Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ave,+caesar,+imperātor,+moritūri+te+salūtant

  • 1 Ave, Caesar, Imperātor, moritūri te salūtant

    = Ave, Caesar, moritūri te salūtant
    Здравствуй, Цезарь, император, идущие на смерть приветствуют тебя.
    Приветствие римских гладиаторов, обращенное к императору.
    Засвидетельствовано у римского историка Светония, который рассказывает, что так должны были приветствовать императора Клавдия гладиаторы, отправлявшиеся на морское сражение, устроенное им на Фукинском озере ("Божественный Клавдий", 21).
    Публика обычно склонна считать Швейцарию неприступной страной и приравнивать вторгающуюся туда армию к тем римским гладиаторам, прощальный возглас которых: "Ave, Caesar, morituri te salutant", приобрел такую широкую известность. (Ф. Энгельс, Горная война прежде и теперь.)
    [ Елена Викторовна ] тихо, как будто даже застенчиво, ответила: в прежнее время люди жили веселее и не знали никаких предрассудков. Вот тогда, мне кажется, я была бы на месте и жила бы полной жизнью. О, древний Рим! Никто ее не понял, кроме Рязанова, который, не глядя на нее, медленно произнес своим бархатным актерским голосом классическую, всем известную латинскую фразу: Ave, Caesar, morituri te salutant. (А. И. Куприн, Яма.)
    Бухольцев внимательно посмотрел на Симохотова - Милые друзья мои, - продолжал он, - в эту минуту вы можете мне поверить, перед вами - обреченный на смерть. Как бишь это по-латыни? Я плох в этом. - Moriturus, - подсказал Бухольцев. - Ave, Caesar, morituri te salutant, - добавил восточный человек, по специальности филолог. (П. П. Гнедич, Искатели.)
    Вы кончили свое письмо с шиком: "Morituri te salutant!" Все мы morituri, потому, что никто из нас не может сказать про себя: naturus sum. [ Вместо nasciturus sum - "Мне предстоит родиться". - авт. ] (А. П. Чехов - А. С. Суворину, 8.XII 1892.)
    Печальное, гнетущее впечатление остается у нас по прочтении крестьянских стихотворений г. Каспровича. Ведь это morituri nos salutant. (Иван Франко, Из области науки и литературы.)
    Я до сих пор вижу его-[ Наполеона ] на коне, вижу эти бессмертные глаза на мраморном лице императора, с роковым спокойствием взирающие на проходящие мимо гвардейские полки - в то время он отправлял их в Россию, и все старые гренадеры смотрели на него так разумно-сурово, с такою жуткою преданностью, с такою горделивою готовностью к смерти: te, Caesar, morituri salutant. (Генрих Гейне, Английские фрагменты.)
    Моя комната оглашена грохотом колесниц, звоном труб, конским ржанием и шумом войск. Стекла дрожат, в ушах у меня звенит, сердце колотится, я сейчас крикну: Ave, Caesar, imperator. (Ромен Роллан, Кола Брюньон.)
    □ Смерть отжившего мира захватит и нас, спастись нельзя, наши исторические легкие не могут дышать другим воздухом, кроме заражённого, мы влечемся с ним в неминуемую гибель; она законна, необходима, мы чувствуем, что нас скоро будет не нужно; но исчезая с ним, но чувствуя такую необходимость, связавшую нас, мы нанесем ему еще самые злые удары и, погибая в разгроме и хаосе, радостно будем приветствовать новый мир - мир не наш - нашим "Умирающие приветствуют тебя, Кесарь". (А. И. Герцен, Письма из Франции и Италии.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ave, Caesar, Imperātor, moritūri te salūtant

  • 2 Ave, Imperātor, moritūri te salūtant

    Здравствуй, император, идущие на смерть приветствуют тебя.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ave, Imperātor, moritūri te salūtant

  • 3 Ave, Caesar, moritūri te salūtant

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ave, Caesar, moritūri te salūtant

  • 4 Moritūri te salūtant

    Идущие на смерть приветствуют тебя.
    Если прогресс - цель, то для кого мы работаем? Кто этот Молох [ В глубокой древности - божество семитских племен, которому приносили в жертву детей, сжигая их заживо. - авт. ], который по мере приближения к нему тружеников, вместо награды пятится, в утешение изнуренным и обреченным на гибель толпам, которые ему кричат: Morituri te salutant, только и умеет отвечать горькой насмешкой, что после их смерти будет прекрасно на земле? (А. И. Герцен, С того берега.)
    Что скажу? Понемногу отживаю и, пожалуй, скоро отживу совсем. Если Михаил Матвеевич спросит, что я, каково себя чувствую, - скажите ему (и другим, кому придется): moriturus te salutat. (И. А. Гончаров - М. М. Стасюлевичу, 4.V 1888.)
    Отвезши больного, каждый городовой докладывает: "доставил благополучно". Всю дорогу ехал, радовался и восклицал: Ave Москва. Ave и ты, городовой: morituri te salutant. (А. П. Чехов, Осколки московской жизни.)
    Он [ А. А. Блок ] допускал [в поэме "Двенадцать" ] мысль, что - романтическая революция в беге бешеной тройки окончательно додавит его класс, а может быть его самого, но готов был благословить это движение вперед, ибо никакого движения вперед для своей собственной социальной группы Блок не видел. Таким образом поэт воскликнул: morituri te salutant. (А. В. Луначарский, Александр Блок.)
    А теперь простимся! Что бы ни случилось с нами обоими, этот вечер я не забуду. Он с улыбкой протянул руку. Moriturus te saluto. (Джон Голсуорси, Патриций.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Moritūri te salūtant

  • 5 Caesar, moritūri te salūtant

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Caesar, moritūri te salūtant

  • 6 Res publica! Moritūri te salūtant

    Республика! Обреченные на смерть приветствуют тебя.
    Один из узников, адвокат Броньяр, "бешеный", не сомневавшийся в говоре, который ждал его, воскликнул: Res publica! Morituri te salutant республика! Обреченные на смерть приветствуют тебя! (Лион Фейхтвангер, Мудрость чудака, или Смерть и преображение Жан-Жака Руссо.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Res publica! Moritūri te salūtant

  • 7 Здравствуй, Цезарь, император, идущие на смерть приветствуют тебя

    Ave Caesar, imperator, morituri te salutant

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Здравствуй, Цезарь, император, идущие на смерть приветствуют тебя

  • 8 aveo

    1.
    ăvĕo, ēre, v. a. [from Sanscr. av, to love, to wish; to satisfy one's self, to be content, to do or fare well], to wish, desire earnestly, to long for, crave (syn.: volo, cupio): avere nihil aliud est quam cupere, Paul. ex Fest. p. 14 Müll.: ab ludis animus atque aures avent Avide exspectantes nuntium, Enn. ap. Varr. L. L. 6, § 70 (Trag. v. 70 Vahl.).—Constr. with inf., acc., and absol.
    (α).
    With inf.:

    te imitari aveo,

    Lucr. 3, 6:

    Illud in his quoque te rebus cognoscere avemus,

    id. 2, 216:

    res exponere,

    id. 4, 778:

    rationem reddere,

    id. 3, 259:

    discedere aventes,

    id. 4, 1203:

    Non est mihi tempus aventi Ponere signa novis praeceptis,

    Hor. S. 2, 4, 1; 2, 6, 99:

    propiusque accedere aventi figere pectora,

    Ov. M. 2, 503:

    valde aveo scire quid agas,

    Cic. Att. 1, 15; 2, 18; id. Fin. 2, 14, 46; id. Off. 1, 4, 13; id. Div. 1, 6, 11:

    Jam mens praetrepidans avet vagari,

    Cat. 46, 7:

    avet (ara) spargier agno,

    Hor. C. 4, 11, 7:

    ipsum L. Paulum omnium oculi conspicere urbem curru ingredientem avent,

    Liv. 45, 39, 8; 33, 32, 8; Col. 3, 21, 6:

    avebat animus antire statimque memorare exitus,

    Tac. A. 4, 71; 12, 36.—
    (β).
    With acc.:

    quia semper aves quod abest, praesentia temnis,

    Lucr. 3, 957; so id. 3, 1082; 3, 1083:

    parto, quod avebas,

    Hor. S. 1, 1, 94:

    aveo genus legationis ut, etc.,

    Cic. Att. 15, 11 fin. (acc. to conj. of Gronov.; so B. and K.; v. Orell. ad h. l.); Sil. 9, 371.—
    (γ).
    Absol.:

    Et mora, quae fluvios passim refrenat aventes,

    which restrains the eager river, Lucr. 6, 531, where Lachm. and Munro read euntīs:

    Talem dira sibi scelerisque dolique ministram Quaerit avens,

    Val. Fl. 2, 123; Aur. Vict. Caes. 3.—
    II.
    Avens = libens, Laev. ap. Gell. 19, 7.— ăventer, adv., eagerly, earnestly (post - class.), Sid. Ep. 2, 2; v. Amm. 18, 5 and 19.
    2.
    ăvĕo (or, acc. to Quint. 1, 6, 21, hă-vĕo; cf. Spald. ad l. l. and Schneid. Gr. 1, p. 185), ēre, v. n. [v. 1. aveo init. ], to be or fare well; except once in Mamert., used only in the imper. ave, aveto, avete, and inf. avere, as a form of salutation, both at meeting and separating, like salve and chaire (hence, Fest. p. 13 explains it by gaudeo).
    I.
    In gen., Hail! God bless thee, farewell! adieu (prob. not used by Cic.): Caesar simulatque, Have, mihi dixit, statim exposuit, [p. 214] i. e. had saluted me, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16, 4:

    numquam dicis Ave, sed reddis etc.,

    Mart. 3, 95, 1:

    Ave! gratiā plena, Dominus tecum!

    Vulg. Luc. 1, 28:

    Jesus occurrit illis dicens Avete!

    ib. Matt. 28, 9.—

    In mock homage (eccl. Lat.): dixit Ave! Rabbi,

    Vulg. Matt. 26, 49; 27, 29; ib. Marc. 15, 18; ib. Joan. 19, 3.—Haveto at the end of a letter, Cato ap. Sall. C. 35, 6; and Ave at the beginning, August. ap. Gell. 15, 7, 3:

    Marcus avere jubet,

    Mart. 3, 5, 10 al. —
    II.
    Esp.
    A.
    As a morning greeting (diff. from vale, a greeting at separating in the evening; cf. Suet. Galb. 4:

    ut liberti servique mane salvere, vesperi valere sibi singuli dicerent): et matutinum portat ineptus ave,

    Mart. 1, 56, 6; 1, 56, 109 fin.; 4, 79, 4; 7, 39, 2.—
    B.
    As a farewell to the dead, = vale: Atque in perpetuom, frater, ave atque vale, *Cat. 101, 10;

    and so frequently in inscriptions,

    Inscr. Orell. 2663; 4732; 4734; 4735;

    4742. But in Martial avere is distinguished, as a greeting to the living, from valere, a greeting to the dead: Jam satis est, Afer: non vis avere: vale!

    Mart. 9, 7, 4. And thus the ambiguity of avere in the anecdote in Suet. Claud. 21 is to be explained: Emissurus (Claudius) Fucinum lacum naumachiam ante commisit. Sed cum proclamantibus naumachiariis, Ave ( farewell), Imperator, morituri te salutant: respondisset, Avete vos (i. e. as dying), neque post hanc vocem, quasi venia data (since they interpreted the exclamation as live!), quisquam dimicare vellet, etc.—
    C.
    As a mere expression of goodwill (eccl. Lat.):

    nec Ave ei dixeritis,

    nor bid him God-speed, Vulg. 2 Joan. 10, 11.
    As finite verb: aveo plane Imperator et avebo.
    .. cum is avere jubeat, qui jam fecit, ut averem, Mamert. Grat. Act. ad Julian.

    Lewis & Short latin dictionary > aveo

  • 9 haveo

    1.
    ăvĕo, ēre, v. a. [from Sanscr. av, to love, to wish; to satisfy one's self, to be content, to do or fare well], to wish, desire earnestly, to long for, crave (syn.: volo, cupio): avere nihil aliud est quam cupere, Paul. ex Fest. p. 14 Müll.: ab ludis animus atque aures avent Avide exspectantes nuntium, Enn. ap. Varr. L. L. 6, § 70 (Trag. v. 70 Vahl.).—Constr. with inf., acc., and absol.
    (α).
    With inf.:

    te imitari aveo,

    Lucr. 3, 6:

    Illud in his quoque te rebus cognoscere avemus,

    id. 2, 216:

    res exponere,

    id. 4, 778:

    rationem reddere,

    id. 3, 259:

    discedere aventes,

    id. 4, 1203:

    Non est mihi tempus aventi Ponere signa novis praeceptis,

    Hor. S. 2, 4, 1; 2, 6, 99:

    propiusque accedere aventi figere pectora,

    Ov. M. 2, 503:

    valde aveo scire quid agas,

    Cic. Att. 1, 15; 2, 18; id. Fin. 2, 14, 46; id. Off. 1, 4, 13; id. Div. 1, 6, 11:

    Jam mens praetrepidans avet vagari,

    Cat. 46, 7:

    avet (ara) spargier agno,

    Hor. C. 4, 11, 7:

    ipsum L. Paulum omnium oculi conspicere urbem curru ingredientem avent,

    Liv. 45, 39, 8; 33, 32, 8; Col. 3, 21, 6:

    avebat animus antire statimque memorare exitus,

    Tac. A. 4, 71; 12, 36.—
    (β).
    With acc.:

    quia semper aves quod abest, praesentia temnis,

    Lucr. 3, 957; so id. 3, 1082; 3, 1083:

    parto, quod avebas,

    Hor. S. 1, 1, 94:

    aveo genus legationis ut, etc.,

    Cic. Att. 15, 11 fin. (acc. to conj. of Gronov.; so B. and K.; v. Orell. ad h. l.); Sil. 9, 371.—
    (γ).
    Absol.:

    Et mora, quae fluvios passim refrenat aventes,

    which restrains the eager river, Lucr. 6, 531, where Lachm. and Munro read euntīs:

    Talem dira sibi scelerisque dolique ministram Quaerit avens,

    Val. Fl. 2, 123; Aur. Vict. Caes. 3.—
    II.
    Avens = libens, Laev. ap. Gell. 19, 7.— ăventer, adv., eagerly, earnestly (post - class.), Sid. Ep. 2, 2; v. Amm. 18, 5 and 19.
    2.
    ăvĕo (or, acc. to Quint. 1, 6, 21, hă-vĕo; cf. Spald. ad l. l. and Schneid. Gr. 1, p. 185), ēre, v. n. [v. 1. aveo init. ], to be or fare well; except once in Mamert., used only in the imper. ave, aveto, avete, and inf. avere, as a form of salutation, both at meeting and separating, like salve and chaire (hence, Fest. p. 13 explains it by gaudeo).
    I.
    In gen., Hail! God bless thee, farewell! adieu (prob. not used by Cic.): Caesar simulatque, Have, mihi dixit, statim exposuit, [p. 214] i. e. had saluted me, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16, 4:

    numquam dicis Ave, sed reddis etc.,

    Mart. 3, 95, 1:

    Ave! gratiā plena, Dominus tecum!

    Vulg. Luc. 1, 28:

    Jesus occurrit illis dicens Avete!

    ib. Matt. 28, 9.—

    In mock homage (eccl. Lat.): dixit Ave! Rabbi,

    Vulg. Matt. 26, 49; 27, 29; ib. Marc. 15, 18; ib. Joan. 19, 3.—Haveto at the end of a letter, Cato ap. Sall. C. 35, 6; and Ave at the beginning, August. ap. Gell. 15, 7, 3:

    Marcus avere jubet,

    Mart. 3, 5, 10 al. —
    II.
    Esp.
    A.
    As a morning greeting (diff. from vale, a greeting at separating in the evening; cf. Suet. Galb. 4:

    ut liberti servique mane salvere, vesperi valere sibi singuli dicerent): et matutinum portat ineptus ave,

    Mart. 1, 56, 6; 1, 56, 109 fin.; 4, 79, 4; 7, 39, 2.—
    B.
    As a farewell to the dead, = vale: Atque in perpetuom, frater, ave atque vale, *Cat. 101, 10;

    and so frequently in inscriptions,

    Inscr. Orell. 2663; 4732; 4734; 4735;

    4742. But in Martial avere is distinguished, as a greeting to the living, from valere, a greeting to the dead: Jam satis est, Afer: non vis avere: vale!

    Mart. 9, 7, 4. And thus the ambiguity of avere in the anecdote in Suet. Claud. 21 is to be explained: Emissurus (Claudius) Fucinum lacum naumachiam ante commisit. Sed cum proclamantibus naumachiariis, Ave ( farewell), Imperator, morituri te salutant: respondisset, Avete vos (i. e. as dying), neque post hanc vocem, quasi venia data (since they interpreted the exclamation as live!), quisquam dimicare vellet, etc.—
    C.
    As a mere expression of goodwill (eccl. Lat.):

    nec Ave ei dixeritis,

    nor bid him God-speed, Vulg. 2 Joan. 10, 11.
    As finite verb: aveo plane Imperator et avebo.
    .. cum is avere jubeat, qui jam fecit, ut averem, Mamert. Grat. Act. ad Julian.

    Lewis & Short latin dictionary > haveo

См. также в других словарях:

  • Ave Imperator, morituri te salutant — Those who are about to die salute you redirects here. For the album by Colosseum, see Those Who Are About to Die Salute You …   Wikipedia

  • Ave Caesar morituri te salutant — Ave Caesar, <Imperator>, morituri te salutant (русск. Славься, Цезарь, <император>, идущие на смерть приветствуют тебя). Согласно сочинению римского историка Гая Светония Транквилла «Божественный Август», при императоре Клавдии… …   Википедия

  • Ave, Caesar, morituri te salutant — «Гладиаторы перед Вителлием» (Жан Леон Жером, 1859) Ave, Caesar, <Imperator>, morituri te sa …   Википедия

  • ave, Caesar (o imperàtor), morituri te salutant! — Latino: ave, Cesare (o imperatore), quelli che vanno a morire ti salutano! Era il saluto che i gladiatori, secondo quanto riferisce lo storico Svetonio (Claudio, 21), rivolgevano all Imperatore, schierati davanti al suo palco, prima di cimentarsi …   Dizionario dei Modi di Dire per ogni occasione

  • Ave, Caesar, morituri te salutant — Ave Caesar Morituri te Salutant, por Jean Léon Gérôme (1859), donde se muestra a un grupo de gladiadores que saluda al emperador Vitelio. «Ave, Caesar, morituri te salutant» (trad. lit. «Salud, César, los que van a morir te saludan») es una frase …   Wikipedia Español

  • Ave Caesar morituri te salutant — Ave, Caesar, morituri te salutant (lit. Hail, Caesar, those who are about to die salute you ) is traditionally the Latin phrase that the gladiators addressed to the emperor before the beginning of a gladiatorial match. The first literary… …   Wikipedia

  • Morituri te salutant! —   Im 21. Kapitel seiner Biografie des Kaisers Claudius schreibt der römische Schriftsteller Sueton (um 70 bis um 140), dass der Kaiser zur Volksbelustigung auf einem See eine Seeschlacht von Gladiatoren ausfechten ließ. Die Kämpfer begrüßten ihn… …   Universal-Lexikon

  • Ave — Ave, Caesar, morituri te salutant Saltar a navegación, búsqueda Recreación de lucha de gladiadores en Carnuntum Ave, Caesar, morituri te salutant (lit. Salud, César, los que van a morir te saludan) es una frase latina tradicionalmente atribuida a …   Wikipedia Español

  • Ave César — (Ave Caesar en latin) était à l époque impériale romaine la formulation rapide pour saluer l empereur. Il s agit, contrairement à salve, d une forme de salutation principalement militaire. Ave en latin, issu du verbe aveo, signifie saluer, et… …   Wikipédia en Français

  • Ave Cesar — Ave César Ave César (Ave Caesar en latin) était à l époque romaine la formulation rapide pour saluer l Imperator (au sens littéraire : le chef des armées, mais à cette époque il avait l équivalent d empereur). Il s agit, contrairement à… …   Wikipédia en Français

  • mourir — [ murir ] v. intr. <conjug. : 19> • morir 980; lat. pop. morire, class. mori I ♦ 1 ♦ Cesser de vivre, d exister, d être. ⇒ 1. mort; décéder, disparaître, s éteindre, expirer, 1. partir(fig.), passer, périr, succomber, trépasser; fam.… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»