-
21 αμεγαρτος
21) незавидный, т.е. тяжелый, ужасный, страшный(πόνος, ἀνέμων ἀϋτμή Hom.; μάχη Hes.; πάθος Arph.)
ἀμέγαρτα κακῶν Eur. — страшные бедствия2) жалкий, несчастный(ἄνθρωποι HH.; sc. γυνή Anth.)
-
22 αμφιδηριτος
-
23 αναγγελος
-
24 ανθιστημι
ион. ἀντίστημι1) ставить со своей стороны, противопоставлять(οἱ μὲν Κορίνθιοι τὸν τροπαῖον ἔστησαν …, οἱ δὲ Κερκυραῖοι τροπαῖον ἀντέστησαν Thuc.)
2) замещать, заменять3) сопоставлять4) тж. med. противиться, оказывать сопротивление(τινί Hom., Her., Plat., Dem., Plut. и πρός τινα Thuc., Xen.)
5) тж. med. бороться, защищатьἀ. τινὴ ὑπέρ τινος Dem. — бороться против кого-л. в защиту кого-л.;
πορθῶν δε τήνδε γῆν, ὅ δ΄ ἀντιστὰς ὕπερ Soph. — один разорял этот край, а другой сражался за него6) складываться неблагоприятно Dem. -
25 ανισος
-
26 αντιπαλος
I21) противодействующий, противоборствующий, соперничающий, враждебный(τινι Aesch., Eur., τινος Pind., Plut. и πρός τι Thuc.)
γνῶμαι ἀντίπαλοι πρὸς ἀλλήλας Thuc. — противоположные друг другу мнения;φάρμακον ἀντίπαλόν τινος Anth. — верное лекарство против чего-л.;2) равносильный, равный, одинаковый(τριήρης Thuc.)
3) ведущийся с равными силами, т.е. никому не дающий перевеса(μάχη Thuc.; ναυμαχία Lys.)
4) соответствующий, соразмерный, подобающий(ποιναί Eur.; ἤθεα ἀντίπαλα πόλει Thuc.)
5) обоюдный, взаимный(δέος Thuc.)
6) заменяющий, подменяющий(ὑμεναίων γόος ἀ. Eur.)
IIὅ1) соперник, противник Pind., Her., Soph., Thuc., Arph., Xen.2) заменяющий (кого-л.) в бою, защитник(ὅ ἀμὸς ἀ. Aesch.)
-
27 αντιτυπος
2, редко Soph. 31) яркий, резкий, бьющий в глаза(χρωματα Plut.)
2) отражаемый встречным ударом(τύπος Her.)
3) отраженный(φάος Anth.)
; доносящийся в виде отголоска(στόνος Soph.)
4) жесткий, крепкий, неподатливый(γᾶ Soph.; ὀστᾶ Xen.; χωρία Plut.)
5) упорный, упрямый(μάχη Xen.; ἄνθρωπος Plat.)
6) сопротивляющийся, враждебный(τινος Aesch. и τινι Polyb.)
-
28 απλετος
21) безмерный, огромный(ὕψος Emped.; δόξα Pind.; ἅλες Her.; μάχη Plut.; βάρος Soph.; ἐτῶν περίοδοι Plut.)
ἄ. τὸ πάχος Arst. — громадной толщины2) бесчисленный, несметный(πλῆθος Arst.; σκάφη Plut.)
3) сильнейший, обильный(χιών Xen.)
-
29 αποκρουω
1) отбивать, отламывать2) преимущ. med. отбивать, отражать, отталкивать(φύλακας τοῦ περιτετειχισμένου κύκλου Xen.; τινὰ ἐν τῇ μάχῃ, τρεῖς προσβολάς Plut.)
3) pass. терпеть крушение, неудачуτοῦ ἵππου ἀποκρούεσθαι Xen. — быть опрокинутым лошадью;
-
30 αποτελεω
1) оканчивать, завершать, довершать(τι Her.; τὸ τεῖχος Xen.; χῶμα ἐν πένθ΄ ἡμέραις ἀποτελούμενον Plat.; μάχη ἀπετελέσθη Polyb.)
ἀποτετελεσμένος Xen., Arst. — законченный, совершенный;ἀποτελεσθῆναι πρός τι Luc. — достигнуть совершенства в чем-л.2) создавать, образовывать(γωνίας στερεάς Plat.)
; делать(ἀμείνους ἐκ χειρόνων Plat.)
3) вызывать, причинять(νοσήματα Plat.)
4) pass. возникать(ἔκ τινος Arst.)
5) совершать, справлять(τῷ θεῷ τὰ πάτρια Her.; τελετάς τινας Plat.)
6) уплачивать, вносить(τὰ νομιζόμενα Xen.; ἀπαρχήν Plat.)
7) исполнять, удовлетворять(εὐχάς Her.; τὰς ἐπιθυμίας Plat.)
8) выполнять(τὰ καθήκοντα Xen.; τὰ προσταχθέντα Plat.)
-
31 αργος
I3белый, блистающий, сверкающий(χήν Hom.; ἀντὴ λευκοῦ ἀργόν, sc. λέγειν Arst.)
II3быстрый, резвый, проворный(κύνες Hom.)
2 и 3[стяж. к ἀεργός]1) бездеятельный, праздный, ленивый(τινος Eur., περί τι Plat., Plut. и πρός τι Plut.)
2) вялый, медленный, затяжной(πόλεμος Plut.)
3) невозделываемый, необработанный(χώρα Xen., Arst.; ἀργὰ τῆς γῆς Plut.)
4) лежащий без дела, не приносящий прибыли, непроизводительный(χρήματα Dem.)
5) бесполезный, бесплодный(διατριβή Arph., Isocr.)
δόρυ ἀργόν Eur. — копье, не наносящее ран6) неспособный, не(при)годный(ἐς τὸ δρᾶν τι Thuc.: ἐπί и πρός τι Plut.)
7) несостоявшийся, несовершившийся(μάχη Plat.)
οὐκ ἐν ἀργοῖς πράττεσθαί τι Soph. — не упустить чего-л.;ἓν δ΄ ἐστὴν ἡμῖν ἀργόν Eur. — нам остается сделать лишь одно -
32 αυτοκρατωρ
I- ορος adj.1) самостоятельный, независимый(νέος Xen.)
αὐ. μάχη Thuc. — бой в рассыпном строю2) обладающий неограниченными полномочиями3) неограниченный, полновластный, самодержавный(στρατηγός Thuc., Plut.; μόναρχος Arst.; δύναμις Polyb.)
4) ни от чего (внешнего) не зависящий, суверенный(νοῦς Plat.)
5) неограниченно владеющий, имеющий неограниченное право(τινός Thuc., Plat., Dem. и ποιεῖν τι Dem.)
6) своенравный(λογισμός Theocr.)
II1) = dictator Polyb.2) = imperator Plut. -
33 αυτοσταδιη
-
34 αυτοσχεδιη
ἥ1) импровизация2) (sc. μάχη) рукопашная схватка(αὐτοσχεδίῃ μῖξαι χεῖρας Hom.)
αὐτοσχεδίην (sc. πληγήν) τινὰ πλήσσειν Hom. — нанести кому-л. удар в упор -
35 βαινω
(fut. βήσομαι - дор. βάσομαι и βᾱσεῦμαι; pf. βέβηκα - дор. βέβᾱκα; aor. 2 ἔβην - эп. βῆν, дор. βᾶν, pass. ἐβάθην)1) шагать, ходить(μετὰ ῥυθμοῦ Thuc. и ἐν ῥυθμῷ Plat.)
βῆ ἰέναι или ἴμεν Hom. — он отправился;βῆ θέειν и βῆ φεύγων Hom. — он побежал;μεγάλα β. Luc. — широко шагать2) всходить, подниматься(ἐς δίφρρον и ἐφ΄ ἵππων, ἐπὴ νηός Hom.; med. δίφρον Hom.)
3) садиться верхом(ἀμφὴ δούρατι и περὴ τρόπιος Hom.)
4) идти, отправляться(προτὴ ἄστυ Hom.)
5) входить(δόμον Ἄϊδος εἴσω Hom.; Θήβας Soph.)
6) приходить, прибывать; pf. пребывать, находиться, быть(χῶρος ἐν ᾦ βεβήκαμεν Soph.)
βεβὼς ἐπὴ ξυροῦ τύχης Soph. — находящийся на краю гибели;ἐν κακοῖς βεβάναι Soph. — впасть в несчастье;(εὖ) βεβηκώς Her., Xen. — упрочившийся, прочный, твердый, сильный;βεβηκυῖα μάχη Plut. — упорный бой;οἱ ἐν τέλει βεβῶτες Soph. — власть имущие7) сходить, спускаться(ἀπὸ πύργων χαμᾶζε, κατ΄ Οὐλύμποιο καρήνων Hom.)
8) возвращаться(ἐν νηυσὴ ἐς πατρίδα Hom.)
9) доходить(ἐς τόδε τόλμης Soph.)
ἐς τοσοῦτον ἐλπίδων βεβώς Soph. — будучи доведен до такой уверенности10) проходить, претерпеватьδι΄ ὀδύνης β. Eur. — страдать
11) набрасываться, нападать(αἶνον ἔβα κόρος Pind.; ὀδύνα βαίνει τινά Eur.)
; настигать(ἔβα νέμεσις ἔς τινα Eur.)
12) выходить, уходить(ἐξ οἴκου Hom.)
; уезжать(ἐν и ἐπὴ νηυσί Hom.)
13) исчезать, пропадать(ἐκ βροτῶν Soph.)
βεβᾶσι ἀκρῶται στρατοῦ Aesch. — погиб цвет войска;δέδοικα μέ βεβήκῃ Soph. — боюсь, не умер ли он14) проходить, протекать, миновать(ἐνννέα βεβάασι ἐνιαυτοί Hom.)
15) следовать, преследовать(μετά τινα и τι Hom.)
16) ( о животных) покрывать(β. καὴ παιδοσπορεῖν Plat.)
ἵπποι βαινόμεναι Her. — случные кобылицы17) доставлять, приводить(ἵππους ἐπὴ Βουπρασίου Hom.; τινὰ ἐς Ἑλλάδα Eur.)
18) (только aor. ἔβησα) сбрасывать, опрокидывать(τινα ἐξ и ἀφ΄ ἵππων Hom.)
19) размеренно декламировать, скандировать(τὸ ἔπος Arst.)
-
36 διαγωνιζομαι
1) вести борьбу, бороться(τινι Xen., Plat. и πρός τινα Xen., Polyb.; λόγῳ ἐν ἐκκλησίᾳ Plat.; πρὸς τέν τοῦ ποταμοῦ βίαν Polyb.; ὑπέρ τινος Polyb. и περί τινος Polyb., Plut.; μέγαν ἀγῶνα δ. Plut.)
μάχῃ διαγωνίσασθαι Thuc. — дать решительный бой2) бороться, состязаться(πρὸς ἀλλήλους Xen.; ποιήμασι Plut.)
-
37 διαμαχη
-
38 διαπιπτω
(aor. διέπεσον)1) распадаться, рассыпаться, разваливаться(διαλύεσθαι καὴ δ. Plat.; ἥ γῆ ὑπερυγραινομένη διαπίπτει Arst.)
2) падать сквозь (что-л.), проваливаться(τὰ στενὰ διαπίπτει Arst.)
3) разбегаться(ἐν τῇ μάχη Xen.)
οἱ διαπεσόντες Plut. — дезертиры4) прорываться, ускользать, убегать(πρός τινα Xen., Plut. и εἰς τόπον τινά Polyb., Plut.)
5) попадать, распространяться6) ошибатьсяὁ δ΄ αὐτός φησιν …διαπίπτων Diog.L. — он сам ошибочно утверждает, будто …
7) проваливаться, не удаваться8) терпеть неудачу(διαπέσοιμι πανταχῆ Arph.)
-
39 διαρσις
-
40 δριμυς
- εῖα -ύ1) острый, пронизывающий(βέλος Hom.; ἄκος Hes.)
ἀνὰ ῥῖνάς οἱ δριμὺ μένος προὔτυψε Hom. — в носу у него сильно защекотало, т.е. слезы подступили у него к горлу2) острый, едкий, крепкий(καπνός Arph.; χυμός, ὀσμή Arst.; οἶνος Luc.: φάρμακον Plut.)
3) острый, пряный(ἐδέσματα Arst.)
4) сильно пахнущий, с острым запахом(ἄνθη Plut.)
5) гневный, злобный(χόλος Hom. и χολά Theocr.; θυμός Aesch.; θηρίον Plat.; δριμὺ βλέπειν Arph. и ἀποβλέπειν Luc.)
6) жестокий, ожесточенный(μάχη Hes.)
7) сильный, бурный, пылкий, пламенный(ἔρως Plat., Plut.)
8) остроумный, проницательный, хитрый(Σισύφου γένος Eur.; δ. καὴ ἔντονος Plat.; δριμὺ βλέπειν Plat. - ср. 5)
9) мелочный, придирчивый(ἥ ἐν γράμμασι μικρολογία Plut.)
См. также в других словарях:
μάχη — battle fem nom/voc sg (attic epic ionic) μαχάω wish to fight pres imperat act 2nd sg (doric) μαχάω wish to fight pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) μαχάω wish to fight imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) συμμαχέω to be an ally… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάχῃ — μάχη battle fem dat sg (attic epic ionic) μάχομαι fight pres subj mp 2nd sg μάχομαι fight pres ind mp 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάχη — Σύγκρουση στρατιωτικών τμημάτων· αγώνας για την επίτευξη συγκεκριμένων τακτικών ή και στρατηγικών σκοπών. Οι μ. διακρίνονται σε αμυντικές, επιθετικές, εκ συναντήσεως, σε ανοιχτό πεδίο κ.ά. Αμυντική είναι η μ. όταν ο ένας από τους δύο… … Dictionary of Greek
μάχη — η 1. ένοπλη σύγκρουση δύο στρατών: Ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας πολέμησε στη μάχη των Θερμοπυλών. 2. μτφ., επίμονη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο ομάδες: Έγινε μάχη ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εργαζομένους για τα νέα ασφαλιστικά μέτρα. 3. έντονη… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μαχῇ — μάχομαι fight fut ind mid 2nd sg (attic epic ionic) μάχομαι fight pres subj mp 2nd sg (ionic) μάχομαι fight pres ind mp 2nd sg (ionic) μαχάω wish to fight pres subj mp 2nd sg (doric) μαχάω wish to fight pres ind mp 2nd sg (doric) μαχάω wish to… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κούνερσντορφ, μάχη του- — Μάχη που οφείλει την ονομασία της στο ομώνυμο γερμανικό χωριό, που βρίσκεται ανατολικά της Φρανκφούρτης επί του Όντερ. Η μάχη αυτή, που έγινε στις 12 Αυγούστου 1759 μεταξύ των ρωσοαυστριακών δυνάμεων του στρατηγού Σαλτικόφ και του πρωσικού… … Dictionary of Greek
Αετού, μάχη — Μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, που έγινε στο χωριό Καστανιά, στη θέση Αετός, κοντά στην Υπάτη (Μάιος 1821). Τη θέση αυτή κατέλαβαν οι οπλαρχηγοί Γκούρας, Σαφάκας και Σκαλτσάς προκειμένου να επιτεθούν και να κυριεύσουν την Υπάτη, με τελικό σκοπό … Dictionary of Greek
Μυκάλης, μάχη της- — Μάχη η οποία έγινε τον Σεπτέμβριο του 479 π.Χ. μεταξύ Ελλήνων και Περσών στη νότια παραλία της ομώνυμης χερσονήσου της ΝΔ Μικράς Ασίας. Ο περσικός στόλος, ο οποίος ήταν αραγμένος στη Σάμο, όταν έφτασε η είδηση ότι ο ελληνικός στόλος με αρχηγό τον … Dictionary of Greek
Καπορέτο, μάχη του- — Μάχη μεταξύ του ιταλικού στρατού και των συνασπισμένων γερμανικών και αυστροουγγρικών δυνάμεων, κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, που διεξήχθη κοντά στην ομώνυμη πόλη (σημερινό Κόμπαραντ της Σλοβενίας), στις όχθες του ποταμού Ισόνζο. Εκεί τα… … Dictionary of Greek
Μαντζικέρτ, μάχη του- — Μάχη (1071) μεταξύ Βυζαντινών και Σελτζούκων Τούρκων στην αρμενική πόλη του Μ., κοντά στη λίμνη Βαν. Ηγέτης του βυζαντινού στρατου ήταν ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ’ Διογένης (1068 1071) και των Τούρκων ο Αλπ Αρσλάν, ο οποίος κατάφερε να τον νικήσει… … Dictionary of Greek
Μάχη του — Σ. Κατά τη διάρκεια του B’ Παγκόσμιου πόλεμου, από τις 16 Ιουλίου μέχρι τις 10 Αυγούστου του 1941 η σοβιετική στρατιά του στρατάρχη Τιμοσένκο, αντιμετώπισε κοντά στο Σ., τη γερμανική στρατιά του στρατάρχη φον Μποκ με σκοπό να καθυστερήσει την… … Dictionary of Greek