-
1 niepoważny
adj* * *a.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niepoważny
-
2 niepoważny
niepoważny nicht ernst, unseriös -
3 niepoważny
niepoważny [ɲɛpɔvaʒnɨ] adj -
4 niepoważny
-
5 niepoważny
fantaisiste -
6 niepoważny
1 aerach 2 cabanta 3 fonóideach 4 mionrud -
7 niepoważny
[нєповажни]adj -
8 niepoważny
неповажний -
9 niepoważny
ventoso -
10 niepoważny facet
несерьёзный мужикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoważny facet
-
11 niepoważny stosunek
несерьёзное отношениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoważny stosunek
-
12 несерьезный
-
13 lekkomyślny
прил.• беззаботный• беспечный• быстрый• легкий• легкомысленный• неблагоразумный• незначительный• необдуманный• неосторожный• опрометчивый• пустой• светлый• слабый• фривольный* * *lekkomyśln|y\lekkomyślnyi легкомысленный;\lekkomyślny krok легкомысленный шаг
+ nierozważny, niepoważny* * *легкомы́сленныйlekkomyślny krok — легкомы́сленный шаг
Syn: -
14 lekki
light; (mróz, zmęczenie) slight; ( zapach) faint* * *a.1. (= nieciężki, niegruby) light; lekki jak piórko (as) light as a feather; lekki jak puch l. powietrze (as) light as air; lekki ubiór light clothes; podróżować z lekkim bagażem travel light; z lekkim sercem przen. with a light heart; waga lekka sport lightweight; przemysł lekki light industry; broń lekka wojsk. small arms; lekka kawaleria wojsk. light cavalry.2. (= nieduży) light; lekki posiłek light meal.3. (= nieociężały, zwinny) light, nimble; lekkie kroki light footfalls.4. (= delikatny) light, slight, slender, frail, fine; lekkie rusztowanie light l. slight scaffolding; lekki jak pajęczyna (as) fine as cobweb.5. (= nieznaczny, nienasilony) faint, light, slight; lekki uśmiech faint smile; lekki zapach faint smell; lekki sen light sleep; lekki ból głowy slight headache; lekki wietrzyk gentle l. light breeze; lekkie zdziwienie slight surprise.6. (= łatwy, znośny) easy, light; lekka praca easy work; lekka kara light punishment; lekkie ćwiczenia fizyczne light physical exercise; lekki kawałek chleba przen. easy money; lekka śmierć easy death.7. (= niezbyt mocny) light; lekkie wino light wine.8. (= niepoważny, niefrasobliwy, frywolny) light, lighthearted; ( o obyczajach) (= rozwiązły) loose; lekka komedia light comedy; rozdawać coś lekką ręką be liberal with sth; lekkie prowadzenie się loose conduct.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lekki
-
15 lekkomyślny
adj* * *a.(= beztroski, niepoważny)1. lighthearted, frivolous, carefree.2. (= działający pochopnie) rash, reckless; (= czyniony pochopnie) rash, reckless, precipitous, hasty.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lekkomyślny
-
16 operetkowy
a.1. ( związany z utworem muzycznym) operetta; śpiewak operetkowy operettist; aktor operetkowy operettist.2. (przen. = groteskowy, niepoważny) farcical.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > operetkowy
-
17 pajac
Ⅰ m pers. 1. obraźl. (człowiek niepoważny, głupi) clown pejor.- nie rób z siebie pajaca stop making a fool of yourself2. Teatr harlequin 3. (w cyrku) clown Ⅱ m inanim. (A pajaca) (zabawka) puppet clown; (z ruchomymi kończynami) jumping jack- drewniany pajac a peg doll(y)* * *-a; -e1) (błazen, arlekin) clown; ( zabawka) puppet2) (pot) (przen) buffoon; ( ćwiczenie gimnastyczne) star jumps* * *mp1. (= błazen) clown.2. pog. buffoon.ma( zabawka) puppet.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pajac
-
18 pętak
m ( Npl pętaki) pot., pejor. 1. (dzieciak) kid pot.- to dobre dla pętaków, a nie dla dorosłych that’s good for kids, not for adults2. (chłystek) squirt pot., pejor.* * *mppl. -i1. pot. (= mały chłopiec) tyke, tike.2. pot. (= ktoś niepoważny) sucker.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pętak
-
19 ветреный
прил.• niepoważny• porywisty• płochy• trzpiotowaty• wietrzny* * *płochy, trzpiotowaty, wietrzny -
20 неповажний
nepoważnyjприкм.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
niepoważny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepoważnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się traktować poważnie, niewyglądający, niezachowujący się dostatecznie poważnie, niepodchodzący do czegoś z należytą powagą; nieodpowiedzialny, lekkomyślny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepoważny — niepoważnyni «nie mający, nie zachowujący powagi; taki, którego nie można traktować poważnie, na serio» Niepoważny człowiek. Niepoważna zabawa. Niepoważne podejście do jakiejś sprawy … Słownik języka polskiego
Joanna Olech — (* 1955) ist eine polnische Autorin von Kinder und Jugendbüchern und Zeichnerin. Sie ist Verfasserin von Artikeln zur Kinder und Jugendliteratur in den Zeitungen Tygodnik Powszechny, Rzeczpospolita und Gazeta Wyborcza. Werke 1995/96: Dynastia… … Deutsch Wikipedia
brukowy — 1. przym. od bruk (zwykle w zn. 1) Nawierzchnia brukowa. Kamień brukowy. 2. «wzięty z ulicy; uliczny, pospolity, wulgarny; niepoważny, niewiele wart, niewybredny» Brukowe plotki, wiadomości. Brukowe wyrazy, wyzwiska. Brukowa literatura. ∆ Brukowe … Słownik języka polskiego
bubek — m III, DB. bubekbka, N. bubekbkiem; lm M. bubekbki, DB. bubekbków pot. lekcew. «ktoś niepoważny, mało wart, lecz zwykle mający wygórowane mniemanie o sobie; laluś» Nadęty, pyszałkowaty, zarozumiały bubek. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
bubkowaty — bubkowatyaci «mający cechy bubka; niepoważny, lalusiowaty» … Słownik języka polskiego
chłystek — m III, DB. chłystektka, N. chłystektkiem; lm M. chłystektki, DB. chłystektków pogard. «młody, niepoważny człowiek; młokos, smarkacz; fircyk» Zarozumiały chłystek. Nie imponowały jej te chłystki. ‹z ukr.› … Słownik języka polskiego
draczny — dracznyczni pot. «wywołujący śmiech, ośmieszający kogoś; śmieszny, dziwaczny, niepoważny» Draczny wierszyk, widok. Draczna mina … Słownik języka polskiego
dziecinny — dziecinnynni 1. «dotyczący dzieci albo dziecka, właściwy dziecku, należący do dziecka, przeznaczony dla niego, taki jak u dziecka» Dziecinny wiek, dziecinne lata. Dziecinny głosik, śmiech. Wózek dziecinny, pokój dziecinny. Obuwie dziecinne. ◊… … Słownik języka polskiego
fircyk — m III, DB. a, N. fircykkiem; lm M. i, DB. ów «człowiek niepoważny, lekkomyślny, trzpiot, lekkoduch; modniś, strojniś» Zachowywać się jak fircyk. ‹?› … Słownik języka polskiego
fircykowaty — fircykowatyaci «charakterystyczny dla fircyka; trzpiotowaty, niepoważny» Fircykowata postać. Fircykowate zachowanie … Słownik języka polskiego