chlorek

См. также в других словарях:

• chlorek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. chlorekrku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} ogólnie: związek nieorganiczny chloru z jakimś innym pierwiastkiem chemicznym; także związek organiczny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chlorek — m III, D. chlorekrku, N. chlorekrkiem; lm M. chlorekrki chem. «każdy dwuskładnikowy związek nieorganiczny chloru ujemnie jednowartościowego z innym pierwiastkiem; w języku ogólnym także: każdy związek organiczny zawierający chlor; chlorki… …   Słownik języka polskiego

• Arsentrichlorid — Strukturformel Allgemeines Name Arsen(III) chlorid Andere Namen Arsentrichlorid …   Deutsch Wikipedia

• AsCl3 — Strukturformel Allgemeines Name Arsen(III) chlorid Andere Namen Arsentrichlorid …   Deutsch Wikipedia

• kobaltawy — ∆ chem. Chlorek kobaltawy «związek chemiczny w postaci silnie higroskopijnych, rozpuszczalnych w wodzie kryształów; używany do określania wilgotności powietrza; z jego roztworu otrzymywano atrament sympatyczny; chlorek kobaltu» …   Słownik języka polskiego

• atakamit — m IV, D. u, Ms. atakamiticie; lm M. y miner. «zasadowy chlorek miedziowy, minerał krystaliczny barwy ciemnozielonej, ruda miedzi» ‹od nazwy prowincji w Chile› …   Słownik języka polskiego

• biszofit — m IV, D. u, Ms. biszofiticie, blm miner. «minerał, uwodniony chlorek magnezu, bezbarwny lub białawy, o szklistym połysku; występuje w złożach soli potasu i magnezu» ‹od nazwiska› …   Słownik języka polskiego

• chlorargiryt — m IV, D. u, Ms. chlorargirytycie, blm miner. «chlorek srebra, plastyczny minerał występujący w postaci krystalicznych nacieków i nalotów w strefach utleniania złóż zawierających srebro, zwłaszcza w suchym, gorącym klimacie, używany jako surowiec… …   Słownik języka polskiego

• chlorocyjan — m IV, D. u, Ms. chlorocyjannie, blm «związek organiczny, chlorek kwasu cyjanowego, bezbarwny gaz o silnym zapachu, drażniący spojówki i drogi oddechowe; używany jako bojowy środek trujący» …   Słownik języka polskiego

• chloroetan — m IV, D. u, Ms. chloroetannie, blm chem. «chlorek etylu, bezbarwny gaz o zapachu eteru, stosowany zwłaszcza w medycynie i stomatologii jako środek do miejscowych znieczuleń lub krótkotrwałej narkozy, używany też jako czynnik chłodniczy w… …   Słownik języka polskiego

• chlorować — ndk IV, chlorowaćruję, chlorowaćrujesz, chlorowaćruj, chlorowaćował, chlorowaćowany 1. «poddawać działaniu chloru (w celach dezynfekcji, konserwacji, bielenia itp.)» ∆ Wapno chlorowane «produkt działania chloru na wodorotlenek wapnia, silny… …   Słownik języka polskiego