dızman

См. также в других словарях:

• dızman — I (Ağbaba, Ordubad, Tərtər, Ucar) yekə, böyük, iri. – Bu dızman qızlar oxuyan döyül (Ağbaba); – Onnan güləşmə, o, dızman adamdı (Ucar) II (Çənbərək, Füzuli, Şərur) 5 7 yaşında erkək qoyun. – Hasanalı bazara bir dızman apardı satmağa (Çənbərək); – …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• dızman — sf., hlk. İri yapılı, uzun boylu, şişman Dızman bir adam …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dizman — (Ordubad) altıyaşar, altıillik keçi. – Dayımgilin dizmanını gecə qurt dağıdıp …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti