting, the Tyranids are a nomadic alien race comprising many genetically engineered forms. They are the Great Devourer and are the most alien race in the Imperium.cite book|title=Warhammer… …   Wikipedia

  • ЭФФУЗИЯ — (лат. effusio разлитие, от effundo изливаю), 1) (геол.) излияние жидкой лавы из глубин Земли на поверхность с образованием лавовых покровов и потоков. 2) (Физ.) медленное истечение газов через малые отверстия …   Естествознание. Энциклопедический словарь

  • DANUBIUS — fluvius, si quis alius, veterum atque recentiorum Graecorum, Latinorumqueve literis, monumentisqueve valde celebratus, ita ut Eratosthenes et Apollod. l. 2. de navibus merito poetarum Philosophorumqueve principem Homerum reprehendisse videantur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԱՂԲԵՐԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — ( ) NBH 1 0036 Chronological Sequence: Unknown date, 13c Տ. ԱՂԲԻՒՐԱՑՈՒՑԱՆԵԼ. πηγάζω scatere facio, vel effundo in modum fontis *Աղբերացուսցե՛ս ʼի մեզ զշնորհս քո զողորմութեան. Շար.: *Աղբերացոյց մեզ զանապական եւ զսուրբ վտակս կողից իւրոց: Զվէմն եհար …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲՂԽԵՄ — (եցի.) NBH 1 492 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. եւ չ. ԲՂԽԵՄ կամ ԲԽԵՄ. Ծագել, ծագիլ՝ ըստ նմանութեան բազում իրաց. ʼի դուրս բերել, բերիլ՝ ո՛ր եւ է օրինակաւ. որում հանգէտ ընդհանուր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԵՂԾԱՆԵՄ — (ծի, զե՛ղծ.) NBH 1 0730 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ԶԵՂԾԱՆԵՄ ԶԵՂԾԵՄ. յն. պէսպէս, ἑκχέω, ἑκχύω effundo παρασύρω praepostere traho καταχράομαι abutor ἑλέγχω, ἁπατέω vinco, decipio ἁναστρέφω everto եւն. Չարաչար եղծանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԵՂԾԵՄ — (ծեցի, ծեա՛.) NBH 1 0730 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ն. ԶԵՂԾԱՆԵՄ ԶԵՂԾԵՄ. յն. պէսպէս, ἑκχέω, ἑκχύω effundo παρασύρω praepostere traho καταχράομαι abutor ἑλέγχω, ἁπατέω vinco, decipio ἁναστρέφω everto եւն. Չարաչար եղծանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԵՂՈՒՄ — (զեղի, զե՛ղ.) NBH 1 0730 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c ն. եւ կր. ԶԵՂՈՒՄ կամ ԶԵՂԱՆԻՄ. καταχέω, διαχέω , ἑπιχέω, ὐπερχύω, ἑκχύω, ἑκχύομαι effundo, perfundo, or; effluo ἑπιβάλλω , ἑκτείνω superjicio,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԹԱՓԵՄ — (եցի.) NBH 1 0802 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ἁποχέω, ἑκχέω, καταχέω, ἑκκενόω, κατακενόω effundo, evacuo Որպէս թէ թափով իմն հեղուլ, կամ թափո՛ւր առնել. Հեղուլ ʼի դուրս. դատարկել զիմն …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»