-
1 beschwören
beschwören vt присяга́ть (в чем-л.), дава́ть показа́ния под прися́гой; подкрепля́ть (показа́ния) кля́твойein Bündnis beschwören присягну́ть, покля́сться в ве́рности (како́му-л.) сою́зу [догово́ру]beschwören vt заклина́ть, умоля́тьbeschwören vt заклина́ть; вызыва́ть (заклина́ниями) (ду́хов), изгоня́ть (заклина́ниями) (злых ду́хов)einen Sturm beschwören вы́звать бу́рю; прекрати́ть бу́рю (заклина́ниями)einen Besessenen beschwören изгоня́ть бе́са (из одержи́мого) -
2 beschwören
beschwören v/t <unreg, o -ge-, h>: etwas beschwören bş-e yemin etmek; -
3 beschwören
beschwören, I) eidlich bekräftigen: iureiurando firmare oder affirmare (durch einen Schwur bekräftigen, z. B. von Zeugen). – iureiurando sancire (durch einen Schwur unverbrüchlich machen, schwören, etw. unverbrüchlich halten zu wollen). – iurare od. adiurare (zuschwören) mit allg. Akk. od. mit Akk. u. Infin. (schwören, daß etwas wirklich so sei). – iurare in alqd (durch einen Eid sich zu etw. verpflichten, unter Eidschwur annehmen u. dgl., z. B. ein Bündnis, ein Gesetz, in foedus, in legem). – ich beschwöre (als Zeuge) eine Aussage, iuro testimonium dicens: ich beschwöre die Richtigkeit meiner Aussage, iuro omnia me vere rettulisse. – ich kann es mit gutem Gewissen b., liquet mihi iurare: ich will es b., daß etc., dabo iusiurandum mit Akk. u. Infin. – jmd. b. lassen, daß er... wolle, iusiurandum accipere (sich den Eid ablegen lassen) od. alqm iureiurando adigere (jmd. den Eid ablegen lassen) mit Akk. u. Infin. Fut. Akt. – II) inständig bitten: obtestari (mit Anrufung Gottes zum Zeugen jmd. bei allem, was ihm teuer ist, bitten). – obsecrare (bei allem, was heilig ist, um Gottes willen bitten). – implorare et obtestari (um Hilfe anflehen u. beschwören), bei jmd., alle per alqm. – jmd. unter vielen Bitten u. Tränen b., multis precibus et lacrimis obtestari: bei allem, was einem heilig ist, b., multis, omnibus, infimis precibus petere, orare; omnibus precibus orare et obtestari alqm. – III) durch Zauberformeln zu etwas bewegen: adiuratione divini nominis expellere ac fugare (unter Anrufung des göttlichen Namens vertreiben, Geister, daemonas, Eccl.). – carminibus elicere (durch Zauberformeln aus der Unterwelt herausrufen, herbannen, die Geister der Verstorbenen, infernas umbras).
-
4 beschwören
beschwören*irr vt2) ( anflehen) yalvarıp yakarmak (-e)3) ( heraufbeschwören) (büyü yaparak) çağırmak4) ( bannen) kovmak -
5 beschwören
-
6 beschwören
v/t (unreg.)1. (etw.) swear to; ich könnte ( nicht) beschwören, dass I could(n’t) swear (that); eine Aussage beschwören swear a statement under oath JUR.2. (anflehen) implore, beseech3. ( Geister, auch fig. Erinnerungen etc.) conjure up, invoke; (Schlangen) charm; ein Unheil beschwören geh. bring about a disaster* * *to adjure; to conjure; to swear; to beseech* * *be|schwö|ren ptp beschworen [bə'ʃvoːrən]vt irreg1) (= beeiden) to swear to; (JUR AUCH) to swear on oath2) (= anflehen) to implore, to beseechsie hob beschwö́rend die Hände — she raised her hands imploringly or beseechingly
4) (geh = hervorrufen) Erinnerung etc to conjure up* * *be·schwö·ren *1. (beeiden)▪ etw \beschwören to swear [to] sth [or that sth is true]\beschwören kann ich das nicht I wouldn't like to swear to iteine Aussage \beschwören to make a statement under oath2. (anflehen)3. (magisch hervorbringen)▪ etw \beschwören to conjure [or call] up sthGeister/Tote \beschwören to raise ghosts/the dead; (bezwingend) to exorcizeeine Schlange \beschwören to charm a snake* * *unregelmäßiges transitives Verb1) swear tobeschwören, dass... — swear that...
eine Aussage beschwören — swear a statement on or unter oath
3) (erscheinen lassen) invoke, conjure up < spirit>; (fig.) evoke, conjure up <pictures, memories, etc.>4) (bitten) beg; implorein beschwörendem Ton — in a beseeching or imploring tone
* * *beschwören v/t (irr)1. (etwas) swear to;ich könnte (nicht) beschwören, dass I could(n’t) swear (that);eine Aussage beschwören swear a statement under oath JUR2. (anflehen) implore, beseechein Unheil beschwören geh bring about a disaster* * *unregelmäßiges transitives Verb1) swear tobeschwören, dass... — swear that...
eine Aussage beschwören — swear a statement on or unter oath
3) (erscheinen lassen) invoke, conjure up < spirit>; (fig.) evoke, conjure up <pictures, memories, etc.>4) (bitten) beg; implorein beschwörendem Ton — in a beseeching or imploring tone
* * *(Geister) v.to invoke v. v.to adjure v.to conjure (up) v.to conjure v. -
7 beschwören
be·schwö·ren *1) ( beeiden)etw \beschwören to swear [to] sth [or that sth is true];\beschwören kann ich das nicht I wouldn't like to swear to it;eine Aussage \beschwören to make a statement under oath2) ( anflehen)3) ( magisch hervorbringen)etw \beschwören to conjure [or call] up sth;eine Schlange \beschwören to charm a snakeetw [in jdm] \beschwören to conjure up sth sep [in sb] -
8 beschwören
* vt1) присягать (в чём-л.), давать показания под присягой; подкреплять ( показания) клятвойein Bündnis beschwören — присягнуть, поклясться в верности (какому-л.) союзу ( договору)2) заклинать, умолять3) заклинать; вызывать( заклинаниями) ( духов), изгонять( заклинаниями) ( злых духов)einen Sturm beschwören — вызвать бурю; прекратить бурю ( заклинаниями)einen Besessenen beschwören — изгонять беса ( из одержимого) -
9 beschwören
-
10 beschwören
1) etw. beeiden кля́сться по- в чём-н. ich kann es beschwören! (я) кляну́сь !, (я) могу́ покля́сться ! seine Aussagen beschwören подтвержда́ть /-тверди́ть показа́ния кля́твой2) anflehen умоля́ть /-моли́ть. geh заклина́ть. jdn. bei allem, was ihm heilig ist beschwören заклина́ть кого́-н. всем, что есть свято́го на све́те | beschwörend умоля́ющий. adv умоля́юще. mit beschwörender Stimme с мольбо́й в го́лосе4) herbeizaubern: böse Geister вызыва́ть вы́звать (заклина́ниями)6) heraufbeschwören: Vergangenes, Verlorenes воскреша́ть воскреси́ть -
11 beschwören
-
12 beschwören
bə'ʃvɔːrənv1) ( anflehen) suplicar, implorar, rogar2) JUR jurar, afirmar bajo juramento1 dig (beeiden) jurar2 dig (anflehen) suplicar, implorar3 dig (Erinnerung) evocar4 dig (bannen) conjurar1. [beeiden] jurar[Erinnerungen, Vergangenheit] evocar -
13 beschwören
beschwö́ren unr.V. hb tr.V. 1. заклевам се; 2. умолявам, заклевам; 3. призовавам (духове, демони); Ich kann beschwören, dass... Мога да се закълна, че...; jmdn. beschwören, die Wahrheit zu sagen заклевам някого да каже истината. -
14 beschwören
- {to adjure} bắt thề, bắt tuyên thệ, khẩn nài, van nài - {to conjure} làm trò ảo thuật, làm phép phù thuỷ, gọi hồn, làm hiện hồn, gợi lên, trịnh trọng kêu gọi - {to exorcize} xua đuổi, xua đuổi tà ma khỏi - {to implore} cầu khẩn, van xin - {to powwow} làm thầy lang, làm thầy mo, làm thầy phù thuỷ, hội họp tế lễ, thảo luận, bàn luận, chữa bệnh bằng thuật phù thu - {to swear (swore,sworn) thề, thề nguyền, tuyên thệ, chửi, nguyền rủa = beschwören (Geister) {to evoke}+ = etwas beschwören {to confirm something by oath}+ -
15 beschwören
vt(beschwor, hat beschworen)заклинатьDeutsch-Russisches Wörterbuch der christlichen Lexik > beschwören
-
16 beschwören
beschwö́ren* vt1. кля́сться, присяга́ть (в чём-л.), дава́ть ( показания) под прися́гой; подкрепля́ть ( показания) кля́твойich kann es (nicht) beschwören, daß es so war — (не) могу́ покля́сться, что э́то бы́ло так
2. заклина́ть, умоля́ть3. заклина́ть, загова́ривать ( колдовать)4. вызыва́ть (заклина́ниями) ( духов)5. изгоня́ть (заклина́ниями) ( злых духов)6. высок. оживля́ть, воскреша́ть (воспоминание, прошлое и т. п.) -
17 beschwören
-
18 beschwören
ich kann beschwören, dass … mogę przysiąc, że …; ( anflehen) zaklinać (a Schlange, Geister), błagać; Erinnerungen przywoł(yw)ać -
19 beschwören
* vtzaklinać, błagać ( j-n kogoś); przywoływać (przeszłość) -
20 beschwören
гл.1) общ. давать (показания) под присягой, давать показания под присягой, подкреплять (показания) клятвой, умолять, присягать (в чём-л.), присягать (в чем-л.), заговаривать (колдовать), взывать (Acc), призывать, заклинать, вызывать (духов; заклинаниями), изгонять (злых духов; заклинаниями), клясться2) юр. дать показания под присягой, подтвердить (под) присягой, подтверждать под присягой, подтверждать присягой3) высок. воскрешать (воспоминание, прошлое и т. п.), оживлять
См. также в других словарях:
beschwören — V. (Mittelstufe) etw. durch einen Schwur bekräftigen Synonyme: schwören, beeiden, beeidigen (geh.) Beispiel: Alle Zeugen beschworen, dass er zur Tatzeit beim Gottesdienst war. Kollokation: seine Unschuld beschwören beschwören V. (Aufbaustufe)… … Extremes Deutsch
Beschwören — Beschwören, verb. irreg. act. S. Schwören. 1) Mit einem Eide bestätigen. Die Zeugen haben ihre Aussage beschworen. Ich kann es beschwören. 2) Vermittelst eines Schwures, d.i. Anrufung des höchsten Wesens, zu etwas verpflichten. (a) Eigentlich. So … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Beschwören — Beschwören, 1) mit einem Schwur bekräftigen, s. Eid; 2) durch Anrufung eines heilig od. mächtig geachteten Wesens Einen zu etwas verpflichten od. zu bewegen suchen; 3) s. Geisterbeschwörung … Pierer's Universal-Lexikon
beschwören — ↑ schwören … Das Herkunftswörterbuch
beschwören — zaubern; hexen; geloben; beeiden; schwören; versichern * * * be|schwö|ren [bə ʃvø:rən], beschwor, beschworen <tr.; hat: 1. durch Eid bestätigen: seine Aussagen [vor Gericht] beschwören; kannst du das beschwören? Syn.: auf seinen Eid nehmen, ↑ … Universal-Lexikon
beschwören — be·schwö̲·ren; beschwor, hat beschworen; [Vt] 1 etwas beschwören schwören, dass etwas so war, wie man es behauptet: Ich kann beschwören, dass ich die Tür abgeschlossen habe 2 jemanden beschwören + zu + Infinitiv durch intensives Bitten zu… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
beschwören — 1. auf seinen Eid nehmen, beeiden, schwören; (geh.): beeidigen. 2. anbetteln, anflehen, bedrängen, bestürmen, bitten, dringend auffordern/bitten, inständig bitten; (bildungsspr.): dringend appellieren; (ugs.): auf der Seele knien, beknien. 3.… … Das Wörterbuch der Synonyme
beschwören — be|schwö|ren ; du beschworst; er beschwor; du beschwörest; beschworen; beschwör[e]! … Die deutsche Rechtschreibung
beschwören — beschwöre … Kölsch Dialekt Lexikon
viel beschworen — viel be|schwo|ren, viel|be|schwo|ren <Adj.>: oft beschworen … Universal-Lexikon
viel beschworen — D✓viel be|schwo|ren, viel|be|schwo|ren; vgl. viel; {{link}}K 58{{/link}} … Die deutsche Rechtschreibung