Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

cretus

  • 1 crētus

        crētus    P. of cresco.
    * * *
    creta, cretum ADJ
    born of; arisen/sprung/descended from

    Latin-English dictionary > crētus

  • 2 cretus

    1.
    crētus, a, um, Part., from cerno.
    2.
    crētus, a, um, Part., from cresco. q. v. I. A. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > cretus

  • 3 crēscō

        crēscō crēvī, crētus, ere, inch.    [1 CER-], to come into being, spring up: crescit seges, O.—P. perf., with abl, arisen, descended, born, produced (poet.): mortali semine, O.: Alcanore, V.: ab origine eādem, O.: Troiano a sanguine, V.—To rise, grow, grow up, thrive, increase, swell, enlarge: ut (ostrea) cum lunā pariter crescant: (caulis) crevit in agris, H.: cresce, puer, O.: Liger ex nivibus creverat, was swollen, Cs.: in frondem crines, to grow into, O.: manūs in unguīs, O.: Cresceret in <*>entrem cucumis, swell, V.: Crescit hydrops, H.: <*>t clivo crevisse putes, O.: non mihi crevisse amicos, increased in number: crescentīs abstulit annos, i. e. her prime, O.—Fig., to grow, increase, be enlarged, be strengthened: plagae crescunt, T.: hostium opes animique: vires, L.: vim crescere victis, V.: (rem) maximis auctibus crescere, L.: primo pecuniae, deinde imperi cupido, S.: inopia omnium, L.: crescetis, amores, V.: Crescit amor nummi, Iu.: usque ego posterā Crescam laude recens, H.: Crescit velut arbor Fama Marcelli, H.: crescente vento, Ct.: Aspera crescit hiems, O.— To rise, be promoted, prosper, become great, attain honor: ex quibus possem crescere: laboribus pubes crevit, in glory, H.: de multis, at the expense of: dignitate, gratiā, N.: ex nostro maerore, to take courage, O.: date crescendi copiam (iis) qui, etc., T.: crescendi in curiā occasio, L.
    * * *
    crescere, crevi, cretus V INTRANS
    come forth/to be; arise/spring (from); be born; become visible/great; grow (up); thrive, increase (size/number/honor), multiply; ascend; attain, be promoted

    Latin-English dictionary > crēscō

  • 4 cresco

    cresco, crēvi, crētum, 3 ( inf. perf. sync. cresse, Lucr. 3, 683), v. inch. n. [1. creo].
    I.
    Orig., of things not previously in existence, to come forth, grow, to arise, spring, be born, become visible, appear (so mostly poet.)
    A.
    Lit.:

    cetera, quae sursum crescunt sursumque creantur,

    Lucr. 6, 527:

    quaecumque e terrā corpora crescunt (for which, subsequently, exoriuntur),

    id. 1, 868:

    corpore de patrio ac materno sanguine crescunt,

    id. 4, 1210:

    hic et acanthus Et rosa crescit,

    Verg. Cul. 397.—So esp. freq. in part. perf.: crētus, a, um, arisen, sprung, descended from, born of; with abl.:

    mortali corpore cretus,

    Lucr. 5, 6; 2, 906; cf.:

    mortali semine,

    Ov. M. 15, 760:

    corpore materno,

    Lucr. 4, 1224:

    nativo corpore,

    id. 5, 61:

    Semiramio sanguine,

    Ov. M. 5, 85; cf. id. ib. 13, 31:

    Amyntore,

    id. ib. 8, 307; cf. Verg. A. 9, 672; Ov. M. 13, 750.—With ab:

    ab origine eādem,

    Ov. M. 4, 607; cf.:

    Trojano a sanguine,

    Verg. A. 4, 191.—
    B.
    Trop.:

    haec villa inter manus meas crevit,

    Sen. Ep. 12, 1:

    ingens hic terris crescit labor,

    Sil. 3, 75.—Far more freq.,
    II.
    Of things already in existence, to rise in height, to rise, grow, grow up, thrive, increase, etc.
    A.
    Lit.:

    arbores,

    Lucr. 1, 254; so,

    fruges, arbusta, animantes,

    id. 1, 808:

    omnia paulatim crescunt (with grandescere alique),

    id. 1, 190 sq.:

    ut (ostrea) cum lunā pariter crescant pariterque decrescant,

    Cic. Div. 2, 14, 33:

    in lecticis crescunt (infantes),

    Quint. 1, 2, 7:

    cresce, puer,

    Ov. M. 2, 643 et saep.:

    in cujus domo creverat,

    had grown up, been reared, Suet. Oth. 1; cf.:

    Alexander per quinquennium sub Aristotele doctore mclito crevit,

    Just. 12, 16, 8:

    Nilus in aestatem crescit campisque redundat,

    Lucr. 6, 713; cf.

    of the same,

    id. 6, 737:

    Liger ex nivibus creverat,

    Caes. B. G. 7, 55 fin.:

    in frondem crines, in ramos bracchia,

    to grow into, Ov. M. 1, 550; cf.:

    in ungues manus,

    id. ib. 2, 479:

    in immensum Atlas,

    id. ib. 4, 661:

    in latitudinem,

    to increase in breadth, Col. Arb. 17:

    in longitudinem,

    Plin. 11, 37, 87, § 216:

    super ora caputque onus,

    Ov. M. 12, 516:

    ut clivo crevisse putes,

    id. ib. 8, 191 et saep. —
    2.
    Transf., to increase in number to, augment, multiply:

    non mihi absenti crevisse amicos,

    Cic. Sest. 32, 69 (B. and K. ex conj. de crevisse):

    adhuc crescentibus annis,

    Ov. A. A. 1, 61.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to grow, increase, to be enlarged or strengthened:

    cum Atheniensium opes senescere, contra Lacedaemoniorum crescere videret,

    Nep. Alcib. 5, 3; so,

    hostium opes animique,

    Cic. Imp. Pomp. 15, 45:

    non animi tantum, sed etiam vires crescebant,

    Liv. 5, 46, 4:

    animus laude crescit,

    Quint. 1, 2, 3; Curt. 4, 6, 13; Just. 19, 1, 8:

    animus crevit praetori,

    Liv. 44, 4, 1:

    cujusvis opes contra illius potentiam,

    Sall. C. 17, 7:

    cujusquam regnum per scelus,

    id. J. 14, 7:

    potentia paucorum (opp. plebis opes imminutae),

    id. C. 39, 1; Liv. 4, 2, 2 et saep.:

    haec (mala) primo paulatim,

    Sall. C. 10, 6:

    primo pecuniae, deinde imperii cupido,

    id. ib. 10, 3:

    fuga atque formido latius,

    id. J. 55, 7:

    licentia,

    id. C. 51, 30:

    inopia omnium,

    Liv. 21, 11, 12:

    rerum cognitio cottidie,

    Quint. 12, 11, 17:

    quā ex re creverat cum famā tum opibus,

    Nep. Alcib. 7 fin.; cf.:

    (Saguntini) in tantas brevi creverant opes,

    Liv. 21, 7, 3:

    Rhodiorum civitas populi Romani opibus,

    Sall. C. 51, 5; cf.:

    qui malo rei publicae,

    id. ib. 51, 32:

    usque ego postera Crescam laude recens,

    Hor. C. 3, 30, 8:

    a brevibus in longas (iambi),

    Quint. 9, 4, 136.—
    2.
    In partic., to rise or increase in distinction, honor, courage, etc., to be promoted or advanced, to prosper, to become great, attain honor:

    accusarem alios potius, ex quibus possem crescere,

    Cic. Rosc. Am. 30, 83:

    ex invidiā senatoriā,

    id. Clu. 28, 77:

    ex his,

    Liv. 29, 37, 17:

    ex me,

    id. 35, 19, 5:

    de uno isto, de multis,

    Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173:

    dignitate, gratiā,

    Nep. Att. 21, 1; cf. id. ib. 10, 3; and absol.:

    crescendi in curiā occasio,

    Liv. 1, 46, 2:

    cresco et exsulto et discussā senectute recalesco, quotiens, etc.,

    Sen. Ep. 34, 1; cf.:

    gaudet et ex nostro crescit maerore Charaxus,

    Ov. H. 15, 117:

    hic uno modo crescere potest, si se ipse summittat, etc.,

    Plin. Pan. 71, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > cresco

  • 5 incretus

    1.
    incrētus, a, um, Part., from incerno.
    2.
    in-crētus, a, um, adj. [2. in-cretus, part. of cerno], unsifted (rare):

    ac sordidi furfures,

    App. M. 7, p. 194, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > incretus

  • 6 accrēscō (ad-c-)

        accrēscō (ad-c-) crēvī, crētus, ere,    to grow progressively, increase, become greater: flumen subito: amicitia cum aetate adcrevit, T.: invidia, H. — Meton., to come gradually into being, arise, grow up: dictis factisque vana fides, L. — To be attached to, bestowed on: unde etiam trimetris accrescere iussit (iambus) Nomen iambeis, cum senos redderit ictūs, i. e. (the quickness of) the iambus caused the verse of six feet to be named trimeter, H.

    Latin-English dictionary > accrēscō (ad-c-)

  • 7 cernō

        cernō crēvī, certus, ere    [2 CER-], to separate, part, sift: in cribris omnia cavis, O. — Fig., of the sight, to distinguish, discern, make out, perceive, see: si satis cerno, T.: acutum, H.: oculis cerni, N.: quae cernere et videre non possumus: haec coram, to witness, Cs.: coram letum, V.: acies a nostris cernebatur, Cs.: Venus, nulli cernenda, invisible, O.: neque misceri omnia cerneres, S.: cernis ut insultent Rutuli? V.: cernebatur novissimos illorum premi vehementer, Cs.—To see mentally, discern, perceive, comprehend, understand: eas (res) ingenio: ea quae erant vera: amorem, T.: cerno animo acervos civium: fortis animus cernitur, shows itself.—To decide, decree, determine, resolve: quotcumque senatus creverit populusque iusserit: priusquam id sors cerneret, L.: certā sorte, after the lot was decided, L.: Ferro non auro vitam cernamus utrique: cernere ferro, V.: potius germanum amittere crevi quam tibi... deessem, Ct.: pro patriā, S.—In law, with hereditatem, formally to declare oneself heir to, accept, enter upon: quam hereditatem iam crevimus: hereditatem regni, L. — Fig.: fratris amorem cum reliquā hereditate crevisse.
    * * *
    cernere, crevi, cretus V TRANS
    sift, separate, distinguish, discern, resolve, determine; see; examine; decide

    Latin-English dictionary > cernō

  • 8 con-crēscō

        con-crēscō crēvī    (concrēsse, O.), crētus, ere, to grow together, harden, condense, curdle, stiffen, congeal: Concrescunt in flumine crustae, V.: rigido rostro Ora, stiffen, O.: Gorgone conspectā, to be petrified, O.: Concreta radix, frozen, V.: (aqua) nive pruināque concresceret: Frigora canā concreta pruinā, stiffened by, V.: concretos sanguine crinīs, clotted, V.: aër concretus in nubīs cogitur: nanus concretus in artūs, shortened, Pr.—To take form, grow, increase: mundi orbis, V.: initia unde omnia concreta sint.

    Latin-English dictionary > con-crēscō

  • 9 dē-cernō

        dē-cernō crēvī    (often decrēram, decrērim, etc.), crētus, ere.—Officially, to decide, determine, pronounce a decision, judge, decree, resolve, vote: inter quos iam decreverat decretumque mutabat, alias, etc.: si caedes facta, īdem (Druides) decernunt, i. e. pass judgment, Cs.: non decrevi solum, sed etiam ut vos decerneretis laboravi: qui ordo decrevit invitus, on compulsion: dierum viginti supplicationem, Cs.: vindicias secundum servitutem, in favor of slavery, i. e. restore the slave to his master, L.: triumphum Africano: praemium servo libertatem, S.: tres legatos: id quod senatus me auctore decrevit: provinciae privatis decernuntur, Cs.: meā diligentiā patefactam esse coniurationem decrevistis: supplicium sumendum decreverat, had voted, S.: senatus Romae decrevit, ut, etc., L.: mea sententia tibi decernit, ut regem reducas, etc.: senatus decrevit, darent operam consules, ut, etc., S.: ita censeo decernendum: acerbissime decernitur, Cs.: in parricidas rei p. decretum esse, S.: libere decernendi potestas, of voting freely, Cs.—In gen., to decide, determine, judge, fix, settle: rem dubiam decrevit vox opportune emissa, L.: utri utris imperent, sine magnā clade, L.: Duo talenta pro re nostrā ego esse decrevi satis, T.: in quo omnia mea posita esse decrevi: mihi decretum est, with acc. and inf, I am fully convinced, Ta.: alqm hostem, to proclaim an enemy: omnibus quae postulaverat decretis, S.: pauci ferocius decernunt, insist on harsher measures, S.—Of battle, to decide by combat, fight out, fight, combat, contend: Samnis Romanusne Italiam regant, decernamus, L.: gladiatorium certamen ferro decernitur: ne armis decernatur: cornibus inter se, V.: acie, L.: classe decreturi, N.: integriore exercitu, N.: lacessere ad decernendum, L. — In gen., to contend, compete, struggle: decernite criminibus, mox ferro decreturi, L.: cursibus et crudo caestu, V.: de salute rei p.: pro meā famā.—To decide, determine, form a purpose, resolve: num quis quicquam decernit invitus?: Rhenum transire decreverat, Cs.: decretumst pati, T.: certum atque decretum est non dare signum, L.: aetatem a rei p. procul habendam, S.: praetoris imperio parendum esse: hic decernit ut miser sit: quā suis opem ferrent, L.

    Latin-English dictionary > dē-cernō

  • 10 dē-crēscō

        dē-crēscō crēvi, crētus, ere,    to grow less, become fewer, decrease, diminish, wane, shrink: non mihi absenti decrevisse amicos: ostreae cum lunā pariter decrescunt: decrescentia flumina, H.: cornua decrescunt, disappear, O.: tantum animorum nobis in dies decrescit, L.

    Latin-English dictionary > dē-crēscō

  • 11 dis-cernō

        dis-cernō crēvī, crētus, ere,    to separate, set apart, mark off, bound, part, divide: muro di scerni a nobis: discrimina, quibus ordines discernerentur, L.: mons, qui finīs eorum discerneret, S.— Poet.: (saxum) telas auro, to interweave with gold, V.: Limes litem ut discerneret arvis, i. e. keep away, V.—P. perf., divided, separated: urbes magno inter se spatio discretae, L.: ubi discretas insula rumpit aquas, O.: sedes piorum, retired, H.: septem in ostia Nilus, O.: nec mors discreta fuisset, nor had we been divided in death, O.—Fig., to distinguish, discern, know apart: alba et atra: insidiatorem et petitum insidiis, L.: diem noctemque caelo, V.: fas atque nefas, H.: suos, Cs.: quid sit eiusdem generis: pecuniae an famae minus parceret, S.: nec discernatur, iussu iniussu pugnent, L.

    Latin-English dictionary > dis-cernō

  • 12 ex-cernō

        ex-cernō —, crētus, ere,    to sift out, separate, part: ex captorum numero excreti Saguntini, L.: excreti a matribus haedi, V.

    Latin-English dictionary > ex-cernō

  • 13 (in-cernō)

       (in-cernō) —, crētus, ere,    to sift in, add with a sieve.—Only P. perf.: piper album incretum, H.

    Latin-English dictionary > (in-cernō)

  • 14 sanguis

        sanguis (poet. also sanguīs, V., O.), inis, m, or (old) sanguen, inis, n     blood: Sine sanguine fieri, bloodshed, T.: innocentium, slaughter: in sanguine versari, murder: fluvius Atratus sanguine fluxit: ad meum sanguinem hauriendum advolare, to shed my blood: hauriendus aut dandus est sanguis, we must slay or be slain, L.: sanguinem mittere, to let blood.—Blood, consanguinity, descent, race, stock, family: sanguine coniuncti, blood-relations: civium omnium sanguis coniunctus existimandus est: tibi materno a sanguine iunctus, O.: Progeniem Troiano a sanguine duci, V.: sanguine cretus Sisyphio, O.: sanguinem sociare, L.—A descendant, offspring, posterity, family, kindred: o sanguen dis oriundum! Enn. ap. C.: saevire in suum sanguinem, L.: Clarus Anchisae sanguis, i. e. Aeneas, H.: Regius, i. e. Europa, H.: meus, V.—Fig., vigor, strength, force, spirit, life: amisimus omnem sanguinem civitatis: quae cum de sanguine detraxisset aerari, had bled the treasury: missus est sanguis invidiae sine dolore.—Of style, vigor, force, life, animation: sucus ille et sanguis inconruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est.
    * * *
    blood; family

    Latin-English dictionary > sanguis

  • 15 sē-cernō

        sē-cernō crēvī, crētus, ere,    to put apart, sunder, sever, part, divide, separate: stamen secernit harundo, O.: sparsos flores calathis, separate in baskets, O.: nihil (praedae) in publicum, setting apart for the public treasury, L.: Iuppiter illa piae secrevit litora genti, hath set apart, H.: patres centum denos in orbīs, divided, O.: se a bonis: Europen ab Afro, H.: inermīs ab armatis, L.: ex intestinis secretus a reliquo cibo sucus: me Nympharum chori Secernunt populo, H.: e grege alqm imperatorum, single out as pre-eminent, L.—Fig., to separate, disjoin, part, dissociate: hosce homines, set apart: ut pulchritudo corporis secerni non potest a valetudine, sic, etc.: sua a publicis consilia, L.: Publica privatis, sacra profanis, H.—To distinguish, discern: blandum amicum a vero: non satis acute, quae sunt secernenda, distinguit: iusto iniquum, H.—To set aside, exclude, reject: in iudicibus legendis amicos meos: frugalissimum quemque.

    Latin-English dictionary > sē-cernō

  • 16 sēmen

        sēmen inis, n    [1 SA-].—Of plants, seed: manu spargere semen: terra semen excepit: iacto semine, V.: quercus de semine Dodonaeo, O.—Of men or animals, seed, race: genitus de semine Iovis, son of Jupiter, O.: ipsa regio semine orta, L.: mortali semine cretus, of mortal race, O.: (virtus) propria Romani seminis, i. e. an inborn characteristic of the Romans.—A shoot, graft, scion, set, slip, cutting: Seminibus positis (i. e. virgultis), V.— Posterity, progeny, offspring, child: inpia Semina fert utero, O.—Fig., seed, an origin, essence, principle, source, occasion, ground, cause: veteris percepto semine venae Arva rigent auro, O.: malorum omnium: huius belli: Semina terrarumque animaeque marisque Et ignis, i. e. the four elements, V.: semina discordiarum (tribuni), L.: semina futurae luxuriae, the small beginnings, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > sēmen

  • 17 Sīsyphius

        Sīsyphius adj.,     of Sisyphus (son of Aeolus): Ulixes sanguine cretus Sisyphio, O.: labores, Pr.

    Latin-English dictionary > Sīsyphius

  • 18 cerno

    cerno, crēvi, crētum ( part. pass. cretus is apparently used only once:

    cineris bene creti,

    Pall. 12, 22, 3; but freq. in the compounds of cerno; for the simple part., the orig. form certus also is very rarely used:

    certā deinde sorte senatus consultum factum est,

    Liv. 36, 2, 2; v. under II. C., and cf. certus), 3, v. a. [root car- for scar-, to separate; cf. krinô; hence, skôr, stercus, screo; cf. cera].
    I.
    To separate, sift (rare):

    per cribrum, Cato. R. R. 107, 1: farinam cribro,

    Plin. 18, 11, 29, § 115; cf. id. 33, 5, 26, § 87; Pall. Jun. 1; Veg. 3, 28, 6:

    in cribris omnia cerne cavis,

    Ov. Med. Fac. 62; cf.:

    per densa foramina,

    id. ib. 89:

    cineris bene creti,

    well sifted, Pall. Nov. 22.—Far more freq.,
    II.
    Trop.
    A.
    To separate, distinguish by the senses, mostly by the eyes, i. e. to perceive, see, discern (syn.: video, conspicio; class. in prose and poetry; most freq. probably in Lucretius, where it is used about a hundred times); rarely by the ears; v. infra: lumen jubarve in caelo cerno? [p. 319] Enn. ap. Varr. L. L. 6, § 81 Müll.;

    7, § 76 ib.: sed quis illic est, procul quem video? estne hic Hegio? si satis cerno, is hercle'st,

    Ter. Ad. 3, 3, 85:

    tum porro varios rerum sentimus odores, nec tamen ad nareis venienteis cernimus umquam: nec voces cernere suemus,

    Lucr. 1, 300; 4, 598:

    quod nequeunt oculis rerum primordia cerni,

    id. 1, 269; v. also id. 2, 314 sq.; 4, 242; cf. id. 2, 837:

    acute,

    id. 4, 811; cf.:

    cerno acutum,

    Hor. S. 1, 3, 26:

    altaria exhalare vapore,

    Lucr. 3, 432; 2, 928 al.—Hence, sometimes opp. to hearing:

    ut non solum auribus acciperetur, sed etiam oculis cerneretur,

    Nep. Timol. 2, 2;

    or to mental perception: quem ego tam video animo, quam ea, quae oculis cernimus,

    Cic. Fam. 6, 3, 2:

    nos enim ne nunc quidem oculis cernimus ea, quae videmus,

    id. Tusc. 1, 20, 46:

    quae cernere et videre non possumus,

    id. de Or. 3, 40, 161; cf. id. Rep. 6, 20, 21 sq.:

    ego Catuli Cumanum ex hoc loco cerno, Pompeianum non cerno,

    id. Ac. 2, 25, 80:

    ut ea cernimus quae videmus,

    id. Mil. 29, 79:

    omnia sic aperiam, ut ea cernere oculis videamini,

    id. Clu. 24, 66:

    coram aliquid,

    to witness, Caes. B. G. 6, 8; Verg. A. 2, 538:

    aliquem,

    Caes. B. G. 6, 21:

    acies a nostris cernebatur,

    id. B. C. 3, 69:

    in sole sidera ipsa desinunt cerni,

    Quint. 8, 5, 29:

    simile quiddam facientes aves cernimus,

    id. 2, 6, 7:

    me miserum, turbā quod non ego cernar in illā,

    Ov. P. 4, 4, 43:

    Constitit alma Venus, nulli cernenda,

    id. M. 15, 844; Curt. 8, 13, 16; Tac. A. 1, 59.—With acc. and inf.: sensumque inesse et motum in membris cerno, Canius ap. Varr. L. L. 6, § 81 Müll.:

    neque mutari ac misceri omnia cerneres,

    Sall. C. 2, 3: quos ad resistendum concucurrisse cernebat, * Suet. Caes. 15 fin.:

    cernis ut insultent Rutuli?

    Verg. A. 10, 20:

    cerne quam tenui vos parte contingat,

    Cic. Rep. 6, 20, 21:

    cerneres, quanta audacia fuisset, etc.,

    Sall. C. 61, 1.— Impers. with acc. and inf.:

    cernebatur, novissimos illorum premi vehementer,

    Caes. B. C. 1, 64 Herz. N. cr.So impers. with rel. -clause:

    ut non solum auribus acciperetur, sed etiam oculis cerneretur quem detulisset,

    Nep. Timol. 2, 2. —Ante-class., of the hearing: vox illius certe est: idem omnes cernimus, Att. ap. Non. p. 261, 11, and perh. also, Titin. ap. Prisc. p. 898 P.—Hence,
    b.
    Cerni aliquā re or in aliquā re, to become distinguished or known in something:

    fortis animus et magnus duabus rebus maxime cernitur,

    Cic. Off. 1, 20, 66; so id. Tusc. 5, 8, 22: amicus certus in re incertā cernitur, Enn. ap. Cic. Lael. 17, 64:

    atque hae quidem virtutes cernuntur in agendo,

    Cic. Part. Or. 23, 78; id. Top. 21, 80 (also in Quint. 3, 5, 18).—
    * c.
    Have before the mind, have respect to, regard any one:

    ubi gratus, si non eum ipsi cernunt grati, cui referunt gratiam?

    Cic. Leg. 1, 18, 49.—
    B.
    Transf. to intellectual objects, to perceive, comprehend, understand (syn.:

    intellego, cognosco, perspicio): neque tanta in rebus obscuritas, ut eas (res) non penitus acri vir ingenio cernat, si modo aspexerit,

    Cic. de Or. 3, 31, 124:

    jam cernam mene an illam potiorem putes, id. poët. Tusc. 2, 9, 20: (antiquitas) hoc melius ea fortasse, quae erant vera, cernebat,

    id. ib. 1, 12, 26; id. Fin. 1, 19, 64; id. Top. 5, 27; id. N. D. 1, 19, 49; id. Fam. 5, 12, 2:

    quae cum ego non solum suspicarer, sed plane cernerem,

    id. Agr. 2, 4, 9; id. de Or. 3, 31, 124:

    ut consuetum facile amorem cerneres,

    Ter. And. 1, 1, 108.—Hence,
    b.
    Rarely of future events, to foresee, discern beforehand:

    cerno animo sepultā in patriā miseros atque insepultos acervos civium,

    Cic. Cat. 4, 6, 11:

    cerno jam animo, quanto omnia uberiora atque ornatiora futura sint,

    id. Fam. 5, 12, 2.—
    C.
    To decide something that is contested or doubtful (judicially), to decree, determine (more rare than decernere):

    quotcumque senatus creverit populusque jusserit tot sunto,

    Cic. Leg. 3, 3, 8:

    quodcumque senatus creverit agunto,

    id. ib. 3, 3, 8, § 6: jurati cernant. Pac. ap. Non. p. 261, 13:

    illum locum tempusque consilio destinatum quid de Armeniā cernerent,

    Tac. A. 15, 14:

    priusquam id sors cerneret,

    Liv. 43, 12, 2:

    certā sorte,

    after the lot was decided, id. 36, 2, 2.—Hence,
    b.
    To decide by contending or fighting (more rare than the freq. certare, and even in Seneca's time out of use; cf. Sen. Ep. 58, 3): ferro non auro vitam ( acc. respect = de vitā) cernamus utrique, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38; id. ap. Non. p. 261, 19, and ap. Varr. L. L. 6, § 81 Müll.; Pac. ap. Non. p. 261, 21: nisi esset qui armis secum vellet cernere, Att. ap. Non. p. 261, 17:

    cernere ferro,

    Verg. A. 12, 709 (also ap. Sen. Ep. 58, 3); so,

    cernere certamen,

    Plaut. Bacch. 3, 2, 15; id. Cas. 3, 1, 2; Lucr. 5, 394: pro patriā, pro liberis, pro aris atque focis suis, * Sall. C. 59, 5 Kritz N. cr. (al. certare):

    seu libeat duplicem sejunctim cernere martem,

    Tib. 4, 1, 103.—Humorously, Plaut. Trin. 2, 4, 77.—
    D.
    In gen., to decide for something, to conclude upon, resolve (syn.: constituo, decerno; also rare): praesidium castris educere, Lucil. ap. Non. p. 261, 5:

    acribus inter se cum armis confligere,

    id. ib. p. 261, 6:

    te mihi amicam esse crevi,

    Plaut. Cist. 1, 1, 1 (crevi valet constitui, Varr. L. L. 7, § 98 Müll.); Cat. 64, 150.—Hence,
    E.
    In judic. lang. t. t., of inheritances.
    1.
    To resolve to enter upon an inheritance, Varr. L. L. 7, § 98 Müll.; cf. Tit. 22, 27, and cretio.—
    2.
    To make known this determination, Tit. 22, 28 and 30; Cic. Att. 11, 2, 1.—
    3.
    = adire, to enter upon an inheritance, Cic. Agr. 2, 15, 40; Liv. 24, 25, 3; 40, 8, 17; Plin. Ep. 10, 79, 2; Quint. Decl. 261; Fest. p. 41.—
    b.
    Trop.:

    debet etiam fratris Appii amorem erga me cum reliquā hereditate crevisse,

    Cic. Att. 6, 1, 10; so id. Fam. 9, 14, 4; Val. Max. 5, 3, ext. 3.—P. a. v. certus.

    Lewis & Short latin dictionary > cerno

  • 19 excresco

    ex-cresco, crēvi, crētum, 3, v. inch. n., to grow out or forth, to grow up, rise up (not ante-Aug.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quae si satis excreverint (palmae),

    Col. 4, 21, 3:

    abies, larix, palma in longitudinem,

    Plin. 16, 30, 54, § 125:

    lactucae ad semipedem,

    id. 19, 8, 39, § 131:

    in omni domo nudi ac sordidi in hos artus, in haec corpora quae miramur excrescunt,

    Tac. G. 20; Aug. Serm. 216, 7:

    colles sensim excreverant rudere,

    Front. Aquaed. 18:

    solum tumulo in altum,

    Luc. 4, 11: si quando flumen imbribus ad tempus excrevit, is swollen, Dig. 43, 11, 1.—
    B.
    In partic., of morbid excrescences on the body:

    excreverat in dexteriore latere ejus caro,

    Suet. Galb. 21:

    carnis excrescentes,

    Plin. 23, 6, 59, § 111:

    arsenicum tollit quicquid excrescit,

    id. 34, 18, 56, § 178.—Hence,
    2.
    Subst.: excre-scentia, ium, n., in medic. lang., morbid excrescences on the body, Plin. 20, 9, 36, § 93; 22, 21, 29, § 61; 24, 4, 5, § 9; 24, 5, 11, § 19; 34, 18, 50, § 169 al.—
    II.
    Trop., to grow immoderately, to increase, enlarge:

    nec minus evitanda est immodica ejus prooemii longitudo, ne in caput excrevisse videatur,

    Quint. 4, 1, 62:

    fructus in tantum excrevit, ut, etc.,

    Dig. 36, 1, 27, § 16 fin.:

    litium series,

    Suet. Vesp. 10.—Hence, ex-crētus, a, um, P. a., grown up, fullgrown:

    animalia,

    Lact. 2, 11 med. al. (so, haedi, Verg. G. 3, 398, acc. to Serv., but v. excerno, II. A.).

    Lewis & Short latin dictionary > excresco

  • 20 Ligur

    Lĭgŭres, um, m., the Ligurians, an Italian people in Gallia Cisalpina, in the mod. Piedmont, Genoa, and Lucca:

    montani duri atque agrestes,

    Cic. Agr. 2, 35, 95; id. Brut. 73, 255; Plin. 3, 5, 7, § 47; Liv. 5, 35; 22, 33; 27, 39; Ov. M. 2, 370; Flor. 2, 3, 2 al.: Ligures omnes fallaces, Cato ap. Serv. Verg. A. 11, 701:

    terrae motus in Liguribus,

    i. e. in Liguria, Cic. Div. 1, 35, 78.— Hence,
    A.
    Lĭgur and Lĭgus, ŭris, adj. comm., Ligurian; and subst., a Ligurian:

    Ligus iste,

    Cic. Sest. 31, 68:

    vane Ligus,

    Verg. A. 11, 715:

    tonse Ligur,

    Luc. 1, 442:

    femina Ligus,

    Tac. H. 2, 13: Ligus ora, Pers. 6, 6:

    securis,

    Cat. 16, 19.—
    2.
    Lĭ-gur or Lĭgus, a surname in the gens Aelia and Octavia, Cic. Clu. 26, 72; id. Att. 12, 23, 3.—
    B.
    Lĭgŭrĭa, ae, f., Liguria, a country of Cisalpine Gaul, Plin. 3, 5, 7. § 48; Tac. H. 2, 15; id. Agr. 7.—
    C.
    Lĭgŭrīnus, a, um, adj., Ligurian:

    Ligurinae Alpes,

    Grat. Cyn. 510.—
    2.
    Subst.: Lĭgŭrīnus, i, m., the name of a favorite of Horace, Hor. C. 4, 1, 33. To him is addressed C. 4, 10.—
    D.
    Lĭgustĭcus (collat. form Lĭguscus, Varr. R. R. 1, 18, 6; 2, 5, 9; 3, 9, 17, acc. to the MSS.; cf. Etruscus), a, um, adj., = Ligustikos, Ligustine, Ligurian:

    ager,

    Varr. R. R. 1, 18, 6:

    mare,

    Plin. 3, 6, 10, § 75:

    ora,

    id. 3, 5, 7, § 47:

    saxa,

    Juv. 3, 257.—
    2.
    Subst.: lĭgustĭcum, i, n., a plant indigenous to Liguria, lovage, Col. 12, 57, 5; Plin. 19, 8, 50, § 165; 20, 15, 60, § 168 (corrupted into Levisticum, Veg. Vet. 3, 52, 2).—
    E.
    Lĭgustīnus, a, um, adj., = Ligusti-nos, Ligustine, Ligurian:

    montes,

    Liv. 34, 8:

    ager,

    id. 42, 4:

    scutum,

    id. 44, 35. — Subst.: Lĭgustīni, ōrum, m., the Ligurians, Plin. 10, 24, 34, § 71.—
    F.
    Lĭgustis, ĭdis, adj., = Ligustis, Ligurian: gente cretus in Ligustide, Sid. poët. Ep. 9, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > Ligur

См. также в других словарях:

  • инкреция — (лат. in внутри + (se)cretus выделенный) то же, что внутренняя секреция. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. инкреция [лат. in внутри + (se)cretus выделенный] – то же, что внутренняя секреция Большой словарь иностранных слов.… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Nortia — is the Latinized name of an Etruscan goddess whose sphere of influence was time, fate, destiny[1] and chance. The Etruscan form was perhaps Nurtia.[2] Variant manuscript readings include Norcia, Norsia, Nercia, and Nyrtia. Contents 1 Ritual of… …   Wikipedia

  • Frank Peterson — For the U.S. Marine Corps general, see Frank E. Petersen. Frank Peterson is a German music producer known for his work with Enigma and artists such as Sarah Brightman, Gregorian and Princessa. Peterson was born on December 20, 1963, in Geesthacht …   Wikipedia

  • Inchoative verb — An inchoative verb, sometimes called an inceptive verb, shows a process of beginning or becoming. Productive inchoative infixes exist in several languages, including Latin and Ancient Greek, and consequently some Romance languages. Not all verbs… …   Wikipedia

  • The Gauntlet (Hercules episode) — Infobox Television episode Title= The Gauntlet Series= Season=1 Episode=112 Airdate=1 May, 1995 Production=76612 Writer=Peter Bielak Director=Jack Perez Guests=Lucy Lawless (Xena) Robert Trebor (Salmoneus) Matthew Chamberlain (Darphus) Dean O… …   Wikipedia

  • DJ Tocadisco — Tocadisco (* 9. Juni 1974 in Berlin; richtiger Name Roman Böer) ist ein deutscher DJ und Produzent. Leben Tocadisco (spanisch für Plattenspieler ) spielt einige Instrumente und war mit diesen in einigen Jugendbands dabei. Aufgewachsen ist er als… …   Deutsch Wikipedia

  • Michael Cretu — (Geburtsname: Mihai Crețu, ausgesprochen „Kretzu“) (* 18. Mai 1957 in Bukarest, Rumänien) ist ein deutsch rumänischer Musiker und gehört zu den erfolgreichsten Musikproduzenten der Gegenwart. Charakteristisch für ihn ist, dass er meist als der… …   Deutsch Wikipedia

  • Sandra (Sängerin) — Sandra bei einem Auftritt im Jahr 2007 Sandra Menges (* 18. Mai 1962 in Saarbrücken; gebürtig Sandra Ann Lauer, später Sandra Cretu) ist eine Pop Sängerin, die unter dem Künstlernamen Sandra vor allem in den 1980er und frühen 1990er Jahren… …   Deutsch Wikipedia

  • Sandra Ann Lauer — Sandra Cretu Sandra Cretu (* 18. Mai 1962 in Saarbrücken, Deutschland als Sandra Ann Lauer) ist eine Pop Sängerin, die als „Sandra“ vor allem in den 80er und frühen 90er Jahren europaweit große Erfolge feierte. Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Sandra Cretu — (* 18. Mai 1962 in Saarbrücken, Deutschland als Sandra Ann Lauer) ist eine Pop Sängerin, die als „Sandra“ vor allem in den 80er und frühen 90er Jahren europaweit große Erfolge feierte. Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Sandra Lauer — Sandra Cretu Sandra Cretu (* 18. Mai 1962 in Saarbrücken, Deutschland als Sandra Ann Lauer) ist eine Pop Sängerin, die als „Sandra“ vor allem in den 80er und frühen 90er Jahren europaweit große Erfolge feierte. Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»