-
1 вера
ж 1. inam, inanma; 2. e'tibar; 3. məzhəb, e'tiqad, din, iman; принять на веру inanmaq, dəlilsiz, sübutsuz inanmaq; верой и правдой (служить) köhn. sədaqətlə, canla-başla (qulluq etmək). -
2 best
I a (superl vom gut) ən yaxşı; beim \besten Willen canla-başla; im \besten Schlafe sein bərk yatmaq; der erste \beste hər kəs gəldi; II adv: am \besten hər şeydən yaxşı; \bestens, aufs \beste mümkün olan qədər yaxşı, lap yaxşı; etw. für das \beste halten nəyisə daha üstün tutmaq; j-n zum \besten haben kimisə ələ salmaq, lağa qoymaq -
3 legen
I vt 1. qoymaq, uzandırmaq; 2. Eier \legen yumurtlamaq; nichts in den Weg \legen məc. əngəl törətməmək; den Grund \legen (zu D) əsasını qoymaq; Bresche \legen (in D) zərbə endirmək (nəyəsə); yarmaq; Wert auf etw. \legen nəyəsə dəyər vermək; j-m etw. zur Last \legen kimisə nədəsə suçlandırmaq; (ein Haus) in Asche \legen yandırmaq; külə döndərmək; in Trümmer \legen dağıtmaq, xaraba qoymaq; II sich \legen 1. uzanmaq; 2. sakitləşmək, yatmaq (külək, boran və s.); 3. sich auf etw. (A) \legen nə iləsə bərk məşğul olmaq; sich für j-n ins Zeug \legen kim üçünsə canla-başla əlləşmək; sich ins Mittel \legen araya girmək, vasitəçi olmaq -
4 Leib
m (4) 1. bədən, gövdə (insan, heyvan); j-n vor den \Leib stoßen kimisə sinəsindən itələmək; 2. qarın; mir geht’s im \Leibe herum qarnım quruldayır; 3. bel; j-n um den \Leib fassen kimisə belindən qucaqlamaq; ◊ bleib(t) mir vom \Leibe! əl çək(in)!; mit \Leib und Seele canla-başla; sich (D) j-n vom \Leib halten kimisə yaxına buraxmamaq; bei lebendigem \Leibe diri-diri, diri halda; \Leiban\Leib üz-üzə (vuruşda); ein \Leib und eine Seele sein can deyib, can eşitmək -
5 Liebe
f (11) sevgi, məhəbbət, eşq; mit Lust und \Liebe canla-başla; tun Sie mir die \Liebe! lütf edin!, buyurun!; Eine \Liebe ist der andern wert ata. söz. məhəbbət ikibaşlı olar -
6 Seele
f (11) 1. can, ruh; qəlb, ürək; məc. adam; ◊ er ist mit Leib und \Seele bei der Arbeit o, canla-başla işə girişib; eine \Seele von einem Menschen çox səmimi adam; ◊ j-m etw. auf die \Seele binden* (nəyinsə) qayğısını çəkməyi kiminsə boynuna qoymaq; 2. elek., tex. nüvə, içlik; damar (kabeldə); 3. hərb. lülənin içi (silahda); namlunun içi (silahda)
См. также в других словарях:
canla başla — zf. Seve seve, her türlü yorgunluğu göze alarak, var gücüyle Dünyanın en ilginç ve muhteşem müzelerinden biri olan sarayı güçlendirmek için canla başla çalıştı. T. Halman … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
can — is., Far. cān 1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık 2) Yaşama, hayat Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin 3) Güç, dirilik Her şeyde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
vardırmak — i, e Varmasına yol açmak, götürmek Hasan la ilgilerini evlenme kertesine vardırmak için canla başla çalışan Mesture Hanım... H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
ait olmak — ilgilendirmek, birinin olmak, birine düşmek Burasını, kendisine ait olsa bu kadar canla başla çevirmeye uğraşmazdı. K. Tahir … Çağatay Osmanlı Sözlük
cansiparanə — f. canından keçərək, canla başla, sədaqətlə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
