Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

amoenitates+verborum+ag

  • 1 amoenitas

    ămoenĭtas, ātis, f. [amoenus], pleas antness, delightfulness, loveliness.
    I.
    Lit., of places (as scenery, a garden, river, etc.; in the poets, except Plaut., rare;

    never in Ter., Lucr., or Hor.): nunc domus suppeditat mihi hortorum amoenitatem,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 4:

    fluminis,

    id. ib. 3, 1, 1:

    amoenitates orarum et litorum,

    id. N. D. 2, 39; so id. Leg. 2, 1; id. Rep. 2, 4; Nep. Att. 13; Col. 1, 4, 8; Flor. 2, 11, 4 al.—
    II.
    Metaph.
    A.
    Of other things (so in Plaut. and the prose-writers of the post-Aug. per., but not in Cic.):

    amoenitates omnium venerum atque venustatum,

    Plaut. Stich. 2, 1, 5:

    hic me amoenitate amoenā amoenus oneravit dies,

    id. Capt. 4, 1, 7:

    amoenitates studiorum, Plin. praef.: vitae,

    Tac. A. 5, 2:

    verborum,

    Gell. 12, 1 fin.:

    orationis,

    id. 10, 3 al. —
    B.
    As a term of endearment:

    uxor mea, mea amoenitas, quid tu agis?

    my delight, Plaut. Cas. 2, 3, 13:

    mea vita, mea amoenitas, meus ocellus,

    id. Poen. 1, 2, 152.

    Lewis & Short latin dictionary > amoenitas

  • 2 venustas

    vĕnustas, ātis, f. [1. Venus], loveliness, comeliness, charm, grace, beauty, elegance, attractiveness, etc. (syn.: pulchritudo, formositas).
    I.
    Of the body:

    cum pulchritudinis duo genera sint, quorum in altero venustas sit, in altero dignitas, venustatem muliebrem ducere debemus, dignitatem virilem,

    Cic. Off. 1, 36, 130; cf. id. ib. 1, 30, 17:

    venustas et pulchritudo corporis,

    id. ib. 1, 27, 95:

    voltus quantam affert tum dignitatem, tum venustatem,

    id. Or. 18, 60.— Transf., of inanim. things:

    signa eximiā venustate,

    Cic. Verr. 2, 4, 3, § 5:

    Capitolii fastigium illud non venustas sed necessitas ipsa fabricata est,

    id. de Or. 3, 46, 180:

    pomorum,

    Varr. R. R. 1, 59, 2.—
    II.
    Of the mind:

    homo affluens omni lepore et venustate,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:

    (oratoris est) agere cum dignitate ac venustate,

    id. de Or. 1, 31, 142:

    dicendi vis egregia, summā festivitate et venustate conjuncta profuit,

    id. ib. 1, 57, 243:

    comprobari cum dignitate tum etiam venustate,

    id. Arch. 12, 31; Quint. 4, 2, 118; 9, 2, 66; 9, 3, 72:

    verborum,

    Gell. 17, 20, 6:

    tui quidem omnes mores ad venustatem valent,

    Plaut. Mil. 3, 1, 63; cf. id. ib. 3, 1, 54; id. Truc. 4, 2, 4:

    diem pulchrum et venustatis plenum,

    pleasantness, pleasure, id. Poen. 1, 2, 44; cf.:

    quis me fortunatior, venustatisque adeo plenior,

    Ter. Hec. 5, 4, 8.— Plur.:

    amoenitates omnium venerum atque venustatum affero,

    Plaut. Stich. 2, 1, 5; id. Ps. 5, 1, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > venustas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»