-
1 размах
м2) арадагы киңлек, ара; колач3) ( амплитуда) тибрәнү киңлеге, колач4) перен. колач, киңлек, җәелеш•- с размаху
- бросать с размаху
См. также в других словарях:
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарағай — … 2. сын. Қарағай ағашының (өсімдігінің) сүрегінен жасалған. Сөз о сыған келіп тірелгенде Қоңырбай бұрышта сүйеулі тұрған жеңіл қ а р а ғ а й домбыраны қолына алды (Ә.Көшімов, Екі бүркіт, 51). Ол енді осылай қарай бет қойған бұғыларға қарап тұрып … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаңарақ — (Монғ.) шаңырақ. Сүйтсе де қоржын қайда кетер дейсіз. Осы ш а ң а р а ққ а жақсы ниетпен келіп отырмыз (С. Тәу., Ақыр Жән., 114). Ақ жаулықты кексе бәйбішелер еңіс жерге келгенде ш а ң а р а қ артқан кәрі атанның бұйдасын қағып: «Жылан жатыр, шөк … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ерғара — зат. Қартайған, ешкімге септігі жоқ, қалқиған ер адам. «Үйлері» дегенде, енемізді айтам. Әйтпесе атамыз құр е р ғ а р а екен. Үйде ештеңеге араласпайды (Б. Аманшин, Гүл көтерген, 81). Кешегі күні атанның жүгін арқасына артсаң мыңқ демейтін… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кембағалдық — зат. Мүгедектік, жарымжандылық, кемістік. К е м б а ғ а л д ы ғ ы м д ы біліп қояр деп жүзін жасыратын, ойымдағыны оқып қояр деп көзін алып қашатын жасқаншақ көңілге қараңғыда батылдық кірді (Ж. Қорғасбек, Жынды қайың, 173). Беліне қыстырылған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ғары — (Қарақ.: Қоң., Мой., Хож., Шым.) қария, кәрі. ғ а р ы кісілер де хазір азайып қалды (Қарақ., Хож.). [Түрікменше гарры (Рус. туркм. сл., 1956)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гезік — (Қарақ.: Хож., Қоң.) тұмау, суық тигеннен болатын ауру. Қысымен қайта қайта г е з і к кесел тиіп жүдеңкіреп қалды (Қарақ., Хож.). Бұл сөз Маңғыстау қазақтарында кезік деген үлгіде сүзек, тиф мағынасында қолданылады: Он ай к е з і к болғанмын,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дағдағыласу — (Қарақ.) шатақтасу, келіспеу. Бестен соң кетуге болады ғо, біраз д а ғ д а ғ ы л а с ы п қалдық (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қазу-қайшы — (Қарақ.) қазу, т.б. әр түрлі жұмыстар. Қ а з у қ а й ш ы м е н жүріп тіс те түсіп қалды (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
лебін — (Қарақ.) жаңбырдың тасқыны, селі. Кешегі өткен л е б і н д е көп жайлар құлап қалды (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
матыру — (Қарақ.; Қ орда: Тер., Қаз., Қарм., Жал., Сыр., Шиелі; Жезқ., Ұлы; Ақт., Ырғ.; Түрікм., Көнеүр.; Монғ.) батыру. Қатын қалған нанды суға м а т ы р ы п соғып алды (Қарақ.). Балам, майдан м а т ы р а м а т ы р а молырақ же Қ орда., Қарм.). Оны… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі