-
1 barbatus
barbātus, a, um (barba), bärtig, I) v. leb. Wesen, A) v. Menschen, 1) im allg. (Ggstz. imberbis, lēvis), dicere licebit Iovem semper barbatum, Apollinem semper imberbem, Cic.: Iuppiter modo imberbis statuitur, modo barbatus locatur, Min. Fel.: quos aut imberbes aut bene barbatos videtis, Cic.: Apollo tot aetatibus lēvis (bartlos), Aesculapius bene barbatus, Min. Fel. 22, 5. – (poet.) zur Bezeichnung des Mannesalters, solet hic barbatos sectari senex, Plaut.: equitare in arundine, si quem delectet barbatum (Erwachsenen), Hor.: Iove nondum barbato, da Jupiter noch nicht bärtig (d.i. noch jung) war = in der frühesten Zeit, Iuven. – u. Barbatus als Beiname des Lucius Cornelius Scipio. – 2) insbes.: a) v. Römer aus der alten Zeit (in der man den Bart noch nicht abschor), zB. unus aliquis ex barbatis illis, Cic. Sest. 19. – b) barb. magister, der bärtige Meister, der Philosoph (da diese den Bart lang wachsen ließen), Pers. 4, 1 (von Sokrates) u. (Plur.) Iuven. 14, 12: u. subst., barbatus nudus, Mart. 14, 81. – B) v. Tieren, barb. hirculus, Priap. 86, 16 B = Anthol. Lat. 775, 16: u. subst. bl. barbatus, Langbart = Ziegenbock, Phaedr.: aquila barb., eine auch ossifraga genannte Adlerart, Seeadler, Beinbrecher (Falco Ossifragus, L.), Plin. 10, 11. – II) übtr.: A) von der Nuß, wollig, nux barb., Plin. 19, 14. – B) v. Buche, bärtig = zottelig, ne toga barbatos faciat libros, in Zotteln verwandele, Mart. 14, 84.
-
2 barbatus
barbātus, a, um (barba), bärtig, I) v. leb. Wesen, A) v. Menschen, 1) im allg. (Ggstz. imberbis, lēvis), dicere licebit Iovem semper barbatum, Apollinem semper imberbem, Cic.: Iuppiter modo imberbis statuitur, modo barbatus locatur, Min. Fel.: quos aut imberbes aut bene barbatos videtis, Cic.: Apollo tot aetatibus lēvis (bartlos), Aesculapius bene barbatus, Min. Fel. 22, 5. – (poet.) zur Bezeichnung des Mannesalters, solet hic barbatos sectari senex, Plaut.: equitare in arundine, si quem delectet barbatum (Erwachsenen), Hor.: Iove nondum barbato, da Jupiter noch nicht bärtig (d.i. noch jung) war = in der frühesten Zeit, Iuven. – u. Barbatus als Beiname des Lucius Cornelius Scipio. – 2) insbes.: a) v. Römer aus der alten Zeit (in der man den Bart noch nicht abschor), zB. unus aliquis ex barbatis illis, Cic. Sest. 19. – b) barb. magister, der bärtige Meister, der Philosoph (da diese den Bart lang wachsen ließen), Pers. 4, 1 (von Sokrates) u. (Plur.) Iuven. 14, 12: u. subst., barbatus nudus, Mart. 14, 81. – B) v. Tieren, barb. hirculus, Priap. 86, 16 B = Anthol. Lat. 775, 16: u. subst. bl. barbatus, Langbart = Ziegenbock, Phaedr.: aquila barb., eine auch ossifraga genannte Adlerart, Seeadler, Beinbrecher (Falco Ossifragus, L.), Plin. 10, 11. – II) übtr.: A) von der Nuß, wollig, nux barb., Plin. 19, 14. – B) v. Buche, bärtig = zottelig, ne toga————barbatos faciat libros, in Zotteln verwandele, Mart. 14, 84.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > barbatus
-
3 barbatus
barbātus, a, um, adj. [barba].I.Having a beard, bearded.A.Of men:2.dicere licebit Jovem semper barbatum, Apollinem semper imberbem,
Cic. N. D. 1, 30, 83; 1, 36, 100:quos aut imberbes aut bene barbatos videtis,
id. Cat. 2, 10, 22.— Poet. as a designation of age, Plaut. Cas. 2, 8, 25: equitare in harundine longā, Si quem delectet barbatum, i. e. an adult, * Hor. S. 2, 3, 249:sub Jove, sed Jove nondum barbato,
i. e. in the earliest time, when Jupiter was yet young, Juv. 6, 16; 13, 56.—Hence,Meton.a.For a Roman of the olden time (in which the beard was not shaved, v. barba):b.aliquis mihi ab inferis excitandus est ex barbatis illis, non hac barbulā, sed illā horridā, quam in statuis antiquis et imaginibus videmus,
Cic. Cael. 14, 33:unus aliquis ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imago antiquitatis, etc.,
id. Sest 8, 19:haec jam tum apud illos barbatos ridicula, credo, videbantur,
id. Mur. 12, 26; id. Fin. 4, 23, 62: hic mos jam apud illos antiquos et barbatos fuit, id. Fragm. Or. II. pro Cornel. 18; Juv. 4, 103.—A philosopher (since they wore long beards), Pers. 4, 1; Juv. 14, 12; cf. Hor. S. 1, 3, 133; and as subst. barbatus nudus, Mart. 14, 81.—B.Of animals, fishes, etc., bearded:II.hirculus,
Cat. 19, 16; also absol. barbatus, a goat, Phaedr. 4, 9, 10:mulli,
Cic. Att. 2, 1, 7 (cf. id. Par. 5, 2, 28, and Plin. 9, 17, 30, § 64): aquila, a species of eagle, also called ossifraga, Plin. 10, 3, 3, § 11.—Transf.A. B.Of other things:C.ne toga barbatos faciat vel paenula libros,
i. e. wear out, make bearded, Mart. 14, 84.—A cognomen of Lucius Corn. Scipio, Inscr. -
4 barbātus
barbātus adj. [barba], having a beard, bearded: Iuppiter: hirculus, Ct.: equitare Si quem delectet barbatum, a grown man, H.: nondum, i. e. while a boy, Iu.: bene unus ex barbatis illis, i. e. the old Romans (who wore full beards).—Of animals or fishes: mulli: hirculus, Ct. — As subst, a goat, Ph. —Since the Stoics wore long beards: magister, teacher of philosophy, Iu.* * *barbata, barbatum ADJbearded, having a beard; (like the men of antiquity); (as sign of) adult -
5 barbatus
[st1]1 [-] barbātus, a, um [barba]: a - barbu, qui a de la barbe, qui porte barbe: Cic. Nat. 1, 83. - barbatus (magister): philosophe. --- Pers. 4, 1; Juv. 14, 12; Hor. S. 1, 3, 133. b - ancien, du vieux temps [époque où on ne se rasait pas]: Cic. Cael. 33. c - couvert de poils [en parl. des animaux]: Virg. Catal. 3*, 16. - barbatus mullus, Cic.: barbeau (poisson). - barbatus: bouc. --- Phaedr. 4, 9, 10. d - laineux, couvert de duvet. - barbata nux, Plin. 19, 14: noix couverte de duvet. [st1]2 [-] Barbātus, i, m.: Barbatus (surnom de Lucius Corn. Scipion). --- Liv. 4, 7, 10.* * *[st1]1 [-] barbātus, a, um [barba]: a - barbu, qui a de la barbe, qui porte barbe: Cic. Nat. 1, 83. - barbatus (magister): philosophe. --- Pers. 4, 1; Juv. 14, 12; Hor. S. 1, 3, 133. b - ancien, du vieux temps [époque où on ne se rasait pas]: Cic. Cael. 33. c - couvert de poils [en parl. des animaux]: Virg. Catal. 3*, 16. - barbatus mullus, Cic.: barbeau (poisson). - barbatus: bouc. --- Phaedr. 4, 9, 10. d - laineux, couvert de duvet. - barbata nux, Plin. 19, 14: noix couverte de duvet. [st1]2 [-] Barbātus, i, m.: Barbatus (surnom de Lucius Corn. Scipion). --- Liv. 4, 7, 10.* * *Barbatus, Adiectiuum, pen. prod. Horat. Barbu. -
6 barbatus
I barbātus, a, um [ barba ]bene b. C — длиннобородыйJove nondum barbato погов. J — когда ещё Юпитер был без бороды (т. е. давным-давно)b. magister Pers, J — бородатый учитель, т. е. философ, преим. Сократ2) взрослый H3) поросший пухом, мохнатый ( nux PM)II barbātus, ī m.1) бородач Pt2) римлянин старого времени (unus aliquis ex barbatis illis C) -
7 barbatus
-a/um adj Abarbu -
8 Mullus barbatus barbatus
—1. LAT Mullus barbatus barbatus Linnaeus2. RUS европейская барабуля f [барабулька f, султанка f]3. ENG striped [red, plain] mullet, plain surmullet4. DEU Rote [Gewöhnliche] Meerbarbe f, Gemeine Seebarbe f, (Gestreifter) Rotbart m5. FRA rouget m barbet [barbu de vase, vrai], mulle m rouget, rongie mVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Mullus barbatus barbatus
-
9 Apus barbatus
ENG African swift -
10 Amytornis barbatus
—1. LAT Amytornis barbatus ( Favaloro et McEvey)2. RUS ошейниковый травяной малюр m3. ENG gray grass wren4. DEU Brauengrasschlüpfer m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Amytornis barbatus
-
11 Apus barbatus
—1. LAT Apus barbatus ( Sclater)2. RUS капский стриж m3. ENG African black swift4. DEU Kap-Segler m5. FRA martinet m du CapVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Apus barbatus
-
12 Criniger barbatus
—1. LAT Criniger barbatus ( Temminck)2. RUS бородатый манишковый бюльбюль m3. ENG bearded bulbul, bearded greenbul4. DEU Haarbülbül m5. FRA bulbul m crinon, grand bulbul m huppéVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Criniger barbatus
-
13 Dendrortyx barbatus
—1. LAT Dendrortyx barbatus ( Gould)2. RUS бородатая лесная куропатка f3. ENG bearded (wood) partridge4. DEU Bartwachtel f5. FRA colin m barbuVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Dendrortyx barbatus
-
14 Gypaëtus barbatus
—1. LAT Gypaëtus barbatus ( Linnaeus)2. RUS бородач m, ягнятник m3. ENG bearded vulture4. DEU Bartgeier m, Lämmergeier m5. FRA gypaète m barbu [des Alpes]VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Gypaëtus barbatus
-
15 Laniarius barbatus
—1. LAT Laniarius barbatus ( Linnaeus)2. RUS золотоголовый певчий сорокопут m3. ENG (common) gonolek, barbary shrike4. DEU Goldscheitelwürger m5. FRA gonolek m de BarbarieVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Laniarius barbatus
-
16 Myiobius barbatus
—1. LAT Myiobius barbatus ( Gmelin)2. RUS желтогузый миобис m3. ENG sulphur-rumped flycatcher4. DEU Gelbbürzeltyrann m5. FRA moucherolle f barbichonVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Myiobius barbatus
-
17 Pycnonotus barbatus
—1. LAT Pycnonotus barbatus ( Desfontaine)2. RUS бородатый настоящий [обыкновенный] бюльбюль m3. ENG garden bulbul, (common, white-vented) bulbul4. DEU Graubülbül m5. FRA bulbul m (commun)VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Pycnonotus barbatus
-
18 Spinus barbatus
—1. LAT Spinus barbatus ( Molina)2. RUS бородатый чиж m3. ENG black-chinned siskin4. DEU Bartzeisig m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Spinus barbatus
-
19 Amphibolurus barbatus
1. LAT Amphibolurus barbatus (Cuvier)2. RUS бородатая ящерица f, бородатая агама f3. ENG barbed agama, bearded dragon, jew lizard4. DEU Bartagame f5. FRA amphibolure m [agame m] barbé, lézard m barbu d'AustralieАреал обитания: АвстралияVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Amphibolurus barbatus
-
20 Chamaeleolis barbatus
1. LAT Chamaeleolis barbatus Garrido2. RUS бородатый хамелеолис m, бородатый ложный хамелеон m3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Центральная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Chamaeleolis barbatus
См. также в других словарях:
Barbatus — is a word of Latin origin meaning bearded. It can refer to: People * Marcus Horatius Barbatus * Lucius Cornelius Scipio Barbatus * Barbatus of BeneventoAs a binomial name: * African Swift, Apus barbatus * Banded corydoras, Scleromystax barbatus * … Wikipedia
bărbătuş — BĂRBĂTÚŞ, bărbătuşi, s.m. Mascul al unor animale. – Bărbat + suf. uş. Trimis de paula, 23.05.2002. Sursa: DEX 98 BĂRBĂTÚŞ s. (ornit.) (rar) soţ. (bărbătuşul rândunicii.) Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime bărbătúş s. m., pl.… … Dicționar Român
Barbātus [1] — Barbātus (lat.), 1) bärtig; 2) Beiname der barttragenden Götter; 3) B. frater, ein Mönch der barttragenden Orden; 4) (Bot.), Bärtig, s.u. Barba 2) … Pierer's Universal-Lexikon
Barbātus [2] — Barbātus, Familie der Horatia u. Quintia gens; bes. Marcus Horatius B., Bruder des C. Hor. Pulvillus; widersetzte sich den Ausschweifungen der Decemvirn u. vertrieb bei einem Auflaufe gegen App. Claudius diesen nebst seinem Anhange vom Forum; 449 … Pierer's Universal-Lexikon
Barbatus — Barbātus, (lat.), bärtig, der Bärtige … Kleines Konversations-Lexikon
Barbatus, S. — S. Barbatus, Ep. (19. Febr.) Vom Lat. barbatus = bärtig etc. – Der hl. Barbatus, Bischof von Benevent in Italien, wurde von rechtschaffenen Eltern aus einem Dorfe in der Grafschaft Cerreto im Gebiete von Benevent im Anfange des 7. Jahrh. geboren… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
BARBATUS — I. BARBATUS Consul, Reguli collega, annô Urb. Cond. 909. II. BARBATUS Religiosus, qui barbam nutrit, vide supra in voce Barbati. Item miles, Can. si quis 6. quaest. 1. Si quis cum militibus seu privatis barbatis etiam scelestam inierit factionem … Hofmann J. Lexicon universale
Barbatus von Benevent — Barbatus (lat. „der Bärtige“; auch Barbato, Barbas, St. Barbatus; * um 602[1] oder um 612[2]; † 19. Februar 682 in Benevent) war von 663 bis 682 Bischof von Benevent. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Verehrung … Deutsch Wikipedia
Barbatus of Benevento — Infobox Saint name= Saint Barbatus of Benevento birth date=c. 610 death date=682 feast day= February 19 venerated in= Roman Catholic Church Eastern Orthodox Church imagesize= 250px caption= birth place= Cerreto Sannita, Italy death place= titles … Wikipedia
barbatus — adj. [L. barba, beard] Tufts or fascicles of hair or short bristles; bearded; having tufts of hair … Dictionary of invertebrate zoology
Barbatus de Bénévent — Barbat de Bénévent Saint Barbat de Bénévent est né dans une famille chrétienne de Bénévent au début du VIIe siècle. Il est mort évêque de Bénévent le 19 février 682 à 70 ans environ. Il est fêté le 19 février. On le représente avec un bâton… … Wikipédia en Français