-
1 con decoro
con decoroanständig————————con decorowürdevoll -
2 vivir con decoro
vivir con decorostandesgemäß leben -
3 decoro
-
4 condecoro
con-decoro, āvī, ātum, āre, sorgfältig zieren, -schmücken, lepidam lepide schemam (v. der Tiara), Plaut.: ludos scaenicos, Ter.: loca picturis, Auct. epigr. b. Plin.: domos totas (v. der Tugend), Sen.: genus pinnis condecoratum, Enn. fr.: itaque suo me semper condecoret cognomine, Plaut.: disciplina condecorata et abundans eruditionibus, Vitr.
-
5 condecoro
con-decoro, āvī, ātum, āre, sorgfältig zieren, - schmücken, lepidam lepide schemam (v. der Tiara), Plaut.: ludos scaenicos, Ter.: loca picturis, Auct. epigr. b. Plin.: domos totas (v. der Tugend), Sen.: genus pinnis condecoratum, Enn. fr.: itaque suo me semper condecoret cognomine, Plaut.: disciplina condecorata et abundans eruditionibus, Vitr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > condecoro
См. также в других словарях:
decoro — sustantivo masculino 1. (no contable) Honor y respeto que se debe a una persona, situación o cargo: Se comportó con el decoro que exigía su cargo. El decoro de la situación no permitía mayores alegrías. 2. (no contable) Recato y pudor en el… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
decoro — (Del lat. decorum, las conveniencias.) ► sustantivo masculino 1 Honor, estimación y respeto que se debe a una persona por su nacimiento o dignidad: ■ tened presente que hay que darle el trato y decoro que su cargo requiere. SINÓNIMO dignidad… … Enciclopedia Universal
decoro — 1de·cò·ro s.m. CO 1. dignità nel comportamento, nei modi o nell aspetto, contegno: vivere, comportarsi con decoro, prestare attenzione al decoro del proprio vestire | sentimento della propria dignità: una decisione che calpesta il nostro decoro,… … Dizionario italiano
decoro — decoro1 (Del lat. decōrum). 1. m. Honor, respeto, reverencia que se debe a una persona por su nacimiento o dignidad. 2. Circunspección, gravedad. 3. Pureza, honestidad, recato. 4. Honra, pundonor, estimación. 5. Nivel mínimo de calidad de vida… … Diccionario de la lengua española
decoro — /de kɔro/ s.m. [dal lat. decorum, uso sost. dell agg. dĕcorus bello, elegante ]. 1. a. [modo di vestirsi, di fare, ecc., conveniente alla condizione sociale di una persona: comportarsi con d. ] ▶◀ compostezza, contegno, decenza, dignità,… … Enciclopedia Italiana
decoro — {{#}}{{LM D11629}}{{〓}} {{SynD11897}} {{[}}decoro{{]}} ‹de·co·ro› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Honor o respeto que merece una persona, especialmente en razón de su condición social: • La embajadora fue tratada con el debido decoro.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
decoro — {{hw}}{{decoro}}{{/hw}}s. m. 1 Coscienza della propria dignità, che si riflette nell aspetto, negli atteggiamenti e sim.: vivere con –d; ciò che il decoro impone; SIN. Decenza, dignità. 2 Onore, prestigio: il decoro della famiglia. 3 (fig.)… … Enciclopedia di italiano
guardar el decoro — ► locución 1. Comportarse una persona con arreglo a su condición social: aun achispada, intentó guardar el decoro y la compostura. 2. Comportarse una persona respecto a alguien o a algo con el respeto que merecen: le guardó el decoro debido … Enciclopedia Universal
condecentemente — con·de·cen·te·mén·te avv. OB in modo conveniente, con decoro {{line}} {{/line}} DATA: av. 1527 … Dizionario italiano
portado — ► adjetivo Se aplica a la persona que va bien o mal vestida y arreglada: ■ has de ir bien portado a la reunión; siempre va sucio y mal portado. * * * portado, a (de «portar») adj. Con «bien» y, más raramente, con «mal», bien o mal *arreglado o… … Enciclopedia Universal
Historia del desnudo artístico — David (1501 1504), de Miguel Ángel, Galería de la Academia de Florencia. La evolución histórica del desnudo artístico ha corrido en paralelo a la historia del arte en general, salvo pequeñas particularidades derivadas de la distinta aceptación de … Wikipedia Español