-
1 thymus
Thymus, masc. gen. vel Thymum, thymi. Herba. Plin. Du thym, Marjolaine d'Angleterre. -
2 thymus
-
3 Thymus
i, m второе склонение тимьянЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > Thymus
-
4 thymus
i, m второе склонение тимус, вилочковая железаЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > thymus
-
5 Thymus
, i mтимиан -
6 Thymus pulegioides
{Deutsch:} gemeiner Thymian (m), Flohquendel (m), Feldquendel (m){Русский:} тимьян блошиный (м), тимьян блошницевидный (м)Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Thymus pulegioides
-
7 Thymus serpyllum
{Deutsch:} Sand-Thymian (m), Feldthymian (m), kriechender Quendel (m), wilder Zimt (m){Русский:} тимьян ползучий (м)Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Thymus serpyllum
-
8 Thymus vulgaris
{Deutsch:} echter Thymian (m), Gartenthymian (m), Kümmerlingskraut (n){Русский:} тимьян обыкновенный (м)Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Thymus vulgaris
-
9 Thymus zygis
{Deutsch:} spanischer Thymian (m){Русский:} тимьян испанский (м) -
10 тимиан
Thymus, i m -
11 serpullum
и serpyllum, ī n. (греч.) бот.тимьян (Thymus Serpyllum, L) Cato, Vr, V -
12 thymum
ī n. и thymus, ī m.тимьян V, O, PM, Q etc. -
13 redoleo
red-oleo, uī, ēre, entgegenduften, einen Geruch von sich geben, -verbreiten, nach etw. riechen, I) eig.: redolent murrae, Ov.: ibi redolet thymus, Quint.: anima redolens, übelriechender Atem, Sen. rhet. – m. Abl. wovon od. wonach? r. thymo, vom Honig, Verg. – m. Acc. wonach? vinum, Cic.: redolet fuliginem fornicis, von einer Dirne, Sen. rhet.: thymum, Quint.: proprium saporem, Quint. – II) übtr.: a) übh.: ita domus ipsa fumabat, ut multa eius sermonis indicia redolerent, Cic.: mihi quidem ex illius orationibus Athenae redolere videntur, scheinen nach Ath. zu riechen, Cic. – mit Acc. wonach? doctrinam, Cic.: antiquitatem, Cic.: Graecam eloquentiam Isid. – b) redolet mihi, ich rieche etwas, ich merke etwas, cui nescio quid redoluerat, Capit. Gord. 11. § 3. – / Prisc. 9, 53 ›redoleo, redolui et redolevi‹.
-
14 serpyllum
-
15 thymum
thymum, ī, n. (θύμον), Thymian, Quendel, teils der gemeine od. römische (Thymus vulgaris, L.), teils der kretische od. griechische Satureia capitata, L.), Verg., Quint. u.a.: Plur. thyma, Hor., Ov. u.a. – Bildl., Attico thymo tinctus, Würze der attischen Rede, Ter. Maur. 2417. – Spät. Schreibart timum, zB. Apic. 7, 280 u. 283.
-
16 tragoriganum
tragorīganum, ī, n. (τραγορίγανον), Bocksthymian, eine Strauchart (Thymus tragoriganum, L.), Plin. 20, 176: auch tragorīganus, ī, m., gen., Cels. 5, 11.
-
17 redoleo
red-oleo, uī, ēre, entgegenduften, einen Geruch von sich geben, -verbreiten, nach etw. riechen, I) eig.: redolent murrae, Ov.: ibi redolet thymus, Quint.: anima redolens, übelriechender Atem, Sen. rhet. – m. Abl. wovon od. wonach? r. thymo, vom Honig, Verg. – m. Acc. wonach? vinum, Cic.: redolet fuliginem fornicis, von einer Dirne, Sen. rhet.: thymum, Quint.: proprium saporem, Quint. – II) übtr.: a) übh.: ita domus ipsa fumabat, ut multa eius sermonis indicia redolerent, Cic.: mihi quidem ex illius orationibus Athenae redolere videntur, scheinen nach Ath. zu riechen, Cic. – mit Acc. wonach? doctrinam, Cic.: antiquitatem, Cic.: Graecam eloquentiam Isid. – b) redolet mihi, ich rieche etwas, ich merke etwas, cui nescio quid redoluerat, Capit. Gord. 11. § 3. – ⇒ Prisc. 9, 53 ›redoleo, redolui et redolevi‹. -
18 serpyllum
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > serpyllum
-
19 thymum
thymum, ī, n. (θύμον), Thymian, Quendel, teils der gemeine od. römische (Thymus vulgaris, L.), teils der kretische od. griechische Satureia capitata, L.), Verg., Quint. u.a.: Plur. thyma, Hor., Ov. u.a. – Bildl., Attico thymo tinctus, Würze der attischen Rede, Ter. Maur. 2417. – Spät. Schreibart timum, zB. Apic. 7, 280 u. 283. -
20 tragoriganum
tragorīganum, ī, n. (τραγορίγανον), Bocksthymian, eine Strauchart (Thymus tragoriganum, L.), Plin. 20, 176: auch tragorīganus, ī, m., gen., Cels. 5, 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tragoriganum
- 1
- 2
См. также в других словарях:
thymus — [ timys ] n. m. • 1541; mot lat., du gr. thumos, méd. « excroissance charnue » ♦ Anat. Organe glandulaire situé à la partie inférieure du cou, composé de deux lobes, très développé pendant l enfance et régressant après la puberté. Rôle du thymus… … Encyclopédie Universelle
thymus — hy mus (th[imac] m[u^]s), a. [NL., fr. Gr. qy mos.] (Anat.) Of, pertaining to, or designating, the thymus gland. n. The thymus gland. [1913 Webster] {Thymus gland}, or {Thymus body}, a ductless gland in the throat, or in the neighboring region,… … The Collaborative International Dictionary of English
Thymus — Thymus, aus dem Entoderm entstehendes, hinter dem Brustbein liegendes lymphatisches Organ sowie Hormondrüse der Wirbeltiere; Differenzierungsort der T Lymphocyten und damit wichtiger Teil des Immunsystems. Verschiedene Peptide mit Hormonwirkung,… … Deutsch wörterbuch der biologie
thymus — ► NOUN (pl. thymi) ▪ a gland situated in the neck which produces white blood cells for the immune system. DERIVATIVES thymic adjective. ORIGIN Greek thumos excrescence like a thyme bud, thymus gland … English terms dictionary
thymus — [thī′məs] n. [ModL < Gr thymos, orig., a warty excrescence] a gland in the upper thorax or neck of all vertebrates, involved in the production of lymphocytes: in humans, it is most prominent at puberty, after which it disappears or becomes… … English World dictionary
thymus — thymus. См. вилочковая железа. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
Thymus [1] — Thymus (gr.), s. Thymion … Pierer's Universal-Lexikon
Thymus [2] — Thymus (Th. L.), Pflanzengattung aus der Familie der Labiatae Satureineae Origneae, 14. Kl. 1. Ordn. L., Staubgefäße von einander entfernt, oben noch mehr auseinandertretend, die getrennten Staubbeutel an das verbreiterte fast dreieckige… … Pierer's Universal-Lexikon
Thymus — Tourn. (Thymian, Quendel), Gattung der Labiaten, Halbsträucher oder kleine Sträucher mit kleinen, ganzrandigen, gegenständigen Blättern, meist wenigblütigen Scheinwirteln, die bald entfernt voneinander und achselständig, bald zu endständigen,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Thymus — L., Thymian, Pflanzengattg. der Labiaten, Kräuter oder Halbsträucher, meist der Mediterranflora. Sowohl die getrockneten, beblätterten und blühenden Zweige von T. serpyllum L. (Feldthymian, Quendel, Feldkümmel), als auch die von T. vulgāris L.… … Kleines Konversations-Lexikon
thymus — (n.) gland near the base of the neck, 1690s, Modern Latin, from Gk. thymos a warty excrescence, used of the gland by Galen, lit. thyme, probably so called because of a fancied resemblance to a bunch of thyme (see THYME (Cf. thyme)) … Etymology dictionary