-
1 dejicio
dē-jicio, jēcī, jectum, ere [ jacio ]1) сбрасывать, сваливать, низвергать (aliquem de ponte in Tiberim C; de saxo L и saxo T; d. aliquem equo V); валить, опрокидывать ( arbores vi ventorum dejectae Dig); разрушать, рушить (d. statuas C; muros L; monumenta templaque H); обрушить ( elatam securim in caput alicujus L)d. lacrimas Prp — проливать слёзыd. crines T — в беспорядке распустить волосыd. se in mare Nep — броситься в море2) пускать ( equum in viam L)3) срывать ( libellos C)6) бросать (sortem L, Cs, V); отбрасывать, удалять ( quantum măli de humana condicione C)7) очищать (alvum Cato, CC)d. alvum superiorem Cato — извергать с рвотой8) отнести, прибить ( navem ad inferiorem partem insulae Cs)9) опровергать ( omnia negotia Sen); отвергать, отклонять (senatūs consulta Spart)10) опускать, потупить (vultum V, Sen; oculos Q etc.)11) уложить, убить (paucis dejectis Cs; d. feras QC)12) сбить ( avem ab alto caelo V)13)а) свергнуть ( jugum servīle a cervicibus C); согнать, прогнать, отбросить (d. hostes muro Cs)б) выбить (praesidium loco munīto H; exercitum ex cartellis L); вытеснить (d. aliquem de agro communi C; de possessione fundi Dig)d. de gradu (statu) C — привести в замешательство, выбить из колеи14) отвергнуть домогательства, лишить надежды (на что-л.) (d. aliquem aedilitate, praetura C; honore L или de honore C)d. aliquem L, C — отклонить чью-л. кандидатуру15) отвращать, удалять (d. multum mali de humana condicione C); отводить (d. oculos ab или de aliquo)si tantulum oculos dejecerimus C — если мы немного отведём взоры, т. е. стоит нам хоть на минуту утратить бдительность16) отклонить, отговорить, разубедить (d. aliquem de sententia C) -
2 deicio
dē-ĭcĭo or dejicio, jēci, jectum, 3, v. a. [jacio], to throw or cast down; to hurl down, precipitate (very freq., and class.).I.Lit.A.In gen.:B.araneas de foribus et de pariete,
Plaut. Stich. 2, 2, 31:aliquem de ponte in Tiberim,
Cic. Rosc. Am. 35, 100; cf.:aliquem e ponte,
Suet. Caes. 80:aliquem de saxo (Tarpeio),
Liv. 5, 47; 6, 20; Hor. S. 1, 6, 39; cf.aliquem saxo Tarpeio,
Tac. A. 6, 19:aliquem equo,
Caes. B. G. 4, 12, 5; Liv. 4, 19:jugum servile a cervicibus,
Cic. Phil. 1, 2, 6:togam ab umeris,
Suet. Aug. 52; cf.:togam de umero,
id. Caes. 9 al.; esp. reflex. with pron.:se de muro,
Caes. B. C. 1, 18, 3; cf.:se de superiore parte aedium,
Nep. Dion, 4 fin.:se per munitiones,
Caes. B. G. 3, 26, 5:se a praealtis montibus (venti),
Liv. 28, 6:librum in mare,
Cic. Q. Fr. 2, 14; cf.:aliquem in locum inferiorem,
Caes. B. G. 5, 44, 12:aliquem e summo in Tartara,
Lucr. 5, 1124:elatam securim in caput (regis),
Liv. 1, 40; cf. id. 7, 10:equum e campo in cavam hanc viam,
force to leap down, id. 23, 47:bustum aut monumentum, aut columnam,
Cic. Leg. 2, 26; so,statuas veterum hominum (c. c. depellere simulacra deorum),
id. Cat. 3, 8, 19:monumenta regis templaque Vestae,
Hor. Od. 1, 2, 15:signa aenea in Capitolio (tempestas),
Liv. 40, 2:omnes Hermas,
Nep. Alcib. 3:turrim,
Caes. B. C. 2, 22; cf.arces,
Hor. Od. 4, 14, 13 et saep.:arbores,
to fell, Liv. 21, 37, 2; Vitr. 2, 9, 4:caput uno ictu,
to cut off, Verg. A. 9, 770; id. ib. 10, 546:libellos,
to tear down, Cic. Quint. 6, 27; Sen. Ben. 4, 12 (but Caes. B. G. 3, 15, antemnis disjectis is the true reading): comam, Afran. ap. Non. 514, 2; cf.:crinibus dejectis,
loose, dishevelled, Tac. A. 14, 30:sortes,
to cast into the urn, Caes. B. C. 1, 6, 5:dejectam aerea sortem accepit galea,
Verg. A. 5, 490 sq.:cum dejecta sors esset,
Liv. 21, 42; cf.:pernam, glandium,
to throw into the pot, Plaut. Stich. 2, 2, 36:alvum,
to purge, Cato R. R. 158; cf.:casei caprini, qui facillimi deiciantur,
i. e. are most easily digested, Varr. R. R. 2, 11, 3;opp. alvum superiorem,
i. e. to vomit, Cato R. R. 156, 2.—Esp.1.Milit. t. t., to drive out, dislodge an enemy from his position: hostes muro turribusque dejecti, Caes. B. G. 7, 28; cf.:2.nostri dejecti sunt loco,
id. ib. 7, 51:praesidium ex saltu,
id. B. C. 1, 37 fin.; cf.:agmen Gallorum ex rupe Tarpeia,
Liv. 7, 10:ex tot castellis,
id. 44, 35:praesidium Claternā,
Cic. Phil. 8, 2, 6; cf.:praesidium loco summe munito,
Hor. Ep. 2, 2, 30: praesidium (without abl.), Caes. B. G. 7, 36, 7; id. B. C. 3, 23, 2; Liv. 4, 53 al.:castra hostium,
to destroy, id. 25, 14:praetorium,
id. 41, 2 et saep.—Jurid. t. t., to drive out, turn out of possession, eject, dispossess (cf. deduco):3.unde vi prohibitus sis... unde dejectus?
Cic. Caecin. 13; cf. id. ib. 17, 50:nisi ex eo loco ubi vestigium impresserit, deici neminem posse,
id. ib. 27, 76 fin.:aliquem de possessione imperii,
Liv. 45, 22.—Naut. t. t., pass.: deici, to be driven out of one's course:4.naves ad inferiorem partem insulae,
Caes. B. G. 4, 28, 2:classis tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur,
Liv. 23, 34, 16; id. 23, 40, 6.—Pregn. (cf.: cado, concĭdo, decĭdo; caedo, concīdo, decīdo, etc.), to fell with a mortal wound, to bring down dead to the ground; to kill, slay:5.his dejectis et coacervatis cadaveribus,
Caes. B. G. 2, 27, 4; 4, 12; id. B. C. 1, 46; 3, 51; cf.:quem telo primum, quem postremum aspera virgo Deicis?
Verg. A. 11, 665:avem ab alto caelo,
id. ib. 5, 542; cf. id. ib. 11, 580:Glaucoque bovem Thetidique juvencam Deicit Ancaeus,
i. e. slaughters as a sacrifice, Val. Fl. 1, 191:super juvencum stabat dejectum leo,
Phaedr. 2, 1, 1:(Hercules) aves sagittis dejecit,
Lact. 1, 9, 2:gruem,
Verg. A. 11, 580.—To lower, let down, hang down, depress, of the head, etc. (cf. II. A. infra):II.dejecto capite (opp. supino capite),
Quint. 11, 3, 69.—Of a nod (opp. relato capite), Apul. Met. 10.—Of a wild beast:id (caput) dejectum semper in terram,
Plin. 8, 21, 32, § 77:in pectora mentum,
Ov. M. 12, 255:euntes dejecta cervice Getae,
Claud. VI. Cons. Hon. 180.—Trop.A.In gen.:B.pueri Sisennae oculos de isto numquam deicere,
never took their eyes off him, Cic. Verr. 2, 4, 15; cf. id. ib. 2, 5, 71:oculos a republica,
id. Phil. 1, 1:dejecit vultum et demissa voce locuta est,
cast down her eyes, Verg. A. 3, 320; cf.:oculos in terram,
Quint. 1, 11, 9 al.;and in Gr. construction, dejectus oculos,
with downcast eyes, Verg. A. 11, 480:dejectus vultum,
Stat. Th. 3, 367:ecquid ergo intellegis quantum mali de humana condicione dejeceris?
thou hast removed, averted, Cic. Tusc. 1, 8; cf.:quantum de doloris terrore,
id. ib. 2, 5, 14:vitia a se ratione,
id. ib. 4, 37, 80; cf.:cruciatum a corpore (with depellere omnia verbera),
id. Verr. 2, 5, 62:hunc metum Siciliae,
id. ib. 2, 5, 49 fin.:quae replenda vel deicienda sunt,
Quint. 10, 4, 1:eum de sententia dejecistis,
hast diverted from his opinion, Cic. Phil. 9, 4, 8:fortis et constantis est, non tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,
id. Off. 1, 23, 80; cf. id. Att. 16, 15, 3.—In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to cast one down from the prospect of a thing; to prevent from obtaining, to deprive, rob of:C.de honore deici,
Cic. Verr. 1, 9, 25:de possessione imperii,
Liv. 45, 22, 7;for which, ad deiciendum honore eum,
Liv. 39, 41;and, dejecti honore,
id. 3, 35; so with simple abl.:aliquem aedilitate,
Cic. Verr. 1, 8, 23:aedilitate,
id. Verr. 2, 1, 8, § 23:praeturā,
id. Mur. 36, 76:principatu,
Caes. B. G. 7, 63, 8:certo consulatu,
Liv. 40, 46, 14:spe,
id. 44, 28, 1:ea spe,
Caes. B. G. 1, 8, 4; cf.:opinione trium legionum (i. e. spe trium legionum colligendarum),
id. ib. 5, 48:conjuge tanto,
Verg. A. 3, 317. —Without abl.: M. Caelium mentio illa fatua... subito dejecit, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3:cum inimicum eo quoque anno petentem dejecisset,
Liv. 38, 35:uxorem (sc. conjugio),
Tac. A. 11, 29 fin.:hoc dejecto,
after his fall, Nep. Thras. 3, 1; cf. Tac. A. 2, 3; Luc. 8, 27:ex alto dejectus culmine regni,
Sil. 17, 143.—To humble:I.deicimur, sed non perimus,
Vulg. 2 Cor. 4, 9:deiciendi hominis causa,
Lact. 4, 27, 17.—Hence, dejectus, a, um, P. a. (very rare).Sunk down, low:II.equitatus noster etsi dejectis atque inferioribus locis constiterat,
Caes. B. C. 1, 46, 3:dejectius,
Tert. adv. Marc. 1, 6 fin. —(Acc. to no. II. B., deprived of hope; hence) Cast down, dejected, dispirited:haud dejectus equum duci jubet,
Verg. A. 10, 858; cf.: [p. 535] haud sic dejecta, Stat. Th. 3, 315:in epilogis plerumque dejecti et infracti sumus,
Quint. 9. 4, 138.— Sup. does not occur.— -
3 demitto
dē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send down; to drop; to let, sink, or bring down; to cause to hang or fall down; to lower, put down, let fall (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:b.picis e caelo demissum flumen,
Lucr. 6, 257; cf.:caelo imbrem,
Verg. G. 1, 23:caelo ancilia,
Liv. 5, 54 et saep.:barbam malis,
Lucr. 5, 673:latum clavum pectore,
Hor. S. 1, 6, 28; cf.:monilia pectoribus,
Verg. A. 7, 278:laenam ex humeris,
id. ib. 4, 263: Maia genitum demittit ab alto, Verg. A. 1, 297; cf.:ab aethere currum, Ov M. 7, 219: e muro sporta,
Sall. Hist. 2, 53:aliquem in sporta per murum,
Vulg. 2 Cor. 11, 33:taleam (sc. in terram),
to put into the ground, plant, Cato R. R. 45, 2;arbores altius,
Plin. 17, 11, 16, § 81:puteum alte in solido,
i. e. to sink deep, Verg. G. 2, 231:triginta pedes in terram turrium fundamenta,
Curt. 5, 1, 31:arbusta certo demittunt tempore florem,
Lucr. 5, 670:demisit nardini amphoram cellarius (i. e. deprompsit),
Plaut. Mil. 3, 2, 12:fasces,
Cic. Rep. 2, 31; cf. id. ib. 1, 40:cibos (sc. in alvum),
Quint. 10, 1, 19; cf. Ov. M. 8, 835.—Naut. t. t., to lower, demittere antennas, Sall. Hist. 4, 41 Dietsch.;Auct. B. Alex. 45, 2: cornua (i.e. antennas),
Ov. M. 11, 482; cf.:effugit hibernas demissa antenna procellas,
id. Tr. 3, 4, 9:arma, classem, socios Rheno,
Tac. A. 1, 45 fin.; cf.: farinam doliis secundā aquā Volturni fluminis, Frontin. Strat. 3, 14, 2;and pecora secundā aquā,
id. ib. 3, 14, 4:manum artifices demitti infra pectus vetant,
Quint. 11, 3, 112; cf.brachia,
id. 2, 13, 9:frontem (opp. attolli),
id. 11, 3, 78:supercilia (opp. allevari), ib. § 79: aures,
Hor. Od. 2, 13, 34; cf.auriculas,
id. S. 1, 9, 20:caput,
Ov. M. 10, 192:crinem,
id. ib. 6, 289:demisso capite,
Vulg. Job 32, 6 al.:aliquos per funem,
Verg. A. 2, 262; Hor. A. P. 461:vestem,
id. S. 1, 2, 95; cf.tunicam,
id. ib. 25:stolam,
id. ib. 99 et saep.; often in a violent manner, to cast down, to cast, throw, thrust, plunge, drive, etc.:equum in flumen,
Cic. Div. 1, 33, 73; cf.:equos a campo in cavam viam,
Liv. 23, 47:aliquem in carcerem,
Liv. 34, 44 fin.; cf. Sall. C. 55, 4:aliquem ad imos Manes,
Verg. A. 12, 884:hostem in ovilia,
Hor. Od. 4, 4, 10:gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28; cf.:ferrum in ilia,
Ov. M. 4, 119:sublicas in terram,
Caes. B. G. 3, 49, 4; cf.:huc stipites,
id. ib. 7, 73, 3 and 6:huc caementa,
Hor. Od. 3, 1, 35:nummum in loculos,
to put, id. Ep. 2, 1, 175:calculum atrum in urnam,
Ov. M. 15, 44:milia sex nummum in arcam nummariam,
Nov. Com. v. 108 Rib.: caput ad fornicem Fabii, to bow, stoop, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 66, 267: tunicam ad talos, Varr. ap. Non. 286, 19; cf. Cic. Clu. 40, 111; Quint. 5, 13, 39 et saep.:quove velim magis fessas demittere naves,
Verg. A. 5, 29; cf.:navem secundo amni Scodam,
Liv. 44, 31.— Poet. with dat.:corpora Stygiae nocti tormentis,
Ov. M. 3, 695; cf.:aliquem neci,
Verg. A. 2, 85:aliquem Orco,
id. ib. 2, 398; Hor. Od. 1, 28, 11:aliquem umbris,
Sil. 11, 142:ferrum jugulo,
Ov. H. 14, 5:ferrum lacubus,
id. M. 12, 278:offa demittitur faucibus boum,
Plin. 27, 11, 76, § 101.—Se, or in the pass. form with middle signif., to let one's self down, stoop, descend:B.(venti vortex) ubi se in terras demisit,
Lucr. 6, 446:se inguinibus tenus in aquam calidam,
Cels. 1, 3:se ad aurem alicujus,
Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:cum se demittit ob assem,
Hor. Ep. 1, 16, 64:concava vallis erat, qua se demittere rivi Assuerant,
Ov. M. 8, 334 al.:nonullae (matres familias) de muris per manus demissae,
Caes. B. G. 7, 47, 6.— Prov.: demitti de caelo, or simply caelo, to be sent down from heaven, i. e. to be of celestial origin, Liv. 10, 8, 10; Quint. 1, 6, 16.—Esp., milit. t. t.1.To send, bring, or lead down soldiers into a lower place:2.in loca plana agmen demittunt,
Liv. 9, 27; cf.:agmen in vallem infimam,
id. 7, 34:equites Numidas in inferiorem campum,
id. 27, 18:agmen in Thessaliam,
id. 32, 13; 38, 2: exercitum in planitiem, Frontin. Strat. 1, 2, 7 al.; and without in:agmen,
Liv. 9, 2:levem armaturam,
id. 22, 28 al.:cum se major pars agminis in magnam convallem demisisset,
had descended, Caes. B. G. 5, 32 fin.;so with se,
id. ib. 6, 40, 6; 7, 28, 2; id. B. C. 1, 79, 4; Cic. Fam. 15, 4, 4 al.—Arma demittere, in making a military salute: armis demissis salutationem more militari faciunt, with grounded arms, Auct. B. Afr. 85, 6. —II.Trop., to cast down, let sink, etc.:A.demisere oculos omnes gemitumque dedere,
Ov. M. 15, 612; cf.:vultu demisso,
Vulg. Isa. 49, 23:demissis in terram oculis,
Liv. 9, 38, 13;also in sleep: cadit inscia clavo Dextera, demittitque oculos,
Val. Fl. 3, 41:vultum,
Val. Max. 8, 14, 5; Curt. 6, 32, 1:vultum animumque metu,
Ov. M. 7, 133; cf.vultus,
id. ib. 10, 367; Liv. 2, 58. hoc in pectus tuum demitte, impress this deeply on your mind, Sall. J. 102 fin.; cf.:eas voces in pectora animosque,
Liv. 34, 50; and:dolor hoc altius demissus, quo minus profiteri licet,
Just. 8, 5, 11: cum in eum casum me fortuna demisisset, ut, etc., had reduced, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 2:dignitatem in discrimen,
Liv. 3, 35:vim dicendi ad unum auditorem (opp. supra modum sermonis attolli),
Quint. 1, 2, 31; to engage in, enter upon, embark in, meddle with:me penitus in causam,
Cic. Att. 7, 12, 3; cf.:me in res turbulentissimas,
id. Fam. 9, 1, 2: cogita ne te eo demittas, unde, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16 fin.:se in comparationem,
Suet. Rhet. 6:se in adulationem,
to descend to, Tac. A. 15, 73:se usque ad servilem patientiam,
id. ib. 14, 26:se ad minora illa,
Quint. 1 prooem. § 5: re in secunda tollere animos et in mala demittere, to let it sink, i. e. to be disheartened, Lucil. ap. Non. 286, 7; cf.:si vicerint, efferunt se laetitia: victi debilitantur animosque demittunt,
Cic. Fin. 5, 15, 42; so,animos (with contrahere),
id. Tusc. 4, 6 fin.; and:animum (with contrahere),
id. Q. Fr. 1, 1, § 4:mentes,
Verg. A. 12, 609 (desperant, sicut e contra sperantes aliquid erigunt mentes, Serv.); and with abl.:ne se admodum animo demitterent,
Caes. B. G. 7, 29.—In geom., t. t., to let fall a line, Vitr. 3, 5, 5.—Hence, dēmissus, a, um, P. a., brought down, lowered.Lit.1.Of localities, sunken, low-lying, low (cf. dejectus, P. a., no. I.):2.campestribus ac demissis locis,
Caes. B. G. 7, 72, 3; cf.:loca demissa ac palustria,
id. B. C. 3, 49, 5.—Of other things, drooping, falling, hanging down:B.demissis umeris esse,
Ter. Eun. 2, 3, 22 Ruhnk.:tremulus, labiis demissis,
with flabby lips, id. ib. 2, 3, 44:demisso capite discedere,
Cic. Clu. 21, 58; cf.:tristes, capite demisso,
Caes. B. G. 1, 32:demisso vultu,
with downcast looks, Sall. C. 31, 7.— Poet. in Gr. constr.:Dido vultum demissa,
Verg. A. 1, 561.—Also deep:demissa vulnera,
Sen. Ep. 67 fin. —Trop.1.Downcast, dejected, dispirited, low (freq.):2.erigebat animum jam demissum,
Cic. Clu. 21, 58:esse fracto animo et demisso,
id. Fam. 1, 9, 16:(homines) animo demisso atque humili,
id. Font. 11; cf. id. Tusc. 2, 21:demisso animo fuit,
Sall. J. 98 al.:demissa voce loqui,
Verg. A. 3, 320.—In the comp.:nihilo demissiore animo causa ipse pro se dicta,
Liv. 4, 44.— Transf. to the person:quis P. Sullam nisi moerentem, demissum afflictumque vidit?
Cic. Sull. 26 fin.:videsne illum demissum?
id. Mur. 21, 45; Quint. 1, 3, 10 al.— Comp.:orator in ornamentis et verborum et sententiarum demissior,
Cic. Or. 24, 81.—Lowly, humble, unassuming, shy, retiring (opp. elatus, lofty, proud):3.ea omnia, quae proborum, demissorum, non acrium sunt, valde benevolentiam conciliant,
Cic. de Or. 2, 43, 182; cf.:multum demissus homo,
Hor. S. 1, 3, 57:sit apud vos modestiae locus, sit demissis hominibus perfugium, sit auxilium pudori,
Cic. Mur. 40, 87.—Rarely of external condition, humble, poor:4.qui demissi in obscuro vitam habent (opp. qui magno imperio praediti in excelso aetatem habent),
Sall. C. 51, 12.—Poet., and in Tacitus, of genealogical descent, descended, derived, sprung:1.ab alto Demissum genus Aenea,
Hor. S. 2, 5, 63; so Verg. G. 3, 35: id. A. 1, 288; Stat. Th. 2, 613; Tac. A. 12, 58.— Sup. does not occur. — Adv.: dēmisse.Lit., low:2.hic alte, demissius ille volabat,
Ov. Tr. 3, 4, 23.—Trop., humbly, modestly, abjectly, meanly:non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:suppliciter demisseque respondere,
id. Fl. 10, 21:se tueri,
id. Att. 2, 18, 3.— Sup.: haec quam potest demississime atque subjectissime exponit, * Caes. B. C. 1, 84 fin.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский