-
1 wyrzeczenie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzeczenie
-
2 wyrzeczenie
wyrzeczenie n (-a; G -eń) Opfer n, Entsagung f;wyrzeczenie się Verzicht m; Verleugnug f -
3 wyrzeczenie
-
4 wyrzeczenie
сущ.• жертва• отказ• отречение• самоотречение* * *wyrzecze|nie☼ 1. самопожертвование, жертва ž;2. \wyrzeczenienia мн. лишения, отказ ♂ от чего-л.* * *с1) самопоже́ртвование, же́ртва ż2) wyrzeczenia мн лише́ния, отка́з m от чего-л. -
5 wyrzeczenie
1. abnégation2. abstention3. reniement4. renoncement5. renonciation6. sacrifice -
6 wyrzeczenie
íobairt -
7 wyrzeczenie
c1. самопожертва;2. висловлення -
8 wyrzeczenie
1 paghiwalay2 pagtiwalag -
9 wyrzeczenie
Renuncia -
10 wyrzeczenie
فداكاري ; قربانيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > wyrzeczenie
-
11 wyrzeczenie się
с зречення, відречення -
12 Entsagung
wyrzeczenie się -
13 жертва
сущ.• ofiara• poświęcenie• rozbitek• wyrzeczenie* * *denat, ofiara, wyrzeczenie -
14 renunciation
[rɪnʌnsɪ'eɪʃən]n(of belief, course of action) wyrzeczenie się nt; (of right, title) zrzeczenie się nt; ( self-denial) umartwianie się nt* * *noun wyrzeczenie/zrzeczenie się -
15 abnegacja
f.1. form. (= wyrzeczenie) abnegation.2. (= brak dbałości o siebie) self-abnegation, self-denial.3. pot. (= niechlujstwo) slovenliness, negligence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > abnegacja
-
16 отказ
сущ.• abdykacja• abnegacja• cofanie• negowanie• odmowa• odmówienie• odparcie• odrzucenie• odstąpienie• odtrącenie• odwołanie• opuszczenie• porzucanie• porzucenie• rezygnacja• rezygnowanie• uchylenie• ustąpienie• wybrakowanie• wyparcie• wyrzeczenie• zaniechanie• zaniedbanie• zaprzeczanie• zaprzeczenie• zrzeczenie* * *kasownik, odmowa, wymówienie -
17 самопожертвование
poświęcenie, wyrzeczenie -
18 abdication
[æbdɪ'keɪʃən]n( of right) zrzeczenie się nt, wyrzeczenie się nt; ( of responsibility) zrzeczenie się nt; ( monarch's) abdykacja f* * *noun ustąpienie -
19 sacrifice
['sækrɪfaɪs] 1. n( offering) składanie nt ofiary; ( animal etc offered) ofiara f; ( fig) poświęcenie nt, wyrzeczenie nt2. vtskładać (złożyć perf) w ofierze, składać (złożyć perf) ofiarę z +gen; ( fig) poświęcać (poświęcić perf)* * *1. noun1) (the act of offering something (eg an animal that is specially killed) to a god: A lamb was offered in sacrifice.) ofiara2) (the thing that is offered in this way.) ofiara3) (something of value given away or up in order to gain something more important or to benefit another person: His parents made sacrifices to pay for his education.) poświęcenie2. verb1) (to offer as a sacrifice: He sacrificed a sheep in the temple.) złożyć ofiarę z2) (to give away etc for the sake of something or someone else: He sacrificed his life trying to save the children from the burning house.) poświęcić•- sacrificially -
20 self-sacrifice
[sɛlf'sækrɪfaɪs]nwyrzeczenie nt, poświęcenie nt* * *(the act of sacrificing one's own desires etc in order to help others: With great self-sacrifice, she gave up the holiday to care for her sick aunt.) poświęcenie się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wyrzeczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyrzec. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrzeczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyrzeczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} odmówienie sobie czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzeczenie — n I 1. rzecz. od wyrzec. 2. lm D. wyrzeczenieeń «poświęcenie, ofiara, rezygnacja z czegoś» Codzienne, drobne wyrzeczenia. Osiągnąć coś za cenę wielu wyrzeczeń. wyrzeczenie się rzecz. od wyrzec się … Słownik języka polskiego
abnegacja — ż I, DCMs. abnegacjacji, blm «niedbanie o swój wygląd, o własne wygody; dawniej także: wyrzeczenie się czegoś» Całkowita, skrajna abnegacja. Popaść w abnegację. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
odszczepieństwo — n III, Ms. odszczepieństwotwie, blm «wyrzeczenie się swych przekonań, odstępstwo (zwłaszcza w kwestiach kultowych)» Odszczepieństwo od kościoła, od wiary przodków … Słownik języka polskiego
ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… … Słownik języka polskiego
samozaparcie — ↨ samozaparcie się n I, blm «wyrzeczenie się spraw osobistych, poświęcenie ich dla jakichś wyższych celów» Opiekować się kimś, pielęgnować kogoś, robić coś z samozaparciem … Słownik języka polskiego
abnegacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrzeczenie się wygód, korzyści itp., niedbanie o siebie, o swój wygląd <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
benedyktyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. benedyktynnie; lm M. benedyktyni {{/stl 8}}{{stl 7}} członek zakonu reguły św. Benedykta, założonego w VI w., uznającego izolację od świata w klasztorze, całkowite posłuszeństwo wobec przełożonych, obowiązek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rezygnacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrzeczenie się, wyrzeczenie się czegoś, ustąpienie, np. ze stanowiska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rezygnacja z urzędu. Rezygnacja z ambicji naukowych.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień