Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

agrorum+c

  • 21 populator

    populātor, oris m. [ populor ]
    разрушитель, разоритель, опустошитель (agrorum L; Trojae O); истребитель, пожиратель (glandis p. aper M)

    Латинско-русский словарь > populator

  • 22 possessor

    ōris m. [ possideo ]
    1) владелец, обладатель (agrorum L, Col)
    2) повелитель (Italici litons aquila p. Pt)
    p. regni inertis LcnPluto
    3) юр. владеющий предметом спора, т. е. ответчик PM, Q, Dig

    Латинско-русский словарь > possessor

  • 23 praecisura

    praecīsūra, ae f. [ praecido ]
    2) раздел Boët

    Латинско-русский словарь > praecisura

  • 24 profectus

    I prōfectus, a, um part. pf. к proficio II profectus, a, um part. pf. к proficiscor III prōfectus, ūs m. [ proficio ]
    преуспеяние, благополучие ( agrorum Vr); успех
    sine profectu O — безуспешно, напрасно

    Латинско-русский словарь > profectus

  • 25 repastinatio

    repastinātio, ōnis f. [ repastino ]
    1) перекапывание, окапывание (agrorum C, Col)
    2) перен. исправление, улучшение (propagatio in primordio et r. in ultimo Tert)

    Латинско-русский словарь > repastinatio

  • 26 spolium

    ī n.
    1)
    s. pecudis O — овчина, руно
    2) преим. pl. снятая с убитого неприятеля одежда или доспехи ( spolia caesorum hostium L или de hostibus QC)
    spolia opīma L, V — доспехи, снятые с неприятельского полководца
    3) преим. pl. военная добыча (spolia hostium C, agrorum L)
    virtutis spolia PS — добытая доблестью, т. е. заслуженная награда
    4) украденное, награбленное (s. scelĕris O)

    Латинско-русский словарь > spolium

  • 27 sterilitas

    sterilitās, ātis f. [ sterilis ]
    неплодородие ( agrorum C); бесплодие ( muliĕrum PM); скудость, бедность ( fortunae PM)

    Латинско-русский словарь > sterilitas

  • 28 ubertas

    ūbertās, ātis f. [ uber ]
    2) урожайность ( ejus anni PJ); изобилие, множество ( frugum C piscium Just)
    3) содержательность, богатство ( in dicendo C)
    u. utilitatis Cогромная польза
    4) pl. богатые плоды или благодеяния ( virtutis C)

    Латинско-русский словарь > ubertas

  • 29 conditio

    1) положение, состояние, а) внешнее положение, естественное свойство: cond. agrorum (1. 1 § 23 D. 39, 3);

    b) юридическое положение человека, состояние, о лицах: dediticiorum pessima conditio (§ 3. 1. 1, 5); (1. 41 pr. D. 23, 4), (Gai. I. 30. 75. 78 seq. 128. IV. 160); (1. 32 § 2. 1. 34 pr. D. 29, 2. 1. 4 D. 40, 13. 1. 3 pr. D. 22, 5. 1. 38 § 9 D. 48, 19);

    in eadem condit, esse (1. 20 § 13 D. 5, 3); (1. 39 D. 3, 5. 1. 133 D. 50, 17); (1. 86 eod.);

    c) юридическое положение, отношение; о вещах, юридических действиях: omnem rem conditionemque praestare (1. 246 § 1 D. 50, 16);

    fundum cum sua, coondit. publicare (1. 23 § 21). 8, 3. 1. 11 § 1. 1. 13 § 3 D. 29, 1); (1. 29 § 1 D. 45, 1);

    non bonam conditionem eligere (1. 7 § 2 D. 26, 7);

    meliorem conditionem facere, offerre s. afferre (1. 1 seq. D. 18, 2).

    2) условие в более обширном смысле слова означ.: а) необходимое предположение действительности юрид. акта, sub hac condit. stare locationem, ut etc. (1. 25 pr. D. 19, 2); (1. 68 D. 23, 3);

    conditiones, quae tacite inesse videntur (1. 99 D. 35, 1);

    cond. juris, необходимое законное условие данного акта против. cond. facti, т. е. настоящему условию (1. 21 D. 34, 1);

    dare propter conditionem (1. 65 pr. § 3 D. 12, 6);

    b) означ. всякое вообще добавочное определение юридического акта; всякая оговорка: si ea conditione navem conduxisti, ut ea merces tuae portarentur (1. 10 § 1 D. 14. 2. 1. 39 D. 17, 1. 1. 6 § 2D. 18, 1): c) условием в собственном смысле называется будущее и неизвестное событие, от наступления или ненаступления которого поставлено в зависимость существование сделки (tit. D. 28, 7. 35, 1); (Gai. II. 144. 172. 200. III. 98);

    conditio - aut in praeterilum concepta ponitur, aut in praesens, aut in futurum (1. 16 D. 28, 3); условием признается только событие будущее и неизвестное (1. 39 D. 12, 1. 1. 10 § 1 D. 28, 7. 1. 120 D, 45, 1);

    sub conditione stipulari, promittere, debere, heredem instituere, etc. (§ 4 J. 3, 15. 1. 26 D. 28, 7. 1. 14 D. 46, 2. 1. 10. 213 pr. D. 50, 16);

    sub condit. resolvi emtionem etc. (1. 3 D. 18, 1. 1. 52 pr. D. 18, 2. 1. 1 D. 18, 3);

    ex condit. vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 D 29, 1), conditio, quae est in potestate, in arbitrio alicujus, in arbitrium collata, условие, осуществление коего зависит от человеческой воли (1. 4 pr. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 28 D. 28, 7. 1. 13 pr. D. 2, 2. 1. 1 § 8 D. 29, 4), противоположно cond. in eventum collata, или quae in aliquo casu consistit (1. 78 § 1 D. 35, 1. I. 33 § 1 D. 40, 5); Павел называет conditio potestativa также promiscua (1. 11 § 1 D. 35, 1); Юстиниан отличает cond. potestativa от casualis и принимает еще conditio mixta, смешанное условие, когда его осуществление зависит одновременно от воли участника сделки, и от случайного события (1. un. § 7 C. 6, 51);

    cond. in non faciendo concepta, cond. non faciendi, условие потестативное, отрицательное (1. 7 pr. 1. 18. 79 § 3 D. 35, 1) противоп. cond. faciendi (l. 8 pr. D. 28, 7);

    impossibilis conditio (§ 11 J. 3, 19);

    conditio pendet, условие находится в нерешительном положении, т. е. неизвестно, исполнится ли оно или не исполнится (1. 36 D. 12, 1. 1. 8 D 18, 6. 1. 38. 1. 4 D. 28, 5);

    cond. existit, impletur, impleta, expleta est (1. 16 D. 12, 6. 1. 14 pr. D. 13, 1. 1. 5 pr 1. 7 § 1. 1. 25 D. 35, 1. 1. 14 D. 46, 2);

    cond. deficit, defecit, условие не исполнится (1. 37 D. 18, 1. 1. 8 pr. D. 18, 6. 1. 63 § 2. D. 30). Conditionalis (adi.) conditionaliter (adv.) условный, под условием: ex conditionati stipulatione tantum spes est, debitum iri (§ 4 J. 3, 15);

    condition. contractus (1. 8 D. 26, 8), obligatio (1. 14 pr. D. 46, 2), emtio, venditio (1. 2 pr. 1. 4 pr. D. 18, 2), institutio (1. 10 pr. D. 28, 7), legatum v. fideicomm. (1. 3 D. 30);

    libertas (1. 4 § 5 D. 40, 5), debitor (1. 5 § 2 D. 34, 3), creditor (1. 55 D. 50, 16);

    conditionaliter stipulari (1. 98 § 5 D. 46, 3. 1. 8 D. 26, 8. § 31 J. 2, 20. 1. 88 D. 30. 1. 17 § 3. D. 35, 1).

    3) случай, возможность, право, jurisjurandi conditionem deferre, предлагать кому-либо присягу;

    conditione delata, jurare;

    conditione jurisjur. non uti;

    causa in conditione jurisjur. deducta (1. 3 pr. 1. 34 § 7. 1. 39 D 12, 2. 1. 19 § 4 D. 22, 3. 1. 9 C. 4, 1);

    conditionem deferre, предоставить кому свободный выбор, condit. deferre, utrum velit (1. 8 § 12 D. 5, 2), an velit - utrum malit (1. 1 § 13 D. 38, 5);

    cond. coheredi dcfertur, ut aut totam cognoscat (hereditatem), aut a toto recedat (1. 55. 56 D. 29. 2. 1. 16 D. 26, 7).

    4) дружеское отношение, особ. супружеская любовь, также отношение между сговоренными (1. 2 § 2 D. 24, 2. 1. 11 D. 23, 2. 1. 18 C. 5, 4. 1. 1 C. 5, 1. 1. 3 D. 50, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conditio

  • 30 debere

    1) быть обязану, долженствовать, plerumque debet - licet etiam (1. 1 pr. D. 28, 5); (1. 2 D. 22, 6): (1. 8 9 § 5 D. 26, 7); (1. 59 § 3 D. 17, 1); (1. 7 § 3. 1. 39 D. 1, 7. 1. 74 D. 50, 17). 2) быть должным, быть обязану, debitum (subst.) долг;

    debitor, должник: debitrix, должница (1. 108 D. 50, 16. 1. 66 D. 50, 17. 1. 178 § 3 D. 50, 16. 1. 10-12 eod.);

    debitum ex quacunque causa (1. 1 § 6 1). 13, 5);

    debitor ex contractu - ex delicto (1. 14-16 pr. D. 5, 2);

    debitores ex administratione (1. 6 § 1 D. 50, 4); (1. 17. D. 44, 7);

    deberi ex testamento (1. 18 eod.); (1. 159 D. 50, 17);

    natuia debere, быть должным, на основании естественного обязательства (1. 47 D. 36, 1. 1. 84 § 1 D. 50, 17);

    natura debitum (1. 1 § 7 D. 13, 5);

    naturale - civile debitum (1. 40 § 3 D. 35, 1), naturales debitores (1. 16 § 4 D. 46, 1);

    usurarium debitum (1. 38 pr. D. 3, 5); (1. 1 D. 16, 2), (1. 9 pr. 1). 2, 14);

    debitum petere, exigere (1. 47 pr. eod. 1. 17 D. 2, 15);

    debere pecuniam (1. 10 D. 13, 4); (1. 1 § 1 D. 13, 5);

    eiusdem pecuniae debitores (l. 21 § 5 D. 2, 14);

    usurae debitae (1. 2 § 2 D. 46, 3); (1. 52 D. 4, 8);

    debere legata (1. 8 § 16 D. 5, 2); (1. 10 § 1. 2. 1. 51 § 3. 4 13. 40, 5);

    debere operas (1. 9 D. 38, 1);

    servitus debetur personae, praedio, fundo;

    iter, via debetur alicui (1. 27. 34 pr. D. 8, 3. 1. 2 § 1. 1. 9 D 8, 5. 1. 6 § 1. 1. 15 D. 8, 6);

    iter sepulcro debitum (1. 4 eod.); (1. 25 § 18 D. 10. 2); также о поземельных участках, обремененных сервитутами или отказами, источники употребляют "servitutem debere" (1. 6, 14. 21 D. 8, 2), "legata debere" (t. 13 § 6 D. 19, 1); наоборот, deberi, по отношению к лицам, обязанным к известному действию, iuri agrorum debitae personae (1. 7 § 1 C. 11, 7);

    omnes qui quolibet modo curiae iure debentur (1. 49 C. 10, 31); в 1. 50 eod. debita curia обозн. должность декуриона, которую следовало принять и исправлять.

    3) deberi, надлежать, следует по закону или на основании aequitas - non sic parentibus liberorum, ut liberis parentum hereditas debetur (1. 7 § 1 D. 38, 6); (1. 7 pr. D. 48, 20); (1. 4 D. 27, 10);

    debitam pietatem sequi (1. 19 D. 42, 8); (1. 8 § 11 D. 5, 2); (1. 8 § 8. eod. 1. 2 C. 3. 29);

    debita portio s. pars, законная доля (legitima), на которую имел право патрон относительно имущества отпущенника (1. 114 § 1 D. 30. 1. 28 D. 31. 1. 60 D. 36, 1. 1. 19 § 1. 1. 20 § 1. 24. 25. 41. 44. 45. D. 38, 2);

    debitum bonorum subsidium, законная доля детей (1. 5 C. 2, 29).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > debere

  • 31 inservire

    заниматься чем, agrorum culturae (1. 3 C. 3, 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > inservire

  • 32 mensor

    1) межевщик, землемер, agrorum (1. 1. 2 D. 11, 6. cf. 1. 4 § 1. 1. 8 D. 10, 1);

    m. machinarius (см.), frumentarius (1. 26 D. 27, 1. cf. 1. 12 § 2 D. 49, 16. 1. 10 § 1 D. 50, 5. 1. 1 C. 10, 26).

    2) квартирмейстер = metator (1. un. C. 12, 28. 1. 1. 2. 5 C. 12, 41).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > mensor

  • 33 pensio

    1) плата, платеж, взнос, non soluta pecunia statutis pensionibus (1. 40 D. 12, 1. 1. 8 § 3 D. 13, 7. 1. 47 pr. D. 35, 2. 1. 26 § 2 D. 36, 2. 1. 3 pr. § 1 и след. D. 33, 1. § 5 eod.);

    prima - trima pensio (1. 3 § 13 D. 40, 7).

    2) наемная плата, наемные деньги (1. 27 § 1. 1. 29 D. 5, 3. 1. 36 D. 22, 1. 1. 7 § 11 D. 24, 3. 1. 39 § 1 D. 30);

    insularum (1. 55, D. 12, 6);

    locatorum agrorum (1. 59 § 1 D. 7, 1);

    fundi (1. 27 § 2 D. 32);

    vectigalium (1. 10 § 1 D. 39, 4).

    3) подать (1. 1 C. 4, 63).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pensio

  • 34 universitas

    целость, a) совокупность отдельных вещей, составляющих одно целое, напр. gregis vel armenti vel equitii = universitatis (арот. singulorum capitum) ususfructus legatus (1. 70 § 3 D. 7, 1);

    univers. aedificii, aedium, прот. singulae res, corpora, ex quibus aedes constant (1. 7 § 11 D. 41, 1);

    univers. fundi, прот. singulae partes (1. 2 § 6 D. 41, 4);

    univers. agrorum (1. 239 § 8 D. 50, 16. 1. 51 § 1 D. 19, 2. Gai. II. 11. 97. 191);

    b) имущественная совокупность, все имущество вместе с принадлежащими к нему долгами, как одно целое, напр. hereditas, peculium, vel alia univers. (1. 20 § 10 D. 5, 3. 1. 1 § 4 D. 33, 4); особ. все имущество покойника (1. 3 pr. D. 37, 1. 1. 7 D. 48, 20. 1. 62 D. 41, 1), acquiri (§ 6 I. 2, 9. 1. 18 pr. D. 29, 1);

    fideicommissum universitatis, прот. speciale (1. 32 C. 6, 42);

    actio de universit. прот. singularum rerum petitio (1. 1 pr. D. 6, 1. 1. 1 § 1 D. 43, 2);

    c) совокупность людей, принадлежащих к известной корпорации, прот. singuli (1. 1 pr. 2 pr. 6 § 1 D. 1, 8. § 2 eod.);

    magister universitatis (1. 9 D. 46, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > universitas

См. также в других словарях:

  • agrorum possessor — index landlord, landowner Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • AGRORUM (pro) fructibus — pro AGRORUM fructibus preces ad Deos Ethnici saniores fudisle passim leguntur; quam eandem in rem sacrorum Sollennia publice instituta, Romae Feriae Sementinae, Arvalia (quae qui curabant, Fratres Arvales dicti) alia, ut Rodolph. Hospinianus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TAXONUS AGRORUM CREPERUM KNW. - ПОЛЕВОЙ МАЛИННЫЙ ПИЛИЛЬЩИК — см. Taxonus agrorum creperum Knw. Полевой малинный пилильщик. Самки откладывают яйца поодиночке в развилки крупных жилок. Личинки младшего возраста голубоватые, старшего зеленые с жирным блеском. Повреждают листья малины и ежевики. Вначале… …   Насекомые - вредители сельского хозяйства Дальнего Востока

  • depopulatio agrorum — /diypopyaleysh(iy)ow agroram/ In old English law, the crime of destroying, ravaging, or laying waste a country. 4 Bl.Comm. 373 …   Black's law dictionary

  • depopulatio agrorum — /diypopyaleysh(iy)ow agroram/ In old English law, the crime of destroying, ravaging, or laying waste a country. 4 Bl.Comm. 373 …   Black's law dictionary

  • depopulatio agrorum — Laying waste the fields, the crime of destroying or ravaging a country, bordering upon treason. See 4 Bl Comm 373 …   Ballentine's law dictionary

  • AGROR — agrorum …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • PERTICA — apud in certum Agrimensorem in Fragm. Si fuerit ergo vallis, quae conspectum agentis exsuperet, per ipsam metis ad ferramentum appositis erit descendendum: cuius, rigoris incessum ut a se in contraria aequemus, afflicta ante linea Capitulum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TERMINUS — Dei locô habitus est, quod, post Saturnum eractum, caedes aclites rusticorum dividendis agris sustulisset. Sacrificabant ei mense Februar. in aede, quâ super eum foramen in tecto patebat, quod nefas esse putarent Terminum intra tecta consistere.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Arpenteur romain — Le Corpus Agrimensorum Romanorum, un recueil de différents traités romains sur l’arpentage, rend témoignage de la position éminente de cette technique dans la société et la religion romaine (page d’un manuscrit en écriture onciale du Ve… …   Wikipédia en Français

  • Arpenteurs Romains — Arpenteur romain Le Corpus Agrimensorum Romanorum, un recueil de différents traités romains sur l’arpentage, rend témoignage de la position éminente de cette technique dans la société et la religion romaine (page d’un manuscrit en écriture… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»