Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

abduxti

  • 1 abduxti

    abduxtī Pl (= abduxisti) 2 л. sg. pf. к abduco

    Латинско-русский словарь > abduxti

  • 2 abduxti (Plaut.) = abduxisti

    v. abduco.

    Dictionarium latinogallicum > abduxti (Plaut.) = abduxisti

  • 3 abduco

    abdūco, ĕre, duxi, ductum, tr.    - arch. abdouco Cil 1, 30 --- impér. abduc, mais abduce Plaut. Bac. 1031; Curc. 693; Pœn. 1173, etc.; Ter. Ad. 482; Phorm. 410 --- parf. abduxti Plaut. Curc. 614. [st1]1 [-] conduire, emmener, enlever, emporter, détacher, détourner de (ab et abl.; ad et acc., pour mener à); distraire (d’une besogne, d’un sentiment, d’un devoir).    - abducere armenta: emmener les troupeaux (d'un autre).    - abducere aliquem (aliquid) alicui: enlever qqn (qqch) à qqn.    - abducere aliquem a fide: détourner qqn de son devoir.    - equitatum a consule abducere: enlever au consul sa cavalerie.    - collegam vi de foro abducere, Liv. 2: éloigner son collègue du forum par la force.    - abducere in servitudinem: emmener en esclavage.    - abducere aliquem convivam (abducere aliquem ad caenam), Ter.: emmener qqn dîner.    - abducere caput ab ictu, Virg.: soustraire sa tête aux coups.    - abducere exercitum ab aliquo, Cic.: détacher l'armée de qqn (d'un chef).    - abducere aquam alicui, Dig.: détourner l'eau au détriment de qqn.    - abducere exercitum ad infestissimam Ciliciae partem, Cic. Fam. 2, 10, 3: conduire l'armée vers la région la plus hostile de la Cilicie.    - ut eos nulla privati negotii cura a populorum rebus abduceret, Cic. Rép. 5, 2: pour que nul souci d'affaires privées ne les détournât des affaires publiques.    - quam ab lenone abduxti hodie, scelus viri, Plaut. Curc.: (la fille) que tu as prise chez le marchant aujourd'hui, canaille.    - pluteos ad alia opera abduxerunt, Caes. BC. 2, 9, 6: on retira les mantelets pour (les employer à) d'autres ouvrages.    - abducere divinationem a conjecturis, Cic.: dégager la divination des conjectures.    - abducere artem ad quaestum, Cic.: abaisser l'art au niveau d'un métier.    - abducere se ab omnibus molestiis et angoribus, Cic.: se soustraire aux embarras et aux chagrins.    - abduci ut, Cic.: se laisser persuader de.    - abduci a cogitationibus, Cic.: être distrait. [st1]2 [-] prendre (une boisson), boire.    - potio datur abducenda, Scrib.: on donne une potion à prendre. [st1]3 [-] enterrer, ensevelir.    - uxorem abducere, Inscr.: ensevelir sa femme.
    * * *
    abdūco, ĕre, duxi, ductum, tr.    - arch. abdouco Cil 1, 30 --- impér. abduc, mais abduce Plaut. Bac. 1031; Curc. 693; Pœn. 1173, etc.; Ter. Ad. 482; Phorm. 410 --- parf. abduxti Plaut. Curc. 614. [st1]1 [-] conduire, emmener, enlever, emporter, détacher, détourner de (ab et abl.; ad et acc., pour mener à); distraire (d’une besogne, d’un sentiment, d’un devoir).    - abducere armenta: emmener les troupeaux (d'un autre).    - abducere aliquem (aliquid) alicui: enlever qqn (qqch) à qqn.    - abducere aliquem a fide: détourner qqn de son devoir.    - equitatum a consule abducere: enlever au consul sa cavalerie.    - collegam vi de foro abducere, Liv. 2: éloigner son collègue du forum par la force.    - abducere in servitudinem: emmener en esclavage.    - abducere aliquem convivam (abducere aliquem ad caenam), Ter.: emmener qqn dîner.    - abducere caput ab ictu, Virg.: soustraire sa tête aux coups.    - abducere exercitum ab aliquo, Cic.: détacher l'armée de qqn (d'un chef).    - abducere aquam alicui, Dig.: détourner l'eau au détriment de qqn.    - abducere exercitum ad infestissimam Ciliciae partem, Cic. Fam. 2, 10, 3: conduire l'armée vers la région la plus hostile de la Cilicie.    - ut eos nulla privati negotii cura a populorum rebus abduceret, Cic. Rép. 5, 2: pour que nul souci d'affaires privées ne les détournât des affaires publiques.    - quam ab lenone abduxti hodie, scelus viri, Plaut. Curc.: (la fille) que tu as prise chez le marchant aujourd'hui, canaille.    - pluteos ad alia opera abduxerunt, Caes. BC. 2, 9, 6: on retira les mantelets pour (les employer à) d'autres ouvrages.    - abducere divinationem a conjecturis, Cic.: dégager la divination des conjectures.    - abducere artem ad quaestum, Cic.: abaisser l'art au niveau d'un métier.    - abducere se ab omnibus molestiis et angoribus, Cic.: se soustraire aux embarras et aux chagrins.    - abduci ut, Cic.: se laisser persuader de.    - abduci a cogitationibus, Cic.: être distrait. [st1]2 [-] prendre (une boisson), boire.    - potio datur abducenda, Scrib.: on donne une potion à prendre. [st1]3 [-] enterrer, ensevelir.    - uxorem abducere, Inscr.: ensevelir sa femme.
    * * *
        Abduco, abducis, pen. longa, abduxi, abductum, abducere, Emmener avec soy aucun par amour ou par force.
    \
        Sine vi. Terent. Tum me conuiuam solum abducebat sibi. Il me menoit disner avec soy.
    \
        Abductum in secretum Masinissam sic alloquitur. Liu. Retiré à part.
    \
        Abducere rus. Plaut. Emmener aux champs.
    \
        Abducere in diuersum a nido. Plin. Emmener à l'opposite de son nid, Attirer et destourner arriere de son nid. Divertir, Desvoyer.
    \
        Abducere in seruitutem. Caes. Emmener en servage.
    \
        Vos abducam a testibus. Cic. Je vous retireray, ou destourneray de vous arrester aux tesmoings.
    \
        Aciem mentis a consuetudine oculorum. Cic. Retirer et destourner l'esprit de ce que les yeuls ont accoustumé.
    \
        Animum a cogitationibus. Cic. Retirer et divertir, ou desvoyer et destourner l'esprit de ses pensemens.
    \
        Discipulum a praeceptore. Cic. Oster à un maistre son disciple, Faire que le disciple ne tienne plus le parti du maistre, Destourner le disciple de plus suyvir la doctrine de son maistre.
    \
        Ab angoribus et molestiis abducere se. Cic. Se deffaire et retirer, ou reculer arriere des fascheries et ennuis.
    \
        Abducere equitatum ab aliquo ad se. Cic. Suborner ou soubtraire la gendarmerie du service de quelque capitaine, et l'attirer à soy. La faire revolter, et abandonner son capitaine, pour venir à son service.
    \
        Seruum ab aliquo. Cic. Retirer à soy.
    \
        Abducere aliquem ad nequitiam. Terent. Desbaucher aucun, Le gaster et tourner à mal.
    \
        Abducere aliquem a Republica. Metellus Ciceroni. Distraire de la chose publicque.
    \
        Abducere ex acie. Cic. Retirer de la presse du combat.
    \
        Abducere quempiam a fide. Cic. Luy faire faulser sa foy, Le destourner de faire ce qu'il a promis.
    \
        Abducere caput ab ictu. Virg. Destourner.
    \
        Abducere gradum. Silius. Se reculer, Se tirer arriere, Se desmarcher.
    \
        Abducere somnum. Ouid. Garder de dormir.
    \
        Abducto intus visu. Plin. La veue retiree en dedens.
    \
        Nec abducar vt rear, aut in, etc. Cic. On ne me scauroit mener à ce poinct. On ne me fera point croire que, etc.
    \
        Clauem abduxi. Plaut. J'ay retiré la clef, J'ay osté la clef.

    Dictionarium latinogallicum > abduco

  • 4 abduco

    ab-dūco, dūxī, ductum, ere (gotisch af-tiuhan), jmd. von irgendwo wohin wegführen, wegschaffen, mit sich nehmen, -bringen, I) im engern Sinne, 1) eig.: obsides, Inscr.: capellas, Ov.: somnos (personif.), Ov.: alqm ab amica, Naev. com. fr.: alqm a grammaticis (Ggstz. tradere rhetori), Quint.: alqm ab aratro, Cic.: alqm e conspectu, Plaut.: alqm e foro, ex acie, Cic.: alqm de foro, Liv.: virginem de convivio, Varr. fr.: alqos de piratis, Cic.: alqm intro, Acc. fr. u. Plaut.: intro in aedes, Plaut.: alqm inde ad regem, Nep.: in curiam, Liv.: in secretum, beiseite führen, Liv. (s. Fabri zu Liv. 22, 22, 10): exercitum Romam, Liv.: poet., alqm quascumque terras (st. in terras), Verg. Aen. 3, 601. – alqm convivam od. ad cenam, als Gast od. zum Essen mitnehmen, Ter. – v. »Wegnehmen« zu anderer Verwendung, D. Laelium ab Asiatica classe, Caes. – v. »Nachsichziehen« ins Grab, uxorem, Corp. inscr. Lat. 10, 2183. – v. »Abführen« zur Strafe, collegam vi de foro, Liv.: in lautumias, Cic., in servitutem, Liv.: hunc abduce, vinci, Ter.: abduce istum in malam crucem, führe den zum Henker, Plaut. – vom »Entführen« der Frauen, filiam mimi Isidori ab Rhodio tibicine, Cic.: gremiis pactas, Verg.: alqam matrimonio alcis, Suet.: alqam ma rito, Suet.: so auch von der Mutter od. v. Vater, filiam, vom Manne, mit sich-, wieder zu sich nehmen, Ter.: gnatam ab illo, Afran. fr. – v. »Entführen, Rauben« der Sklaven usw., mancipia, Cic.: abd. familiam, pecus abigere, Cic.: abd. ab alqo symphoniacos servos per iniuriam, Cic.: alqam certissimae morti, Petr. 114. – vom »gewaltsamen Wegtreiben« des Viehes, armenta, Ov. u. Plin.: equos duos, Curt. – 2) übtr., jmd. ableiten = zum Abfall verleiten, abwendig-, abspenstig machen, alqm a fide, Cic. – ab alqo discipulos, Cic.: servum ab avo, Cic.: ab alqo legiones, Caes.: equitatum Dolabellae ad se, auf seine Seite bringen, Cic. – m. Dat. non mihi abduces eos, Sen.: queri Capitolinum Iovem cultores sibi abduci, Suet. – II) im weitern Sinne, übh. wegnehmen, weg-, abziehen, trennen, fortschaffen, entfernen, 1) eig.: eum aquaeductum, Inscr.: alci aquam, wegleiten, ICt.: potionem, wegtrinken, Scrib.: clavem, abziehen, Plaut.: togam a faucibus ac summo pectore, Quint.: capita retro longe ab ictu, den Kopf vor dem Hieb zurückziehen, Verg.: omnes hos fertiles campos in subitam cavernam considentis soli lapsus abducet, wird begraben, Sen.: abducti montes, die zurückgetretenen, Val. Flacc. – 2) übtr.: a) übh.: ab illis hominibus, qui tum versati sunt in re publica... ad hanc hominum libidinem ac licentiam me abducis? willst hinwegführen, ableiten? Cic. Verr. 3, 210: quae (incorrupta suavitas) illos quoque, quos transit, abducit, reißt hin, Sen. n. qu. 4. pr. § 11. – b) (philos. t.t.)trennen, absondern, a coniecturis divinationem, Cic. de div. 2, 13. – c) von irgend einer Tätigkeit, irgend einem Vorhaben od. Verhältnis abführen, abziehen, abbringen, alqm a negotiis, Plaut.: alqm a meretricio quaestu, Cic.: alqm ab institutis suis, von seinen Grundsätzen abbringen, Cic.: adulescentem a vitiis aetatis, Sen. rhet.: alqm a viro, Cic.: alqm de consiliis, Cic.: a consuetudine oculorum aciem mentis, Cic.: animum a sollicitudine, animum ab molestiis, animum a cogitationibus, Cic.: animum a corpore, Cic.: se ab omni rei publicae cura, se ab angoribus, sich aus dem Sinne schlagen, Cic. – d) von einem höhern Range zu einem niedrigern herabziehen, erniedrigen, artem ad mercedem atque quaestum, Cic. de div. 1, 92. – / Archaist. abdouco, Corp. inscr. Lat. 1, 30: Imperat. abduce, Plaut. Curc. 693 u.a. Ter. adelph. 482 u.a.: synkop. Perf. abduxti, Plaut. Curc. 614 (Fleck.; Götz ›abduxisti‹). – parag. Infin. Präs. Pass. abducier, Corp. inscr. Lat. 1, 198, 71.

    lateinisch-deutsches > abduco

  • 5 abduco

    ab-dūco, dūxī, ductum, ere (gotisch af-tiuhan), jmd. von irgendwo wohin wegführen, wegschaffen, mit sich nehmen, -bringen, I) im engern Sinne, 1) eig.: obsides, Inscr.: capellas, Ov.: somnos (personif.), Ov.: alqm ab amica, Naev. com. fr.: alqm a grammaticis (Ggstz. tradere rhetori), Quint.: alqm ab aratro, Cic.: alqm e conspectu, Plaut.: alqm e foro, ex acie, Cic.: alqm de foro, Liv.: virginem de convivio, Varr. fr.: alqos de piratis, Cic.: alqm intro, Acc. fr. u. Plaut.: intro in aedes, Plaut.: alqm inde ad regem, Nep.: in curiam, Liv.: in secretum, beiseite führen, Liv. (s. Fabri zu Liv. 22, 22, 10): exercitum Romam, Liv.: poet., alqm quascumque terras (st. in terras), Verg. Aen. 3, 601. – alqm convivam od. ad cenam, als Gast od. zum Essen mitnehmen, Ter. – v. »Wegnehmen« zu anderer Verwendung, D. Laelium ab Asiatica classe, Caes. – v. »Nachsichziehen« ins Grab, uxorem, Corp. inscr. Lat. 10, 2183. – v. »Abführen« zur Strafe, collegam vi de foro, Liv.: in lautumias, Cic., in servitutem, Liv.: hunc abduce, vinci, Ter.: abduce istum in malam crucem, führe den zum Henker, Plaut. – vom »Entführen« der Frauen, filiam mimi Isidori ab Rhodio tibicine, Cic.: gremiis pactas, Verg.: alqam matrimonio alcis, Suet.: alqam ma rito, Suet.: so auch von der Mutter od. v. Vater, filiam, vom Manne, mit sich-, wieder zu sich neh-
    ————
    men, Ter.: gnatam ab illo, Afran. fr. – v. »Entführen, Rauben« der Sklaven usw., mancipia, Cic.: abd. familiam, pecus abigere, Cic.: abd. ab alqo symphoniacos servos per iniuriam, Cic.: alqam certissimae morti, Petr. 114. – vom »gewaltsamen Wegtreiben« des Viehes, armenta, Ov. u. Plin.: equos duos, Curt. – 2) übtr., jmd. ableiten = zum Abfall verleiten, abwendig-, abspenstig machen, alqm a fide, Cic. – ab alqo discipulos, Cic.: servum ab avo, Cic.: ab alqo legiones, Caes.: equitatum Dolabellae ad se, auf seine Seite bringen, Cic. – m. Dat. non mihi abduces eos, Sen.: queri Capitolinum Iovem cultores sibi abduci, Suet. – II) im weitern Sinne, übh. wegnehmen, weg-, abziehen, trennen, fortschaffen, entfernen, 1) eig.: eum aquaeductum, Inscr.: alci aquam, wegleiten, ICt.: potionem, wegtrinken, Scrib.: clavem, abziehen, Plaut.: togam a faucibus ac summo pectore, Quint.: capita retro longe ab ictu, den Kopf vor dem Hieb zurückziehen, Verg.: omnes hos fertiles campos in subitam cavernam considentis soli lapsus abducet, wird begraben, Sen.: abducti montes, die zurückgetretenen, Val. Flacc. – 2) übtr.: a) übh.: ab illis hominibus, qui tum versati sunt in re publica... ad hanc hominum libidinem ac licentiam me abducis? willst hinwegführen, ableiten? Cic. Verr. 3, 210: quae (incorrupta suavitas) illos quoque, quos transit, abducit, reißt hin, Sen. n. qu. 4. pr. § 11. – b) (philos. t.t.)
    ————
    trennen, absondern, a coniecturis divinationem, Cic. de div. 2, 13. – c) von irgend einer Tätigkeit, irgend einem Vorhaben od. Verhältnis abführen, abziehen, abbringen, alqm a negotiis, Plaut.: alqm a meretricio quaestu, Cic.: alqm ab institutis suis, von seinen Grundsätzen abbringen, Cic.: adulescentem a vitiis aetatis, Sen. rhet.: alqm a viro, Cic.: alqm de consiliis, Cic.: a consuetudine oculorum aciem mentis, Cic.: animum a sollicitudine, animum ab molestiis, animum a cogitationibus, Cic.: animum a corpore, Cic.: se ab omni rei publicae cura, se ab angoribus, sich aus dem Sinne schlagen, Cic. – d) von einem höhern Range zu einem niedrigern herabziehen, erniedrigen, artem ad mercedem atque quaestum, Cic. de div. 1, 92. – Archaist. abdouco, Corp. inscr. Lat. 1, 30: Imperat. abduce, Plaut. Curc. 693 u.a. Ter. adelph. 482 u.a.: synkop. Perf. abduxti, Plaut. Curc. 614 (Fleck.; Götz ›abduxisti‹). – parag. Infin. Präs. Pass. abducier, Corp. inscr. Lat. 1, 198, 71.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abduco

  • 6 abduco

    ab-dūco, xi, ctum, 3, v. a. (ABDOVCIT =abduit, in the epitaph of Scipio, Inscr. Orell. 550; perf. abduxti, Plaut. Curc. 5, 2, 16; imper. abduce, id. Bacch. 4, 9, 108; id. Curc. 5, 3, 15; Ter. Ad. 3, 4, 36; id. Phorm. 2, 3, 63;

    but also abduc,

    id. Eun. 2, 3, 86), to lead one away, to take or bring with one, to carry off, take or bring away, remove, etc.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., of personal objects; constr. aliquem, ab, ex, de; in, ad: SVBIGIT. OMNE. LOVCANAM. OPSIDESQVE. ABDOVCIT (=subigit omnem Lucanam obsidesque abducit), epitaph of Scipio, 1. 1.: hominem P. Quinctii deprehendis in publico;

    conaris abducere,

    Cic. Quint. 19, 61:

    cohortes secum,

    Caes. B. C. 1, 15 med. al.:

    abduce me hinc ab hac, quantum potest,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 108:

    abductus a mari atque ab lis copiis, quas, etc.... frumento ac commeatu abstractus,

    Caes. B. C. 3, 78:

    tamquam eum, qui sit rhetori tradendus, abducendum protinus a grammaticis putem,

    Quint. 2, 1, 12:

    ut Hispanos omnes procul ab nomine Scipionis ex Hispania abduceret,

    Liv. 27, 20, 7: tu dux, tu comes es; tu nos abducis ab Histro. Ov. Tr. 4, 10, 119:

    ut collegam vi de foro abducerent,

    Liv. 2, 56, 15:

    sine certamine inde abductae legiones,

    id. 2, 22, 2:

    credo (illum) abductum in ganeum aliquo,

    Ter. Ad. 3, 3, 5:

    abduxi exercitum ad infestissimam Ciliciae partem,

    Cic. Fam. 2, 10, 3:

    ipsos in lautumias abduci imperabat,

    id. Verr. 2, 5, 56 fin.; so,

    liberos eorum in servitutem,

    Caes. B. G. 1, 11, 3:

    servum extra convivium,

    Sen. Contr. 4, 25. — Poet. with acc. only: tollite me, Teucri;

    quascumque abducite terras (= in terras),

    Verg. A. 3, 601. —
    b.
    Of animals:

    donec (avem) in diversum abducat a nidis,

    Plin. 10, 33, 51 fin.
    c.
    . Sometimes also of inanim. objects:

    clavem,

    to take away, Plaut. Cas. 5, 2, 8:

    pluteos ad alia opera,

    Caes. B. C. 2, 9:

    capita retro ab ictu,

    to draw back, Verg. A. 5, 428:

    togam a faucibus ac summo pectore,

    Quint. 11, 3, 145:

    aquam alicui (=deducere, defiectere),

    to divert, draw off, Dig. 39, 2, 26. — Poet.:

    somnos,

    to take away, deprive of, Ov. F. 5, 477.
    B.
    In partic.
    1.
    To take with one to dine:

    tum me convivam solum abducebat sibi,

    Ter. Eun. 3, 1, 17:

    advenientem ilico abduxi ad cenam,

    id. Heaut. 1, 2, 9 al.
    2.
    To take aside (in mal. part.):

    aliquam in cubiculum,

    Plaut. Most. 3, 2, 7; so Cic. Verr. 2, 5, 13, § 33; Suet. Aug. 69; Just. 21, 2 fin. al.
    3.
    To carry away forcibly, to raxish, rob:

    ad quem iste deduxerat Tertiam, Isidori mimi flliam, vi abductam ab Rhodio tibicine,

    Cic. Verr. 2, 3, 34; cf. id. ib. 2, 5, 31, § 81; Verg. A. 7, 362: aliquam alicui (marito, etc.), Suet. Oth. 3; Dig. 47, 10, 1 al.:

    aliquam gremils,

    Verg. A. 10, 79. —So also of stolen cattle, to drive away:

    cujus (Geryonis) armenta liercules abduxerit,

    Plin. 4, 22, 36 fin.; so,

    abducta armenta,

    Ov. H. 16, 359.
    4.
    In jurid. lang.: auferre et abducere, to take and drive away (auferre of inanlmate things, abducere of living beings, as slaves, cattle), Cic. Quint. 27, 84; Dig. 21, 2, 57, § 1.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to lead away, separate, distinguish:

    animum ad se ipsum advocamus, secum esse cogimus, maximeque a corpore abducimus,

    Cic. Tusc. 1, 31; so,

    aciem mentis a consuetudine oculorum,

    id. N. D. 2, 17:

    divinationem caute a conjecturis,

    id. Div. 2, 5, 13.
    B.
    In partic.
    1.
    To seduce, alienate from fidelity or allegiance:

    legiones a Bruto,

    Cic. Phil. 10, 3, 6:

    exercitum ab illo,

    id. ib. 10, 4, 9:

    equitatum a consule,

    id. ib. 11, 12, 27 al.
    2.
    From a study, pursuit, duty, etc., to withdraw, draw off, hinder (syn.:

    avoco, averto): vos a vostris abduxi negotlis,

    Plaut. Rud. 1, 2, 1; cf.:

    a quo studio te abduci negotiis intellego,

    Cic. Fam. 4, 4, 5; and:

    abducuntur homines nonnumquam etiam ab institutis suis magnitudine pecuniae,

    id. Verr. 2, 4, 6, § 12 (followed by ab humanitate deducere); so,

    aliquem a meretricio quaestu,

    id. Phil. 2, 18:

    aliquem a populorum rebus,

    id. Rep. 5, 2:

    ab isto officio incommodo,

    id. Lael. 2, 8 al.
    3.
    To bring down, reduce, degrade (Ciceron.):

    ne ars tanta...a religionis auctoritate abduceretur ad mercedem atque quaestum,

    Cic. Div. 1, 41, 92; so,

    aliquem ad hanc hominum libidinem ac licentiam,

    id. Verr. 2, 3, 90, § 210.

    Lewis & Short latin dictionary > abduco

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»