Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Patrimonium

  • 1 patrimonium

    patrimōnium, iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut, das väterliche Erbgut, Erbvermögen, Vermögen, patr. satis amplum, satis lautum, Cic.: artum (spärliches), Val. Max.: amplum et copiosum, Cic.: lautum et copiosum, Cic.: exiguum, Val. Max. u. Iustin.: luculentissimum, Cic.: ornatissimum (wohlbestellte, schönste), Cic.: publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii luculentissimi, Cic.: patrimonii tertia pars, Plin. ep.: patr. populi Romani, Cic. – paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator (Verfechter), Cic. – accipere duo lauta et copiosa patrimonia, Cic.: aequare patrimonia, Iustin.: quadrantes aggerere patrimonio, Phaedr.: acquirere magnum patrimonium, Hygin.: amittere patrimonium, Nep. u. Sall.: amplificare patrimonium, Colum.: augere patrimonium, Cic.: comedere patrimonium, Cic.: concedere alci patrimonii partes, Iustin.: conferre patrimonii tertiam partem in ea, quae solo continerentur, auf liegende Güter verwenden, Plin. ep.: patrimonium conficere (verbrauchen, vertun) cum alqo, Cic.: consequi amplissimum patrimonium, Val. Max.: ut frater meus existimet adiuncto isto fundo patrimonium fore suum per te constitutum (geregelt), Cic.: devorare patrimonium, Cic.: dimittitur patrimonium, wild verschleudert, Cic.: dissipare patrimonium Graecorum conviviis (in Schm. mit Gr.), Cic.: lege Semproniā patrimonium publicum dissipari, Cic.: distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere (vergeuden) patrimonium suum, patrimonia, Cic.: eripere alci patrimonium, Cic.: expellere alqm e patrimonio tamquam e naufragio nudum, Cic.: obtinere (behaupten) alcis tam amplum et copiosum patrimonium, Cic.: partiri (inter se) exigua patrimonia, Iustin.: redigere patrimonium in nummos, zu Gelde machen, Lact.: relinquere (hinterlassen) patrimonium, Colum. (vgl. unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium paterni nominis ac memoriae nostrae relinquemus, Cic.

    lateinisch-deutsches > patrimonium

  • 2 patrimonium

    patrimōnium, iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut, das väterliche Erbgut, Erbvermögen, Vermögen, patr. satis amplum, satis lautum, Cic.: artum (spärliches), Val. Max.: amplum et copiosum, Cic.: lautum et copiosum, Cic.: exiguum, Val. Max. u. Iustin.: luculentissimum, Cic.: ornatissimum (wohlbestellte, schönste), Cic.: publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii luculentissimi, Cic.: patrimonii tertia pars, Plin. ep.: patr. populi Romani, Cic. – paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator (Verfechter), Cic. – accipere duo lauta et copiosa patrimonia, Cic.: aequare patrimonia, Iustin.: quadrantes aggerere patrimonio, Phaedr.: acquirere magnum patrimonium, Hygin.: amittere patrimonium, Nep. u. Sall.: amplificare patrimonium, Colum.: augere patrimonium, Cic.: comedere patrimonium, Cic.: concedere alci patrimonii partes, Iustin.: conferre patrimonii tertiam partem in ea, quae solo continerentur, auf liegende Güter verwenden, Plin. ep.: patrimonium conficere (verbrauchen, vertun) cum alqo, Cic.: consequi amplissimum patrimonium, Val. Max.: ut frater meus existimet adiuncto isto fundo patrimonium fore suum per te
    ————
    constitutum (geregelt), Cic.: devorare patrimonium, Cic.: dimittitur patrimonium, wild verschleudert, Cic.: dissipare patrimonium Graecorum conviviis (in Schm. mit Gr.), Cic.: lege Semproniā patrimonium publicum dissipari, Cic.: distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere (vergeuden) patrimonium suum, patrimonia, Cic.: eripere alci patrimonium, Cic.: expellere alqm e patrimonio tamquam e naufragio nudum, Cic.: obtinere (behaupten) alcis tam amplum et copiosum patrimonium, Cic.: partiri (inter se) exigua patrimonia, Iustin.: redigere patrimonium in nummos, zu Gelde machen, Lact.: relinquere (hinterlassen) patrimonium, Colum. (vgl. unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium paterni nominis ac memoriae nostrae relinquemus, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > patrimonium

  • 3 patrimonium

    patrimonĭum, ĭi, n. patrimoine, biens de famille, fortune.
    * * *
    patrimonĭum, ĭi, n. patrimoine, biens de famille, fortune.
    * * *
        Patrimonium, patrimonii. Cic. Le bien que le pere delaisse à ses enfants apres son trespas, Patrimoine.

    Dictionarium latinogallicum > patrimonium

  • 4 patrimonium

    patrimonium patrimonium, i n наследственное имение

    Латинско-русский словарь > patrimonium

  • 5 patrimonium

    patrimonium patrimonium, i n имущество, состояние

    Латинско-русский словарь > patrimonium

  • 6 Patrimonium

    Patrimonium
    〈o.; Patrimoniums, Patrimonien〉
    1 patrimonium, vaderlijk erfdeel

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > Patrimonium

  • 7 patrimonium

    patrimōnium, ī n. [ pater ]
    1) наследственное имение, вотчина (filio suo p. relinquere Col, C); наследство, наследие (p. paterni nominis C)
    2) имущество, состояние (dissipare p. C)

    Латинско-русский словарь > patrimonium

  • 8 Patrimonium

    Patrimonium
    patrimony.

    Business german-english dictionary > Patrimonium

  • 9 patrimōnium

        patrimōnium ī, n    [pater], an inheritance from a father, paternal estate, inheritance, patrimony: amisso patrimonio, S.: lauta et copiosa: luculentum: patrimonia effundere: summa patrimoni, H.—Fig., an inheritance, patrimony: populi R.: Mucius quasi patrimonii propugnator sui.
    * * *

    Latin-English dictionary > patrimōnium

  • 10 Patrimonium

    Patrimonium и -s, ..nien патримо́ний, патримо́ниум, насле́дственное [родово́е] иму́щество

    Allgemeines Lexikon > Patrimonium

  • 11 patrimónium

    (DE) Patrimonium {s}; (EN) patrimony

    Magyar-német-angol szótár > patrimónium

  • 12 patrimonium

    pā̆trĭmōnĭum, ii, n. [pater], an estate inherited from a father, a paternal estate, inheritance, patrimony (syn. hereditas).
    I.
    Lit.:

    lauta et copiosa,

    Cic. Rab. Post. 14; id. Fl. 36, 89:

    amplum et copiosum,

    id. Rosc. Am. 2, 6:

    expellere aliquem e patrimonio,

    id. ib. 50, 147:

    patrimonio ornatissimo spoliari,

    id. Sull. 20, 58:

    naufragium patrimonii luculentissimi,

    id. Phil. 12, 8, 19:

    patrimonia effundere,

    id. Off. 2, 15, 54:

    devorare,

    id. Phil. 2, 27, 67:

    eripere patrimonium alicui,

    id. Sest. 52, 111:

    amplificare,

    Col. 1 prooem. § 7; Aug. Mon. Ancyr. et saep.; Juv. 14, 116; Gai. Inst. 2, 1; 3, 42. —
    II.
    Trop.:

    in populi Romani patrimonio,

    Cic. Phil. 2, 39, 101:

    ut plebem tribus suis patrimoniis deleniret,

    id. Mil. 35, 95:

    Mucius quasi patrimonii propugnator sui,

    inheritance, id. de Or. 1, 57, 244:

    paterni nominis,

    id. Dom. 58, 146.

    Lewis & Short latin dictionary > patrimonium

  • 13 Patrimonium

    n -s,..nien
    патримоний, патримониум, наследственное ( родовое) имущество

    БНРС > Patrimonium

  • 14 Patrimonium

    сущ.
    юр. крупное землевладение, наследственное имущество, патримоний, патримониум, родовое имущество

    Универсальный немецко-русский словарь > Patrimonium

  • 15 patrimonium

    subst. (jus) patrimony

    Norsk-engelsk ordbok > patrimonium

  • 16 patrimonium

    l) a) имущество, перешедшее no наследству от отца (1. 38 D. 10, 2. 1. 61 D. 12, 6); вооб. имущество, = bona, facultates, напр. bonorum possessio источники определяють как ius persequendi retinendique patrim. (1. 3 § 2 D. 37, 1);

    corpus patrimonii (см. corpus s. 4);

    patrimonii munera, onera, прот. personalia munera, corpori indicta obsequia (1. 1 pr. 1. 4 § 2. 1. 18 § 18 D. 50, 4);

    b) особ. собственность, напр. quae in patrimonio habet aliquis, прот. quae in nominibus sunt (1. 9 D. 46, 6. pr. I. 2, 1. 1. 4 D. 50, 16. 1. 8 § 1 D. 10, 2. 1. 10 eod. 1. 25 § 1 D. 5, 3. 1. 77 § 19 D. 31);

    in patrim. fisci, populi esse (1. 72 § 1 D. 18, 1. 1. 14 pr. D. 41, 1. 1. 2 § 4 D. 43, 8).

    2) собственное, частное имение императора (1. 39 § 10 D. 30);

    domus vel sacri patrim. vel. emphyteutici iuris (1. 1 C. 10, 17. 1. 15 C. 10, 47. 1. 5 C. 11, 74); отсюда patrimoniales fundi, agri, коронное, недвижимое имущество (1. 3 C. 11, 63. tit. C. 11, 61. 64); тк. patrimonialis iuris fundi, praedia (1. 19. 33 C. Th. 5, 13. 1. 17 C. Th. 11, 16);

    colonus patrimonialis, колон такого недвижимого имущества (см. colonus s. 2), с которым он оставался в неразрывной связи (1. 7 C. 3, 26. 1. 1. 2 C. 11, 63).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > patrimonium

  • 17 patrimónium

    [\patrimóniumot, \patrimóniuma, \patrimóniumok] патримоний, патримониум

    Magyar-orosz szótár > patrimónium

  • 18 patrimonium

    perintö

    Svensk-finska ordbok > patrimonium

  • 19 Patrimonium

    n
    patrimony

    Deutsch-Englisches Wörterbuch > Patrimonium

  • 20 patrimónium

    patrimony

    Magyar-ingilizce szótár > patrimónium

См. также в других словарях:

  • PATRIMONIUM — proprie quod nobis a Parentibus relictum est et a Maioribus obtingit, Cicer. l. 2. Ep. Famil. ad Caelium: adeoque res ipsas nobis relictas. sicut Hereditas ius a Patre relictum, denotat, Idem de Offic. l. 1. Varie sumitur apud ICtos, ut vulgarem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Patrimonĭum — (lat.), 1) Erbgut, Erbvermögen, bes. väterliches; P. ecclesiae, Kirchenvermögen; P. reipublicae publicum, so v.w. Staatsvermögen; 2) die männlichen Geschlechtstheile …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Patrimonĭum — (lat.), das vom Vater Ererbte; Eigentum, Erbteil; daher Patrimonialgüter, soviel wie Erbgüter. Als »P. der Enterbten« oder Erbteil der Besitzlosen hat man deren Arbeitskraft bezeichnet …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Patrimonium — Patrimonĭum (lat.), das Vermögen einer rechtlich selbständigen Person; dann das väterliche Erbteil; P. Petri, das Erbteil des Petrus, der älteste Teil des Kirchenstaates …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Patrimonium — Patrimonium, lat., das vom Vater ererbte, dann überhaupt Vermögen; insbesondere das kaiserl. Privatvermögen. P. Petri, s. Kirchenstaat, Bd. III., S. 602. Patrimonial, vom Vater ererbt, angestammt; Patrimonialgüter, Erbgüter …   Herders Conversations-Lexikon

  • patrimonium — index birthright, heritage Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Patrimonium — Der Ausdruck Patrimonium (von lateinisch pater: „Vater“; die substantivierende Endung monium geht auf den indogermanischen Stamm *men/mon mit der Bedeutung „Erinnerung/Ermahnung“ zurück) erfuhr eine Bedeutungsverengung im Laufe seiner Geschichte …   Deutsch Wikipedia

  • Patrimonium — ◆ Pa|tri|mo|ni|um 〈n.; s, ni|en〉 1. 〈röm. Recht〉 väterl. Erbteil 2. Patrimonium Petri 2.1 der alte Grundbesitz der röm. Kirche 2.2 〈später〉 Kirchenstaat [lat.; zu pater, Gen. patris „Vater“] ◆ Die Buchstabenfolge pa|tr... kann in Fremdwörtern… …   Universal-Lexikon

  • Patrimonium — ◆ Pa|tri|mo|ni|um 〈n.; Gen.: s, Pl.: ni|en〉 1. 〈röm. Recht〉 väterl. Erbteil 2. Patrimonium Petri a) der alte Grundbesitz der röm. Kirche b) 〈danach〉 Kirchenstaat [Etym.: lat.; zu pater, Gen. patris »Vater«]   ◆ Die Buchstabenfolge pa|tr… kann… …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • Patrimonium — Pa|tri|mo|ni|um das; s, ...ien [...i̯ən] <aus gleichbed. lat. patrimonium>: a) (im röm. Recht) Privatvermögen des Herrschers im Gegensatz zum Staatsvermögen; b) väterliches Erbgut …   Das große Fremdwörterbuch

  • patrimonium — /paetramown(i)yam/ In civil law, that which is capable of being inherited. The private and exclusive ownership or dominion of an individual. Things capable of being possessed by a single person to the exclusion of all others (or which are… …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»