-
1 comico
comico agg./s. (pl. -ci) I. agg. 1. ( che fa ridere) comique: scena comica scène comique; una situazione comica une situation comique; il lato comico di qcs. le côté comique de qqch. 2. ( di commedia) comique: compagnia comica troupe comique; genere comico genre comique, comédie. II. s.m. 1. ( comicità) comique, humour, drôlerie f.: non avere il senso del comico ne pas avoir le sens de l'humour. 2. (pl. -ci) ( attore di commedie) comédien: una compagnia di comici une troupe de comédiens. 3. (pl. -ci) ( attore comico) comique m./f.: un celebre comico del cinema muto un célèbre comique du cinéma muet. -
2 cómico
cô.mi.co[k‘omiku] adj+sm comique.* * *cômico, ca[`komiku, ka]Adjetivo comique* * *adjectivo e nome masculino, femininocomique 2g. -
3 filme
fil.me[f‘iwmi] sm film. filme de faroeste western. filme em cores film en couleurs. filme em preto-e-branco film noir et blanc.* * *[`fiwmi]Substantivo masculino (de cinema) film masculin(de máquina fotográfica) pellicule fémininfilme aderente film adhésif* * *nome masculino1 CINEMA, TELEVISÃO filmver o filme da sua vidarepasser le film de sa viecomédiefilm d'actionfilm d'horreurfilm muetpolicier -
4 HUEHUENTON
huêhuentôn, diminutif de huêhueh.1.\HUEHUENTON petit vieux.Esp., vejezuelo (M).Angl., little old man (K s huêhuentôn).little old man. R.Andrews Introd 438.the little old man. Sah3,18.pluralisé, " huêhuentotôn ", de petits vieux. Dans une liste de vieillards méprisables. Sah4,131.2.\HUEHUENTON personnage comique dans une danse traditionnelle dite 'danse des vieillards'.Esp., comico, payaso (Z30, 95 et 154).Angl., character in a comical traditional 'old men's dance' (K s huêhuêntôn). -
5 buffo
I. buffo I. agg. 1. ( divertente) drôle, amusant: una storiella buffa une histoire drôle. 2. ( ridicolo) drôle, ridicule: un buffo cappello un drôle de chapeau, un chapeau ridicule. 3. ( strano) drôle, curieux, bizarre: che gente buffa! quels gens bizarres!; questo sì che è buffo voilà qui est étrange; che buffo! comme c'est curieux! II. s.m. 1. ( lato comico) comique: il buffo è che tutti gli hanno creduto le comique dans tout ça, c'est que tout le monde l'a cru; il buffo di una vicenda le comique d'une histoire. 2. ( Teat) bouffon. II. buffo s.m. 1. ( soffio di vento) rafale f. 2. ( buffata) bouffée f. III. buffo s.m. ( region) ( debito) dette f. -
6 commediante
commediante s.m./f. 1. ( artista comico) comédien m., comique. 2. ( spreg) ( di scarso valore artistico) cabotin m. 3. ( fig) ( ipocrita) comédien m. -
7 trovata
trovata s.f. 1. ( idea felice) trouvaille, idée de génie: è stata proprio una trovata (o è stata proprio una bella trovata) c'était vraiment une idée de génie. 2. (espediente, ripiego) expédient m., combine. 3. ( battuta) réplique, boutade, répartie: una trovata degna di un comico une boutade digne d'un comique.
См. также в других словарях:
cómico — cómico, ca (Del lat. comĭcus, y este del gr. κωμικός). 1. adj. Perteneciente o relativo a la comedia. 2. Dicho de un actor: Que representa papeles jocosos. U. t. c. s.) 3. Que divierte y hace reír. 4. Se decía de quien escribía comedias. U. t. c … Diccionario de la lengua española
cómico — cómico, ca adjetivo 1. De la comedia: obra cómica, actor cómico, cine cómico, teatro cómico. 2. (antepuesto / pospuesto) Que divierte o produce risa: escena cómica, cara cómica, situación cómica. Tras realizar unos cómicos movimientos, se quedó… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
comico- — ❖ ♦ Premier élément d adjectifs composés familiers, signifiant « à la fois comique et… ». Ex. : comico dramatique, comico érotique, comico policier … Encyclopédie Universelle
Comicó — Comicó … Wikipedia Español
comico — / kɔmiko/ [dal lat. comĭcus, gr. kōmikós comico ] (pl. m. ci ). ■ agg. 1. (crit.) [di commedia, relativo alla commedia o a composizioni di genere analogo] ▶◀ ‖ buffo, burlesco, farsesco, giocoso. ◀▶ drammatico, tragico. 2. (estens.) [che suscita… … Enciclopedia Italiana
Comicó — Municipality and village Country Argentina Province … Wikipedia
cômico — adj. 1. Da comédia ou a ela relativo. 2. Que tem graça. 3. Que tende a despertar a hilaridade. 4. Ridículo. 5. Diz se do ator encarregado de papéis grotescos. • s. m. 6. [Popular] Ator. ♦ Grafia em Portugal: cómico … Dicionário da Língua Portuguesa
cómico — adj. 1. Da comédia ou a ela relativo. 2. Que tem graça. 3. Que tende a despertar a hilaridade. 4. Ridículo. 5. Diz se do ator encarregado de papéis grotescos. • s. m. 6. [Popular] Ator. ♦ Grafia no Brasil: cômico … Dicionário da Língua Portuguesa
cómico — cómico, ca adjetivo 1) divertido, gracioso, jocoso, risible, hilarante. ≠ serio. 2) bufo*, grotesco, burlesco … Diccionario de sinónimos y antónimos
cómico — (Del lat. comicus < gr. komikos.) ► adjetivo 1 TEATRO Que tiene relación con la comedia: ■ su producción cómica es de superior calidad que la dramática. 2 Se aplica a la persona o a la situación que hace reír: ■ con sus ademanes y ese atavío… … Enciclopedia Universal
comico — cò·mi·co agg., s.m. AD 1. agg., che è proprio della commedia: genere comico, scrittore comico, teatro comico Sinonimi: brillante. 2. agg., che provoca il riso, buffo, ridicolo: situazione comica, film comico Sinonimi: 1buffo, burlesco, divertente … Dizionario italiano