Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

civitas+diducta+bello+civili

  • 1 diduco

    dī-dūco, dūxī, ductum, ere [dis + duco ]
    1) разводить, раздвигать, растопыривать ( digitos C); разгонять, развеивать ( ventus nubes diducit Lcr); развязывать ( nodos manu O); рассеивать ( hostes T)
    2)
    а) раскрывать ( ōs Pt; labra PJ, Q; oculum alicui CC)
    3) разделять (d. assem in partes H)
    d. aliquem ab aliquo C, O — поссорить кого-л. с кем-л.
    civitas diducta bello civili T — государство, разделённое гражданской войной
    d. matrimonium Su (nuptias Sen) — расстроить или расторгнуть брак
    oratio rivis diducta est, non fontibus C — речь разделена на отдельные ручьи, а не на источники (т. е. несмотря на расчленённость, сохраняет внутреннее единство)
    4) воен. развёртывать, растягивать, вытягивать в одну линию (copias Cs; cornua L)
    5) разобщать, раздроблять ( diducendi erant milites Cs); рассредоточивать ( diductae naves Cs); разъединять ( arva et urbes diductae V)
    animus varietate rerum diductus C — внимание, распылившееся вследствие разнообразия дел
    in multas cogitationes diductus sum, quare... Pt — я терялся во множестве догадок, отчего...
    6) проводить ( sulcum J — v. l. к deduco)
    7) отделять, различать ( vocabulum ab appellatione Q)

    Латинско-русский словарь > diduco

  • 2 diduco

    dī-dūco, xi, ctum, 3, v. a., to draw apart; to part, split, separate, sever, sunder, divide (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ventus eas (sc. nubes) leviter diducit,

    Lucr. 6, 215:

    cum compresserat digitos pugnumque fecerat... cum autem diduxerat et manum dilataverat, etc.,

    Cic. Or. 32, 113;

    of the graceful movements of the arms in dancing: molli diducit candida gestu brachia,

    Prop. 3, 15, 5 (Müll. al. deducit):

    candida seu molli diducit brachia motu,

    Stat. S. 3, 5, 66; cf.

    oculum,

    Cels. 7, 7, 4:

    supercilium volnere diductum,

    Plin. 11, 37, 57, § 157:

    pedem et crus in diversa,

    Cels. 8, 22:

    os,

    Plin. 32, 4, 14, § 36:

    nares, Quint 11, 3, 80: labra,

    ib. 81:

    fauces immani hiatu,

    to stretch, Sil. 3, 194:

    rictum risu,

    Hor. S. 1, 10, 7 et saep.:

    nodos manu,

    Ov. M. 2, 560; cf.:

    complexus vestros,

    Prop. 1, 13, 19:

    humum,

    Ov. M. 8, 588; cf.:

    arva et urbes,

    Verg. A. 3, 419:

    terram,

    id. G. 2, 354:

    scopulos (Hannibal),

    Juv. 10, 153; cf.

    of natural cleavings of the earth,

    Tac. A. 2, 47; 12, 69: cibum, i. e. to digest = digerere, Cels. 3, 4 fin.; v. the foll.:

    mixti neque inter se diducti colores,

    Cels. 2, 8 et saep.—With in:

    crudam materiam in corpus omne diduci, Cels. praef.: maxima flumina in rivos diducuntur,

    Quint. 5, 13, 13; cf.:

    domum in multos diductam recessus,

    id. 11, 2, 18. —
    B.
    In partic. milit. t. t., to separate the forces, in a good or (more freq.) in a bad sense; to divide, distribute; to disperse, scatter:

    diductis nostris paullatim navibus,

    Caes. B. C. 2, 6, 2:

    instruunt aciem diductam in cornua,

    Liv. 5, 38, 1 Drak.; cf.:

    diducta propere in cornua levis armatura est,

    id. 21, 55, 5:

    diductis in latera viribus,

    Front. Strat. 2, 3, 8 Oud.:

    ordines,

    id. ib. 2, 3, 12;

    2, 6, 4: copias,

    Caes. B. C. 3, 111, 2:

    cornua,

    Liv. 31, 21, 14:

    robur,

    Luc. 3, 584 Cort.; and poet.:

    choros,

    Verg. A. 5, 581:

    ubi Crassus animadvertit, suas copias propter exiguitatem non facile diduci,

    Caes. B. G. 3, 23, 7; 6, 34, 5; id. B. C. 3. 40, 2; Sall. J. 25, 9; Liv. 26, 41; Tac. A. 2, 11; 4, 2; Front. Strat. 4, 7, 31 et saep.—
    II.
    Trop. (mostly post-Aug.):

    cum diducaris ab eo, quicum libentissime vixeris,

    Cic. Inv. 1, 55 fin.; cf.:

    amicitias cohaerentes, Sen. de Ira, 2, 29: nuptias,

    id. Contr. 2, 13; cf.

    matrimonium,

    Suet. Oth. 3; and:

    si repudio diducta fuerit,

    Sen. Contr. 2, 10:

    diducta civitas ut civili bello,

    divided into parties, Tac. A. 4, 17; cf.

    below: in sterili jejunaque materia, eandem speciem laudis diducere ac spargere,

    Plin. Pan. 66, 1; cf.

    argumenta,

    Quint. 4, 2, 82; 5, 13, 12:

    nomina,

    id. 6, 3, 17 Spald.:

    litem domini et conductoris,

    i. e. to settle, adjust, Col. 3, 13, 12 et saep.—With in:

    assem in partes centum,

    Hor. A. P. 326:

    in tres partes medicina diducta est, Cels. praef.: haec omnia rursus in species,

    Quint. 2, 14, 5; cf. id. 5, 10, 61; 94 al.:

    divisionem in digitos,

    to tell off on one's fingers, id. 4, 5, 24 (coupled with partiri); cf.

    argumenta,

    id. 11, 1, 53:

    animum in tam multiplex officium,

    id. 20, 7, 9:

    ultio senatum in studia diduxerat,

    Tac. H. 4, 6; 2, 68; cf.:

    seditio in diversa consilia diduxerat vulgum,

    Curt. 9, 1; of classification, to divide: in tres partes medicinam, Cels. praef.

    Lewis & Short latin dictionary > diduco

  • 3 dī-dūcō

        dī-dūcō dūxī, ductus, ere,    to draw apart, part, split, separate, sever, sunder, divide, undo, relax: digitos: risu rictum Auditoris, H.: nodos manu, O.: arva et urbīs, V.: fores, Ta.: scopulos (Hannibal), Iu.: vestem, Iu.—To divide, distribute, disperse, scatter: diductis nostris paullatim navibus, Cs.: acies diductam in cornua, L.: choros, V.: suas copias propter exiguitatem non facile diduci, Cs.: diductā manu hostium, S.: ut hostem diducerent, Ta. — Fig., to part, sever: cum diducaris ab alquo: vastius diducuntur verba, are pronounced separately: Diductos (amantīs) cogere, H.—To divide: assem in partīs centum, H.: diducta civitas ut civili bello, divided into parties, Ta.: animus varietate rerum diductus, distracted.

    Latin-English dictionary > dī-dūcō

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»