Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Urbs

  • 1 urbs

    urbs, urbis, f., die mit einer Ringmauer umgebene Stadt, I) eig.: A) im allg.: urbs atque agri, Enn. fr.: Capua, urbs amplissima atque ornatissima, Cic.: urbs Roma, Vell. u. Eutr.: urbs Romana od. Romana urbs, Rom, Vell. u. Flor.: urbs Attica, Athen, Vell.: urbs urbium, die Hauptstadt, Flor. – poet. mit dem Namen der Stadt im Genet. dabei, urbs Patavi, urbs Buthroti, Verg. Aen. 1, 247 u. 3, 293. – urbem aedificare, Cic.: urbem condere, constituere, Cic.: urbem augere, Cic., amplificare, Liv.: urbem capere, Cic.: urbem evertere, excīdere, Cic.: ille cives suos agro atque urbibus augeri maluit, quam etc., Nep. – im Bilde, urbem philosophiae proditis, dum castella defenditis, ihr gebt die Stadt (die Hauptpunkte) der Philosophie preis, während ihr die Kastelle od. Außenwerke (die Nebenpunkte) verteidigt, Cic. de div. 2, 37. – B) prägn., 1) die Stadt Rom ( wie ἄστυ v. Athen), als Hauptstadt und Mittelpunkt des röm. Reiches, Cic., Caes. u.a.: ad urbem, bei Rom, Cic., od. nach Rom, Cic.: bes. ad urbem esse, bei od. vor Rom verweilen (teils von siegreich heimkehrenden Feldherren, ehe ihnen der Senat den Einzug in die Stadt gestattet hatte, teils von Provinzialbehörden, die sich zur Abreise in ihre Provinzen anschickten), Sall. Cat. 30, 4; vgl. Cic. I. Verr. 45 u. II. Verr. 2, 17; u. so ad urbem cum imperio rei publicae causā remanere, Caes. b.G. 6, 1, 2. – 2) die Hauptstadt, Ggstz. municipium, ICt. – 3) = ἀκρόπολις, die Oberstadt, Curt. 3, 1, 8. – II) meton., die Stadt = die Stadtbewohner, urbs somno vinoque sepulta, Verg.: urbs maesta, Iuven.: bene moratae urbes, Auct. bei Quint. – / Archaist. Dat. Sing. urbei, Corp. inscr. Lat. 1, 206. lin. 64.

    lateinisch-deutsches > urbs

  • 2 urbs

    urbs, urbis, f., die mit einer Ringmauer umgebene Stadt, I) eig.: A) im allg.: urbs atque agri, Enn. fr.: Capua, urbs amplissima atque ornatissima, Cic.: urbs Roma, Vell. u. Eutr.: urbs Romana od. Romana urbs, Rom, Vell. u. Flor.: urbs Attica, Athen, Vell.: urbs urbium, die Hauptstadt, Flor. – poet. mit dem Namen der Stadt im Genet. dabei, urbs Patavi, urbs Buthroti, Verg. Aen. 1, 247 u. 3, 293. – urbem aedificare, Cic.: urbem condere, constituere, Cic.: urbem augere, Cic., amplificare, Liv.: urbem capere, Cic.: urbem evertere, excīdere, Cic.: ille cives suos agro atque urbibus augeri maluit, quam etc., Nep. – im Bilde, urbem philosophiae proditis, dum castella defenditis, ihr gebt die Stadt (die Hauptpunkte) der Philosophie preis, während ihr die Kastelle od. Außenwerke (die Nebenpunkte) verteidigt, Cic. de div. 2, 37. – B) prägn., 1) die Stadt Rom ( wie ἄστυ v. Athen), als Hauptstadt und Mittelpunkt des röm. Reiches, Cic., Caes. u.a.: ad urbem, bei Rom, Cic., od. nach Rom, Cic.: bes. ad urbem esse, bei od. vor Rom verweilen (teils von siegreich heimkehrenden Feldherren, ehe ihnen der Senat den Einzug in die Stadt gestattet hatte, teils von Provinzialbehörden, die sich zur Abreise in ihre Provinzen anschickten), Sall. Cat. 30, 4; vgl. Cic. I. Verr. 45 u. II. Verr. 2, 17; u. so ad urbem cum imperio rei publicae causā remanere, Caes. b.G. 6, 1, 2. –
    ————
    2) die Hauptstadt, Ggstz. municipium, ICt. – 3) = ἀκρόπολις, die Oberstadt, Curt. 3, 1, 8. – II) meton., die Stadt = die Stadtbewohner, urbs somno vinoque sepulta, Verg.: urbs maesta, Iuven.: bene moratae urbes, Auct. bei Quint. – Archaist. Dat. Sing. urbei, Corp. inscr. Lat. 1, 206. lin. 64.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > urbs

  • 3 urbs

    urbs, urbis (dat. VRBEI, Corp. Inscr. Lat. 206), f. [Sanscr. vardh-, to make strong; cf. Pers. vard-ana, city], a walled town, a city.
    I.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    hi coetus sedem primum certo loco domiciliorum causā constituerunt: quam cum locis manuque sepsissent, ejusmodi conjunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt, delubris distinctam spatiisque communibus,

    Cic. Rep. 1, 26, 41; cf.:

    post ea qui fiebat orbis, urbis principium,

    Varr. L. L. 5, § 143 Müll.: urbs dicitur ab orbe, quod antiquae civitates in orbem flebant, id. ap. Serv. Verg. A. 1, 12:

    interea Aeneas urbem designat aratro,

    Verg. A. 5, 755 Serv.:

    veni Syracusas, quod ab eā urbe... quae tamen urbs, etc.,

    Cic. Phil. 1, 3, 7: certabant urbem Romam Remoramne vocarent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 85 Vahl.): arce et urbe sum orba, id. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 114 ib.):

    urbes magnae et imperiosae,

    id. Rep. 1, 2, 3:

    urbs illa praeclara (Syracusae),

    id. ib. 3, 31, 43:

    duabus urbibus eversis inimicissimis huic imperio,

    id. Lael. 3, 11.— Rarely, and mostly poet., with the name of the city in gen.:

    urbs Patavi, Buthroti,

    Verg. A. 1, 247; 3, 293:

    Cassius in oppido Antiochiae cum omni exercitu,

    Cic. Att. 5, 18, 1.—With adj. prop.: urbs Romana = Roma, Liv. 9, 41, 16; 22, 37, 12; 40, 36, 14; Flor. 1, 13, 21.—Of other cities (rare and post-class.):

    Lampsacenae urbis salus,

    Val. Max. 7, 3, ext. 4: in urbe Aquilejensi, Paul. v. S. Ambros. 32:

    urbs urbium,

    a metropolis, Flor. 2, 6, 35.—
    2.
    In partic., the city of Rome (like astu, of Athens):

    postquam Urbis appellationem, etiamsi nomen proprium non adiceretur, Romam tamen accipi sit receptum,

    Quint. 6, 3, 103; cf. id. 8, 2, 8; 8, 5, 9:

    hujus urbis condendae principium profectum a Romulo,

    Cic. Rep. 2, 2, 4; cf. id. ib. 1, 47, 71; 1, 1, 1;

    1, 37, 58: (Caesar) maturat ab urbe proficisci,

    Caes. B. G. 1, 7:

    de urbe augendā quid sit promulgatum, non intellexi,

    Cic. Att. 13, 20, 1:

    conditor urbis (Romulus),

    Ov. F. 1, 27:

    (pater) Dextera sacras jaculatus arces Terruit urbem,

    Hor. C. 1, 2, 4:

    minatus urbi vincla,

    id. Epod. 9, 9;

    called also urbs aeterna,

    Amm. 14, 6, 1.— Ad urbem esse, to stop at or near Rome; in publicists' lang., of returning generals, who had to remain outside of the city till the Senate decreed them the right of entrance;

    or of provincial magistrates who were preparing for departure to their provinces,

    Cic. Verr. 1, 15, 45 Ascon.; 2, 2, 6, § 17; Sall. C. 30, 4; Caes. B. C. 6, 1.—
    B.
    Transf., as in Engl.
    1.
    The city, for the citizens (rare; cf.

    civitas): invadunt urbem somno vinoque sepultam,

    Verg. A. 2, 265:

    maesta attonitaque,

    Juv. 11, 198: bene moratae, Auct. ap. Quint. 8, 6, 24.—
    2.
    The capital city, metropolis (post-class.):

    si tam vicinum urbi municipium sit, ut, etc.,

    Dig. 39, 2, 4 fin.; Cod. Th. 14, 1, 3.—
    * II.
    Trop.:

    urbem philosophiae, mihi crede, proditis, dum castella defenditis,

    i. e. the main point, Cic. Div. 2, 16, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > urbs

  • 4 urbs

    urbs urbs, urbis f (преим. Рим) город

    Латинско-русский словарь > urbs

  • 5 urbs

        urbs urbis, f    a walled town, city: Interea Aeneas urbem designat aratro, V.: Certabant urbem Romam Remoramne vocarent, Enn. ap. C.: urbes magnae atque imperiosae: duabus urbibus eversis: Romana (i. e. Roma), L.—Poet., with gen. of name: urbs Patavi, V.—Rome, the city of Rome: (Caesar) maturat ab urbe proficisci, Cs.: conditor urbis (Romulus), O.: (pater) Terruit urbem, H.: ad urbem cum esset, i. e. close to Rome: ei utrique ad urbem inperatores erant, S.—An acropolis, citadel, Cu.—The city, citizens: somno vinoque sepulta, V.: maesta attonitaque, Iu.— Fig., a city, citadel, centre: urbem philosophiae proditis.
    * * *
    city; City of Rome

    Latin-English dictionary > urbs

  • 6 urbs

    urbs, urbis, f., city, A. 16:12; 16:39; [17:6].*

    English-Latin new dictionary > urbs

  • 7 urbs

    urbis f.
    1) город, окружённый стеной (urbs pulcherrima Corinthus C); преим. (тж. u. Romana L) Рим
    ad urbem Cs, Sl — у стен Рима, перед Римом
    3) (= arx) верхняя часть города, городская крепость, кремль, перен. главный оплот, суть (u. philosophiae C)
    4) главный город, столица Dig

    Латинско-русский словарь > urbs

  • 8 urbs

    urbe, urbes

    Vocabulari Català-Castellà > urbs

  • 9 urbs

    n (f) (big) city

    Diccionari Català-Anglès > urbs

  • 10 urbs

    город = Рим (1. 2 pr. 87. 147. 154. 239 § 6 D. 50, 16); Константинополь (1. 6 pr. C. 1, 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > urbs

  • 11 urbs

    city.

    Latin-English dictionary of medieval > urbs

  • 12 urbs

    , bis f
      город (преим. Рим), столица

    Dictionary Latin-Russian new > urbs

  • 13 Urbs venālis

    Продажный город.
    Саллюстий, "Югуртинская война", XXXV, 10: Sed postquam Roma egressus est, fertur saepe eo tacitus respiciens postremo dixisse: "Urbem venalem et mature perituram, si emptorem invenerit". Но после того, как он [ Югурта * ] выехал из Рима, говорят, он долго молча оборачивался на него и, наконец, воскликнул: "Вот продажный город, который скоро погибнет, если найдет себе покупателя".
    [ * Царь Нумидии (в Африке), неоднократно добивавшийся подкупом римских должностных лиц поддержки Рима в своей борьбе с другими претендентами на Нумидийское царство, но в конце концов изгнанный из Рима. Однако же в начавшейся за этим (110 г. до н. э.) войне с Римом он принудил римлян к капитуляции и, подкупив римского военачальника заключил с Римом выгодный договор. - авт. ]
    Ничем я не умел пользоваться, а то бы я не в таком виде предстал перед вами!.. И я бы не жил там, в том чердаке, где я живу, - не имел бы возможности, вставая поутру и бросая взгляд на море крыш и труб Парижа, повторять восклицание Югурты: "Urbs venalis!" (И. С. Тургенев, Человек в серых очках.)
    Уезжаю в Карлсбад омыться от думских нечистот, заключившихся избранием в головы такого "господина", как Лихачев, и забаллотировкою такого человека, как П. Л. Корф. Urbs vendlis! (М. М. Стасюлевич - Д. А. Корсакову, 10.IV 1885.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Urbs venālis

  • 14 Urbs velavorum

    f sg
    Puy (Le Urbs velavorum)(F)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > Urbs velavorum

  • 15 Aeterna urbs

    Вечный город. Описательное название Рима.
    Тибулл, Элегии, II, 5, 23 сл. - о времени прибытия Энея в Италию:
    Móenia cónsortí nón habitánda Remó.
    Ромул еще не сложил те стены вечного града,
    Где поселиться не смог вместе с ним брат его Рем.
    (Перевод Л. Остроумова)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Aeterna urbs

  • 16 Orbis, non urbs

    Мир, а не город.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Orbis, non urbs

  • 17 Alma Urbs (beloved city, Rome, сокр. A.U.)

    Религия: Вечный город, Рим, град возлюбленный

    Универсальный англо-русский словарь > Alma Urbs (beloved city, Rome, сокр. A.U.)

  • 18 Alma Urbs

    Religion: A.U., A.U. ("beloved city", Rome)

    Универсальный русско-английский словарь > Alma Urbs

  • 19 Alma Urbs

    Религия: ("beloved city", Rome, сокр. A.U.) Вечный город, ("beloved city", Rome, сокр. A.U.) Рим, ("beloved city", Rome, сокр. A.U.) град возлюбленный

    Универсальный англо-русский словарь > Alma Urbs

  • 20 Albigensis urbs ou civitas [Albiga]

    Albiga. --- Greg. Franc. 2, 37, etc.    - Albigenses, ium, m.: habitants d'Albiga. --- Greg. Franc. 8, 22.

    Dictionarium latinogallicum > Albigensis urbs ou civitas [Albiga]

См. также в других словарях:

  • URBS — index city Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 URBS Comp …   Law dictionary

  • Urbs — steht für Urvaste, estnische Gemeinde; lateinischer Ausdruck für „Stadt“, insbesondere die Stadt Rom; davon Urbi et orbi, päpstlicher Segen. Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur …   Deutsch Wikipedia

  • Urbs — (lat.), 1) Stadt, u. zwar als der Sammelplatz eines Volksstammes; bes. 2) große od. Hauptstadt, wie denn auch bei den Römern, wenn von der Stadt (U.) im Allgemeinen die Rede war, Rom verstanden wurde …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Urbs — (lat.), Stadt, namentlich Hauptstadt; bei den Römern wurde unter U. schlechthin Rom verstanden …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Urbs — (lat.), Stadt (bes. Rom) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • urbs — Mot Monosíl·lab Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • Urbs — Le terme urbs ( is, féminin) est un mot latin qui désigne une ville dans l Antiquité. Il est important de ne pas le confondre avec le mot polis, qui désigne une cité, c est à dire la ville et le territoire qui lui est associée. Lorsqu il est… …   Wikipédia en Français

  • URBS — I. URBS ordinata est plurium aedificiorum, pro recipienda civitate, series, murô cincta: Dicta an ab urbo i. e. curvaturâ aratri, quô futurae urbis magnitudinem olim adumbrabant? An ab orbe, quod in orbem, cum prima moenium fieret designatio,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • urbs — /arbz/ In Roman law, a city, or a walled town. Sometimes it is put for civitas, and denotes the inhabitants, or both the city and its inhabitants; i.e., the municipality or commonwealth. By way of special preeminence, urbs meant the city of Rome …   Black's law dictionary

  • Urbs Aquensis — ist ein im zwölften Jahrhundert entstandener, ursprünglich lateinischer Hymnus auf Karl den Großen. Inhaltsverzeichnis 1 Entstehung bis heute 2 Liedtext 3 Weblinks 4 …   Deutsch Wikipedia

  • Urbs beata Jerusalem dicta pacis visio — • The first line of a hymn of probably the seventh or eighth century, comprising eight stanzas together with a doxology Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Urbs Beata Jerusalem Dicta Pacis Visio     Urb …   Catholic encyclopedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»