Перевод: с немецкого на болгарский

с болгарского на немецкий

a-waffe

  • 1 waffe

    Wáffe f, -n оръжие; konventionelle, atomare, chemische Waffen конвенционални, атомни, химически оръжия; zu den Waffen greifen грабвам оръжието; die Waffen strecken слагам оръжието, предавам се.
    * * *
    die, -n оръжие; bei welcher = hast du gedient? при кои войски си служил?

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > waffe

  • 2 Waffe f

    оръжие {ср}

    Deutsch-Bulgarisch basis Wörterbuch > Waffe f

  • 3 Schleuder f [Waffe]

    прашка {ж} [оръжие]

    Deutsch-Bulgarisch basis Wörterbuch > Schleuder f [Waffe]

  • 4 Spieß m [Waffe]

    копие {ср}

    Deutsch-Bulgarisch basis Wörterbuch > Spieß m [Waffe]

  • 5 blank

    blank adj 1. лъскав, блестящ, светещ; 2. гол; 3. явен, чист, неприкрит (завист, омраза); etw. (Akk) blank putzen чистя, изтърквам нещо, докато светне; излъсквам нещо; auf dem blanken Boden schlafen спя на голата земя; umg blank sein нямам пукната пара.
    * * *
    a 1. излъскан, чист, светещ; 2. гол; =е Waffe хладно оръжие; =еr Draht гола жица; гов = sein нямам пукната пара; blink und = светещ от чистота.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > blank

  • 6 winden

    wínden (wand, gewunden) unr.V. hb tr.V. 1. вия, увивам (zu etw. (Dat) в нещо); 2. увивам, омотавам (um etw. (Akk) около нещо); 3. изтръгвам (предмет от нечии ръце); sich winden 1. вия се, увивам се (um etw. (Akk) около нещо); 2. вия се, криволича (път, река); 3. превивам се (от болка и др.); Zweige und Blumen zu Girlanden winden свивам клончета и цветя на гирлянди; jmdm. die Waffe aus der Hand winden изтръгвам някому оръжието от ръката; die Bohnen winden sich um die Stangen бобовете се увиват по коловете; sich vor Schmerzen winden превивам се от болки.
    * * *
    * I. (a, u) tr 1. сия, увивам; e-m etw alls den Hдnden = издърпвам от ръцете на нкг; e-e gewundene Еrklдrung замотано обяснение; 2. вдигам с макара; r (vor D) превивам се (от). II. unp лит вее, духа вятър; itr лов души, подушва (дивеч).

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > winden

  • 7 entreißen

    entreißen unr.V. hb tr.V. 1. изтръгвам, изскубвам (jmdm. etw. (Akk) от някого нещо); 2. спасявам; jmdm. die Waffe, die Handtasche entreißen изтръгвам някому оръжието, чантата; jmdn. dem Tod entreißen спасявам някого от смърт.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > entreißen

См. также в других словарях:

  • Waffe — Sf std. (8. Jh.), mhd. wāfen, wāpen n., ahd. wāfan n., as. wāpan n. Stammwort Aus g. * wǣpna n. Waffe , auch in gt. wepna Pl., anord. vápn, ae. wǣpen n., afr. wēpen, wāpen n. Das Femininum seit mittelhochdeutscher Zeit (wohl aus dem Plural).… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Waffe — Waffe: Die gemeingerm. Bezeichnung für »Kampfgerät« mhd. wāfen, ahd. wāf‹f›an, got. wēpn, engl. weapon, schwed. vapen ist ohne sichere außergerm. Anknüpfungen. Im Mhd. bedeutet das Wort auch »Schildzeichen, Wappen« (eigentlich »Zeichen auf der …   Das Herkunftswörterbuch

  • Waffe — Waffe, 1) Werkzeug zum Angriff ob. zur Vertheidigung; 2) Krallen u. Fänge von Raubthieren, bes. vom Luchs; 3) so v.w. Gewehr 4), s.u. Schwein; 4) s.u. Nebenpflanzentheile m); 5) (Bergb.), so v.w. Gewähr 1); 6) bei manchen Handwerkern die… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Waffe — Waffe, soviel wie Truppengattung, s. Waffen (am Schluß) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Waffe — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Die Waffen des modernen Krieges sind furchtbar …   Deutsch Wörterbuch

  • Waffe — Stich , Hieb und Schusswaffen Die …   Deutsch Wikipedia

  • Waffe — Kampfgerät * * * Waf|fe [ vafə], die; , n: Gerät, Mittel o. Ä. zum Kämpfen, zum Angriff oder zur Verteidigung: eine Waffe bei sich tragen; nukleare, chemische, biologische, konventionelle Waffen. Zus.: Abschreckungswaffe, Angriffswaffe, Atomwaffe …   Universal-Lexikon

  • Waffe des Teufels — Filmdaten Deutscher Titel Waffe des Teufels Originaltitel Le Toubib Produk …   Deutsch Wikipedia

  • Waffe, die — Die Waffe, plur. die n, 1. Ein jedes Werkzeug, sowohl zur Vertheidigung, als zum Angriffe, in welcher weitern Bedeutung noch manche Glieder und Theile derselben, womit die Natur die Thiere zu dieser Absicht versehen hat, bey den Jägern Waffen… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Waffe — die Waffe, n (Grundstufe) ein Gerät für den Kampf gegen einen Gegner Beispiel: Er richtete die Waffe auf den Gegner. Kollokation: die Waffe laden …   Extremes Deutsch

  • Waffe — a) Kampfgerät, Kriegswerkzeug. b) Gewehr, Pistole, Schusswaffe; (ugs.): Schießeisen; (salopp): Knarre, Schießprügel; (Kinderspr.): Schießgewehr. c) Handhabe, Instrument, Mittel [und Wege], Werkzeug; (Fachspr.): Instrumentarium. * * *… …   Das Wörterbuch der Synonyme

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»