-
1 distraho
dis-traho, trāxī, tractum, ere, I) auseinanderziehen, -reißen, zerreißen, sprengen, (gewaltsam) zerteilen, trennen, A) eig.: 1) im allg.: neque (materia) perrumpi neque distrahi potest, Caes.: vallum, Liv.: saxa, sprengen, Sen.: alqm equis, Varro fr.: equis distrahi, Verg.: quadrigis religari et in diversa distrahi, gevierteilt werden, Aur. Vict.: vgl. distracta in diversum actis curribus membra, Sen.: in partes duas distrahi (v. Pers.), Sen.: d. (alci) comam (zerraufen), lumina (zerkratzen), genas (zerfleischen), Ov. – turmas, auflösen, sich zerstreuen lassen, Tac. – medial, acies distrahitur, zerteilt od. vereinzelt sich, Caes.: Euphrates distrahitur (wird verteilt, od. verteilt, verliert sich) ad rigua, in paludes, Plin. – fuga distrahit alqos, zerstreut, Cic. – 2) insbes.: a) jmds. Vermögen versplittern, vergeuden, quom absenti hic tua res distrahitur tibi, Plaut. trin. 617: non hercle minus divorse distrahitur cito, ibid. 409. – b) als publiz. t. t. = einzeln verkaufen, ausverkaufen, zu Geld machen, losschlagen, versteigern, agros, Tac.: bona lege Serviliā, Fronto: merces, Iustin.: modico (um einen mäßigen Preis), viliori, vilissimo d. alqd, ICt.: coëmendo quaedam tantum ut pluris postea distraheret, Suet. – c) als gramm. t. t., zwei Worte in der Aussprache »nicht zusammenziehen = zwischen zwei Worten (im Verse usw.) den Hiatus zulassen,« voces, Cic. or. 152 (Ggstz. contrahere voces, ibid.). – B) übtr.: 1) im allg.: distrahi in contrarias partes, nach verschiedenen Richtungen hingezogen werden, Cic.: u. so distrahi in contrarias sententias, zwischen verschiedenen Meinungen schwanken, Cic.: u. bl. distrahi, in Zweifel geraten, mit sich nicht einig sein, Cic.: in subtilitatem inutilem distrahi, in unnütze Spitzfindigkeiten sich verlieren (v. Untersuchungen), Sen. – oratoris industriam in plura studia, zersplittern, Cic.: Caesarum domum in partes, in Parteien zerspalten, Suet.: u. so rem publicam, Liv. u. Tac. – 2) insbes.: a) eine Verbindung zerreißen, zerstören, auflösen, trennen, aufheben, omnem societatem civitatis, Cic.: societatem (die Gemeinschaft) cum alqo, Sen.: amorem, Ter.: concilium Boeotorum, Liv.: collegia (Innungen), Sen. – u. im Passiv prägn. v. Pers., distrahi cum alqo, mit jmd. zerfallen, sich entzweien, Cic.: u. so Pompeium et Caesarem perfidiā hominum distractos (zerfallen, entzweit) rursus in pristinam concordiam reducas, Balb. in Cic. ep. – b) eine Vereinigung usw. hintertreiben, vereiteln, hanc rem, Caes. b. c. 1, 33, 3. – c) eine Streitigkeit schlichten, beilegen, controversias, Cic. u. Suet.; vgl. Ruhnken Suet. Caes. 85. – d) distrahi famā, ausgetragen-, verschrien-, in üblen Ruf gebracht werden, Tac. ann. 3, 10. – II) von etwas losreißen, gewaltsam trennen, entfernen, A) eig.: alqm a complexu suorum, Cic.: alqm ab alqo divellere ac distrahere, Cic.: illam a me distrahit necessitas, Ter.: medial, ne vi distrahatur (anima) a corpore, sich trenne, Sen.: non potui ab illo tam cito distrahi, mich losreißen, mich trennen, Sen. rhet. – B) übtr.: 1) im allg.: sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi possint, Cic. de fin. 1, 50. – 2) insbes., jmd. von jmd. (= von der Verbindung mit jmd.) abziehen, ihm entfremden, alqm ab alqo, Cic. Phil. 2, 23 (vgl. das. vorher: alqm ab alcis coniunctione avocare).
-
2 distraho
dis-traho, trāxī, tractum, ere, I) auseinander ziehen, -reißen, zerreißen, sprengen, (gewaltsam) zerteilen, trennen, A) eig.: 1) im allg.: neque (materia) perrumpi neque distrahi potest, Caes.: vallum, Liv.: saxa, sprengen, Sen.: alqm equis, Varro fr.: equis distrahi, Verg.: quadrigis religari et in diversa distrahi, gevierteilt werden, Aur. Vict.: vgl. distracta in diversum actis curribus membra, Sen.: in partes duas distrahi (v. Pers.), Sen.: d. (alci) comam (zerraufen), lumina (zerkratzen), genas (zerfleischen), Ov. – turmas, auflösen, sich zerstreuen lassen, Tac. – medial, acies distrahitur, zerteilt od. vereinzelt sich, Caes.: Euphrates distrahitur (wird verteilt, od. verteilt, verliert sich) ad rigua, in paludes, Plin. – fuga distrahit alqos, zerstreut, Cic. – 2) insbes.: a) jmds. Vermögen versplittern, vergeuden, quom absenti hic tua res distrahitur tibi, Plaut. trin. 617: non hercle minus divorse distrahitur cito, ibid. 409. – b) als publiz. t. t. = einzeln verkaufen, ausverkaufen, zu Geld machen, losschlagen, versteigern, agros, Tac.: bona lege Serviliā, Fronto: merces, Iustin.: modico (um einen mäßigen Preis), viliori, vilissimo d. alqd, ICt.: coëmendo quaedam tantum ut pluris postea distraheret, Suet. – c) als gramm. t. t., zwei Worte in der Aussprache »nicht zusammenziehen = zwischen zwei Worten (im Verse usw.) den Hiatus zulassen,«————voces, Cic. or. 152 (Ggstz. contrahere voces, ibid.). – B) übtr.: 1) im allg.: distrahi in contrarias partes, nach verschiedenen Richtungen hingezogen werden, Cic.: u. so distrahi in contrarias sententias, zwischen verschiedenen Meinungen schwanken, Cic.: u. bl. distrahi, in Zweifel geraten, mit sich nicht einig sein, Cic.: in subtilitatem inutilem distrahi, in unnütze Spitzfindigkeiten sich verlieren (v. Untersuchungen), Sen. – oratoris industriam in plura studia, zersplittern, Cic.: Caesarum domum in partes, in Parteien zerspalten, Suet.: u. so rem publicam, Liv. u. Tac. – 2) insbes.: a) eine Verbindung zerreißen, zerstören, auflösen, trennen, aufheben, omnem societatem civitatis, Cic.: societatem (die Gemeinschaft) cum alqo, Sen.: amorem, Ter.: concilium Boeotorum, Liv.: collegia (Innungen), Sen. – u. im Passiv prägn. v. Pers., distrahi cum alqo, mit jmd. zerfallen, sich entzweien, Cic.: u. so Pompeium et Caesarem perfidiā hominum distractos (zerfallen, entzweit) rursus in pristinam concordiam reducas, Balb. in Cic. ep. – b) eine Vereinigung usw. hintertreiben, vereiteln, hanc rem, Caes. b. c. 1, 33, 3. – c) eine Streitigkeit schlichten, beilegen, controversias, Cic. u. Suet.; vgl. Ruhnken Suet. Caes. 85. – d) distrahi famā, ausgetragen-, verschrien-, in üblen Ruf gebracht werden, Tac. ann. 3, 10. – II) von etwas losreißen, gewaltsam trennen, entfernen, A) eig.: alqm a complexu suorum, Cic.:————alqm ab alqo divellere ac distrahere, Cic.: illam a me distrahit necessitas, Ter.: medial, ne vi distrahatur (anima) a corpore, sich trenne, Sen.: non potui ab illo tam cito distrahi, mich losreißen, mich trennen, Sen. rhet. – B) übtr.: 1) im allg.: sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi possint, Cic. de fin. 1, 50. – 2) insbes., jmd. von jmd. (= von der Verbindung mit jmd.) abziehen, ihm entfremden, alqm ab alqo, Cic. Phil. 2, 23 (vgl. das. vorher: alqm ab alcis coniunctione avocare).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > distraho
-
3 distraho
1)а) тянуть, влечь в разные стороны ( in diversa distrahi L — о казни четвертованием); раздроблять (corpus nullum, quod distrăhi non possit C); отрывать, отторгать (de и a corpore Lcr, Sen); разделять, разъединять ( Taurus mediam distrăhens Asiam PM)d. voces C — разделять гласные, т. е. допускать зияние ( hiatus)б) рассеивать, разбрасывать ( fuga distraxit aliquos C); раскалывать (domum alicujus in partes Su; res publica distracta lacerataque L); распылять ( oratoris industriam in plura studia C)d. animum alicujus C — заставить кого-л. колебатьсяdistrahi in contrarias partes или sententias C — колебаться между противоположными мнениями, быть в нерешительностиin subtilitatem inutĭlem distrahi Sen — уйти в ненужные тонкости, размениваться на мелочи2) распродавать (bona venum AG; agros T; merces CJ)3) разрывать (aliquem equis Vr, L); разламывать ( saxa Sen); воен. прорывать ( aciem Cs); разметать ( vallum L); растрепать ( comam O); растерзывать ( genas O); расторгать ( matrimonium Dig); (по)рвать, разрушать ( societatem C); распускать ( collegia Su); расстраивать, (по)мешать ( rem Cs); прекращать, улаживать ( controversias C)distrahi cum aliquo C — поссориться (порвать) с кем-л.5) отвлекать, отрывать, разлучать (aliquem ab aliquo Ter, C)d. aliquem a complexu suorum C — вырвать кого-л. из объятий близких -
4 distraho
dis-trăho, xi, ctum, 3, v. a.I. A.Lit.1.In gen.:2.corpus quod dirimi distrahive non possit,
Cic. N. D. 3, 12; cf. id. Tusc. 1, 29, 71:exanimor, feror, differor, distrahor, diripior,
Plaut. Cist. 2, 1, 5; Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas... prae quo pacto ego divorsus distrahor,
id. Merc. 2, 4, 1 sq.; cf.: Mettum Fufetium equis ad curriculum ex utraque parte deligatum distraxit, Varr. ap. Non. 287, 22;so of the same: corpus passim,
Liv. 1, 28 fin.;of Hippolytus: turbatis distractus equis,
Verg. A. 7, 787:quae (materia) neque perrumpi neque distrahi potest,
Caes. B. G. 7, 23 fin.; cf.vallum (with diripere),
Liv. 25, 36:ut aciem ejus distrahi paterentur,
i. e. to be separated, broken up, Caes. B. C. 3, 92, 1:Taurus mons mediam distrahens Asiam,
Plin. 5, 27, 27, § 97 et saep.—In partic., in mercant. lang., to sell separately, in parcels, to retail = divendere (mostly post-Aug.): dividant, differant, dissipent, distrahant, Lucil. ap. Non. 287, 9:(β). 3. B.coëmendo quaedam tantum ut pluris postea distraheret,
Suet. Vesp. 16:agros,
Tac. A. 6, 17; cf.fundum,
Dig. 2, 15, 8, § 15:merces,
Just. 9, 1, 6:bona venum,
Gell. 20, 1, 19 et saep.—Trop., to draw in different directions; to divide, distract, perplex:II. A.qui haec natura cohaerentia opinione distraxissent,
Cic. Off. 3, 3, 11; cf. Quint. 4, 3, 4:distrahitur in deliberando animus,
Cic. Off. 1, 3, 9; cf., shortly before: in quo considerando saepe animi in contrarias sententias distrahuntur; cf.:distrahor, tum hoc mihi probabilius, tum illud videtur,
id. Ac. 2, 43 fin.:cum Tiberium anceps cura distraheret, vine militum... an, etc.,
Tac. A. 2, 40; cf. id. ib. 6, 44:obsessos hinc fides, inde egestas inter decus ac flagitium distrahebant,
id. H. 4, 60:oratoris industriam in plura studia distrahere nolim,
Cic. de Or. 1, 59:sic distrahuntur in contrarias partes impotentium cupiditates,
id. Tusc. 5, 20 fin.; cf. Tac. A. 4, 40: res publica [p. 599] distracta lacerataque, Liv. 2, 57; cf.quae sententia omnem societatem distrahit civitatis,
Cic. Off. 3, 6, 28: Caesarem et Pompeium perfidia hominum distractos in pristinam concordiam reducere, Balbus ap. Cic. Att. 8, 15 A.:amorem,
Ter. Ph. 3, 2, 33:concilium Boeotorum,
Liv. 42, 47:collegia,
Suet. Caes. 42:matrimonium,
Dig. 24, 2, 2 et saep.:rem,
to frustrate, prevent, Caes. B. C. 1, 33, 3:controversias, i. e. dirimere,
to end, adjust, Cic. Caecin. 2, 6; Suet. Caes. 85: voces, i. e. to leave a hiatus (opp. contrahere), Cic. Or. 45, 152:qua ipse fama distraheretur, i. q. differretur (cf. differo, B. 2.),
would be assailed, Tac. A. 3, 10.Lit.:B.membra divellere ac distrahere,
Cic. Sull. 20 fin.:illam a me distrahit necessitas,
Ter. Hec. 3, 5, 42; id. Phorm. 1, 4, 24; Cic. Fam. 4, 13, 2.—Trop.:2.sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi possint,
Cic. Fin. 1, 16, 50.—Of persons, to separate in sentiment, to estrange, alienate:A.aliquem ab aliquo (preceded by: a conjunctione avocare, and: a familiaritate disjungere),
id. Phil. 2, 10, 23;so with divellere,
id. Planc. 42, 102.—Hence, distractus, a, um, P. a.Divided (very rarely):B.(conjectus animaï) divisior inter se ac distractior,
Lucr. 4, 961.—Trop., distracted, perplexed:distractissimus tantorum onerum mole,
Vell. 2, 114, 1.— Adv. does not occur.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский