-
1 offence
[ə΄fens] n վիրավորանք, անպատվու թյուն. ռզմ. հարձակում, գրոհ. give offence վիրավորել. No offence meant Եu չէի ուզում ձեզ վիրավորել. be quick to take offence շատ շուտ վիրավորվել. իրավ. օրինազանցություն, հան ցանք. an offence against the law օրենքի խախտում. the first offence օրենքի առաջին խախտում. commit an offence հանցանք գործել. petty/minor offence աննշան իրավախախտում, մանր հանցագոր ծություն. hit and run offence փա խուստով վրաերթ -
2 Offence
إساءة ، خطأ ، جريمة ، مخالفة -
3 Capital offence
جريمة معينة -
4 Continuing offence
جريمة مستمرة -
5 Immoral offence
إخلالا بالآداب العامة -
6 Minor offence
مخالفة -
7 Satisfaction of an offence
تعويض عن خطأ ، تكفير عن غلطةEnglish-Arabic economic glossary > Satisfaction of an offence
-
8 Second offence
جرم ثان ، عود -
9 Technical offence
شبه جنحة -
10 Unnatural offence
جريمة ضد الطبيعة -
11 COURT- MARTIAL OFFENCE
-
12 aggravate
[΄ægrəveit] v խորացնել, սրել, սաստկացնել. ծանրացնել, վատթարացնել. aggravate an offence խորացնել/ծանրացնել վիրա վորան քը. aggravate an illness հիվանդությունը սրվել/ ծանրանալ. aggravate smn beyomd endurance մեկին անտանելի զայրացնել -
13 allege
[ə΄lidз] v պնդել, հայտարարել. allege r epea tedly բազմաթիվ անգամներ պնդել. allege smth as a fact ներկայացնել որպես անկասկած փաստ. He is alleged to be wealthy պնդում են, որ նա հարուստ է. He alleged illness as his reason Նա իր հիվանդությունը որպես պատճառ բերեց. alleged ենթադրյալ. իրավ. the alleged thief ենթադրյալ գողը. alleged offence են թադրյալ հանցագործություն -
14 apt
[æpt] a ընդունակ. an apt student ընդունակ ու սանող. an apt remark/quotation տեղին նկատո ղություն/մեջբերում. an apt discription հաջող նկարագրություն. be apt to illness հիվանդու թյան հակում ունենալ. He is apt to forget Նա շատ շուտ է մոռանում. She is apt to take offence Նա շատ նեղացկոտ է. The fire is apt to go out Կրակն անընդհատ հանգչում է -
15 breaking
[΄breikiŋ] n կոտրանք, կոտրում. իրավ. breaking offence կոտրանքով հանցա գոր ծություն. house breaking կոտրանքով գողություն -
16 cause
I[kɔ:z] n պատճառ, հիմք, առիթ. cause and effect պատճառ և հետևանք. prime cause սկզնբա պատճառ. without good cause առանց հարգելի պատճառի. give cause for complaint բողոքի/դժգոհության առիթ տալ common cause ընդհանուր պատճառ. spot the cause of trouble պարզել անսարքության/անախորժության պատճառը. (գործ) իրավ. դատական գործ plead a cause դատական գործ պաշտպանել. the cause of peace խաղաղության գործը. for the cause of science գիտության համար. a lost cause անհուսալի գործII[kɔ:z] v պատճառել. What causeed the accident Ի՞նչն էր վթարի պատճառը cause much talk շատ խոսակցությունների առիթ տալ. cause offence վիրավորանք պատճառել -
17 chargeable
[΄tʃa:dзəbl] a ֆին. վճար ման/ հարկման ենթակա. իրավ. դատապարտելի. a chargeable offence դատապարտելի վիրավո րանք/ զանցանք -
18 charitable
[΄tʃæritəbl] a բարեգործական. գթա ռատ. charitable work բարեգործական գործունեու թյուն. charitable offence դատապարտելի ա րարք -
19 commit
[kə΄mit] v կատարել. commit an offence/a crime/a murder/error զանցանք/ոճիր/ սպա նություն/սխալ կատարել. commit a suicide ինք նասպա նություն գործել. (հանձնարա րել) commit com mit the child to the care of երեխային… խնամ քին հանձնարարել. (ձերբակալել) commit to prison կալանավորել. commit to mental hospital հոգե բուժարան տեղավորել. commit smth to memory/ pa per/writing փխբ. հիշել, հիշողության մեջ պահել. թղթին հանձնել, գրի առնել. (պարտա վորվել) I’m committed to helping them Պարտավորվել եմ նրանց օգնել. without commit ting myself առանց որևէ պարտա վո րու թյուն ների -
20 currency
[΄kʌrənsi] n դրամական հա մակարգ. դրամաշրջանառություն. hard currency դյուրա փոխարկելի արժույթ. currency exchange office արժույթի փոխանակման կետ/օֆիս. give a currency to շրջանառության մեջ դնել. currency offence արժու թային հանցագործություն. national currencyազգա յին արժույթ. foreign currency արտարժույթ, տարադրամ. exchange currency փոխանակելի ար ժույթ. paper currency թղթադրամ. pay in currency վճարել ար ժույթով. expressions in common currency համ ընդ հա նուր օգտագործման արտահայտու թյուն ներ
- 1
- 2
См. также в других словарях:
offence — BrE usually offense AmE noun 1 (C) an illegal action or a crime: Driving while drunk is a serious offence. | a parking offense (+ against): sexual offences against children | commit an offence (=do something that is an offence) | first offence… … Longman dictionary of contemporary English
offence — of‧fence [əˈfens] , offense noun 1. [countable] LAW an illegal action or a crime: • The company was not aware that it was committing an offence. • It is an offence to sell alco … Financial and business terms
offence — var of offense Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. offence … Law dictionary
Offence — Of*fence , n. See {Offense}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
offence — (n.) see OFFENSE (Cf. offense) … Etymology dictionary
offence — (Brit.) of·fence || É™ fens n. attack; (Sports) side that pursues (rather than defends); misdeed; insult; state of being offended; transgression (also offense) … English contemporary dictionary
offence — This is spelt ence in BrE, and offense in AmE … Modern English usage
offence — (US offense) ► NOUN 1) an illegal act; a breach of a law or rule. 2) resentment or hurt. 3) the action of making a military attack. 4) N. Amer. the attacking team in a sport … English terms dictionary
offence — [ə fens′] n. Brit. sp. of OFFENSE … English World dictionary
Offence against the person — Criminal law Part o … Wikipedia
offence — of|fence W3 BrE offense AmE [əˈfens] n 1.) an illegal action or a crime ▪ The possession of stolen property is a criminal offence. ▪ Punishment for a first offence is a fine. ▪ His solicitor said he committed the offence because he was heavily in … Dictionary of contemporary English
