-
1 Αιακος
ὅ Эак (сын Зевса и нимфы Эгины, миф. царь Эгины, ставший после смерти одним из трёх судей в подземном царстве) Hom., Plat. -
2 Αιακός
-
3 Αἰακός
-
4 Αἰακός
Αἰᾰκός (-οῦ, -ῷ, -όν.) son of Zeus and Aigina, father of Peleus, Telamon, Phokos, first king and patron deity of Aigina.1χώραν Δωριεῖ λαῷ ταμιευομέναν ἐξ Αἰακοῦ O. 8.30
ἀποπέμπων Αἰακὸν O. 8.50
πόλιν τάνδε κόμιζε Δὶ καὶ κρέοντι σὺν Αἰακῷ P. 8.99
Αἰακῷ σε φαμὶ γένει τε Μοῖσαν φέρειν N. 3.28
ἄπορα γὰρ λόγον Αἰακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν N. 4.71
προθύροισιν δ' Αἰακοῦ ἀνθέων ποιάεντα φέρε στεφανώματα (ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ ἡρῴῳ τοῦ Αἰακοῦ. Σ.) N. 5.53 λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν (= Δία)ὑπὸ ματροδόκοις γοναῖς φυ τεῦσαι N. 7.84
ἱκέτας Αἰακοῦ σεμνῶν γονάτων ἅπτομαι N. 8.13
ἀλλ' ἐν Οἰνώνᾳ μεγαλήτορες ὀργαὶ Αἰακοῦ παίδων τε I. 5.35
( Οἰνοπίαν)δῖον ἔνθα τέκες Αἰακὸν βαρυσφαράγῳ πατρὶ κεδνότατον ἐπιχθονίων I. 8.22
κλεινὸς Αἰακοῦ λόγος, κλεινὰ δὲ καὶ ναυσικλυτὸς Αἴγινα I. 9.1
ἵπποι μὲν ἀθάναται Ποσειδᾶνος ἄγοντ' Αἰακ[ (cf. titulum, Αἰγινήταις εἰς Αἰακόν) Πα. 1. 3. ]Αἰακ[ (cf. tit. Αἰγινή[ταις.) Πα. 22h. 7. -
5 Αἰακός
Αἰακός: son of Zeus and Aegina, grandfather of Achilles, Il. 21.189.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Αἰακός
-
6 Aeacus
Αἰακός, ὁ, or say, son of Aegina.Of Aeacus, adj.: Αἰάκειος.Descendant of Aeacus: Αἰακίδης, -ου, ὁ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Aeacus
-
7 Aeacus
Aeacus, ī, m. (Αἰακός), myth. König von Ägina, Sohn des Jupiter u. der Ägina od. Europa, Vater des Peleus u. Telamon und somit Stammvater der Äaciden (s. unten Aeacides), wegen seiner Frömmigkeit (dah. templorum fabricator, s. Arnob. 6, 3) und Gerechtigkeit nach seinem Tode mit Minos und Rhadamanthus Richter der Schatten in der Unterwelt, Hyg. fab. 52. Ov. met. 13, 25. Cic. Tusc. 1, 98: griech. Akk. Aeacon, Ov. met. 9, 435. – Dav. abgeleitet: A) Aeacidēs, ae, m. (Αἰακίδης), ein männl. Abkömmling des Äakus, ein Äacide, Enn., Cic. u.a. – Insbes., a) einer seiner Söhne, wie Peleus, Ov. met. 12, 365; Phokus, ibid. 7, 668. – b) sein Enkel Achilles, Verg. u. Ov. – c) sein Urenkel Pyrrhus, des Achilles Sohn, Verg. Aen. 3, 296. Ov. her. 8, 7 u. 55. – d) einer seiner Nachkommen, wie Pyrrhus, König in Epirus, Enn. ann. 186; u. der König Perseus, Verg. Aen. 6, 839 u. Sil. 1, 627. – / Genet. auch Aeacidis, Sen. Troad. 46 (s. Leo z. St.). Dracont. carm. 5, 155: Akk. Aeacidem, Dracont. carm. min. 8, 192, Aeaciden, Verg. Aen. 6, 839. Stat. Silv. 5, 3, 194 u.ö.: Voc. Aeacide, Ov. her. 3, 87 u. 8, 7, od. Aeacida, Enn. ann. 186: Gen. Plur. Aeacidarum, Enn. ann. 187, u. Aeacidum, Sil. 15, 292. Val. Flacc. 5, 573. – Dav. wieder: 1) Aeacidēius, a, um, zu den Äaciden gehörig, äacidëisch, regna, die Insel Ägina, Ov. met. 7, 472. – 2) Aeacidīnus, a, um, eines Äaciden (Achilles) würdig, minae, Plaut. asin. 405. – B) Aeacius, a, um, äacisch, flos, die Hyazinthe (nach der Sage aus dem Blute des telamonischen Ajax entsprossen), Col. poët. 10, 175.
-
8 Aiax
Āiāx, ācis, Akk. em u. ēn, m. (so viel als Αἴας, aber aus Αἴακος gebildet), Name zweier berühmter griech. Helden vor Troja, I) Sohn des Oïleus, Königs in Lokris (dah. Oïleus, od. Oïleï u. Oïleos (sc. filius) od. Locrus, od. Narycius [nach seiner Vaterstadt Naryx in Lokris] gen.), Cic. de or. 2, 265 (Plur.): acerrimus Aiax, Verg. Aen. 2, 414. Hyg. fab. 116. Vgl. Oileus. – II) Sohn des Telamon, Königs von Salamis (dah. Telamonius gen.), nach Achilles der erste u. gewaltigste Held im Griecherheer, Cic. Tusc. 1, 71. Ov. met. 13, 1 sqq. – Sein Schicksal oft Gegenstand der Tragödie, dah. Aiax Titel einer Tragödie des Ennius, Cic. de off. 1, 113. – u. einer unvollendet gebliebenen Tragödie des Kaisers Augustus, Suet. Aug. 85, 2. – auch Gegenstand der Malerei, dah. Aiax ein Gemälde des Timomachus bei den Kyzicenern, Cic. Verr. 4, 135.
-
9 κρέων
-
10 Αιακεια
τά [Αἰακός] эакии (игры в честь Эака, на о-ве Эгина) Pind. -
11 Αιακειον
-
12 Aeacidae
Aeacidae, ārum, m. les Eacides. - Sil. gén. plur. Aeacidūm. - Aeacidēius, a, um: éacidien, d'Eacide, d'Eaque. - Aeacidēs, ae, m. (voc. Aeacide ou Aeacida): Eacide (fils d'Eaque: Pélée, Phocus, Télamon; petit-fils d'Eaque: Achille, fils de Pélée; arrère-petit-fis d'Eaque: Pyrrhus, fils d'Achille; autre descendant d'Eaque: Pyrrhus, roi d'Epire ou Persée, dernier roi de Macédoine, tous deux adversaires des Romains). - [gr]gr. Αἰακίδης. - Aeacus, i, m.: Eaque (de son vivant, roi d'Egine, un roi bon et juste; puis, après sa mort, juge des enfers, avec Minos et Rhadamante). - [gr]gr. Αἰακός. - Aeacidinus, a, um: Plaut. éacidien, d'Achille. - Aeacius, a, um: éacien, d'Eaque. - Aeacius flos, Col.: fleur née du sang d'Ajax (= la hyacinthe). -
13 Αίακε
-
14 Αἴακε
-
15 Αιακού
-
16 Αἰακοῦ
-
17 Αιακοί
-
18 Αἰακοί
-
19 Αιακούς
-
20 Αἰακούς
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Αἰακός — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αιακός — Μυθολογικό πρόσωπο. Βασιλιάς της Αίγινας, γιος του Δία και της Αίγινας, μιας από τις είκοσι κόρες του αργολικού ποταμού Ασωπού. Ο Δίας είχε αγαπήσει την κόρη του Ασωπού και, αφού μεταμορφώθηκε σε αετό, την άρπαξε και την πήγε στο ερημονήσι του… … Dictionary of Greek
Эак — (Αίακός) сын Зевса и дочери бога (реки) Асопа Эгины, основатель рода Эакидов, распространенного в Фессалии, на Саламине и Эгине и, вероятно, переселившегося в эти местности из Додонской области, где он имел близкое отношение к культу Зевса (так,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Αἰακοί — Αἰακός masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰακοῦ — Αἰακός masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰακούς — Αἰακός masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰακέ — Αἰακός masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰακῷ — Αἰακός masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰακόν — Αἰακός masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰακώς — Αἰακός masc acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἴακε — Αἴακος masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)