-
21 Actor
1.actor, ōris, m. [id.].I.One who drives or moves something:II. A.pecoris actor,
Ov. H. 1, 95:habenae,
a slinger, Stat. Ach. 2, 419.—In gen. of every kind of action:B.ut illum efficeret oratorem verborum actoremque rerum,
Cic. de Or. 3, 15, 57 (a translation of the Homer. prêktêra ergôn, Il. 9, 443):Cato dux, auctor, actor rerum illarum fuit,
id. Sest. 28 fin.; so Caes. B. C. 1, 26; Nep. Att. 3, 2 al.—In judicial lang., one who brings an action, a plaintiff:C.accusatorem pro omni actore et petitore appello,
Cic. Part. 32;esp. of lawyers: Moloni Rhodio et actori summo causarum et magistro,
id. Brut. 89 fin.; so Hor. A. P. 369 al.—Also, one who conducts a suit, an advocate, Cic. Caec. 1.—Hence,At a later period, an agent or attorney; in gen., an administrator or manager or steward, overseer of property or an estate.—So in Tac.: actor publicus, he who administers the public property, Ann. 2, 30; 3, 67: actor summarum, a keeper of accounts or cashier, Suet. Dom. 11, and so often in the Dig.: sub actoribus, overseers (of a household), Vulg. Gal. 4, 2.—D.In rhetor. lang., one who delivers any oral discourse; and esp. one who delivers an oration, an orator:2.inventor, compositor, actor,
Cic. Or. 19.—A player, an actor:2.actores secundarum et tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15; so id. de Or. 1, 26; id. Q. Fr. 1, 1, 16 (cf. ago, II., and actio, II. C.).Actor, ŏris, m.I.A companion of Aeneas, Verg. A. 9, 500.—II.An Auruncan, ib. 12, 94; 96.—Hence, Actŏ-rĭdes, ae, patron. m., son or grandson of Actor: his son, Menoetius, Ov. F. 2, 39; his grandson, Patroclus, Ov. Tr. 1, 9, 29; id. M. 13, 273; Erithos, id. ib. 5, 79.—In plur.: Actŏrĭdae, i. e. Eurytus and Cleatus, sons of Actor, King of Phthia, id. ib. 8, 308. -
22 actor
1.actor, ōris, m. [id.].I.One who drives or moves something:II. A.pecoris actor,
Ov. H. 1, 95:habenae,
a slinger, Stat. Ach. 2, 419.—In gen. of every kind of action:B.ut illum efficeret oratorem verborum actoremque rerum,
Cic. de Or. 3, 15, 57 (a translation of the Homer. prêktêra ergôn, Il. 9, 443):Cato dux, auctor, actor rerum illarum fuit,
id. Sest. 28 fin.; so Caes. B. C. 1, 26; Nep. Att. 3, 2 al.—In judicial lang., one who brings an action, a plaintiff:C.accusatorem pro omni actore et petitore appello,
Cic. Part. 32;esp. of lawyers: Moloni Rhodio et actori summo causarum et magistro,
id. Brut. 89 fin.; so Hor. A. P. 369 al.—Also, one who conducts a suit, an advocate, Cic. Caec. 1.—Hence,At a later period, an agent or attorney; in gen., an administrator or manager or steward, overseer of property or an estate.—So in Tac.: actor publicus, he who administers the public property, Ann. 2, 30; 3, 67: actor summarum, a keeper of accounts or cashier, Suet. Dom. 11, and so often in the Dig.: sub actoribus, overseers (of a household), Vulg. Gal. 4, 2.—D.In rhetor. lang., one who delivers any oral discourse; and esp. one who delivers an oration, an orator:2.inventor, compositor, actor,
Cic. Or. 19.—A player, an actor:2.actores secundarum et tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15; so id. de Or. 1, 26; id. Q. Fr. 1, 1, 16 (cf. ago, II., and actio, II. C.).Actor, ŏris, m.I.A companion of Aeneas, Verg. A. 9, 500.—II.An Auruncan, ib. 12, 94; 96.—Hence, Actŏ-rĭdes, ae, patron. m., son or grandson of Actor: his son, Menoetius, Ov. F. 2, 39; his grandson, Patroclus, Ov. Tr. 1, 9, 29; id. M. 13, 273; Erithos, id. ib. 5, 79.—In plur.: Actŏrĭdae, i. e. Eurytus and Cleatus, sons of Actor, King of Phthia, id. ib. 8, 308. -
23 Actoridae
1.actor, ōris, m. [id.].I.One who drives or moves something:II. A.pecoris actor,
Ov. H. 1, 95:habenae,
a slinger, Stat. Ach. 2, 419.—In gen. of every kind of action:B.ut illum efficeret oratorem verborum actoremque rerum,
Cic. de Or. 3, 15, 57 (a translation of the Homer. prêktêra ergôn, Il. 9, 443):Cato dux, auctor, actor rerum illarum fuit,
id. Sest. 28 fin.; so Caes. B. C. 1, 26; Nep. Att. 3, 2 al.—In judicial lang., one who brings an action, a plaintiff:C.accusatorem pro omni actore et petitore appello,
Cic. Part. 32;esp. of lawyers: Moloni Rhodio et actori summo causarum et magistro,
id. Brut. 89 fin.; so Hor. A. P. 369 al.—Also, one who conducts a suit, an advocate, Cic. Caec. 1.—Hence,At a later period, an agent or attorney; in gen., an administrator or manager or steward, overseer of property or an estate.—So in Tac.: actor publicus, he who administers the public property, Ann. 2, 30; 3, 67: actor summarum, a keeper of accounts or cashier, Suet. Dom. 11, and so often in the Dig.: sub actoribus, overseers (of a household), Vulg. Gal. 4, 2.—D.In rhetor. lang., one who delivers any oral discourse; and esp. one who delivers an oration, an orator:2.inventor, compositor, actor,
Cic. Or. 19.—A player, an actor:2.actores secundarum et tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15; so id. de Or. 1, 26; id. Q. Fr. 1, 1, 16 (cf. ago, II., and actio, II. C.).Actor, ŏris, m.I.A companion of Aeneas, Verg. A. 9, 500.—II.An Auruncan, ib. 12, 94; 96.—Hence, Actŏ-rĭdes, ae, patron. m., son or grandson of Actor: his son, Menoetius, Ov. F. 2, 39; his grandson, Patroclus, Ov. Tr. 1, 9, 29; id. M. 13, 273; Erithos, id. ib. 5, 79.—In plur.: Actŏrĭdae, i. e. Eurytus and Cleatus, sons of Actor, King of Phthia, id. ib. 8, 308. -
24 Actorides
1.actor, ōris, m. [id.].I.One who drives or moves something:II. A.pecoris actor,
Ov. H. 1, 95:habenae,
a slinger, Stat. Ach. 2, 419.—In gen. of every kind of action:B.ut illum efficeret oratorem verborum actoremque rerum,
Cic. de Or. 3, 15, 57 (a translation of the Homer. prêktêra ergôn, Il. 9, 443):Cato dux, auctor, actor rerum illarum fuit,
id. Sest. 28 fin.; so Caes. B. C. 1, 26; Nep. Att. 3, 2 al.—In judicial lang., one who brings an action, a plaintiff:C.accusatorem pro omni actore et petitore appello,
Cic. Part. 32;esp. of lawyers: Moloni Rhodio et actori summo causarum et magistro,
id. Brut. 89 fin.; so Hor. A. P. 369 al.—Also, one who conducts a suit, an advocate, Cic. Caec. 1.—Hence,At a later period, an agent or attorney; in gen., an administrator or manager or steward, overseer of property or an estate.—So in Tac.: actor publicus, he who administers the public property, Ann. 2, 30; 3, 67: actor summarum, a keeper of accounts or cashier, Suet. Dom. 11, and so often in the Dig.: sub actoribus, overseers (of a household), Vulg. Gal. 4, 2.—D.In rhetor. lang., one who delivers any oral discourse; and esp. one who delivers an oration, an orator:2.inventor, compositor, actor,
Cic. Or. 19.—A player, an actor:2.actores secundarum et tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15; so id. de Or. 1, 26; id. Q. Fr. 1, 1, 16 (cf. ago, II., and actio, II. C.).Actor, ŏris, m.I.A companion of Aeneas, Verg. A. 9, 500.—II.An Auruncan, ib. 12, 94; 96.—Hence, Actŏ-rĭdes, ae, patron. m., son or grandson of Actor: his son, Menoetius, Ov. F. 2, 39; his grandson, Patroclus, Ov. Tr. 1, 9, 29; id. M. 13, 273; Erithos, id. ib. 5, 79.—In plur.: Actŏrĭdae, i. e. Eurytus and Cleatus, sons of Actor, King of Phthia, id. ib. 8, 308. -
25 angulus
angŭlus, i, m. [cf. ankulos, crooked, bent, angular, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.; v. ango], an angle, a corner.I.Lit.A.Math. t. t., an angle:B.angulus optusus,
Lucr. 4, 355:angulus acutus,
Plin. 12, 3, 29, § 50:meridianus circulus horizonta rectis angulis secat,
Sen. Q. N. 5, 17; so,ad pares angulos ad terram ferri,
at right angles, perpendicularly, Cic. Tusc. 1, 17, 40:Hoc ubi suffugit sensum simul angulus omnis,
Lucr. 4, 360:figura, quae nihil habet incisum angulis, nihil anfractibus,
Cic. N. D. 2, 18.—A corner:II.hujus lateris alter angulus qui est ad Cantium,
Caes. B. G. 5, 13:extremus,
the extreme point, corner, Ov. M. 13, 884; Hor. S. 2, 6, 8; Plin. 37, 10, 66, § 178:arcae anguli,
Vulg. Exod. 25, 12:quattuor anguli pallii,
ib. Deut. 22, 12:hic factus est in caput anguli,
the corner-stone, ib. Matt. 21, 42:anguli oculorum,
the corners of the eyes, Cels. 6, 6, 31; Plin. 24, 14, 77, § 126:anguli parietum,
the angles of walls, id. 2, 82, 84, § 197; so,murorum,
Vulg. 2 Par. 26, 13:in angulis platearum,
ib. Matt. 6, 5:quattuor anguli terrae,
the four quarters of the earth, ib. Apoc. 7, 1.—Transf.A.A retired, unfrequented place, a nook, corner, lurking-place: in angulum abire, * Ter. Ad. 5, 2, 10:* Trop.nemo non modo Romae, sed nec ullo in angulo totius Italiae oppressus aere alieno fuit, quem etc.,
Cic. Cat. 2, 4 fin.:ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet,
Hor. C. 2, 6, 14:angulus hic mundi nunc me accipit,
Prop. 5, 9, 65:gratus puellae risus ab angulo,
Hor. C. 1, 9, 22; Vell. 2, 102, 3.—Contemptuously, of the schools or places of private discussion, in contrast with public, practical life:quibus ego, ut de his rebus in angulis consumendi otii causā disserant, cum concessero, etc.,
Cic. de Or. 1, 13, 57:earum ipsarum rerum, quas isti in angulis personant, reapse, non oratione perfectio,
id. Rep. 1, 2; Lact. 3, 16.—On the contr. without contempt, in Seneca, Ep. 95.—So also, detractingly, of a little country-seat, in opp. to the city: quod Angulus iste feret piper, that hole, said by the discontented steward, Hor. Ep. 1, 14, 23 (so without detraction:recessus,
Juv. 3, 230).—: me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, into every strait, embarrassment (the figure is taken from a contest or game, in which one strives to get his antagonist into a corner), Cic. Caecin. 29.—B. -
26 atriensis
ātrĭensis, is, m. [atrium], the overseer of the hall or court (atrium), and in gen. of the house, a steward, major-domo, Plaut. Poen. 5, 5, 4; so id. As. 2, 1, 16; 2, 2, 80; [p. 193] id. Ps. 2, 2, 15; Cic. Par. 5, 2, 38; id. Pis. 27 fin. (not elsewh. in Cic.; for in Parad. 5, 2, 36, atriensis et topiarii is a gloss; v. Orell. ad h. l.; so B. and K.); so Phaedr. 2, 5, 11; Col. 12, 3, 9; Plin. Ep. 3, 19, 3; Petr. 29, 9; 53, 10; 72, 8; Suet. Calig. 57. -
27 cellararius
cellārārĭus, ĭi, m., = cellarius, a steward, butler, Paul. Sent. 3, 6, 72. -
28 cellarius
cellārĭus, a, um (access. form acc. plur. cellares, perh. for the purpose of avoiding the os four times repeated, Col. 8, 8, 1), adj. [cella], of or pertaining to a storeroom:II.sagina,
Plaut. Mil. 3, 2, 31.—Hence,Subst.: cellārĭus, ii, m., one who keeps provisions, a steward, butler, Plaut. Capt. 4, 2, 115; Col. 11, 1, 19; 12, 3, 9; 12, 4, 2; Plin. 19, 12, 62, § 188 al. -
29 dispensator
dispensātor, ōris, m. [id.], a household superintendent, a manager, steward; as manager of the imperial treasury, a cashier, treasurer, dioikêtês;usually the most trustworthy slaves, but under the emperors sometimes ingenui (v. Orell. on his Inscr. 4002): ab aere pendendo dispensator,
Varr. L. L. 5, § 183 Müll.; Plin. 33, 3, 13, § 43; and Paul. ex Fest. p. 72, 9 Müll.:dispensator litteras scit,
Cic. Rep. 5, 3, 5 (cf. Krebs, Antibar. p. 371); so id. Fragm. ap. Non. 193, 10; Juv. 1, 91; Suet. Aug. 67; Mart. 5, 42, 5; Plin. 7, 39, 40, § 129; Inscr. Orell. 790; 895; 2914 sq.; Vulg. Gen. 43, 16 al. -
30 dispensatrix
dispensātrix, īcis, f. [dispensator], she that dispenses, a female steward, Hier. Quaest. Hebr. in Paralip. 8; Inscr. Murat. 968, 9. -
31 domicurius
dŏmĭcūrius, ii, m. [domus-cura], a steward, Ren. Insc. Afr. 260. -
32 epitropos
-
33 epitropus
-
34 infertor
infertor, ōris, m. (infero), one who serves up dishes, a waiter, steward, parathetês, Gloss. Philox.; Schol. Juv. 5, 83; 9, 109. -
35 Marcianus
-
36 oeconomus
oecŏnŏmus, i, m., = oikonomos, a housekeeper, steward, overseer (post-class. for dispensator rei familiaris; cf.vilicus),
Cod. Just. 1, 3, 33; Cod. Th. 9, 45, 3; Hier. Ep. 22, 18, § 35.‡ † oecūmĕnĭcus, a, um, adj., = oikoumenikos, of or belonging to the whole inhabited world, œcumenical (post-class.), Eckhel. D. N. t. 3, p. 336; so id. ib. p. 372. -
37 oecumenicus
oecŏnŏmus, i, m., = oikonomos, a housekeeper, steward, overseer (post-class. for dispensator rei familiaris; cf.vilicus),
Cod. Just. 1, 3, 33; Cod. Th. 9, 45, 3; Hier. Ep. 22, 18, § 35.‡ † oecūmĕnĭcus, a, um, adj., = oikoumenikos, of or belonging to the whole inhabited world, œcumenical (post-class.), Eckhel. D. N. t. 3, p. 336; so id. ib. p. 372. -
38 procurator
prōcūrātor (the first o short, Ov. A. A. 1, 587), ōris, m. [procuro], a manager, overseer, superintendent, agent, administrator, deputy, procurator, keeper.I.In gen. (class.):II.procurator peni,
Plaut. Ps. 2, 2, 14:procurator, alieni juris vicarius,
Cic. Caecin. 20, 57:agere aliquid per procuratorem,
id. Att. 4, 16, 9 (15):regni,
a viceroy, Caes. B. C. 3, 112:curatori aquarum procuratorem subicit,
Front. Aquaed. 105:aviarii,
Varr. R. R. 3, 6:procurator nimium procurat,
Ov. A. A. 1, 587:esse procuratorem in rem alicujus,
Dig. 3, 3, 29:procuratorem facere,
ib. 4, 4, 24.—In partic.A.A manager of an estate, a steward, bailiff (class.; cf.B.villicus),
Cic. de Or. 1, 58, 249:procurator rationes accipiebat,
Petr. 30; Paul. Sent. 1, 2, 3; Vulg. Matt. 20, 8.—In the time of the emperors, one who had charge of the imperial revenues, an imperial collector, Tac. A. 12, 60; Suet. Claud. 12; id. Calig. 47; id. Vesp. 16; Plin. Pan. 36, 3.—Esp., in a province:C.Judeae,
Tac. A. 15, 44:Asiae,
id. ib. 4, 15:Aegypti,
Suet. Ner. 35:Galliae,
id. Galb. 12;or in a city: urbis,
id. Caes. 79:ludi,
Tac. A. 11, 35.—An agent or attorney to conduct an action at law, Just. Inst. 1, 6, 5; Gai. Inst. 4, 82; 84. -
39 promum
prōmus, a, um, adj. [promo].I.In economic lang., of or belonging to giving out, distributing. cella, a store-room, larder, Tert. Res. Carn. 27.—2. II.Subst.: prō-mus, i, m., a giver out, distributor of provisions (opp. condus, the keeper of them);B.and hence, in gen.,
a cellarer, steward, butler, Plaut. Poen. 3, 4, 6; id. Ps. 2, 2, 14:foris est promus,
Hor. S. 2, 2, 16; Varr. R. R. 1, 16, 5; Col. 12, 3, 9; Aus. Ep. 22, 20.—Transf.:librorum,
he who gives out books from a library, a librarian, App. Mag. p. 308, 17: ego meo sum promus pectori, I keep the key of my own breast, i. e. I guard my heart against evil, Plaut. Trin. 1, 2, 44. -
40 promus
prōmus, a, um, adj. [promo].I.In economic lang., of or belonging to giving out, distributing. cella, a store-room, larder, Tert. Res. Carn. 27.—2. II.Subst.: prō-mus, i, m., a giver out, distributor of provisions (opp. condus, the keeper of them);B.and hence, in gen.,
a cellarer, steward, butler, Plaut. Poen. 3, 4, 6; id. Ps. 2, 2, 14:foris est promus,
Hor. S. 2, 2, 16; Varr. R. R. 1, 16, 5; Col. 12, 3, 9; Aus. Ep. 22, 20.—Transf.:librorum,
he who gives out books from a library, a librarian, App. Mag. p. 308, 17: ego meo sum promus pectori, I keep the key of my own breast, i. e. I guard my heart against evil, Plaut. Trin. 1, 2, 44.
См. также в других словарях:
steward — [ stiwart ] n. m. • 1833 « majordome »; mot angl. 1 ♦ Maître d hôtel ou garçon de service à bord d un paquebot. 2 ♦ Cour. Membre masculin du personnel de cabine d un avion, chargé du service des passagers. Le steward et l hôtesse. Abrév. STEW [… … Encyclopédie Universelle
Steward Machine Company v. Davis — Supreme Court of the United States Argued April 8–9, 1937 Decided Ma … Wikipedia
Steward's assistant — An SA works closely with the chief cook and chief steward. General Other names : Waiter, messman, galley utilityman. Departmen … Wikipedia
Steward (Illinois) — Steward Villa de los Estados Unidos … Wikipedia Español
Steward — Stew ard, n. [OE. stiward, AS. st[=i]weard, stigweard, literally, a sty ward; stigu sty + weard warden, guardian, his first duty having been probably to attend to the domestic animals. [root]164. See {Sty} pen for swine, {Ward}.] 1. A man… … The Collaborative International Dictionary of English
steward — stew‧ard [ˈstjuːəd ǁ ˈstuːərd] noun [countable] 1. a man who serves food and drinks to passengers on a plane or ship 2. also shop steward HUMAN RESOURCES a worker who is elected by members of a trade union in a facto … Financial and business terms
steward — STEWARD, stewarzi, s.m. Bărbat din personalul unei (aero)nave care serveşte pasagerii sau echipajul. [pr.: stíuard] – Din engl. steward. Trimis de ibogdank, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 STEWAR//D [pr.: stíuard] stewardzi m. Bărbat care face parte… … Dicționar Român
Steward — Sm Betreuer der Passagiere per. Wortschatz fremd. Erkennbar fremd (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ne. steward, dieses aus ae. stigweard Hauswart , zu ae. stig n. Stall, Verschlag, Vorraum und ae. weard Hüter . Geläufiger ist die feminine Form… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
STEWARD (J. H.) — STEWARD JULIAN H. (1902 1972) Les hypothèses de Steward sur l’évolution des cultures, sur la structure des communautés rurales et sur les caractères de la civilisation du Nouveau Monde ont marqué l’anthropologie américaine. Entré à l’American… … Encyclopédie Universelle
Steward Ceus — Pas d image ? Cliquez ici. Situation actuelle Club actuel … Wikipédia en Français
steward — [sto͞o′ərd, styo͞o′ərd] n. [ME stiward < OE stiweard < stig, enclosure, hall, STY1 + weard, keeper, WARD] 1. a person put in charge of the affairs of a large household or estate, whose duties include supervision of the kitchen and the… … English World dictionary