-
1 spiritus
1),us mдыхание, воздух; спирт2),us mспирт -
2 spiritus
lat. sp. -
3 Spiritus
m спирт -
4 Spiritus In Deo
Religion: S.I.D. ("spirit rests in God") -
5 Congregatio Sancti Spiritus
Religion: C.S.Sp. (Fathers of the Holy Ghost)Универсальный русско-английский словарь > Congregatio Sancti Spiritus
-
6 спирт
-
7 спирт
Русско-немецкий словарь по автомобильной технике и автосервису > спирт
-
8 спирт
Русско-немецкий словарь по автомобильной технике и автосервису > спирт
-
9 спирт
spiritus, us m -
10 спирт
spiritus us, mРусско-латинский медицинско-фармацевтический словарь > спирт
-
11 Веяние
- spiritus (vehementior spiritus ventus est, spiritus leviter fluens - aer); perflatus; -
12 Дуновение
- spiritus (vehementior spiritus ventus est, spiritus leviter fluens - aer); aura; aspiratio; flatus; flamen; afflatus; -
13 Недовольство
- spiritus (alicujs spiritus mitigare); -
14 спирт
spiritus, alcohol -
15 Вдохновение
- spiritus (poeticus, sublimis); afflamen, afflaminis, n; afflatus, us, m; inflatus, us, m; inspiramen, aminis, n; inspiramentum, inspiratio; divinatio; enthusiasmus; -
16 Вздох
- spiritus (latere imo petitus); gemitus; suspirium; stesagma, atis, n;• до последнего вздоха - usque ad extremum spiritum;
-
17 Одеколон
- spiritus Coloniensis; -
18 Придыхание
- spiritus (asper, lenis); aspiratio; -
19 Спирт
- spiritus; sublimatum; alcohol, -olis n;• хранится в =у - in spiritu conservatur;
• этиловый = s. aethylicus, alcohol; =овой - alcoholicus;
-
20 алкоголь
spiritusalkoholer
См. также в других словарях:
spiritus — spìritus m DEFINICIJA 1. lingv. znak u obliku apostrofa što se u grčkom jeziku bilježi iznad vokala na početku riječi 2. duh, duša SINTAGMA spiritus agens (izg. spȋritus ȁgens) usp. spiritus movens; spiritus asper (izg. spȋritus ȁsper) »oštri… … Hrvatski jezični portal
Spirĭtus [2] — Spirĭtus (hierzu Tafel »Spiritusfabrikation« mit Tert), mehr oder weniger reiner Alkohol (Äthylalkohol), aus zuckerhaltigen Flüssigkeiten durch Gärung und Destillation gewonnen. Bei der Gärung zerfällt der Zucker in Kohlensäure und Alkohol, und… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Spiritus — steht für: Ethanol (Alkohol) wird vergällt als Brennspiritus, unvergällt als Trinkspiritus bezeichnet. Spiritus (Album), Album der Band Caputt Spiritus (lateinisch für „Atem“) steht für: Geist Spiritus bezeichnet zwei diakritische Zeichen in der… … Deutsch Wikipedia
Spirĭtus [1] — Spirĭtus (lat.), das Wehen des Windes, die bewegte Luft; der Atem, Hauch und, weil dieser als das Belebende (Geistige) des Körpers oder als das erzeugende (Lebens ) Prinzip desselben gedacht wurde, alles Feine, Dünnflüssige, Flüchtige, das… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Spiritus — (Latin for breathing ), may refer to: *Spiritus lenis, the soft breathing in Byzantine Greek orthography *Spiritus asper, the hard breathing in Byzantine Greek orthography * Spiritus , an academic journal devoted to the study of Christian… … Wikipedia
SPIRITUS — (лат.) дух. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983. SPIRITUS … Философская энциклопедия
Spiritus — ist die volkstümliche Bezeichnung für vergällten Äthylalkohol, der zu technischen und medizinischen Zwecken verwendet wird; demgegenüber ist »Spiritus« in der Apothekerfachsprache die übliche Bezeichnung für »Weingeist, Alkohol«: Das auf lat.… … Das Herkunftswörterbuch
Spiritus — Sm (vergällter) Alkohol, Weingeist erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. spīritus Hauch , zu l. spīrāre blasen, wehen . In der Sprache der Alchimisten wurde mit diesem Wort die wesenhafte Flüssigkeit von Körpern bezeichnet, die sie… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
spirituş — SPIRITÚŞ s.m. v. spiriduş. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 SPÍRITUŞ s. v. alcool, etanol, spirt. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
spiritus — лат. (спиритус) спирт. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 … Словарь иностранных слов русского языка
Spirĭtus — (lat.), 1) das Wehen des Windes, bewegte Luft; 2) Duft; so S. rector, so v.w. Arom 2). 3) das Einathmen von Luft, sowie die eingeathmete Luft selbst, Athem u. Hauch; 4) (gr. Gramm.), S. asper (‛) u. S. lenis (’), der stärkere od. schwächere Hauch … Pierer's Universal-Lexikon