-
1 ιεροδουλος
-
2 ιερόδουλος
η публичная женщина, проститутка -
3 ἱερόδουλος
-ου ὁ N 2 0-0-0-0-7=7 1 Ezr 1,3; 5,29.35; 8,5.22servant of the temple attending the Levites (always rendering נתנים Nethinim), temple courtesan 1 Ezr 8,22*1 Ezr 1,3 τοῖς Λευίταις ἱεροδούλοις to the Levites, the servants of the temple-הנתנים לוים/ל for MT (2 Chr 35,3) לוים/ל המבונים to the Levites who were teachingCf. DELEKAT 1964a, 86-155; OTTO 1949, 10-12; SCHOLL 1983, 977-983; WAANDERS 1983, 194 -
4 ἱερόδουλος
A temple-slave, PCair.Zen.451 (iii B.C.), PHib.1.35.3 (iii B.C.), UPZ34.13 (ii B.C.), PTeb.6.25 (ii B.C.), SIG996.29 ([place name] Smyrna), BMus.Inscr.986.4 ([place name] Cyprus), OGI383.174 (Nemrud Dagh, i B.C.), etc.; νεωκόροι καὶ ἱ.Ph.2.420; of the Nethinim, LXX 1 Es.1.2, al.; esp. of templecourtesans at Corinth and elsewhere, Str.8.6.20, 6.2.6; also of men, Id.11.4.7, al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱερόδουλος
-
5 ἱερόδουλος
ἱερό-δουλος, ὁ, ἡ, Sklaven u. Sklavinnen, die, zum Tempeldienste bestimmt, als den Göttern gehörig betrachtet werden; bes. in den Tempeln der Aphrodite in Korinth -
6 hierodulus
hierodūlus, ī, m. (ἱερόδουλος), der Tempeldiener, Firm. math. 8, 21, 11 u. 8, 29,10.
-
7 αφετος
21) отпущенный на волю, вольный, свободный(ἄ. ἀλᾶσθαι γῆς ἐφ΄ ὅροις Aesch.; ταῦροι Plat. и ἡμίονοι Plut.)
2) привольный(νομή Plut.)
3) удалившийся от мирских дел, посвященный богам(ἐν θεοῦ δόμοισιν ἄ. Eur.; ἄ. καθάπερ ἱερόδουλος Plut.)
4) распущенный(τὸ ἄφετον τῆς κόμης Luc.)
5) пространный, многословный(λόγοι Luc.)
-
8 ιεροδούλοις
-
9 ἱεροδούλοις
-
10 ιεροδούλου
-
11 ἱεροδούλου
-
12 ιεροδούλους
-
13 ἱεροδούλους
-
14 ιεροδούλων
-
15 ἱεροδούλων
-
16 ιερόδουλοι
-
17 ἱερόδουλοι
-
18 ιερόδουλον
-
19 ἱερόδουλον
-
20 hierodulus
hierodūlus, ī, m. (ἱερόδουλος), der Tempeldiener, Firm. math. 8, 21, 11 u. 8, 29,10.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hierodulus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ιερόδουλος — η (Α ἱερόδουλος, ὁ, ἡ) νεοελλ. πόρνη αρχ. 1. δούλος που υπηρετούσε στον ναό κάποιου θεού («νεωκόροι καὶ ἱερόδουλοι», Φιλ.) 2. (το θηλ. πληθ.) αἱ ἱερόδουλοι γυναίκες που υπηρετούσαν στον ναό τής Αφροδίτης και παρείχαν τον εαυτό τους σε συνουσία… … Dictionary of Greek
ιερόδουλος — ο, η 1. στην αρχαιότητα αυτός που υπηρετούσε σε κάποιο ναό. 2. θηλ., ιερόδουλος πόρνη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἱεροδούλοις — ἱερόδουλος temple slave masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἱεροδούλου — ἱερόδουλος temple slave masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἱεροδούλους — ἱερόδουλος temple slave masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἱεροδούλων — ἱερόδουλος temple slave masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἱερόδουλοι — ἱερόδουλος temple slave masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἱερόδουλον — ἱερόδουλος temple slave masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
hieródulo — hieródulo, a (del gr. «hieródoulos», esclavo sagrado) n. En Grecia, esclavo dedicado al servicio de un templo; los varones cultivaban las tierras que le pertenecían. * * * hieródulo, la. (Del gr. ἱερόδουλος, esclavo sagrado). m. y f. En la… … Enciclopedia Universal
POENIUS — Grace Ποίνιος, Dianae servus, ἱερόδουλος, τῆς Α᾿ρτέμιδος πρόπολος, una cum Demetrio, ultimam manum aedificationi Templi Dianae Ephesinae, quam Chresiphon instituerat, imposuit, Vitruvius, l. 7. in Prooem. Cui consentanea habet Strabo, qui… … Hofmann J. Lexicon universale
δούλος — η και α, ο (AM δοῡλος, η, ον) (το αρσ. και το θηλ. ως ουσ.) αυτός που στερείται την προσωπική του ελευθερία από αιχμαλωσία, αγορά ή κληρονομιά και αποτελεί ιδιοκτησία άλλου μσν. νεοελλ. 1. υπηρέτης, διάκονος, υποτακτικός 2. «δοῡλος τοῡ θεοῡ»… … Dictionary of Greek
