-
1 κρέ'
κρέα, κρέαςflesh: neut nom /voc /acc pl -
2 κρε-αγρίς
-
3 κρε-άγρα
-
4 κρε-άγρευτος
κρε-άγρευτος, das Fleisch fortnehmend, abreißend, πέτραι Lycophr. 759, v. l. κρεάγραπτος.
-
5 κρε-ώδης
-
6 κρεάγρα
A flesh-hook, to take meat out of the pot, Ar.Eq. 772 (ubi v. Sch.), V. 1155, Anaxipp.6.2, LXX 1 Ki.2.14, PLond. 2.191.10 (ii A. D.), etc.: generally, hook to seize or drag by, Ar.Ec. 1002.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κρεάγρα
-
7 κρεάγρευτος
κρε-άγρευτος, ον,A tearing off the flesh, Lyc.759.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κρεάγρευτος
-
8 κρεάγριον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κρεάγριον
-
9 κρεαγρίς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κρεαγρίς
-
10 κρεάγρα
κρε-άγρα, ἡ, Fleischzange od. -gabel, mit der man Fleisch aus dem Topfe nimmt. Übh. = ein Haken -
11 κρεάγρευτος
κρε-άγρευτος, das Fleisch fortnehmend, abreißend -
12 κρεώδης
κρε-ώδης, ες, fleischartig, fleischig -
13 κρέας
το мясо; мясное блюдо;κρέας βοδινό — говядина;
κρέας πρόβειο ( — или προβατήσιο) — баранина;
κρέας από μοσχάρι — телятина;
λευκό κρέας — белое мясо (курятина, крольчатина, телятина, мясо ягнёнка и т. п.);
κρέ βραστό — отварное мясо;
' κρέ κονσέρβα — консервированное мясо;
κονσέρβα κρέατός — мясные консервы;
κρέας τηγανητό — жареное мясо;
§ τρώγω τα κρέατα μου быть вне себя (от ярости, горя);δεν πιάνει κρέας (απάνω του) — не в коня корм;
φαίνονται τα κρέατά της — она почти голая
-
14 μικρέ
μῑκρέ, μικρόςsmall: masc voc sgμῑκρέ, σμικρόςsmall: masc voc sg -
15 μίκρ'
μῑκρά, μικρόςsmall: neut nom /voc /acc plμῑκρά̱, μικρόςsmall: fem nom /voc /acc dualμῑκρά̱, μικρόςsmall: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)μῑκρέ, μικρόςsmall: masc voc sgμῑκραί, μικρόςsmall: fem nom /voc plμῑκρά, σμικρόςsmall: neut nom /voc /acc plμῑκρά̱, σμικρόςsmall: fem nom /voc /acc dualμῑκρά̱, σμικρόςsmall: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)μῑκρέ, σμικρόςsmall: masc voc sgμῑκραί, σμικρόςsmall: fem nom /voc pl -
16 σμίκρ'
σμῑκρά, μικρόςsmall: neut nom /voc /acc plσμῑκρά̱, μικρόςsmall: fem nom /voc /acc dualσμῑκρά̱, μικρόςsmall: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)σμῑκρέ, μικρόςsmall: masc voc sgσμῑκραί, μικρόςsmall: fem nom /voc plσμῑκρά, σμικρόςsmall: neut nom /voc /acc plσμῑκρά̱, σμικρόςsmall: fem nom /voc /acc dualσμῑκρά̱, σμικρόςsmall: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)σμῑκρέ, σμικρόςsmall: masc voc sgσμῑκραί, σμικρόςsmall: fem nom /voc pl -
17 κρέων
-
18 γάλα
γάλα, ακτος, τό (nach Eust. Od. 1761, 38 u. 1818, 24 auch γάλατος, wonach Dind. u. Mein. in Pherecrat. frg. bei Ath. VI, 269 a γάλατι für γάλακτι schreiben wollen; γάλα gen. aus Plat. com., s. Eust. Il. p. 961, 51; – vgl. lac, γλάγος), 1) Milch, von Menschen u. Thieren, von Hom. an überall; Hom. γάλα λευκόν Iliad. 4, 434. 5, 902; λευκοῖο γάλακτος Odyss. 9, 246; vom μῶλυ Odyss. 10, 304 ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνϑος; γλυκεροῖο γάλακτος Odyss. 4, 88; αἰεὶ παρέχουσιν ἐπηετανὸν γάλα ϑῆσϑαι Odyss. 4, 89; vom Kyklopen ἀνδρόμεα κρέ' ἔδων καὶ ἐπ' ἄκρητον γάλα πίνων Odyss. 9, 297. – Pind. N. 3, 75 u. Folgde; γάλα ἔχειν, γάλα δοῦναι, ἐν γάλακτι τρέφεσϑαι, von Säuglingen, Plat. Tim. 81 c; auch plur., ἐν γάλαξι Legg. X, 887 d; vgl. Ael. H. A. 8, 8; ἐν γάλακτι εἶναι Eur. Herc. Fur. 1269; übertr., die Amme, Callim. 43 (VII, 458). – 2) der Saft von Pflanzen, = ὀπός, Medic. – 3) die Milchstraße, οὐράνιον Parmenid. frg. Arist. Meteorl. 1, 8. – 4) ὀρνίϑων γάλα, was bei Nic. Ath. IX, 371 c eine Pflanze ist, wird sprichwörtlich von seltenen leckeren Speisen u. übh. von auserlesenen Glücksgütern gebraucht, Ar. Vesp. 508 u. öfter; nach Schol. Av. 733 ἐπὶ τῶν λίαν εὐδαιμονούντων – ἢ ἐπὶ τῶν σπανίων καὶ δυςευρέτων ἀγαϑῶν; vgl. Luc. Merc. cond. 13, Strab. XIV, 1, 15, bes. Diogen. 3, 92.
-
19 μηρίον
μηρίον, τό, singul. Posidon. bei Ath. IV, 154 h; sonst nur im plur. μηρία, τά, auch μῆρα, die aus den Schenkeln, μηροί, der Opferthiere geschnittenen Schenkelknochen, welche beim Opfer mit Fett umwickelt und verbrannt wurden; vollständig wird dieser Opfergebrauch beschrieben Od. 3, 456, ἄφαρ δ' ἐκ μηρία τάμνον, sie schnitten die Knochen aus den Schenkeln, κατὰ δὲ κνίσσῃ ἐκάλυψαν, δίπτυχα ποιήσαντες, umhüllten sie mit einer doppelten Lage Fett (vgl. 17, 241, ἐπὶ μηρί' ἔκηε, καλύψας πίονι δημῷ), ἐπ' αὐτῶν δ' ὠμοϑέτησαν, legten kleine Stücke Fleisch darauf (vgl. Il. 1, 460), καῖε δ' ἐπὶ σχίζῃς ὁ γέρων, und der Alte verbrannte sie. So die Alten, obwohl sich z. B. Apoll. L. H. allgem. ausdrückt: μηρία τὰ ἐκ τῶν μηρῶν ἐξαιρούμενα καὶ ἱεροϑυτούμενα (vgl. μηρός). Voß, bes. mythol. Briefe, II p. 303 ff., u. nach ihm andere Neuere, Schneider, dem Nitzsch zur angeführten Stelle beistimmt, erklären es für Schenkelfleisch, da den Göttern gewiß das beste aus dem Innern der Schenkel herausgeschnittene Fleisch geopfert sei; die einzige, bestimmt vom Knochenopfer sprechende Stelle, Hes. Th. 535 ff., zeige, daß es ein Lokalopfer in Mekone gewesen; u. Od. 3, 85 stehe κρέ' ὑπέρτερα den μηρία, als das von den Menschen gegessene, entgegen; dies aber ist im Ggstz der σπλάγχνα zu nehmen, wie es 461 heißt αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μῆρ' ἐκάη καὶ σπλάγχν' ἐμπάσαντο, μίστυλλον δ' ἄρα τἄλλα. – Das öfter vorkommende κατὰ πίονα μηρί' ἔκηα, Il. 1, 40 u. s. w., geht nur auf die Fettumhüllung; vgl. 8, 240 ἐπὶ πᾶσι (βωμοῖς) βοῶν δημὸν καὶ μηρί' ἔκηα u. μ. πιανϑέντα Theocr. 17, 126. Auch Ποσειδάωνι δὲ ταύρων πόλλ' ἐπὶ μῆρ' ἔϑεμεν, Od. 3, 179, auf den Altar legen, wie αἶγας ἄγειν, ὄφρ' ἐπὶ μηρία ϑέντες Ἀπόλλωνι 21, 267; ἀγλαὰ μηρία, bei Hes. O. 336, entweder fettglänzende Schenkelknochen, od. herrliches, stattliches Schenkelfleisch; auf Opfer geht es auch bei Soph., μυδῶσα κηκὶς μηρίων, Ant. 995; οὐ δέχονται λιτὰς ἔτι ϑεοὶ παρ' ἡμῶν οὐδὲ μηρίων φλόγα, 1007; τὰ μηρί' ἐξελὼν δεῦρ' ἔκφερε, Ar. Pax 986; τῶν μηρίων τὴν κνῖσαν οὐ διαφρήσετε, Av. 193, vgl. 1517; er sagt auch ἐκαύσατε μῆρα ϑεοῖσιν, Pax 1054; aber τὸ τρυφερὸν γὰρ ἐμπέφυκε τοῖς ἁπαλοῖσι μηρίοις ist falsche Lesart für das richtige μηροῖς, Eccl. 903; vgl. Bion. 1, 84.
-
20 ὑπέρτερος
ὑπέρτερος, compar. von ὑπέρ, darüber befindlich, obenan; κρέ' ὑπέρτερα, Fleisch von den äußern Theilen des Opferthieres, im Ggstz der σπλάγχνα, Od. 3, 65. 470 (vgl. Plut. Symp. 5, 8, 3); höher, vorzüglicher, vortrefflicher, κῦδος, εὖχος, Il. 11, 290. 12, 437; λέγοις ἄν, εἴ τι τῶνδ' ἔχοις ὑπέρτερον Aesch. Ch. 103; u. adv., Spt. 512; χείρ, siegend, Soph. El. 447; ἔφρασας ὑπερτέραν τᾶς πάρος ἔτι χάριτος 1256; οὐδὲν οἶδ' ὑπέρτερον, Nichts weiter, Ant. 16; aber τάχ' εἰσόμεσϑα μάντεων ὑπέρτερον 627 ist = besser od. sicherer; γενεῇ ὑπέρτερος, höher, vornehmer von Geburt, von Geschlecht, Iliad. 11, 786 τέκνον ἐμόν, γενεῇ μὲν ὑπέρτερός ἐστιν Ἀχιλλεύς, πρεσβύτερος δὲ σύ ἐσσι· βίῃ δ' ὅ γε πολλὸν ἀμείνων; Archilochos verstand »Achill ist jünger, du bist älter«, und nannte deshalb die jüngere Tochter des Lykambes Λυκάμβεος παῖδα τὴν ὑπερτέρην, s. Schol. Aristonic., Archiloch. frgm. 17 Liebel; auf Grund der Stelle des Archilochos wurde dann behauptet, ὑπέρτερος in der Bedeutung »jünger« sei Ionisch, s. zu Iliad. 11, 786 die Scholl., in deren einem, B bei Bekker, ὑπέρτερον δὲ ἀεὶ τὸν ὑπερέχοντά φησιν. Ἴωνες δὲ τὸν μετέωρον, statt μετέωρον zu lesen ist νεώτερον; in der Bedeutung »älter« gebrauchen ὑπέρτερος die Tragiker, vgl. ὑπέρτατος; mächtiger, πρᾶγμα ἀσχολίας ὑπέρτερον ϑήσομαι Pind. I. 1, 2, vgl. P. 2, 60; ἴδοιμ' ὑμᾶς ἐχϑρῶν τῶν ἐμῶν ὑπερτέρο υς Eur. Med. 921, u. öfter; Ar. vrbdt ὑπέρτερα νέρτερα ϑεῖναι, Lys. 772, das Oberste zu unterst lehren; auch in sp. Prosa, ὑπέρτερόν τί τινος ποιεῖν Plut. Timol. 22. – Bei Hesych. finden sich hiervon wieder comparat. ὑπερτερέστερος u. ὑπερτερώτερος.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κρε(ο)- — και κρεατ(ο) (AM κρε[ο] και κρεω , Α και κρεα και κρεη και κρειο ) α συνθετικό λέξεων τής Ελληνικής που ανάγεται στη λ. κρέας και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το β συνθετικό είτε αναφέρεται στο κρέας (κρεωνομώ, κρεωβορία) είτε… … Dictionary of Greek
κρέ' — κρέα , κρέας flesh neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρείον — κρεῑον, ιων. τ. κρήϊον, τὸ (Α) 1. τραπέζι ή σανίδα πάνω στην οποία κοβόταν και παρασκευαζόταν το κρέας 2. κρέας 3. είδος πίτας. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < αμάρτυρο *κρέ ειον (< θ. κρε τού κρέας) με υφαίρεση. Ο τ. κρήϊον, που απαντά στον Ησύχ.,… … Dictionary of Greek
κρείσσων — και κρείττων, ον (AM, Α ιων. τ. κρέσσων, ον, δωρ. τ. κάρρων, ον, κρητ. τ κάρτων, ον) 1. καλύτερος, ανώτερος ως προς τη θέση, την αξία κ.λπ. («νεῑκος δὲ κρεσσόνων ἀποθέσθ ἄπορον», Πίνδ.) 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ κρείσσονα ή κρείττονα ή… … Dictionary of Greek
αιτιατική πτώση — Η πτώση που δηλώνει το πρόσωπο ή το πράγμα στο οποίο κατευθύνεται η ενέργεια του υποκειμένου. Τη μεταχειριζόμαστε όταν απαντούμε στην ερώτηση «ποιον;» ή «τι;». Π.χ. «Ποιον θέλεις;» «Τον Κώστα» ή «Τι ξέχασες;» «Τον αναπτήρα μου». Η α.π. έχει… … Dictionary of Greek
Kreatin — Krea|ti̱n [zu gr. ϰρεας, Gen.: ϰρεατος = Fleisch] s; s: Stoffwechselprodukt des Eiweißes im Muskelgewebe der Wirbeltiere und des Menschen, das zu ↑Kreatinin abgebaut wird … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Kreatorrhö — Krea|tor|rhö̱, auch: Krea|tor|rhöe [...rö̱; zu gr. ϰρεας, Gen.: ϰρεατος = Fleisch u. gr. ϱ̔ει̃ν = fließen] w; , ...rrhö̱en: Ausscheidung von unverdauten Fleischfasern im Stuhl … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
μικρέ — μῑκρέ , μικρός small masc voc sg μῑκρέ , σμικρός small masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μίκρ' — μῑκρά , μικρός small neut nom/voc/acc pl μῑκρά̱ , μικρός small fem nom/voc/acc dual μῑκρά̱ , μικρός small fem nom/voc sg (attic doric aeolic) μῑκρέ , μικρός small masc voc sg μῑκραί , μικρός small fem nom/voc pl μῑκρά , σμικρός small neut… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σμίκρ' — σμῑκρά , μικρός small neut nom/voc/acc pl σμῑκρά̱ , μικρός small fem nom/voc/acc dual σμῑκρά̱ , μικρός small fem nom/voc sg (attic doric aeolic) σμῑκρέ , μικρός small masc voc sg σμῑκραί , μικρός small fem nom/voc pl σμῑκρά , σμικρός small… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επιπίνω — ἐπιπίνω (Α) 1. πίνω κατόπιν ή επί πλέον («ἐπιπίνοι δὲ μελίκρητον», Ιπποκρ.) 2. πίνω μετά το φαγητό («κρέ’ ἔδων καὶ ἐπ’ ἄκρητον γάλα πίνων», Ομ. Οδ.) 3. (απολ.) πίνω … Dictionary of Greek