-
1 mente
f1) ум; ра́зум; мышле́ние; интелле́ктmente clara, lúcida — я́сный, све́тлый ум
mente enfermiza — боле́зненное воображе́ние
mente estrecha — у́зость мы́сли
mente lógica — логи́чное мышле́ние; логи́ческий склад ума́
mente poderosa — мо́щный интелле́кт
írsele de la mente a uno — ( о мысли) вы́лететь у кого из головы́
quedar grabado en la mente de uno — запечатле́ться у кого в па́мяти
tener la mente en blanco — ничего́ не по́мнить
2) мысль; наме́рениеcambiar de mente — измени́ть свои́ наме́рения
estar en la mente de uno — входи́ть в чьи-л наме́рения
3) склад ума́; о́браз мы́слейmente abierta (a algo) — восприи́мчивость к ( чужим идеям); широ́кий взгляд на ве́щи
-
2 mente
fcambiar de mente — изменить намерение3) соображение, суждение••de buena mente loc. adv. уст. — охотно, с удовольствиемírsele de la mente — выскочить из головы (о мысли и т.п.)tener en la mente — держать в голове, помнитьvenir a las mentes — прийти в голову -
3 mente
f1) ум, разум, рассудок, интеллект2) мысль, идея, намерение, желание3) соображение, суждение••de buena mente loc. adv. уст. — охотно, с удовольствием
írsele de la mente — выскочить из головы (о мысли и т.п.)
tener en la mente — держать в голове, помнить
-
4 mente
сущ.1) общ. желание, мыслительная способность, расположение, ум (разум), мышление, намерение, память2) устар. разум, рассудок -
5 mente
-
6 mente despejada
сущ.общ. светлый ум -
7 mente lúcida
сущ.общ. светлая голова -
8 mente multifacética
сущ.общ. разносторонний умИспанско-русский универсальный словарь > mente multifacética
-
9 mente poco flexible
сущ.общ. (inteligencia) негибкий умИспанско-русский универсальный словарь > mente poco flexible
-
10 mente preclara
сущ.общ. зрелый ум -
11 mente viva
сущ.общ. подвижный ум (aguda) -
12 Mente sana en cuerpo sano.
В здоровом теле - здоровый дух.Proverbios y refranes espanoles y sus equivalentes en ruso > Mente sana en cuerpo sano.
-
13 importuna{(}da{)}mente
adv1) неуместно, некстати2) назойливо, навязчиво -
14 importuna{(da)}mente
adv1) неуместно, некстати2) назойливо, навязчиво -
15 de mente sana
-
16 alcanzar con la mente
гл.общ. обнять умомИспанско-русский универсальный словарь > alcanzar con la mente
-
17 breve mente
прил.общ. вкратце, кратко -
18 corromper la mente
гл.общ. растлить ум -
19 de buena mente
сущ.устар. от души, с добрым намерением -
20 de mente sana
сущ.юр. в здравом уме
См. также в других словарях:
mente — / mente/ s.f. [lat. mens mĕntis, affine al lat. meminisse e al gr. mimnḗskō ricordare ]. 1. a. [complesso delle facoltà intellettive e psichiche dell uomo: farsi guidare dalla m. ] ▶◀ intelletto, psiche, spirito. ‖ ragione, raziocinio. ⇓ criterio … Enciclopedia Italiana
mente — sustantivo femenino 1. Conjunto de capacidades intelectuales del individuo: Este estudio trata de los poderes de la mente humana. 2. (no contable) Pensamiento: No se le iba de la mente la imagen del choque de trenes. Se le ha quedado grabado en… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
mente — MÉNTE (Liv.) Element secund de compunere savantă, cu ajutorul căruia se formează adverbe de la adjective. [< it., sp., port. mente, cf. lat. mens – minte]. Trimis de LauraGellner, 05.06.2005. Sursa: DN MÉNTE elem. manieră, mod . (< it.… … Dicționar Român
Mente — bezeichnet eine mit Pelz verzierte Jacke, Uniformteil der Husaren Mente ist der Nachname folgender Personen: Rosine Elisabeth Mente (1663–1701), auch „Madame Rudolfine“, morganatische Ehefrau Herzog Rudolf Augusts von Braunschweig Wolfenbüttel,… … Deutsch Wikipedia
-mente — [propr. ablativo del lat. mens mentis in locuz. come sagaci mente (Lucrezio) con mente, con disposizione d animo sagace ]. Suff. con cui si forma in ital. la massima parte degli avv. tratti da agg. qualificativi (brevemente, lungamente, ecc.) … Enciclopedia Italiana
mente — (Del lat. mens, mentis). 1. f. Potencia intelectual del alma. 2. Designio, pensamiento, propósito, voluntad. 3. Psicol. Conjunto de actividades y procesos psíquicos conscientes e inconscientes, especialmente de carácter cognitivo. de buena mente … Diccionario de la lengua española
mente — s. f. 1. Parte do ser humano que lhe permite a atividade reflexiva, cognitiva e afetiva. = ENTENDIMENTO, ESPÍRITO, INTELECTO, PENSAMENTO 2. Armazenamento de experiências vividas. = MEMÓRIA, LEMBRANÇA 3. Disposição de espírito. 4. Aquilo que se… … Dicionário da Língua Portuguesa
mentė — statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Irklo galas, irkluojant nardinamas į vandenį. Yrio metu mentė, skrosdama vandenį, verčia valtį plaukti. atitikmenys: angl. blade; blade of paddle vok. Riemenblatt, m; Ruderblatt, n rus. лопасть … Sporto terminų žodynas
-mente — (Del lat. mente, abl. de mens, tis, inteligencia, propósito). elem. compos. Forma adverbios a partir de adjetivos. Fácilmente, pobremente … Diccionario de la lengua española
Mente — Mente, eine reich mit Pelz verbrämte Jacke; Theil des ungarischen Nationalcostüms … Pierer's Universal-Lexikon
mente — 1. parte del cerebro donde se sitúa la actividad mental que permite conocer, razonar, entender, recordar, pensar, sentir y reaccionar y adaptarse al entorno y a todos los estímulos externos e internos. 2. conjunto de todos los procesos… … Diccionario médico