-
1 indico
1.in-dĭco, āvi, ātum, āre, v. a. (indicasso, is, for indicavero, is, Plaut. Poen. 4, 2, 66; id. Rud. 4, 3, 89), to point out, indicate (class.).I. A.Of persons:B.rem omnem dominae indicavit,
Cic. Clu. 64, 180:Catilina non se purgavit, sed indicavit,
id. Mur. 25, 51:conscios delendae tyrannidis,
id. Tusc. 2, 22, 52: jam me vobis indicabo, will betray or accuse myself, id. Arch. 11, 28:indicabo meum consilium tibi,
id. Fam. 10, 21, 2:rem patri,
Ter. Ad. 4, 4, 19:causam publicae pestis,
Liv. 8, 18, 4:de conjuratione,
to give information, inform, Sall. C. 48, 4:quis tibi de epistulis istis indicavit,
Cic. Fl. 37, 92; Sall. C. 30, 6:aliquid in vulgus,
to make publicly known, Cic. Univ. 2:satis est actori sic indicare,
Quint. 4, 2, 7.—With rel. clause:contentus indicare quid facti sit,
Quint. 4, 2, 128.—With acc. and inf.:digitis ita figuratis ut temporis et aevi (Janum) esse deum indicent,
Plin. 34, 7, 16, § 33.—Of things concr. and abstr.:II.vultus indicat mores,
shows, indicates, Cic. Leg. 1, 9; id. Brut. 94, 324:lacrimis dolorem,
Nep. Att. 4 fin.:hoc res ipsa indicat,
Ter. Eun. 4, 3, 16:id esse verum parva haec fabella indicat,
Phaedr. 1, 15, 3:supercilia maxime indicant factum,
Plin. 11, 37, 51, § 138:ut epularum sollemnium fides ac tibiae... indicant,
Cic. de Or. 3, 51, 197. — Pass.:aetas veterinorum indicatur dentibus,
Plin. 11, 37, 64, § 168:cum res non gesta indicatur, sed ut sit gesta ostenditur,
Quint. 9, 2, 40. —In partic.A.To intimate, give a hint of, to state briefly, mention:B.indicare convenit, quae prodit Onesicritus,
Plin. 6, 23, 26, § 96:aliquid obiter,
id. 33, 1, 5, § 15:nominatim,
id. 15, 14, 15, § 49:ut indicavimus,
id. 36, 15, 24, § 115.—To set or tell the price of a thing, to value, put a price on: hanc eme. Do. Modo ut sciam, quanti indicet, etc., Plaut. Pers. 4, 4, 25:C.indica, fac pretium,
id. ib. 37:cum postulasset, ut sibi fundus semel indicaretur,
Cic. Off. 3, 15, 62. —In jurid. Lat., to carry on a judicial process to conviction:2.Indicasse est detulisse, arguisse, accusasse et convicisse,
Dig. 50, 16, 197.in-dīco, xi, ctum, 3 ( imp. indice, Plaut. Ps. 1, 5, 132:B.indixti for indixisti,
Front. de Cels. Ep. 3), v. a. [in-dico], to declare publicly, to proclaim, publish, announce, to appoint (class.):totius Galliae concilium Bibracte indicitur,
Caes. B. G. 7, 63; Liv. 1, 50, 4:forum,
Verg. A. 5, 758: Romae [p. 934] dierum viginti supplicatio indicitur, Caes. B. G. 7, 90:exercitum in aliquem locum,
to order it to, Liv. 6, 12; cf.of time: comitia in trinum nundinum,
id. 3, 35, 1:bellum populo Romano suo nomine indixit,
Cic. Cat. 2, 6, 14; cf. Varr. L. L. 6, § 61 Müll.:dies indicta pugnae,
Liv. 10, 27, 3:justitium,
Cic. Phil. 5, 12, 31: familiaribus cenas, to invite one ' s self as their guest, Suet. Ner. 27:iter alicui,
Verg. A. 7, 468:funus,
to invite to a funeral, Varr. L. L. 6, § 61 Müll.; Cic. Leg. 2, 24, 61; Suet. Caes. 84:simul divom templis indicit honorem,
a thanksgiving, Verg. A. 1, 632; 3, 264; Sil. 7, 90.—With ut:in diem certam ut ad lucum Ferentinae conveniant indicit,
Liv. 1, 50, 1. —Trop.:II.qui ipsi sibi bellum indixissent,
are their own enemies, Cic. Fin. 5, 10, 29:philosophiae bellum indicere,
id. de Or. 2, 37, 55.—Esp.A.To appoint a place of gathering, fix, name a destination or rendezvous:B.exercitu indicto ad portam Esquilinam in posteram diem,
Liv. 6, 22, 8:exercitus omnis Aquiloniam est indictus,
id. 10, 38, 4:exercitus Pisas indictus erat,
id. 40, 41, 7:clam exercitu indicto,
id. 41, 14, 2.—To impose, enjoin, inflict:multam,
to impose a penalty, Plin. 18, 3, 3, § 11:tributum,
Liv. 4, 60; cf.:servorum numerum et pondus argenti senatoribus,
Tac. H. 3, 58:populo famem indixit,
Suet. Cal. 26 fin.:sibimet ipse exsilium indixit,
Liv. 39, 52, 9; cf.: sibi patientiam, to enjoin upon one ' s self, Sen. Ep. 123, 5:iter ad regem Latinum Indicit primis juvenum,
Verg. A. 7, 468:certum dominis servorum numerum,
Suet. Ner. 44; id. Aug. 25:libertus, cui patronus operas indicere vellet,
to prescribe, Gai. Inst. 4, 162. -
2 indico
I in-dico, āvī, ātum, āre1) сказать, объявлять, называть (causam rei L; aliquem C)2) указывать, определять ( aetas veterinorum indicatur dentibus PM)3) назначать цену, оценивать ( fundum alicui C)4) доносить, указывать, показывать, заявлять, открывать (i. conscios se, rem omnem C; i. de conjuratione Sl)5) отражать, свидетельствовать, проявлять, выражать, обнаруживать (vultus indĭcat mores C; i. dolorem lacrimis C)II in-dīco, dīxī, dictum, ere1)а) объявлять, провозглашать (alicui bellum C etc.)tuo beneficio nos id consecutos esse indicemus C (pl. = sg.) — этот успех я припишу твоей услугеб) возвещать, назначать ( diem concilii L)2) приказывать, велетьi. exercitum in aliquem locum (ad portas) L — велеть войску прибыть в какое-л. место (к воротам)
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский