-
1 deicio
dē-ĭcĭo or dejicio, jēci, jectum, 3, v. a. [jacio], to throw or cast down; to hurl down, precipitate (very freq., and class.).I.Lit.A.In gen.:B.araneas de foribus et de pariete,
Plaut. Stich. 2, 2, 31:aliquem de ponte in Tiberim,
Cic. Rosc. Am. 35, 100; cf.:aliquem e ponte,
Suet. Caes. 80:aliquem de saxo (Tarpeio),
Liv. 5, 47; 6, 20; Hor. S. 1, 6, 39; cf.aliquem saxo Tarpeio,
Tac. A. 6, 19:aliquem equo,
Caes. B. G. 4, 12, 5; Liv. 4, 19:jugum servile a cervicibus,
Cic. Phil. 1, 2, 6:togam ab umeris,
Suet. Aug. 52; cf.:togam de umero,
id. Caes. 9 al.; esp. reflex. with pron.:se de muro,
Caes. B. C. 1, 18, 3; cf.:se de superiore parte aedium,
Nep. Dion, 4 fin.:se per munitiones,
Caes. B. G. 3, 26, 5:se a praealtis montibus (venti),
Liv. 28, 6:librum in mare,
Cic. Q. Fr. 2, 14; cf.:aliquem in locum inferiorem,
Caes. B. G. 5, 44, 12:aliquem e summo in Tartara,
Lucr. 5, 1124:elatam securim in caput (regis),
Liv. 1, 40; cf. id. 7, 10:equum e campo in cavam hanc viam,
force to leap down, id. 23, 47:bustum aut monumentum, aut columnam,
Cic. Leg. 2, 26; so,statuas veterum hominum (c. c. depellere simulacra deorum),
id. Cat. 3, 8, 19:monumenta regis templaque Vestae,
Hor. Od. 1, 2, 15:signa aenea in Capitolio (tempestas),
Liv. 40, 2:omnes Hermas,
Nep. Alcib. 3:turrim,
Caes. B. C. 2, 22; cf.arces,
Hor. Od. 4, 14, 13 et saep.:arbores,
to fell, Liv. 21, 37, 2; Vitr. 2, 9, 4:caput uno ictu,
to cut off, Verg. A. 9, 770; id. ib. 10, 546:libellos,
to tear down, Cic. Quint. 6, 27; Sen. Ben. 4, 12 (but Caes. B. G. 3, 15, antemnis disjectis is the true reading): comam, Afran. ap. Non. 514, 2; cf.:crinibus dejectis,
loose, dishevelled, Tac. A. 14, 30:sortes,
to cast into the urn, Caes. B. C. 1, 6, 5:dejectam aerea sortem accepit galea,
Verg. A. 5, 490 sq.:cum dejecta sors esset,
Liv. 21, 42; cf.:pernam, glandium,
to throw into the pot, Plaut. Stich. 2, 2, 36:alvum,
to purge, Cato R. R. 158; cf.:casei caprini, qui facillimi deiciantur,
i. e. are most easily digested, Varr. R. R. 2, 11, 3;opp. alvum superiorem,
i. e. to vomit, Cato R. R. 156, 2.—Esp.1.Milit. t. t., to drive out, dislodge an enemy from his position: hostes muro turribusque dejecti, Caes. B. G. 7, 28; cf.:2.nostri dejecti sunt loco,
id. ib. 7, 51:praesidium ex saltu,
id. B. C. 1, 37 fin.; cf.:agmen Gallorum ex rupe Tarpeia,
Liv. 7, 10:ex tot castellis,
id. 44, 35:praesidium Claternā,
Cic. Phil. 8, 2, 6; cf.:praesidium loco summe munito,
Hor. Ep. 2, 2, 30: praesidium (without abl.), Caes. B. G. 7, 36, 7; id. B. C. 3, 23, 2; Liv. 4, 53 al.:castra hostium,
to destroy, id. 25, 14:praetorium,
id. 41, 2 et saep.—Jurid. t. t., to drive out, turn out of possession, eject, dispossess (cf. deduco):3.unde vi prohibitus sis... unde dejectus?
Cic. Caecin. 13; cf. id. ib. 17, 50:nisi ex eo loco ubi vestigium impresserit, deici neminem posse,
id. ib. 27, 76 fin.:aliquem de possessione imperii,
Liv. 45, 22.—Naut. t. t., pass.: deici, to be driven out of one's course:4.naves ad inferiorem partem insulae,
Caes. B. G. 4, 28, 2:classis tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur,
Liv. 23, 34, 16; id. 23, 40, 6.—Pregn. (cf.: cado, concĭdo, decĭdo; caedo, concīdo, decīdo, etc.), to fell with a mortal wound, to bring down dead to the ground; to kill, slay:5.his dejectis et coacervatis cadaveribus,
Caes. B. G. 2, 27, 4; 4, 12; id. B. C. 1, 46; 3, 51; cf.:quem telo primum, quem postremum aspera virgo Deicis?
Verg. A. 11, 665:avem ab alto caelo,
id. ib. 5, 542; cf. id. ib. 11, 580:Glaucoque bovem Thetidique juvencam Deicit Ancaeus,
i. e. slaughters as a sacrifice, Val. Fl. 1, 191:super juvencum stabat dejectum leo,
Phaedr. 2, 1, 1:(Hercules) aves sagittis dejecit,
Lact. 1, 9, 2:gruem,
Verg. A. 11, 580.—To lower, let down, hang down, depress, of the head, etc. (cf. II. A. infra):II.dejecto capite (opp. supino capite),
Quint. 11, 3, 69.—Of a nod (opp. relato capite), Apul. Met. 10.—Of a wild beast:id (caput) dejectum semper in terram,
Plin. 8, 21, 32, § 77:in pectora mentum,
Ov. M. 12, 255:euntes dejecta cervice Getae,
Claud. VI. Cons. Hon. 180.—Trop.A.In gen.:B.pueri Sisennae oculos de isto numquam deicere,
never took their eyes off him, Cic. Verr. 2, 4, 15; cf. id. ib. 2, 5, 71:oculos a republica,
id. Phil. 1, 1:dejecit vultum et demissa voce locuta est,
cast down her eyes, Verg. A. 3, 320; cf.:oculos in terram,
Quint. 1, 11, 9 al.;and in Gr. construction, dejectus oculos,
with downcast eyes, Verg. A. 11, 480:dejectus vultum,
Stat. Th. 3, 367:ecquid ergo intellegis quantum mali de humana condicione dejeceris?
thou hast removed, averted, Cic. Tusc. 1, 8; cf.:quantum de doloris terrore,
id. ib. 2, 5, 14:vitia a se ratione,
id. ib. 4, 37, 80; cf.:cruciatum a corpore (with depellere omnia verbera),
id. Verr. 2, 5, 62:hunc metum Siciliae,
id. ib. 2, 5, 49 fin.:quae replenda vel deicienda sunt,
Quint. 10, 4, 1:eum de sententia dejecistis,
hast diverted from his opinion, Cic. Phil. 9, 4, 8:fortis et constantis est, non tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,
id. Off. 1, 23, 80; cf. id. Att. 16, 15, 3.—In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to cast one down from the prospect of a thing; to prevent from obtaining, to deprive, rob of:C.de honore deici,
Cic. Verr. 1, 9, 25:de possessione imperii,
Liv. 45, 22, 7;for which, ad deiciendum honore eum,
Liv. 39, 41;and, dejecti honore,
id. 3, 35; so with simple abl.:aliquem aedilitate,
Cic. Verr. 1, 8, 23:aedilitate,
id. Verr. 2, 1, 8, § 23:praeturā,
id. Mur. 36, 76:principatu,
Caes. B. G. 7, 63, 8:certo consulatu,
Liv. 40, 46, 14:spe,
id. 44, 28, 1:ea spe,
Caes. B. G. 1, 8, 4; cf.:opinione trium legionum (i. e. spe trium legionum colligendarum),
id. ib. 5, 48:conjuge tanto,
Verg. A. 3, 317. —Without abl.: M. Caelium mentio illa fatua... subito dejecit, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3:cum inimicum eo quoque anno petentem dejecisset,
Liv. 38, 35:uxorem (sc. conjugio),
Tac. A. 11, 29 fin.:hoc dejecto,
after his fall, Nep. Thras. 3, 1; cf. Tac. A. 2, 3; Luc. 8, 27:ex alto dejectus culmine regni,
Sil. 17, 143.—To humble:I.deicimur, sed non perimus,
Vulg. 2 Cor. 4, 9:deiciendi hominis causa,
Lact. 4, 27, 17.—Hence, dejectus, a, um, P. a. (very rare).Sunk down, low:II.equitatus noster etsi dejectis atque inferioribus locis constiterat,
Caes. B. C. 1, 46, 3:dejectius,
Tert. adv. Marc. 1, 6 fin. —(Acc. to no. II. B., deprived of hope; hence) Cast down, dejected, dispirited:haud dejectus equum duci jubet,
Verg. A. 10, 858; cf.: [p. 535] haud sic dejecta, Stat. Th. 3, 315:in epilogis plerumque dejecti et infracti sumus,
Quint. 9. 4, 138.— Sup. does not occur.— -
2 redeo
rĕd-ĕo, ĭi, ĭtum, īre (lengthened form of the pres. redīnunt, Enn. ap. Fest. p. 286 Müll.; cf.: obinunt, ferinunt, nequinunt, solinunt, for obeunt, feriunt, nequeunt, solent; and danit, danunt, for dat, dant; rare fut. redies, App. M. 6, 19, and Sen. Ben. 1, 2, 3; cf. Vulg. Lev. 25, 10; id. Jer. 37, 7), v. n.I. A.Lit.1.Of persons.(α).Absol.:(β).bene re gestā salvus redeo,
Plaut. Trin. 5, 2, 58; 4, 3, 82:velletne me redire,
Cic. Sest. 59, 126:et non nisi revocaretis, rediturus fuerim,
Liv. 5, 51.—With ex and abl.:(γ).erus alter ex Alide rediit,
Plaut. Capt. 5, 4, 9:e provinciā,
Cic. Verr. 1, 6, 16:ex illis contionibus domum,
Liv. 3, 68.—With ab and abl.:(δ).a portu,
Plaut. Most. 2, 1, 16:a portā,
id. Merc. 4, 4, 9:a foro,
id. Aul. 2, 6, 7; id. Ps. 4, 3, 11; cf.:a foro do mum,
id. Aul. 2, 3, 6; id. Cas. 3, 4, 1:ab re divinā,
id. Poen. 1, 2, 193:a cenā,
Ter. Ad. 1, 1, 1:a Caesare,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 7:a nobis,
Verg. G. 1, 249:ab Africā,
Hor. C. 4, 8, 19:a flumine,
Ov. M. 1, 588 et saep.—With abl. alone:(ε).Thebis,
Plaut. Ep. 3, 3, 35:Cariā,
id. Curc. 2, 1, 10:rure,
id. Merc. 3, 3, 25; 4, 3, 6; 4, 5, 5; 8; Ter. Eun. 3, 5, 63:colle,
Ov. M. 1, 698:exsilio,
Plaut. Merc. 5, 2, 106:opsonatu,
id. Cas. 3, 5, 16; id. Men. 2, 2, 5; 14:suburbanā aede,
Ov. F. 6, 785. —With adv. of place:(ζ).unde,
Plaut. Trin. 4, 2, 91; Caes. B. G. 5, 11:inde domum,
Ov. F. 5, 455:hinc, inde, unde, etc.,
Plaut. Men. 2, 1, 23; id. Capt. 3, 1, 30; Caes. B. G. 5, 11, 7 al. —With adv. of time or manner:(η).eum rediturum actutum,
Plaut. Trin. 3, 3, 44; 4, 4, 16:pascua haud tarde redientia,
Sil. 8, 520:tardius,
Ov. M. 10, 674:mature,
Hor. Ep. 1, 7, 97:retro,
Liv. 8, 11; 23, 28; Verg. A. 9, 794.—With in and acc.:(θ).in patriam,
Plaut. Men. 5, 9, 90; id. Stich. 4, 1, 3; 4, 2, 7:in urbem,
id. Cas. prol. 65; Liv. 4, 29 fin. Drak. N. cr.:in castra,
Plaut. Ep. 3, 2, 45:in senatum rursus,
id. Mil. 2, 6, 109; cf.joined with retro,
Liv. 23, 28; 24, 20; 44, 27; Ov. M. 15, 249; Verg. A. 9, 794 al.:veram in viam,
Plaut. Cas. 2, 6, 17; cf.:in rectam semitam,
id. ib. 2, 8, 33;and, in the same sense, simply in viam,
Ter. And. 1, 2, 19; Cic. Phil. 12, 2, 7:in proelium,
to renew, Liv. 22, 15, 9:serus in caelum redeas,
Hor. C. 1, 2, 45:in gyrum,
Ov. M. 7, 784 et saep. —With ad and acc.:(ι).ad navem,
Plaut. Am. 2, 2, 32:ad parentes denuo,
id. Capt. 2, 3, 51; so,ad aliquem,
id. Aul. 2, 2, 32; id. Cist. 4, 2, 56; id. Mil. 4, 2, 29; 34; id. Pers. 4, 4, 107:ad quos,
Caes. B. G. 7, 20: ad castra, Auct. B. Hisp. 25; cf.:se rediturum ad penates et in patriam,
Curt. 5, 5, 20.—With acc. alone:(κ).Syracusas,
Plaut. Men. prol. 37: Romam Cic. Quint. 18, 57; Liv. 3, 5:domum,
Plaut. Am. 2, 1, 37; id. Cas. 5, 3, 14; id. Cist. 1, 1, 92; 104; Hor. S. 2, 5, 6; Ov. F. 5, 455; Liv. 3, 68:Cirtam,
Sall. J. 104, 1:Babyloniam,
Just. 12, 10, 7; cf. ( poet.):his laeti rediere duces loca amoena piorum,
Sil. 13, 703.—With adv. of direction, etc.:(λ).huc, illuc,
Plaut. Capt. 2, 2, 103; id. Most. 1, 1, 75; id. Rud. 3, 6, 41; id. Am. 1, 3, 29; id. Men. 4, 2, 53 sq.:isto,
id. Pers. 4, 3, 43:intro,
id. Aul. 2, 2, 31; id. Cas. 3, 5, 61; id. Cist. 4, 2, 37:quo,
Hor. S. 2, 3, 261.—With acc. of distance: ite viam, Vet. Form. ap. Cic. Mur. 12, 26:(μ).itque reditque viam,
Verg. A. 6, 122.—Impers. pass.:(ν).dum stas, reditum oportuit,
Plaut. Pers. 3, 3, 43:ad arbitrum reditur,
id. Rud. 4, 3, 79:manerent indutiae, dum ab illo rediri posset,
Caes. B. C. 3, 16:ut Romam reditum est,
Liv. 3, 5; 8, 11; Nep. Epam. 8.—With inf.:2.saepe redit patrios ascendere perdita muros,
Verg. Cir. 171: hirundo reditura cibos immittere nidis, Montan. ap. Sen. Ep. 122, 12.—Of things:B.astra ad idem, unde profecta sunt,
Cic. Rep. 6, 22, 24; cf.:sol in sua signa,
Ov. F. 3, 161:totidem redeuntia solis Lumina viderunt,
id. M. 14, 423:redeuntis cornua lunae,
id. ib. 10, 479:adverso redierunt carbasa vento,
id. H. 21, 71:Eurus reditura vela tenebat,
id. M. 7, 664:flumen in eandem partem, ex quā venerat, redit,
Caes. B. C. 3, 37; cf.:amnes In fontes suos,
Ov. M. 7, 200:ille qui in se redit orbis,
Quint. 11, 3, 105:redeunt jam gramina campis Arboribusque comae,
Hor. C. 4, 7, 1; cf.:arboribus frondes,
Ov. F. 3, 237.—Trop., to go or come back, to return:2.aspersisti aquam, Jam rediit animus,
Plaut. Truc. 2, 4, 16; so,animus,
id. Merc. 3, 1, 32; Ter. Hec. 3, 2, 12:mens,
Ov. M. 14, 519:et mens et rediit verus in ora color,
id. A. A. 3, 730:spiritus et vita redit bonis ducibus,
Hor. C. 4, 8, 14:suum redit ingenium,
Liv. 2, 22:memoria redit,
Quint. 11, 2, 7:redit animo ille latus clavus, etc.,
Plin. Ep. 8, 23, 6: in pristinum [p. 1540] statum, Gaes. B. G. 7, 54:in statum antiquum rediit res,
Liv. 3, 9; cf.:reditum in vestram dicionem,
Liv. 29, 17:cum Alcumenā antiquam in gratiam,
Plaut. Am. 5, 2, 12:cum suis inimicissimis in gratiam,
Cic. Prov. Cons. 9, 20; id. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 41; Caes. B. C. 1, 4; Nep. Alcib. 5, 1; cf.: se numquam cum matre in gratiam redisse, had never been reconciled, i. e. had never been at variance, Cic. Att. 17, 1;and simply in gratiam,
Plaut. Am. 3, 2, 59; Ter. Phorm. 5, 8, 40; cf.:in concordiam,
Plaut. Am. 3, 3, 7:in amicitiam alicujus,
Liv. 25, 16:in fidem alicujus,
id. 25, 1:nunc demum in memoriam redeo,
I recollect, call to mind, Plaut. Capt. 5, 4, 25; so,in memoriam mortuorum,
Cic. Sen. 7, 21; id. Inv. 1, 52, 98; id. Quint. 18, 57; cf.:in memoriam cum aliquo,
Ter. Phorm. 5, 3, 19:in corda redeunt tumultus,
Claud. B. Get. 216:vere calor redit ossibus,
Verg. G. 3, 272:redit agricolis labor actus in orbem,
id. ib. 2, 401:rursum ad ingenium redit,
he returns to his natural bent, Ter. Ad. 1, 1, 46; so,ad ingenium,
id. Hec. 1, 2, 38:ad se atque ad mores suos,
Cic. Div. in Caecil. 17, 57:ad se,
id. Att. 7, 3, 8; but redire ad se signifies also, to come to one ' s self, i. e. to recover one ' s senses, Ter. Ad. 5, 3, 8; cf. id. And. 3, 5, 16; Liv. 1, 41; Hor. Ep. 2, 2, 138; cf.:ex somno vix ad se,
Lucr. 4, 1023:donec discussis redeunt erroribus ad se,
id. 4, 996:ad sanitatem,
Cic. Fam. 12, 10, 1; cf.: reverto: in veram rediit faciem solitumque nitorem, returned to his true form (of Apollo), Ov. M. 4, 231; cf.:in annos Quos egit, rediit,
i. e. he resumed his youth, id. ib. 9, 430 (for which:reformatus primos in annos,
id. ib. 9, 399):in juvenem,
id. ib. 14, 766:in fastos,
to go back to them, Hor. Ep. 2, 1, 48:quamvis redeant in aurum Tempora priscum,
id. C. 4, 2, 39:in causas malorum,
to appear again as the cause of misfortunes, Tac. H. 4, 50:maturos iterum est questa redire dies,
Prop. 2, 18 (3, 10), 12;so of times and events which recur periodically: annus,
Verg. A. 8, 47; Hor. C. 3, 8, 9; id. S. 2, 2, 83:ne rediret Saeculum Pyrrhae,
id. C. 1, 2, 5:Nonae Decembres,
id. ib. 3, 18, 10:iterum sollemnia,
Prop. 2, 33 (3, 31), 1 al.— Impers. pass.:tum exuto justitio reditum ad munia,
Tac. A. 3, 7.—In partic., in speaking, thinking, or writing.a.Of the speaker, to go back, return to a former subject, to recur to it:b.mitte ista, atque ad rem redi, etc.,
Ter. Ad. 2, 1, 31 sq.:quid si redeo ad illos,
id. Heaut. 4, 3, 41:sed de hoc alias: nunc redeo ad augurem,
Cic. Lael. 1, 1; so,ad Scipionem,
id. ib. 17, 62:ad me,
id. ib. 25, 96:ad fabulas,
id. ib. 20, 75:ad illa prima,
id. ib. 26 fin.:sed ad illum redeo,
id. Fin. 2, 22, 73:ad inceptum,
Sall. J. 4, 9:illuc, unde abii, redeo,
Hor. S. 1, 1, 108; 1, 7, 9; 1, 6, 45:longius evectus sum, sed redeo ad propositum,
Quint. 9, 3, 87; cf.:digredi a re et redire ad propositum,
id. 9, 2, 4:ab illo impetu ad rationem redit,
id. 6, 1, 28 et saep. —Comically:nunc in Epidamnum pedibus redeundum'st mihi,
Plaut. Men. prol. 49.—Of the subject:II.res redit,
comes up again, Cic. post Red. in Sen. 11, 27; cf.:redit de integro haec oratio,
Ter. Heaut. 5, 3, 8.—(With the idea of ire predominating; cf.: recido, redigo).1.To come in as revenue, income; to arise, proceed (cf. provenio):2.tribus tantis illi minus redit,
Plaut. Trin. 2, 4, 129:ut ex eodem semine aliubi cum decimo redeat, aliubi cum quintodecimo,
Varr. R. R. 1, 44, 1:possentne fructus pro impensā ac labore redire,
id. ib. 1, 2, 8:ex pecore redeunt ter ducena Parmensi,
Mart. 4, 37, 5:pecunia publica, quae ex metallis redibat,
Nep. Them. 2, 2:ex quā regione quinquaginta talenta quotannis redibant,
id. ib. 10, 3:e modio redire sextarios quattuor siliginis,
Plin. 18, 9, 20, § 86; 18, 10, 20, § 89 et saep.—To come to, be brought or reduced to; to arrive at, reach, attain a thing; constr. usually with ad; very rarely with in or an adv. of place:pilis omissis ad gladios redierunt,
betook themselves to their swords, Caes. B. C. 3, 93; cf.:ad manus reditur, Auct. B. Afr. 18, 4: Caesar opinione trium legionum dejectus, ad duas redierat,
was brought down, reduced, Caes. B. G. 5, 48 init.: collis leniter fastigatus paulatim ad planitiem redibat, sank or sloped down, descended, id. ib. 2, 8: ejus morte ea ad me lege redierunt bona, have descended to me, Ter. And. 4, 5, 4; so,ad hos lege hereditas,
id. Hec. 1, 2, 97:quorum (principum) ad arbitrium judiciumque summa omnium rerum consiliorumque redeat,
Caes. B. G. 6, 11:summa imperii, rerum ad aliquem,
id. B. C. 1, 4; 3, 18; Ter. Phorm. 2, 2, 3:regnum ad aliquem,
Plaut. Cas. 2, 5, 28:res ad interregnum,
Liv. 1, 22:mihi ad rastros res,
Ter. Heaut. 5, 1, 58 (with redigat ad inopiam):ut ad pauca redeam,
i. e. to cut the story short, id. Hec. 1, 2, 60; id. Phorm. 4, 3, 43: aut haec bona in tabulas publicas nulla redierunt, aut si redierunt, etc., have not reached, i. e. are not registered upon, Cic. Rosc. Am. 44, 128:Germania in septentrionem ingenti flexu redit,
trends towards the north, Tac. G. 35:in eum res rediit jam locum, Ut sit necesse,
Ter. Heaut. 2, 3, 118; id. Ad. 2, 4, 9:in nubem Ossa redit,
rises to, Val. Fl. 2, 16:Venus, quam penes amantūm summa summarum redit,
falls to her lot, pertains to her, Plaut. Truc. 1, 1, 4:quod si eo meae fortunae redeunt, ut, etc.,
come to that, Ter. Phorm. 1, 4, 24; so,adeo res,
id. Heaut. 1, 1, 61; 5, 2, 27; id. Phorm. 1, 3, 1; 1, 2, 5:omnia verba huc redeunt,
come to, amount to this, id. Eun. 1, 2, 78; cf.:incommoditas huc omnis,
id. And. 3, 3, 35.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский