Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

capĭti+decus+l

  • 1 decus

        decus oris, n    [DEC-], grace, glory, honor, dignity, splendor, beauty: eius decus sustinere: verum decus in virtute positum est: regium, S.: muliebre, chastity, L.: casti pudoris, O.: sine decore perfugere, in dishonor, S.: decus enitet ore, V.: Inmemores decoris pectora tundunt, beauty, O.— An ornament, glory, boast, decoration, adornment, honor: decora fanorum: senator decus iudiciorum: senectutis: equitum Maecenas, H.: super positum capiti, L.: Pilumno quos ipsa decus dedit, V.: imperatori decori esse, S.: Vitis arboribus decori est, V.— Moral dignity, worth, virtue, honor: virtutis: publicum, of the state, Ta.: civitatis: Oblitus decoris sui, V.: Virtus, fama, decus Divitiis parent, H.— Plur, deeds of honor, honorable achievements, exploits: cum multa referret sua decora, L.: militiae decora, L.: nunc vestra decora recensete, Ta. — Glorious ancestors: longa decora praeferentes, Ta.
    * * *
    glory/splendor; honor/distinction; deeds; dignity/virtue; decorum; grace/beauty

    Latin-English dictionary > decus

  • 2 decus

    1.
    dĕcus, ŏris, n. [Sanscr. daças, fame; Gr. doxa; cf. decet], any thing that ornaments, embellishes, adorns, honors, etc.; ornament, grace, embellishment, splendor, glory, honor, dignity (class. and freq.; a favorite word with Cicero, in oratorical lang.).
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    hostium spolia, decora atque ornamenta fanorum,

    Cic. Verr. 2, 4, 44; cf.:

    senator populi Romani, splendor ordinis, decus atque ornamentum judiciorum,

    id. Caecin. 10, 28; so,

    too, decus ornamentumque senectutis,

    id. de Or. 1, 45, 199; id. Prov. Cons. 11, 28:

    ut hominis decus ingenium, sic ingenii ipsius lumen est eloquentia,

    id. Brut. 15, 59; cf. id. Phil. 2, 22, 54:

    ad decus et ad laudem civitatis,

    id. N. D. 1, 4; cf. id. Brut. 97; cf. also id. Fin. 1, 10 fin.; id. Ac. 1, 9, 33:

    dignitatem et decus sustinere,

    id. Off. 1, 34, 124 et saep.:

    O decus Phoebi et dapibus supremi Grata testudo Jovis,

    Hor. Od. 1, 32, 13:

    lucidum caeli,

    id. Carm. Sec. 2:

    equitum Maecenas,

    id. Od. 3, 16, 20; cf. id. ib. 1, 1, 2 and id. ib. 2, 17, 4: electos juvenes simul et decus innuptarum, the ornaments, i. e. the most beautiful of the maidens, Catull. 64, 78 al.:

    castique decus servare pudoris,

    Ov. M. 13, 480:

    oris,

    i. e. beauty, id. ib. 3, 422:

    decus Asteriae = Asteria decens or pulchra,

    Verg. Cul. 15.—
    (β).
    Absol.: haec omnia, quae habent speciem gloriae contemne...;

    verum decus in virtute positum est,

    Cic. Fam. 10, 12 fin.:

    divitiae, decus, gloria in oculis sita sunt!

    Sall. C. 20, 14; cf. id. ib. 58, 8; id. J. 3 fin.:

    regium,

    id. ib. 72, 2; cf.

    regale,

    Ov. M. 9, 690:

    decus enitet ore,

    Verg. A. 4, 150:

    superimpositum capiti,

    Liv. 1, 34:

    (columnas) scenis decora alta futuris,

    Verg. A. 1, 429:

    muliebre,

    i. e. chastity, Liv. 1, 58:

    immemores decoris liventia pectora tundunt,

    i. e. of their bodily charms, Ov. M. 8, 536:

    imperatori nobilitas, quae antea decori, invidiae esse,

    Sall. J. 73, 4:

    vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae,

    Verg. E. 5, 32:

    Pilumno quos ipsa decus dedit,

    id. A. 12, 83.—
    II.
    Transf.
    (α).
    A deed of honor:

    tanti decoris testis,

    Tac. A. 15, 50.—Esp., plur., decora, honorable achievements, valiant deeds:

    cum multa referret sua familiaeque decora,

    Liv. 3, 12, 2:

    militiae decora,

    id. 2, 23, 4:

    belli,

    id. 6, 20, 7 (cf.:

    dedecora militiae,

    id. 3, 51, 12):

    Lacedaemonii vetera, Macedones praesentia decora intuebantur,

    Curt. 6, 1, 8.—
    (β).
    Renowned ancestors:

    inter nobiles, et longa decora praeferentes, novitas mea enituit?

    Tac. A. 14, 53; id. Hist. 1, 15.—
    III.
    Esp., moral dignity, virtue, honor:

    cum quod decus antiqui summum bonum esse dixerunt, hic solum bonum dicat, etc.,

    Cic. Leg. 1, 21, 55 (for which, shortly before, solum bonum esse quod honestum esset):

    quos (sc. Epicureos) nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est,

    id. Fin. 2, 14, 44;

    so with honestas,

    id. Fin. 2, 17, 56; cf. ib. 2, 11, 35; id. Off. 1, 5 fin.:

    sed ei (sc. Semproniae) cariora semper omnia quam decus atque pudicitia fuit,

    Sall. C. 25, 3; 54, 5.
    2.
    dĕcus, i, m., v. decussis, init.

    Lewis & Short latin dictionary > decus

  • 3 super-positus

        super-positus    P., placed over, set upon, imposed: superpositum capiti decus (i. e. pileus), L.

    Latin-English dictionary > super-positus

  • 4 superpono

    sŭper-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3, v. a., to put or place over or upon, to set up (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    superpositum capiti decus (i. e. pileus),

    Liv. 1, 34:

    altissimam turrim congestis pilis,

    Suet. Claud. 20 fin.:

    statuam marmoream Jano,

    id. Aug. 31:

    villam profluenti,

    Col. 1, 5, 4; cf.:

    villa colli superposita,

    Suet. Galb. 4:

    ut omnis materia jugo superponatur,

    Col. 4, 25, 4:

    vitis, quae uno jugo superponatur,

    id. 5, 5, 15:

    aegra superpositā membra fovere manu,

    Ov. H. 21, 190: desertis Africae duas Aethiopias superponunt, place above or beyond, Plin. 5, 8, 8, § 43; cf.:

    Galatia superposita,

    situated above, id. 5, 32, 42, § 146: hominis collo superpositum, Capitol. Max. et Balb. 9; Plin. Ep. 5, 6, 27.— With abl.:

    arx asperi montis interruptā planitie superposita,

    Amm. 24, 2, 12. —
    B.
    In partic., medic. t. t., to lay on, apply a plaster or the like, Cels. 5, 26, 35; Plin. 29, 6, 38, § 126; 32, 7, 24, § 75:

    emplastrum loco dolenti,

    Scrib. Comp. 206.—
    II.
    Trop., to place over or above.
    A.
    To place or set over, of official station, etc.:

    Perperna in maritimam regionem superpositus,

    Liv. Fragm. Libr. 91:

    ut unus de presbyteris superponeretur ceteris,

    Hier. in Ep. ad Tit. 1, 5:

    puer super hoc positus officium,

    Petr. 56:

    T. FLAVIO SVPERPOSITO MEDICORVM,

    president, Inscr. Grut. 581, 7.—
    * B.
    To place before, prefer: Stoici volunt superponere [p. 1809] huic etiam aliud genus magis principale, Sen. Ep. 58, 13. —
    C.
    To place after, postpone:

    (ante gesta) levioribus superponenda sunt,

    Quint. 9, 4, 25:

    summum est enim... huic deinde aliquid superpositum,

    id. 8, 4, 6; Col. 3, 10, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > superpono

См. также в других словарях:

  • Codex Las Huelgas — Codex de Las Huelgas. El Codex Musical de Las Huelgas (Burgos, Monasterio de Las Huelgas, Codex IX) o simplemente el Codex Las Huelgas (Hu) es un manuscrito medieval copiado a comienzos del siglo XIV en el monasterio cisterciense de monjas de… …   Wikipedia Español

  • ROSTRA — I. ROSTRA apud Adalberonem Laudun. in Carmine ad Robertum Regem. Coepit summa pedum cum tortis tendere rostris: calceorum sunt acumina, quae Annae Comnenae in Alexiade dicuntur πεδίλων προάλματα. Ita enim Scriptores vocant prominentes et ultra… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Heinrich Isaac — (italienisch Arrigo Tedesco; * um 1450 wahrscheinlich in Flandern in der Gegend von Brügge; † 26. März 1517 in Florenz) war ein frankoflämischer Komponist und Sänger. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1 Von Flandern nach Florenz …   Deutsch Wikipedia

  • Heinrich Isaak — Heinrich Isaac (italienisch Arrigo Tedesco; * um 1450 wahrscheinlich in Flandern in der Gegend von Brügge; † 26. März 1517 in Florenz) war ein frankoflämischer Komponist und Sänger. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1 Von Flandern nach Florenz …   Deutsch Wikipedia

  • Samuel Capricornus — Seren. Ducis Wurtemb. Capellae Magister Samuel Capricornus Samuel Friedrich Capricornus, eigentlich Samuel Friedrich Bockshorn (* 21. Dezember 1628 in Žerčice bei Mladá Boleslav; † 10. November 1665 in Stuttgart) war ein böhmischer Kapellmeister… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • APEX — peculiariter dicebatur apud Romanos, pileus Flaminis (qui Flammeum alias vocabatur) per synecdochen, quod in conum desinebat. Hinc Festus. Apex, inquit, Sacerdotum insigne, diclus ab eo, quod comprchendere antiqui vinculô apere dicebant, unde… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DII — ingenii ab Unius notitia exerrantis figmentum, tot fuêre apud Gentiles, quot deprehendêrunt vel usui suo, vel terrori, vel admirationi apta instrumenta; omisso Eo, qui solus horum Auctor, naturâ suâ invisibilis, per visibilia haec sua opera ipsis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FILUM — quasi pilus, Fungero; quasi hilum, i. e. minimum in veste, aliis: in orbem nectendis floribus, foliis, herbis, ramulis, ut sic capiti redimiendo fierent idonei, adhibebatur. Tertullian. de Coron. mil. Et inserti et innexi et in filo et in scirpo …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MERETSRCIS — seu prostibuli nuptiae, inter vetitas, apud Hebraeos, referuntur Iosepho Ant. Iud. l. 4. c. 8. ubi haec habentur verba, inter Leges apud cum Nuptiales, Ε῎ιτι μηδὲ ἡταιρημένης εἶναι γάμον ἧς δἰ ὕβριν τοῦ σώματος τὰς ἐπὶ τοῦ γάμου θυσίας ὁ Θεὸς οὐκ …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RADIATUS — apud Treb. Pollionem, in Gallienis, c. 16. Crinibus suis auri scobem aspersit, radiatus saepe processit; idem est ac cinctus coronâ radiatâ, quae Numinum propria: quorum imitatione Principes Romani id capitis decus assumpserunt. Certe C. Iulii… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»