-
21 Brise
-
22 Brise
бризветер -
23 Brise
f -, -nnaut. bryza f -
24 brise
Bríse f, -n бриз.* * *die, -n ветрец, бриз. -
25 Brise
авиа. бриз -
26 Brise
-
27 Brise
-
28 Brise
-
29 Brise
f -lahor m, svjež vjetrić; es weht eine frische -, es briset puše svjež lahor -
30 Brise
f <-, -n> бриз (ветер) -
31 Brise
-
32 Brise f
бриз {м} -
33 Brise
f.esintif.meltem -
34 Brise
-
35 Brise
-
36 Brise
fbreeze -
37 Brise
f (11) sahil küləyi -
38 die Brise
- {breeze} ruồi trâu, than cám, gió nhẹ, gió brizơ, sự cãi cọ, sự nổi cáu = die steife Brise {gale}+ = die leichte Brise {flurry}+ = die leichte Brise (Marine) {cat's paw}+ -
39 eine flaue Brise
een flauwe, lichte bries -
40 eine leichte Brise fächelte mir das Gesicht
Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > eine leichte Brise fächelte mir das Gesicht
См. также в других словарях:
brisé — brisé … Dictionnaire des rimes
brise — [ briz ] n. f. • 1540; mot probablt frison ♦ Vent peu violent. « La brise longue et égale courait à travers les arbres avec un murmure de rivière » (Colette). Brise tiède, parfumée. La brise fraîchit, mollit. Brise de mer, de terre, soufflant de… … Encyclopédie Universelle
brisé — brise [ briz ] n. f. • 1540; mot probablt frison ♦ Vent peu violent. « La brise longue et égale courait à travers les arbres avec un murmure de rivière » (Colette). Brise tiède, parfumée. La brise fraîchit, mollit. Brise de mer, de terre,… … Encyclopédie Universelle
brise — 1. (bri z ) s. f. 1° Terme de marine. Nom générique qu on donne au vent quand il n est pas très violent. Brise de terre, brise soufflant de la terre ; brise de mer ou du large, brise soufflant de la mer. Brise carabinée, vent qui souffle avec… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
brisé — brisé, ée (bri zé, zée) part. passé. 1° Rompu. Navire brisé par la tempête. Les idoles brisées par les chrétiens. Une branche brisée. Fig. C est une existence brisée, se dit de la vie d un homme qui, par la perte de personnes chères ou d une … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Brise — Sf leichter Wind erw. fach. (18. Jh.) Nicht etymologisierbar. In die Seemannssprache entlehnt aus einem Wort, das in mehreren germanischen und romanischen Sprachen verbreitet, aber unklarer Herkunft ist: ne. breeze, nfrz. brise, span. brisa usw.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
brise — pare brise … Dictionnaire des rimes
Brise — Brise: Der Ausdruck für »Fahrwind, Lüftchen« wurde im 18. Jh. als Seemannswort aus frz. brise entlehnt, einem in allen roman. und german. Sprachen verbreiteten Wort, dessen Ursprung dunkel ist … Das Herkunftswörterbuch
brisé — Brisé, [bris]ée. part. Il a les significations de son verbe. Chevron brisé. Terme de blason … Dictionnaire de l'Académie française
Brise — (fr., spr. Brihs), sanfter, leichter Wind, der bei ruhigem Wetter aufsteigt u. von fern durch das Kräuseln der Meereswellen bemerklich wird … Pierer's Universal-Lexikon
Brisé — Brisé, Pas, ähnlich dem Entrechats … Pierer's Universal-Lexikon