-
121 бросать
1. несов. что, чемташлау, ырғытыу, бәреүбросать гранату — граната ырғытыу, бросать камень - таш ташлау
2. несов.кого-чтоперемещать, направлять куда-л.(тиҙ генә) күсереү, сығарыу, индереү, йүнәлтеү3. несов. перен.распространять, направлять – о свете, тенисәсеү, һибеү, таратыу, ташлау4. несов.кого-чтокласть небрежно, не на своё местотеләһә нисек ташлау, атып бәреү, бырғау, бырғытыу, быраҡтырыу5. несов.кого-чтооставлять, покидать(бәйләнеште, мөнәсәбәтте) өҙөү, ташлау, ҡалдырыу, ташлап (ҡалдырып) китеү6. несов. что и с неопр.прекращать что-л. делатьэш-ҡылыҡты өҙөү, ҡалдырыу, ташлау7. несов. перен.быстро, небрежно произносить – о слове, репликекиҫкен генә әйтеү, әйтеп (ташлау)бросать деньги на ветер — аҡса туҙҙырыу, аҡсаны әрәм-шәрәм итеү, аҡсаны елгә осороу
бросать за решётку кого — төрмәгә ябыу, бросать камень (камнем) в кого - берәйһенә бысраҡ ташлау
бросать камешки в огород чей, кого — һүҙ ебәреү
баҡсаһына таш ташлау; бросать на произвол судьбы — яҙмышты үҙ ағышына тапшырыу
бросать слова на ветер — файҙаһыҙға һөйләнеү, һүҙҙе елгә осороу (ташлау)
бросать тень на кого-что — шик һалыу (ташлау), тап төшөрөү, ҡара яғыу
бросать оружие — ҡорал ташлау, бирелеү
бросать перчатку кому: — 1) дуэлгә саҡырыу
2) берәйһе менән алышыу (көрәшеү); бросать свет на что — асыҡлау
-
122 ветеринария
жветеринарияхайуандарҙың ауырыуҙарын һәм уларҙы дауалау юлдарын өйрәнә торған фән -
123 вето
1. с; нескл.; юр.вето, тыйыу, рөхсәт итмәүдәүләт хоҡуғында: бер хөкүмәт органының икенсе бер орган ҡарарына һалған тыйыуы2. с; нескл.; юр.вето, тыйыу, рөхсәт итмәүхалыҡ-ара хоҡуҡта: бер тауыштан хәл ителергә тейешле булған халыҡ-ара коллегиаль органдарҙың ҡарарҙарын ҡабул иткәндә риза булмаусы бер тауыш -
124 внутренность
1. жчегоэс, эсе, эске яҡ2. ж мн. анат. внутренностиэске ағзаларэс-ҡарын, үпкә-ауыр һ.б. -
125 гематология
жгематологияҡан составын һәм үҙенсәлеген, уның ауырыуҙарын дауалау ысулдарын өйрәнә торған фән -
126 дерматология
ждерматологиямедицинаның тире ауырыуҙарын өйрәнә һәм дауалай торған тармағы -
127 досиня
-
128 живот
Iмҡорһаҡ, эс, ҡарынIIм; уст.жизньйән, тормош, йәшәүне щадя живота своего; не на живот, а на смерть — йәнен-тәнен аямай
См. также в других словарях:
Арын, Ерлан Мухтарулы — Арын Ерлан Мухтарулы Е.М. Арын … Википедия
қарын — зат. Сойылған қойдың қарнын жуып шайып, түгін қырып, тазалап, ішіне жел үрлеп, кептіріп қояды. Кейіннен ыстап, оған май салады. Шайқалған майды тұздаған соң, суын сығып осы қ а р ы н ғ а салады. Қарынға салынған май ұзақ сақталады (Қ.Толыбаев,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арын — ↓ ныййарын, ссарын Хуымæтæг, æнæаразгæ, цæугæ мивдисæг. Æнæххæст хуыз. Æбæлвырд формæ бирæон нымæцы: арынтæ Æбæлвырд формæ æн ыл: арæн Æбæлвырд формæ æн ыл бирæон нымæцы: арæнтæ йедтæ Ифтындзæг: Æргомон здæхæн. Нырыккон афон … Словарь словообразований и парадигм осетинского языка
қарын бөле — Ағайынды екі кісінің қыздарының балалары бір біріне бөле болады. Осы бөлелердің (әрқайсысынан) арақатынасын ажырату үшін бір шешенің қыздарынан туған балаларды қарын бөле деген. Қазақ салтында қарын бөлелер бір бірімен өте тату ағайынға айналған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарын терезе — Шынының орнына қарын керілген терезе … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арын — з.б.п., ардтон, ардтаин, ардзынæн … Орфографический словарь осетинского языка
қарын аяқ — Әркімнің тамақ ішетін меншікті ыдысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарын шаш — Баланың іштен туғандағы шашы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арын — 1 (Жезқ., Ұлы.; Қост., Жанг.) екпін, қарқын. А р ы н д а ғ а н қызулы кісі екен (Жезқ., Ұлы.). А р ы н ы бар ат деп ала жөнелетін, алып қашатын атты айтады (Қост., Жанг.). Қырғ. арым (К. Юд., КРС, 73) 2 (Рес., Орын.) аттың бұзылуы, ауыр жүкті… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарын жүн — (Талд., Ақсу) қозының туғандағы жүні … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарын шашы алынбаған — (ҚХР) 1. жас, сәби. 2. ештеңе білмейтін, түк көрмеген, тәжірибесіз, шалағай … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі