Перевод: с французского на болгарский

с болгарского на французский

(aigu

  • 1 aigu,

    л adj. (lat. acutus) 1. остър, изострен; lame aigu,л тънко острие; 2. остър, силен; douleur aigu,л остра болка; accent aigu, грам. остро ударение; angle aigu, геом. остър ъгъл; 3. писклив; пронизителен; 4. прен. проницателен, хитър. Ќ Ant. émoussé; grave; sourd.

    Dictionnaire français-bulgare > aigu,

  • 2 accent

    m. (lat. accentus) 1. грам. ударение; accent tonique тонично, силово ударение; 2. писмен знак върху някоя буква; accent aigu остро ударение ('); accent grave тежко ударение (`); accent circonflexe сложно ударение (^); 3. начин на произношение, акцент, интонация; 4. наблягане; mettre l'accent sur наблягам на, акцентувам на; les accents guerriers du clairon бойният зов на тръбата; 5. прен. индивидуален характер (на стил); 6. муз. знак за изпълнение на една музикална фраза; 7. тон; d'un accent autoritaire с властен тон; 8. акцент, особеност при произношение на местен говор или при говорене на чужд език; avoir de l'accent имам акцент ( при говор).

    Dictionnaire français-bulgare > accent

  • 3 acuité

    f. (du lat. acutus "aigu") острота, рязкост; acuité de la douleur сила на болката; acuité visuelle зрителна острота; acuité auditive слухова острота.

    Dictionnaire français-bulgare > acuité

  • 4 acutangle

    adj. (bas lat. acutiangulum "angle aigu") в съчет. triangle acutangle остроъгълен триъгълник.

    Dictionnaire français-bulgare > acutangle

  • 5 angle

    m. (lat. angulus) ъгъл; angle droit прав ъгъл; angle aigu остър ъгъл; angle obtus тъп ъгъл; angle d'incidence ъгъл на допиране; angle de réflexion ъгъл на отражение; angle mort воен. мъртво пространство.

    Dictionnaire français-bulgare > angle

  • 6 grave

    adj. (lat. gravis) 1. ост. тежък; 2. прен. улегнал, сериозен, импозантен; un maintien grave сериозно държане; un grave magistrat внушаващ респект магистрат; un air grave сериозен вид; 3. важен, сериозен, значителен; c'est un grave problème това е сериозен проблем, опасен, тежък, с последствия; maladie grave опасна, тежка болест; la situation est grave положението е опасно; le moment est grave моментът е критичен; il n'y a rien de grave няма нищо опасно; 4. грам. който има тежко ударение; voyelle grave гласна с тежко ударение; accent grave тежко ударение; 5. муз. нисък (за звук, тон); notes graves ниски ноти; 6. m. нисък тон; le grave регистърът на ниските тонове; 7. adj. et adv. муз. бавен, тържествен, бавно, тържествено ( за музика). Ќ Ant. badin, familier, frivole, insouciant; futile; anodin, bénin; léger; aigu. Ќ Hom. graves.

    Dictionnaire français-bulgare > grave

  • 7 grelot

    m. (moy. haut all. grillen "crier", de grell "aigu") 1. дрънкалка; хлопка; 2. арго телефон. Ќ avoir les grelots разг. страхувам се.

    Dictionnaire français-bulgare > grelot

  • 8 son3

    m. (lat. sonum) звук, звън; son3 aigu остър звук; émettre un son3 издавам звук; son3 de cloche камбанен звън; aux son3s de под звуците на (танц, мелодия и др.); son3 fermé, ouvert фонет. затворен, отворен звук; enregistrement du son (sur disque, bande magnétique) звукозапис (върху диск, лента); baisser le son3 d'un poste намалям звука на радио.

    Dictionnaire français-bulgare > son3

  • 9 sourd,

    e adj. (lat. surdus) 1. глух; sourd, comme un pot напълно глух; 2. притъпен, малко звучен, неясен, глух; bruit sourd, глух, притъпен звук; 3. блед, матов (за цвят); teint sourd, блед цвят; 4. sourd, а прен. нечувствителен, неумолим, глух; невъзприемчив; rester sourd, aux cris de ses frères оставам безчувствен към виковете на братята си; 5. таен, безшумен; вътрешен, тъп; douleur sourd,e тъпа болка; colère sourd,e безмълвна ярост; une lutte sourd,e скрита, тайна борба; 6. грам. глух; consonnes sourd,es глухи съгласни; 7. m., f. глух човек. Ќ crier (frapper) comme un sourd, разг. викам, удрям с всички сили; faire la sourd,e oreille разг. правя си оглушки. Ќ Ant. éclatant, sonore; vif, aigu.

    Dictionnaire français-bulgare > sourd,

  • 10 stomoxe

    m. (du gr. stoma "bouche" et oxus "aigu") зоол. хаплива муха ( която разнася болести по добитъка).

    Dictionnaire français-bulgare > stomoxe

  • 11 subaigu,

    л adj. (de sub- et aigu) който не е много остър.

    Dictionnaire français-bulgare > subaigu,

  • 12 suraigu,

    л adj. (de sur- et aigu) 1. извънредно висок, пронизителен (за звук); 2. извънредно остър.

    Dictionnaire français-bulgare > suraigu,

  • 13 trismus

    m. (gr. trismos "petit bruit aigu", de trizein "grincer") мед. тризъм (конвулсивно стискане на челюстта - един от характерните симптоми на тетаноса).

    Dictionnaire français-bulgare > trismus

См. также в других словарях:

  • aigu — aigu …   Dictionnaire des rimes

  • aigu — aigu, uë [ egy ] adj. • XIIIe; agu(d) 1080; lat. acutus 1 ♦ Terminé en pointe ou en tranchant. ⇒ acéré, coupant, pointu. Une flèche aiguë. Oiseau au bec aigu. Angle aigu, plus petit que l angle droit (opposé à obtus). ♢ Très fin ou effilé. Pointe …   Encyclopédie Universelle

  • aigu — aigu, uë (è gu, gue) adj. 1°   Terminé en pointe ou en tranchant. Javelot, fer, bâton aigu. Feuilles aiguës. 2°   En parlant de la voix et des sons, clair, perçant. Un sifflement aigu.    Substantivement. •   Le désordre est dans ses chants [du… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • aigu — AIGU, [aig]ue. adj. Qui se termine en pointe. Il se dit principalement des choses dont on se sert pour percer, pour fendre. Un javelot aigu, le fer de cette lance est fort aigu. un baston aigu, ces coings ne sont pas assez aigus. Il se dit fig. d …   Dictionnaire de l'Académie française

  • aigu — AIGU, UË. adj. Qui se termine en pointe ou en tranchant, et qui est propre à percer ou à fendre. Un javelot aigu. Un fer aigu. Un bâton aigu. Des coins de fer fort aigus. f♛/b] On appelle, en termes de Grammaire, Accent aigu, Un petit accent qui… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • aigu — Aigu, voyez Agu …   Thresor de la langue françoyse

  • AIGU — UË. adj. Qui se termine en pointe ou en tranchant, et qui est propre à percer ou à fendre. Un javelot aigu. Un fer aigu. Un bâton aigu. Des coins de fer très aigus. Des ongles aigus.   En termes de Gram., Accent aigu, Petit accent qui va de… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • AIGU, UË — adj. Qui se termine en pointe ou en tranchant et qui est propre à percer ou à fendre. Un javelot aigu. Un fer aigu. Un bâton aigu. Des coins de fer très aigus. Des ongles aigus. En termes de Grammaire, Accent aigu. Voyez ACCENT. En termes de… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Aigu — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « aigu », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Aigu (féminin aiguë, ou aigüe selon le rapport de …   Wikipédia en Français

  • Aigu — Unter Akzent oder Akzentzeichen (französisch accent) versteht man in der Schrift ein diakritisches Zeichen, das in der gegebenen Sprache zur Markierung des Akzentes verwendet wird. Sie sind bereits seit der Antike bekannt und wurden von den… …   Deutsch Wikipedia

  • Aigu (Musique) — Pour les articles homonymes, voir Aigu. Dans la dimension mélodique de la musique, le mot aigu désigne la zone des hautes fréquences et s oppose au concept de grave. Le mot, qui vient du latin « acutus » (= pointu, tranchant), peut être …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»