Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

AFFECTIO

  • 1 affectio

    affectio affectio, onis f намерение

    Латинско-русский словарь > affectio

  • 2 affectio

    1) воля, намерение, affectus possidendi, affectio tenendi, affectu apprehendere possessionem (1. 1 § 3, 21. 1. 3 § 3. 6. D. 41, 2.);

    affectus ex utrague parte contrahi entium concurrat oportet (1. 55. D. 44, 7);

    injuria ex affectu fit (1. 34 pr. D. eod.): affectio societatis, намерение принять участие в товариществе (1. 31. D. 17, 2).

    2) любовь, расположение, пристрастие, affectio maritalis (1. 32 § 13. D. 34, 1), paterna (1. 71. D. 21, 2);

    naturalis affectus patris (l. 28 § 3. D. 34, 3);

    castrensis affectio, дружба, заключенная в лагере (1. 8. D. 49, 17); (1. 1 § 3. D. 47, 10);

    ministeria, quae ad affect. alicujus pertinent, рабы, к которым питают особенное расположение (1. 6. D. 20, 1); (1. 33 pr. D. 9, 2. cf. 1. 6 § 2. D. 7, 7. 1. 63. pr. D. 35, 2. 1. 54. pr. D. 17, 1. cf. 1. 7. D. 18, 7).

    3) родство (§ 6. J, 4, 18). 4) состояние, отношение, in libertatis affectu perdurare (1. 7. C. Th. 4, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > affectio

  • 3 AFFECTIO

    affection (в смысле видоизменения), condition, affectсостояние, склонность, аффект; склонность души к чему-то; affectio и affectus имеют отношение к конечной причине, а effectio и effectus - к действующей причине; другими словами, аффект есть склонность любой вещи, выраженная в терминах ее конца, противопоставленного ее предшествующим состояниям.

    Латинские философские термины > AFFECTIO

  • 4 affectio

    ōnis f. [ affecto ]
    1) влияние, впечатление, воздействие ( praesentis măli C)
    3) состояние, взаимное положение (caeli, astrorum C)
    a. animi C — духовный склад, душевные свойства, характер
    4) (тж. a. animi C) настроение, душевное движение, чувство, аффект, переживание ( affectiones amoris atque odii AG)
    5) склонность, благоволение, нежность, любовь ( erga aliquem PM)

    Латинско-русский словарь > affectio

  • 5 AFFECTIO (AFFECTIO, CONDITION, AFFECT)

    состояние, склонность, аффект; склонность души к чему-то; affectio и affectus имеют отношение к конечной причине, a effectio и effectus - к действующей причине.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > AFFECTIO (AFFECTIO, CONDITION, AFFECT)

  • 6 affectus

    1) воля, намерение, affectus possidendi, affectio tenendi, affectu apprehendere possessionem (1. 1 § 3, 21. 1. 3 § 3. 6. D. 41, 2.);

    affectus ex utrague parte contrahi entium concurrat oportet (1. 55. D. 44, 7);

    injuria ex affectu fit (1. 34 pr. D. eod.): affectio societatis, намерение принять участие в товариществе (1. 31. D. 17, 2).

    2) любовь, расположение, пристрастие, affectio maritalis (1. 32 § 13. D. 34, 1), paterna (1. 71. D. 21, 2);

    naturalis affectus patris (l. 28 § 3. D. 34, 3);

    castrensis affectio, дружба, заключенная в лагере (1. 8. D. 49, 17); (1. 1 § 3. D. 47, 10);

    ministeria, quae ad affect. alicujus pertinent, рабы, к которым питают особенное расположение (1. 6. D. 20, 1); (1. 33 pr. D. 9, 2. cf. 1. 6 § 2. D. 7, 7. 1. 63. pr. D. 35, 2. 1. 54. pr. D. 17, 1. cf. 1. 7. D. 18, 7).

    3) родство (§ 6. J, 4, 18). 4) состояние, отношение, in libertatis affectu perdurare (1. 7. C. Th. 4, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > affectus

  • 7 maritus

    супруг, mariti affectio - uxoris animus (1. 5 § 1 D. 48, 20);

    iure mariti postulare ream adulterii (1. 2 § 1. 1. 11 § 7. 1. 13 § 4. 1. 14 § 3. 1. 40 pr. D. 48, 5. 1. 1. 6 C. 9, 9);

    mariti = vir et uxor (1. 32 § 1 D. 24, 1);

    maritalis, брачный, супружеский, marit. affectio, honor (1. 32 § 13 D. 24, 1. 1. 31 pr. D. 39, 5. 1. 3 D. 29, 6. 1. 3 C. 6, 34);

    marit. dolor (1. 15 C. 9, 9. 1. 6 § 2 C. 5, 9. 1. 11 C. 6, 59).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > maritus

  • 8 amicalis

    amīcālis, e
    дружеский, дружественный (deus Ap; affectio Dig)

    Латинско-русский словарь > amicalis

  • 9 amicabilis

    amicalis, дружественный: affectio amic. (1. 10 § 7. D. 17, 1); примирительный, amic. transactio, compositio, conventio (1. 22. § 1. C. 1, 2. 1. 51 C. 1, 3. 1. 15 § 5. C. 6, 58).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > amicabilis

  • 10 animus

    1) дух, душа, animi motus (1. 1 § 3. D. 2, 14), affectus (1. 17 § 3. D. 21, 1), ira (1. 32 § 10. D. 24, 1), judicium (1. 48. D. 50, 17), patientia, состояние душевное (1. 23. D. 3, 2), vita (1. 1 § 9. 1. 25 § 6. D. 21, 1);

    animo deterius factum mancipium (1. 23 pr. eod.);

    in an. damnum sentire (1. 9 § 5 D. 11, 3);

    animum corrumpere (1. 8. § 2. I). 10, 3);

    animi sui rationem sequi (1. 88 § 17 D. 31);

    ex an., серьезно (1. 3. D. 48, 5);

    ad an. revocare (1. 41 § 1. D. 47, 10);

    ad an. pertinere (1. 60 § 1. D. 17, 1).

    2) образ мыслей, an. hostilis (1. 11 D. 48, 4);

    animis aestimare amorem (1. 3 pr. D. 24, 1).

    3) воля, намерение, желание, anima possidere, posses. acquirere, retinere, amittere (1. 3. 8. 25 § 2. D. 41, 2);

    an. donationis (1. 34 D. 39, 5), furti faciendi, damni dandi (1. 41 § 1. D. 9, 2), liberorum procreand. (1. 220 § 3. D. 50, 16), revertendi (1. 5 § 5. D. 41, 1. 1. 47. D. 41, 2. Gai. II. 68.);

    animo procuratoris против. affectio amicalis (1. 10 § 7. D. 17, 1);

    hoc animo =hac mente (1. 13. D. 39, 5);

    animi propositio, destinatio (1. 225. D. 50, 16. 1. 76 D. 50, 17);

    non ex an. sed extra venire (1. 1 C. 2, 35);

    an. deest in furioso (1. 2 § 1. C. 3, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > animus

  • 11 castrensis

    1) subst.(sacri Palatii), императорский интендант (1. 12, C. 12, 26. 1. 3 pr. C. Th. 6, 35. 1. 38, C. Th. 12, 1). 2) (adi.) лагерный, военный, peculium castr., имущество, которое приобрел подвластный сын в военной службе (tit. D. 49, 17. C. 12, 37. 1. 1, C. cit. cf. 1. 11 D. cit. 1. 3 § 4 D. 24, 1); тк. bona castr. (1. 10. 19 § 2 D. cit.) и res castr., обознач. иногда вещи, находящиеся в лагере (1. 3 eod);

    servus castr., входящий в состав peculium castrense (1. 9 eod.);

    creditor castr., веритель относительно peculium castrense (1. 7 eod.);

    notitia v. affectio castr. (1. 8 eod.);

    peculium quasi s. velut s. ut castrense - все то, что сын приобрел на гражданской или духовной службе или в дар от императора (1. 37 C. 3, 28. 1. un. C. 12, 31. 1. 7. C. 1, 51. 1. 4 C. 2, 7. 1. 7 C. 6, 61. 1. 34 C. 1, 3).

    3) касающийся т. н. castrensis sacri Palatii: castr. officium (1. 7 C. Th. 6, 35).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > castrensis

  • 12 concubinatus

    т. е. пожизненное сожитие неженатого человека с незамужней женщиной, имевшее целью consortium totius vitae, но лишенное affectio maritalis, супружеского чувства. Concubina, наложница (tit. D. 25, 7. C. 5, 26. 1. 49 § 4 D. 32);

    non affectione uxoris habita, sed magis concubinae (1. 3 § 1 D. 24, 1);

    concubinam ex sola animi destinatione aestimari oportet (1. 4 D. 25, 7. Paul. II, 20 § 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > concubinatus

  • 13 frater

    1) брат, а) в тесн. см. (1. 10 § 13 D. 38, 10);

    fratres, брат и сестра (1. 35 D. 2, 14. 1. 38 D. 10, 2. 1. 93 § 3 D. 32);

    fraternus, братский, frat hereditas, bona (1. 12 D. 28, 6. 1. 3 § 7 D. 37, 10);

    affectio frat. (1. 4 C. 12, 37);

    fraternitas, братство, per adoptionem quaestia fraterniitas (1. 17 pr. D. 23, 2. 1. 63 pr. D. 17, 2);

    fraternitatiis quiestio (1. 13 C. 4, 19); также братья и сестры: in totam fraternit dominium cedere (1. 13 C. 6, 58);

    b) обозн. приятеля (1. 58 § 1 D. 28, 5), или товарища (1. 2 C. 1, 48).

    2) двоюродный брат: frafe. r patruflis (1. 1 § 6. 1. 10 § 15. D. 38, 10. Gai. III. 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > frater

  • 14 proavus

    прадед;

    proavia, прабабка (1. 1 § 5. 1. 10 § 14 eod.);

    proavitus (adi.) прадедовский: proav. successio. (1. 1 C. 6, 52);

    affectio (1. 1 pr. C. 8, 48).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > proavus

  • 15 sanctus

    святой: a) священный, неприкосновенный (1. 8 D. 1, 8. 1. 9 § 3 eod.);

    sauctae res veluti muri et portae (1. 1 pr. 1. 8 § 2 eod. 1. 2. D. 43, 6);

    sancti habentur legati (1. 17 D. 50, 7);

    b) эпитет императора: Imperator sanctiss. (1. 87 § 4 D. 31. 1. 3 D. 40, 11); честный: sanctiss. affectio (1. 17 § 1 D. 1, 7);

    c) божий, spiritus sanctus (l. 1. pr. 1. 2 § 1 C. 1, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > sanctus

  • 16 tenere

    1) держать (1. 11 § 1 D. 9, 2). 2) удерживать, прот. possidere s. b (см.);

    naturaliter tenere, прот. civiliter possidere (1. 24. 49 pr. D. 41, 2);

    affectio tenendi (1. 1 § 3 eod. 1. 9 D. 6, 1. 1. 8 C. 3, 42).

    3) получать, приобретать (1. 63 § 5 D. 36, 1);

    ordinem (1. 2 § 1 D. 50, 2. 1. 1 C. 12, 53).

    4) занимать (1. 7 § 3 D. 41, 1). 5) постигать, овладевать (1. 22 § 7 D. 24, 3);

    morbo teneri (1. 54 pr. D. 3, 3. 1. 1 C. 5, 67. 1. 7 C. 5, 11).

    6) = continere: quidquid solo tenetur (1. 115 D. 50, 16). 7) обязывать;

    teneri, быть обязану, быть ответственным (1. 15 § 13 D. 47, 10. 1. 31 pr. D. 27, 1);

    teneri edicto (1. 7 § 5 D. 2, 1. 1. 4 § 1 D. 2, 7), Scto (1. 6 § 1. 2 D. 48, 10. 1. 13 § 2 D. 7, 1. 1. 3 § 2 D. 4, 7. 1. 4 § 2. 1. 8 § 8);

    in rem actione (1. 27 § 3 D. 6, l. 1. 4 eod. 1. 9. 38 D. 3, 5. 1. 53 § 3 D. 47, 2);

    de dolo (1. 14 § 13. 1. 16 § 5 D. 5, 3. 1. 1 § 13 D. 29. 4. 1. 41 § 3 D. 28, 6);

    muneribus (1. 5 § 8 D. 50, 6);

    poena (1. 3 § 3 D. 48, 8. 1. 40 pr. D. 2, 14);

    in solidum teneri (1. 152 § 3. 1. 157 § 2 D. 50, 17. 1. 87 eod.).

    8) иметь место, силу, быть действительным, tenet stipulatio (1. 10 § 1 D. 7, 5. 1. 37, D. 12, 1. 1. 1 § 1 eod.);

    pignus (1. 4 § 3 D. 18, 2. 1. 5 § 3 D. 39, 1. 1. 1 § 32 D. 43, 16. 1. 37 § 1 D. 26, 7. 1. 11 § 1 D. 47, 10. 1. 23. § 1 D. 49, 1).

    9) выигрывать дело, преодолеть, agere nec tenere (1. 31 D. 44, 2. 1. 1 C. 9, 20. 1. 14 C. 3, 28). 10) держаться, соблюдать: tenendum esse (1. 12 § 1 D. 2, 11, 1. 3 § 5 D. 25, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tenere

  • 17 AFFECTUS (AFFECT)

    аффект, страсть, чувство, страстное желание;  состояние тела или ума, по отношению к которому склонность или привязанность есть любовь; иногда используется для обозначения эмоционального состояния души. У Гильберта Порретанского и Петра Абеляра термины «affectio» и «affectus» указывают на онтологические структуры реальности.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > AFFECTUS (AFFECT)

См. также в других словарях:

  • Affectio-societatis — L affectio societatis est la volonté commune à plusieurs personnes physiques ou morales de s associer. C est un élément caractéristique de la société, ainsi qu un de ses éléments constitutifs, comme cela apparait clairement aux articles 1832 et… …   Wikipédia en Français

  • Affectio Societatis — L affectio societatis est la volonté commune à plusieurs personnes physiques ou morales de s associer. C est un élément caractéristique de la société, ainsi qu un de ses éléments constitutifs, comme cela apparait clairement aux articles 1832 et… …   Wikipédia en Français

  • Affectio societatis — L affectio societatis est la volonté commune à plusieurs personnes physiques ou morales de s associer. C est un élément caractéristique de la société, ainsi qu un de ses éléments constitutifs, comme cela apparait clairement aux articles 1832 et… …   Wikipédia en Français

  • Affectio papalis — Unter affectio papalis (oder affectio papae von lat. affectio = Einwirkung) versteht man das dem Papst zustehende Recht, neben den ihm von Rechts wegen ohnehin vorbehaltenen Angelegenheiten nach eigenem Ermessen weitere seiner Entscheidungsgewalt …   Deutsch Wikipedia

  • Affectio maritalis — La affectio maritalis es una locución latina que alude a la voluntad de afecto, socorro y auxilio mutuo entre los dos cónyuges durante el matrimonio. En derecho en ocasiones se alude a la affectio maritalis para justificar la inexistencia de la… …   Wikipedia Español

  • Affectio maritalis — La Affectio maritalis es una locución latina que alude a la voluntad de afecto, socorro y auxilio mutuo entre marido y mujer durante el matrimonio …   Enciclopedia Universal

  • Affectio societatis —     Définition de Affectio societatis     L affectio societatis , est une locution d origine latine pour désigner l élément intentionnel indispensable à la formation du lien qui unit les personnes qui ont décidé de participer au capital d une… …   Lexique de Termes Juridiques

  • affectio tua nomen imponit operi tuo — /afeksh(iy)ow t(y)uwa nowman impownat owparay t(y)uwow/ Your disposition (or motive, intention) gives name (or character) to your work or act …   Black's law dictionary

  • affectio tua nomen imponit operi tuo — /afeksh(iy)ow t(y)uwa nowman impownat owparay t(y)uwow/ Your disposition (or motive, intention) gives name (or character) to your work or act …   Black's law dictionary

  • affection — [ afɛksjɔ̃ ] n. f. • 1190; lat. affectio I ♦ 1 ♦ Psychol. État affectif, état psychique accompagné de plaisir ou de douleur. ⇒ affect, émotion, passion, sentiment. « Je nommerai affection tout ce qui nous intéresse par quelque degré de plaisir ou …   Encyclopédie Universelle

  • Matrimonio (Derecho romano) — Celebración de la Iusta nuptiae, institución base de la familia romana. En Derecho romano, el matrimonio o iustae nuptiae es el celebrado …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»