-
1 Nulli expugnabilis hosti
• Conquered By No Enemy. (motto of Gibraltar) -
2 discedo
dis-cēdo, cessi, cessum, 3 ( perf. sync. discesti, Plaut. As. 2, 1, 3), v. n.I.(With the notion of dis predominating.)A.To part asunder, divide, separate (rare but class.; cf.: linquo, relinquo, desero, desum, destituo, deficio).1.Lit.:2.cum terra discessisset magnis quibusdam imbribus,
Cic. Off. 3, 9:caelum,
opens, id. Div. 1, 43, 97; 1, 44, 99, i. e. clears off, Verg. A. 9, 20 (this last is quoted in Sen. Q. N. 7, 20):sulcus vomere,
Luc. 6, 382: VT SODALITATES DECVRIATIQVE DISCEDERENT, SC. ap. Cic. Q. Fr. 2, 3, 5; cf.:cum discedere populum jussissent tribuni,
Liv. 3, 11:populus ex contione,
Sall. J. 34 fin.: armati in latitudinem, Sisenn. ap. Non. 99, 7:in duas partes,
Sall. J. 13, 1:in partes,
Tac. A. 1, 49; cf.:in manipulos,
id. ib. 1, 34:fumus in auras,
Lucr. 3, 436:ad semina rerum,
id. 2, 833:palus multos discessit in amnes,
Luc. 6, 360:citius paterer caput hoc discedere collo,
Prop. 2, 6, 7.—Trop.:B.divisio in tres partes,
Quint. 12, 10, 58:haec in duo genera,
id. 3, 6, 86.—To part from one's connection with one, i. e. to leave, forsake, desert (rare but class.).—With a or ab: uxor a Dolabella discessit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6:II.ab amicis in re publica peccantibus,
Cic. Lael. 12, 42:ab amicis,
id. ib. 20, 75:a nobis,
Caes. B. C. 3, 60, 3:milites in itinere ab eo discedunt,
id. ib. 1, 12, 2:a Perseo,
Liv. 43, 6.(With the notion of cedere predominating.) To depart from any place or person, to go away from, to leave (cf.: proficiscor, abeo; so most frequently in all periods and sorts of composition).A.Lit.1.In gen.: constr. with ab, ex, or absol., rarely with de —With ab: cum discesti ab [p. 586] hero, atque abisti ad forum, Plaut. As. 2, 1, 3;b.so with abire,
id. ib. 3, 3, 13; Cic. Att. 7, 2 fin.:quod legati eorum paulo ante a Caesare discesserant,
Caes. B. G. 4, 12, 1:ab suis,
id. ib. 5, 3, 6:ab exercitu,
id. ib. 7, 9, 1; id. B. C. 1, 9, 3 et saep.:a senis latere numquam,
Cic. Lael. 1, 1:a vallo,
Caes. B. C. 3, 37, 3:ab loco,
id. ib. 5, 34, 1:a litore,
id. ib. 5, 8 fin. et saep.—With ex:non modo illum e Gallia non discessisse, sed ne a Mutina quidem recessisse,
Cic. Phil. 8, 7, 21:ex contione,
Caes. B. C. 2, 33, 2:e medio,
Suet. Caes. 1:e patria,
Ov. Tr. 1, 3, 85 et saep.—With de:de foro,
Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147; 2, 4, 22, § 49; id. Rosc. Am. 29, 79:de colloquio,
Liv. 32, 40.—With abl. without a prep.:templo,
Ov. M. 1, 381:finibus Ausoniae,
id. Tr. 1, 3, 5:lecto,
id. H. 1, 81:Tarracone,
Caes. B. C. 2, 21, 5:Capua,
Cic. Att. 7, 21.— Absol.:ille discessit, ego somno solutus sum,
Cic. Rep. 6, 26 fin.;so,
Caes. B. G. 1, 39, 3; id. B. C. 1, 22 fin.; Hor. S. 1, 9, 8 et saep.— Pass. impers.:ne longius ab agmine discedi pateretur,
Caes. B. G. 5, 19, 3:ab concilio disceditur,
id. ib. 7, 2 fin.:de colloquio discessum,
Liv. 32, 40; Caes. B. C. 3, 87 fin.; Tac. A. 6, 44 fin. —Designating the term. ad quem, to go away to any place:2.in silvas,
Caes. B. G. 5, 39, 2:ex fuga in civitates,
id. ib. 7, 88 fin.:in castra,
id. B. C. 1, 83, 3:in proximos colles,
Sall. J. 54 fin.:in loca occulta,
id. ib. 56, 3:ad urbem,
Verg. A. 12, 184 et saep.:Capreas,
Tac. A. 6, 20:ex castris domum,
Caes. B. G. 5, 7, 5; cf.simply domum,
id. B. C. 1, 13, 3; 3, 87, 3:domos suas,
Nep. Them. 4, 2 al.:cubitum,
Cic. Rep. 6, 10.—In partic.a.In milit. lang., to march off, march away, decamp:b.discessit a Brundisio obsessionemque nostrorum omisit,
Caes. B. C. 3, 24 fin.:ab Gergovia,
id. B. G. 7, 43 fin.:a mari Dyrrhachioque,
id. B. C. 3, 44, 1:ab Zama,
Sall. J. 61 al.:ex ea parte vici,
Caes. B. G. 3, 2, 1:ex hibernis,
id. ib. 5, 28, 3:ex eo loco,
id. B. C. 3, 30, 7; cf.:ex iis locis cum classe,
id. ib. 3, 101 fin.:Tarracone,
id. ib. 2, 21, 5 et saep.:dispersi ac dissipati discedunt,
Caes. B. G. 5, 58, 3; so absol., id. ib. 5, 53 fin.; 6, 33, 4 et saep.;so milit.: discedere ab signis,
to quit the standard, leave the order of battle, Caes. B. G. 5, 16, 1; id. B. C. 1, 44, 4; Liv. 25, 20:qui discedere et abire cœptabant,
i. e. to break ranks and go away, Suet. Oth. 11; cf.: ab ordinibus signisque Front. Strat. 1, 5, 3:ab armis,
to lay down one's arms, Caes. B. G. 5, 41, 8; id. B. C. 1, 9, 5; Sall. C. 34, 1; Cic. Phil. 8, 11, 33; Liv. 9, 14 al.—Also in milit. lang., to get away, come away, come off in any manner from the battle (victorious, conquered, wounded, etc.); and sometimes to be translated simply to become, to be, etc.:(β).superiores,
Caes. B. C. 1, 47, 1; so,superior,
Sall. C. 39, 4:victor,
Caes. B. C. 3, 47, 6; cf.:victor ab hoste,
Hor. Ep. 1, 10, 37:victus,
to be conquered, Sall. C. 49, 2:graviter vulneratus,
id. ib. 61, 7 et saep.:aequo proelio,
Caes. B. C. 3, 112, 7; cf.:aequa manu,
Sall. C. 39, 4:aequo Marte cum Volscis,
Liv. 2, 40:sine detrimento,
Caes. B. C. 3, 46, 6 et saep.— Pass. impers.:a proelio disceditur,
Just. 6, 7, 12.—Transf. beyond the milit. sphere (freq. into the judicial sphere, on account of its analogy to the former):B.ut spoliis Sexti Roscii hoc judicio ornati auctique discedant,
Cic. Rosc. Am. 3 fin.:superiorem,
id. Caecin. 1, 2; so,liberatus,
Nep. Phoc. 2, 3:omnium judicio probatus,
Cic. Brut. 64, 229:impunita (tanta injuria),
id. Verr. 2, 4, 30 et saep.:discessisses non male,
Plaut. Stich. 2, 2, 70; cf.:pulchre et probe et praeter spem,
Ter. Phorm. 5, 8, 58:aut cum summa gloria aut sine molestia,
Cic. Att. 2, 21 fin.; cf.:a judicio capitis maximā gloriā,
Nep. Epam. 8 fin.:ita tum discedo ab illo, ut qui se filiam Neget daturum,
Ter. And. 1, 1, 121; cf.:si possum discedere, ne causa optima in senatu pereat,
Cic. Fam. 2, 16 fin.Trop.1.In gen., to depart, deviate, swerve from; to leave, forsake, give up:2.nihil a statu naturae, nihil a dignitate sapientis,
Cic. Off. 1, 20, 67:a fide justitiaque,
id. ib. 3, 20, 79:longe ab consuetudine mea et cautione ac diligentia,
id. Font. 1, 2:a constantia atque a mente, atque a se ipse,
id. Div. 2, 55, 114; cf.:a se,
id. Brut. 79, 273; id. Fin. 5, 11, 33; 4, 5, 41; id. Tusc. 4, 6, 11: a recta conscientia, Att. ap. Cic. Att. 13, 20:a sua sententia,
Caes. B. C. 1, 2, 5: ab officio, id. B. G. 1, 40, 3:ab oppugnatione castrorum,
id. B. C. 2, 31, 3 et saep.:a judiciisque causisque,
Cic. de Or. 2, 33, 144:a litteris,
id. Fam. 9, 26:ab illa acerrima contentione,
id. Or. 31:ab illa cavillatione,
Quint. 12, 2, 14:a suscepta semel persuasione,
id. 12, 2, 26 et saep.—In partic.a.Pregn., to pass away, to vanish, to cease (very rarely):b.modo audivi, quartanam a te discessisse,
had left you, Cic. Att. 8, 6:ex animo memoria alicujus,
id. Rep. 6, 9: hostibus spes potiundi oppidi discessit (opp. studium propugnandi accessit), Caes. B. G. 2, 7, 2:ubi hae sollicitudines discessere,
Liv. 4, 52 fin. —In alicujus sententiam, in polit. lang., to pass or go over to another's opinion, Sall. C. 55, 1; Liv. 3, 41; 28, 45; cf.c.the opp., in alia omnia,
Cic. Fam. 10, 12, 3 (v. alius). In like manner:decurritur ad illud extremum atque ultimum SC., quo nisi paene in ipso urbis incendio... numquam ante discessum est,
which had never before been resorted to, Caes. B. C. 1, 5, 3;so perh.: ex oratione Caesaris... hanc in opinionem discessi, ut, etc.,
Cic. Fam. 6, 14 fin. —Ab aliquo, in Cicero's letters in the sense of to leave out of consideration, i. e. to except:► Once in the part.cum a vobis meae salutis auctoribus discesserim, neminem esse, cujus officiis me tam esse devinctum confitear,
if I except you, you excepted, Cic. Fam. 1, 9, 18:ut cum ab illo discesserint, me habeant proximum,
id. ib. 6, 12, 2:amoris erga me, cum a fraterno amore domesticoque discessi, tibi primas defero,
id. Att. 1, 17, 5.perf.: custodibus discessis, Cael. ap. Prisc. p. 869 P. -
3 accidō
accidō cidī, —, ere [ad + cado], to fall upon, fall to, reach by falling: ut tela missa a Gallis gravius acciderent, Cs.: tela ab omni parte accidebant, L.—Of persons, to arrive, come: de inproviso, had come unexpectedly, S.: alqd simulare, quo inprovisus gravior accideret, that his attack might be a surprise, and more formidable, S. — Esp., to fall before, fall at the feet: ad genua accidit Lacrumans, T.: ad pedes omnium.—Of the senses, to strike, reach, come: nihil quod ad oculos animumque acciderit: ad aurīs tuas: unde nec ad nos nomen famaque eius accidere posset, reach, L.: auribus, L.: animo, T.— Absol, to come to the ears, come, be heard, be raised: clamor deinde accidit novus, L.: concitatior accidens clamor ab increscente certamine, L.: ut vox etiam ad hostes accideret (with acc. and inf.), L.—To befit, become, suit (poet.): istuc verbum vere in te accidit, was true of you, T.—Fig., to come to pass, happen, occur, fall out, take place, befall: res eo gravius ferre, quo minus merito accidissent, Cs.: si quid mali accidisset, S.: cum tantum periculi accidisset, Cs.: quae victis acciderent enumeravere, the fate of the conquered, S.: si gravius quid acciderit, if any calamity occur, Cs.: casu accidit ut: sic accidit, uti, etc., thus it happened, that, Cs. — Pleonast. in narrations: accidit ut esset luna plena, Cs.: neque saepe accidit, ut, etc., Cs.—Of what is fortunate or welcome: quid optatius populo R. accidere potuit, quam, etc.? interea aliquid acciderit boni, T.— Esp., si quid cui accidat, or si quid humanitus accidat, if anything should happen to one (euphemist. for die): si quid mihi humanitus accidisset: si quid ei gravius a Caesare accidisset, i. e. if Cœsar should put him to death, Cs.: si quid accidat Romanis, if the Romans are destroyed, Cs.—To end, result, turn out: contra opinionem, disappoint us, Cs.: peius victoribus quam victis accidisse, Cs.* * *Iaccidere, accidi, - Vfall upon/down/to/at or near, descend, alight; happen, occur; happen to (DAT)IIaccidere, accidi, accisus V TRANScut, cut into/down/up, hack, hew, fell; overthrow, destroy; cut short; weaken -
4 re-domitus
re-domitus P., resubdued, again conquered: cives (al. perdomiti). -
5 superābilis
superābilis e, adj. [supero], that may be got over, to be surmounted: murus, L.—Fig., that may be overcome, superable: non est per vim superabilis ulli, O.: caecitas ope humanā, curable, Ta.* * *superabilis, superabile ADJthat may be got over or surmounted; that may be conquered -
6 triumphō
triumphō āvī, ātus, āre [triumphus], to march in triumphal procession, celebrate a triumph, triumph: cupiditas triumphandi: ex praetura: de Numantinis: cum triumphantem (Camillum) albi per urbem vexerant equi, L.: quasi debellato triumphare, L.: vidimus ex eā urbe triumphari: populi iussu triumphatum est, L.— Pass, to be led in triumph, be conquered, be subdued, be the subjects of a triumph: Bisque triumphatas utroque ab litore gentes, V.: triumphatis dare iura Medis, H.: triumphatus bos, i. e. obtained as booty, O.— Fig., to triumph, exult, be glad, rejoice exceedingly: gaudio: in quo triumphat oratio mea: triumpho, si licet me, etc., T.* * *triumphare, triumphavi, triumphatus Vtriumph over; celebrate a triumph; conquer completely, triumph -
7 arcifinalis
arcifinalis, arcifinale ADJof conquered land not yet surveyed/assigned but built on (irregular boundaries) -
8 arcifinius
arcifinia, arcifinium ADJof conquered land not yet surveyed/assigned but built on (irregular boundaries) -
9 captivus
Icaptiva, captivum ADJcaught, taken captive; captured (in war), imprisoned; conquered; of captivesIIprisoner of war (likely male, but maybe female), captive -
10 Graecia capta ferum victorem cepit
• Captive Greece conquered her savage victor. (Horace)Latin Quotes (Latin to English) > Graecia capta ferum victorem cepit
-
11 Vae victis!
• Woe to the conquered! (vanquished) (Livy) -
12 Veni, vidi, vici
• I came, I saw, I conquered. (Julius Caesar) -
13 Actias
Actĭăs, ădis, f.I. II. -
14 Actium
Actĭum, i, n.I.A promontory and town in Epirus, on the Ambracian Gulf (now La Punta), where Augustus conquered Antony and Cleopatra, 31 B. C., and, in commemoration of it, repaired the temple of Apollo, which existed there, and revived the Actian games, Mel. 2, 3, 10; Plin. 4, 1, 2, § 5; Cic. Fam. 16, 6.—II.A harbor in Corcyra, Cic. Att. 7, 2, 3. -
15 Aeacides
Aeăcĭdēs, ae, = Aiakidês, patr. m. (voc. Aeacidā, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56; Ov. H. 3, 87;I.Aeacidē,
id. ib. 8, 7; gen. plur. Aeacidūm, Sil. 15, 392), a male descendant of Æacus, an Æacide.In gen.: stolidum genus Aeacidarum, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56; Ov. M. 8, 3; Sil. 15, 292; Just. 12, 15.—II.Esp., his son Phocus, Ov. M. 7, 668.— His sons Telamon and Peleus, Ov. M. 8, 4.— His son Peleus alone, Ov. M. 12, 365.— His grandson Achilles, Verg. A. 1, 99; Ov. M. 12, 82; 96; 365.— His great-grandson Pyrrhus, son of Achilles, Verg. A. 3, 296.— His later descendants, Pyrrhus, king of Epirus, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56:Aeacidarum genus,
Cic. Off. 1, 12; and Perseus, king of Macedon, conquered by Æmilius Paulus, Verg. A. 6, 839; Sil. 1, 627. -
16 Aegates
Aegātes, um, f., the Ægates, three islands in the Mediterranean, west of Sicily, not far from the promontory of Lilybœum, where the Carthaginians were conquered by the Romans, 241 B.C., Nep. Ham. 1; Liv. 21, 10; Sil. 1, 60; 6, 684. -
17 Agesilaus
Ăgēsĭlāüs, i, m., = Agêsilaos.I.One of the most valiant of the Spartan kings, who conquered the Persian satrap Tissaphernes, and the Athenians and Bœotians at Coronea. Plutarch and also Nepos wrote his life.—* II.An epithet of Pluto (from his driving (agô) all people into his kingdom), Lact. 1, 11, 31. -
18 Ambracia
Ambrăcĭa, ae, f., = Ambrakia,I.A town in the south of Epirus, upon the gulf of the same name, now Arta, Plin. 4, 1, 1, § 4; Cic. Ep. ad Brut. 6; Caes. B. C. 3, 36; Liv. 38, 4.—Hence,II.A.. Ambrăcĭ-ensis, e, adj., Ambracian, Liv. 38, 43.— Subst. plur., the inhabitants of Ambracia, Liv. 38, 43.—†B.Ambrăcĭōtēs, ae, m., = Ambrakiôtês, Ambracian; hence, vinum... Ambraciotes (v. abrotonites), Plin. 14, 7, 9, § 76.—C.Ambrăcĭus, a, um, adj., Ambracian (more freq. than Ambraciensis), Ov. H. 15, 164; Plin. 4, 1, 1, § 4:Sinus Ambracius,
Liv. 38, 4; Mel. 2, 3, in which Octavius conquered Antony and Cleopatra in a naval engagement: Ambraciae frondes, i.e. the laurel crown of the victors in the Actian games (v. Actium and Actiacus), Stat. S. 2, 2, 8. -
19 Ambraciensis
Ambrăcĭa, ae, f., = Ambrakia,I.A town in the south of Epirus, upon the gulf of the same name, now Arta, Plin. 4, 1, 1, § 4; Cic. Ep. ad Brut. 6; Caes. B. C. 3, 36; Liv. 38, 4.—Hence,II.A.. Ambrăcĭ-ensis, e, adj., Ambracian, Liv. 38, 43.— Subst. plur., the inhabitants of Ambracia, Liv. 38, 43.—†B.Ambrăcĭōtēs, ae, m., = Ambrakiôtês, Ambracian; hence, vinum... Ambraciotes (v. abrotonites), Plin. 14, 7, 9, § 76.—C.Ambrăcĭus, a, um, adj., Ambracian (more freq. than Ambraciensis), Ov. H. 15, 164; Plin. 4, 1, 1, § 4:Sinus Ambracius,
Liv. 38, 4; Mel. 2, 3, in which Octavius conquered Antony and Cleopatra in a naval engagement: Ambraciae frondes, i.e. the laurel crown of the victors in the Actian games (v. Actium and Actiacus), Stat. S. 2, 2, 8. -
20 Ambraciotes
Ambrăcĭa, ae, f., = Ambrakia,I.A town in the south of Epirus, upon the gulf of the same name, now Arta, Plin. 4, 1, 1, § 4; Cic. Ep. ad Brut. 6; Caes. B. C. 3, 36; Liv. 38, 4.—Hence,II.A.. Ambrăcĭ-ensis, e, adj., Ambracian, Liv. 38, 43.— Subst. plur., the inhabitants of Ambracia, Liv. 38, 43.—†B.Ambrăcĭōtēs, ae, m., = Ambrakiôtês, Ambracian; hence, vinum... Ambraciotes (v. abrotonites), Plin. 14, 7, 9, § 76.—C.Ambrăcĭus, a, um, adj., Ambracian (more freq. than Ambraciensis), Ov. H. 15, 164; Plin. 4, 1, 1, § 4:Sinus Ambracius,
Liv. 38, 4; Mel. 2, 3, in which Octavius conquered Antony and Cleopatra in a naval engagement: Ambraciae frondes, i.e. the laurel crown of the victors in the Actian games (v. Actium and Actiacus), Stat. S. 2, 2, 8.
См. также в других словарях:
Conquered — Conquer Con quer (k[o^][ng] k[ e]r), v. t. [imp. & p. p. {Conquered}; p. pr. & vb. n. {Conquering}.] [OF. conquerre, F. conqu[ e]rir, fr. L. conquirere, quisitum, to seek or search for, to bring together, LL., to conquer; con + quaerere to seek.… … The Collaborative International Dictionary of English
conquered — adj. Conquered is used with these nouns: ↑people, ↑territory … Collocations dictionary
conquered — un·conquered; … English syllables
Conquered Kingdoms — Developer(s) Quantum Quality Productions Platform(s) PC/MS DOS Release date(s) 1992 Genr … Wikipedia
Conquered Lorikeet — Conservation status Extinct Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum … Wikipedia
Conquered City — Directed by Joseph Anthony Based on The Captive City by John Appleby … Wikipedia
Conquered Kingdoms — Éditeur QQP Développeur Fogstone Games Date de sortie 1992 Genre Stratégie Plate forme DOS Conquered Kingdoms est un jeu vidéo … Wikipédia en Français
conquered — adj. acquired by force of arms or won in war con·quer || kÉ’Å‹kÉ™ v. defeat, overcome, subdue … English contemporary dictionary
conquered — Pio. See eo … English-Hawaiian dictionary
CONQUERED — … Useful english dictionary
Ceded and Conquered Provinces — The Ceded and Conquered Provinces constituted a region in northern India that was ruled by the British East India Company from 1805 to 1835;Harvnb|Imperial Gazetteer of India vol. XXIV|1908|p=158] it corresponded approximately mdash;in present… … Wikipedia