-
1 Ascanius
[st1]1 [-] Ascanius, i, m.: Ascagne (fils d'Enée). [st1]2 [-] Ascanĭus, a, um: de l'Ascagne (fleuve de Bithynie). - Ascanius lacus, Plin. 5, 32, 43, § 148: lac de Bithynie. - Ascanius portus, Plin. 5, 30, 32, § 121: port de l'Eolie. - Ascaniae insulae, Plin. 5, 31, 38, § 138: îles voisines de la Troade. -
2 Ascanius
1. Ascanius, ī, m., Sohn des Äneas und der Krëusa, Verg. Aen. 2, 666; oder des Äneas und der Lavinia, Liv. 1, 1. § 11.————————2. Ascanius, ī, m., I) Asc. lacus, ein großer See in Bithynien, an dessen östl. Ende Nicäa lag, j. See von Isnik, Plin. 5, 148. – II) ein den See Askanius durchströmender Fluß in Bithynien, j. Tschatirgha Su, Verg. georg. 3, 270: Ascanium flumen gen. bei Plin. 3, 144.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ascanius
-
3 Ascanius
1.Ascănĭus, a, um, adj., = Askanios, Ascanian:2.lacus,
in Bithynia, near Nicœa, Plin. 5, 32, 43, § 148:portus,
in Troas, id. 5, 30, 32, § 121:insulae,
in the Ægean Sea, over against Troas, id. 5, 31, 38, § 138.Ascănĭus, ii, m., = Askanios, son of Æneas and Creüsa, king of Lavinium, and founder of Alba Longa, Verg. A. 1, 271; Liv. 1, 3; cf. Wagner ad Verg. A. l. c., and id. Exc. ad Aen. 2, n. XVII. p. 438. -
4 Ascanius [1]
1. Ascanius, ī, m., Sohn des Äneas und der Krëusa, Verg. Aen. 2, 666; oder des Äneas und der Lavinia, Liv. 1, 1. § 11.
-
5 Ascanius [2]
2. Ascanius, ī, m., I) Asc. lacus, ein großer See in Bithynien, an dessen östl. Ende Nicäa lag, j. See von Isnik, Plin. 5, 148. – II) ein den See Askanius durchströmender Fluß in Bithynien, j. Tschatirgha Su, Verg. georg. 3, 270: Ascanium flumen gen. bei Plin. 3, 144.
-
6 Ascanius
ī m.Асканий, сын Энея и Креусы (V) или Энея и Лавинии (L) (у римлян — lulus), основатель Альбы Лонги -
7 Ascanius
s.Ascanio. -
8 Ascanius
Ἀσκάνιος, ὁ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Ascanius
-
9 Cercopithecus ascanius
1. LAT Cercopithecus ascanius Audebert2. RUS мартышка f Шмидта3. ENG Schmidt's guenon4. DEU —5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Cercopithecus ascanius
-
10 Cercopithecus ascanius
ENG black-cheeked white-nosed monkeyNLD Kongo-witneusmeerkatGER Kongo-WeißnaseFRA cercopitheque ascagne -
11 Cercopithecus petaurista ascanius
NLD Congo-witneusmeerkatAnimal Names Latin to English > Cercopithecus petaurista ascanius
-
12 Parides ascanius
• -
13 en
[st1]1 [-] particule employé pour attirer l'attention: voici! voilà! + nom. ou acc. - en causam (causa) cur: voilà le motif pour lequel. - en aras, Virg.: voici les autels. - ellum (= en illum), Plaut.: le voici. - ellam (en illam), Plaut.: la voici. - consul en hic est: tiens! voilà le consul! - en, ego vester Ascanius! Virg. En. 5: c'est moi, votre Ascagne! - en ecce (pléonasme) = en. - en ecce, rapido saeua prosiluit gradu Jocasta vaecors, Sen.: voici, voici Jocaste qui s'avance à grands pas, furieuse. - voici que + verbe. - en cui tuos liberos committas! Cic. Verr. 2: voilà donc l’homme à qui tu confierais tes enfants! [st1]2 [-] particule pour exhorter: eh bien, allons! + impératif. - en age, segnes rumpe moras, Virg. G. 3: allons! plus de retard! - en accipe, Virg.: allons, prends. [st1]3 [-] particule pour renforcer une interrogation.: voyons, eh bien, allons. - en quid ago?: voyons! qu'est-ce que je fais? - en quo fretus sim? Ter.: eh bien, à qui me confier? - en umquam (en unquam)...?: est-ce qu'un jour? - en unquam creditis fando auditum esse, Numam Pompilium ex Sabino agro accitum, populi jussu, Romae regnasse, Liv.: croyez-vous que nous n'ayons jamais entendu dire que Numa Pompilius fut appelé du fond de la Sabine par l'ordre du peuple pour régner sur Rome? - en unquam videbo, Virg.: verrai-je jamais? - en haec promissa fides est? Virg. En. 6: est-ce donc ainsi qu'il a tenu ces promesses? - quaeso, en unquam + subj. Cic.: je demande si jamais...* * *[st1]1 [-] particule employé pour attirer l'attention: voici! voilà! + nom. ou acc. - en causam (causa) cur: voilà le motif pour lequel. - en aras, Virg.: voici les autels. - ellum (= en illum), Plaut.: le voici. - ellam (en illam), Plaut.: la voici. - consul en hic est: tiens! voilà le consul! - en, ego vester Ascanius! Virg. En. 5: c'est moi, votre Ascagne! - en ecce (pléonasme) = en. - en ecce, rapido saeua prosiluit gradu Jocasta vaecors, Sen.: voici, voici Jocaste qui s'avance à grands pas, furieuse. - voici que + verbe. - en cui tuos liberos committas! Cic. Verr. 2: voilà donc l’homme à qui tu confierais tes enfants! [st1]2 [-] particule pour exhorter: eh bien, allons! + impératif. - en age, segnes rumpe moras, Virg. G. 3: allons! plus de retard! - en accipe, Virg.: allons, prends. [st1]3 [-] particule pour renforcer une interrogation.: voyons, eh bien, allons. - en quid ago?: voyons! qu'est-ce que je fais? - en quo fretus sim? Ter.: eh bien, à qui me confier? - en umquam (en unquam)...?: est-ce qu'un jour? - en unquam creditis fando auditum esse, Numam Pompilium ex Sabino agro accitum, populi jussu, Romae regnasse, Liv.: croyez-vous que nous n'ayons jamais entendu dire que Numa Pompilius fut appelé du fond de la Sabine par l'ordre du peuple pour régner sur Rome? - en unquam videbo, Virg.: verrai-je jamais? - en haec promissa fides est? Virg. En. 6: est-ce donc ainsi qu'il a tenu ces promesses? - quaeso, en unquam + subj. Cic.: je demande si jamais...* * *En, Aduerbium demonstrantis. Terent. Voy le ci, Voy le là.\En cui tuos liberos committas. Cic. Voy là. -
14 novercalis
I.Lit.:II.novercales ibat venator in agros Ascanius,
of Dido, Stat. S. 5, 2, 118:atque novercali sedes praelata Lavino,
called after Ascanius's step-mother, Lavinia, Juv. 12, 71:Mycenae,
i. e. sacred to Juno, the stepmother of Bacchus, Stat. Th. 7, 177.—Transf., of or like a step-mother, i. e. hostile, malevolent:novercalia odia,
Tac. A. 12, 2:novercales Liviae in Agrippinam stimuli,
id. ib. 1, 33:novercalibus oculis aliquem intueri,
Sen. Contr. 4, 6: erat circa illum Zenobia novercali animo, Treb. XXX. Tyrann. 16. -
15 binominis
bi-nōminis, e [ bis + nomen ]имеющий два имени (напр. Ister = Danuvius, Ascanius = Julus) O -
16 cognomen
cōgnōmen, inis n. [co- + gnomen = nomen ]3) имя, названиеurbem Ascanius clari condet cognominis Albam V — Асканий оснуёт Альбу, город со (столь) славным именем4) нарицательное прозвище, кличкаc. habet sapientis C — его прозвали мудрецом -
17 Iulus
-
18 subrigo
(surrigo и surgo), rēxī, rēctum, ere [ sub + rego ]1) поднимать ( mucronem L)2) выпрямлять ( lumbos Pl)3) настораживать ( aures V)4) подниматься, вставать (е lectulo C; sellā и de sellāC); вставать с постели ( ante lucem C)s. humo O — подняться с землиs. ad dicendum C — подняться, чтобы начать речьs. adaetherias auras или ad lumina vitae V — появиться на светnon recordor, unde cecĭderim, sed unde surrexerim C — я вспоминаю не откуда упал, а откуда поднялся, т. е. стараюсь помнить о своих успехах и забыть о неудачахs. in altum Cld — подняться из низов, возвыситьсяs. alicui C — вставать перед кем-л.s. ab aliquo Aug — расстаться с кем-л.5)а) подниматься, вздыматьсяsurgens a puppi ventus V — поднимающийся с кормы (т. е. попутный) ветерб) порываться, устремляться ( animi juvenum ad magna surgentes Pt)6) подниматься войной, двинуться7) всходить (luna surgit V; astra ignea surgunt V)surgente die L — с наступлением дня, с рассветом8) расти10) возникать ( surgentia bella V) -
19 ambigo
amb-igo, ere (amb u. ago), etwas nach zwei Seiten hin treiben, nur übtr. = über etwas von zwei Seiten denken, d.i. uneins sein, I) mit einem andern, 1) über etwas zweierlei od. entgegengesetzter Ansicht sein, Zweifel erheben, Anstand nehmen, streiten, etw. bezweifeln, bestreiten, u. bes. im Passiv = zweifelhaft od. streitig sein, dem Zweifel od. Anstand od. Streit unterliegen, a) aktiv: haud ambigam, hicine fuerit Ascanius, an maior quam hic, will es unentschieden lassen, Liv.: de quo si quis ambiget, Vell.: de hoc, utrum imperaverit, scriptores inter se ambigunt, Treb. Poll. – gew. b) passiv: α) pers.: temporis aeterni, non unius horae ambigitur status, um die ewige Zeit, nicht um einige wenige Stunden handelt es sich, Lucr.: ius quod ambigitur inter peritissimos, Cic.: quamquam apud quosdam ambigitur, obgleich es von einigen bezweifelt wird, Vell.: ex contrariis scriptis si quid ambigitur, Cic.: in iis causis, quae propter scriptum ambiguntur, Cic.: id ambigitur, belline... an etc., Liv.: omnis res eandem habet naturam ambigendi, erfordert immer gleiche Behandlung beim Disputieren für u. wider, Cic. de or. 3, 111. – bes. β) impers., m. folg. de alqa re, od. m. indir. Frage- od. Infinitivsätzen u. bei vorhergeh. Negat. auch m. folg. Acc. u. Infin. od. m. folg. quin u. Konj., cum de vero ambigetur, Cic.: quid sit, de quo conveniat, quid, de quo ambigatur, Quint.: id, de quo verbis ambigebatur, Liv. – id cum inter omnes constet, eo magis miror ambigi, quānam Hannibal Alpes transierit, Liv.: ambigitur quoties, uter utro sit prior, Hor.: haec impulerint illum ad regni cupiditatem, an tantum suspectum fecerint ambigi potest, Curt.: tria an plura sint ambigitur, Quint.; vgl. ambigitur quid enim? (worüber ist denn Streit?) Castor sciat an Dolichos plus, Hor. – m. Acc. u. Infin., aspici aliquando eam volucrem non ambigitur, darüber herrscht kein Zweifel, Tac. ann. 6, 28 (u. so Tac. ann. 11, 4; 12, 65; hist. 4, 49. Amm. 17, 5, 14). – neque ambigitur, quin Brutus pessimo publico id facturus fuerit, Liv. 2, 1, 3. – 2) über ein (an sich wohl strittiges oder zweifelhaftes) Recht oder Besitztum Anstand nehmen, rechten, streiten, zunächst mit Worten, bes. vor Gericht, ambigendi causa, der Streitpunkt, Cic.: ii, qui ambigunt, die streitenden Parteien, Cic.: amb. cum eo, qui heres est, Cic.: de finibus, Ter.: de hereditate, Cic.: de agro, Liv. epit.: de parte finium cum vicino, Tac.: de regno, Liv.: de regni certamine, Liv. – II) mit sich selbst uneins sein = über etw. in Zweifel-, unentschieden-, unschlüssig-, ungewiß sein, schwanken, (Alexandrum) regnum Asiae occupaturum esse haud ambigere, Curt.: quaenam post Augustum militiae condicio, ambigentes, die in zweifelnder Besorgnis lebten, Tac.: in hac causa, de qua tu ambigis, Gell.: ambigebant de illis (darüber), quidnam fieret, Vulg.
-
20 binominis
См. также в других словарях:
Ascanius — [as kā′nē əs] n. 〚L〛 Rom. Myth. son of Aeneas * * * In Roman legend, the son of Aeneas and founder of Alba Longa (probably the site of modern Castel Gandolfo) near Rome. In Livy s account, his mother was Lavinia, and he was born after Aeneas… … Universalium
Ascanius — Ascanius, lateinisch Ascạnius, griechisch Askạnios, griechisch römischer Mythos: Sohn des Äneas. Nach Vergil war die Mutter die Troerin Kreusa, nach anderen Überlieferungen die Italikerin Lavinia. Ascanius galt als der Gründer von Alba Longa … Universal-Lexikon
Ascanius — Ascanius, so v.w. Askanios … Pierer's Universal-Lexikon
Ascanĭus — (griech. Askanios), Sohn des Äneas und der Krëusa, auch Julius (Iulus) genannt, angeblicher Gründer von Alba Longa (vgl. Äneas) und Stammvater der Julier … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ascanius — Ascanĭus, Sohn des Äneas und der Krëusa, kam mit seinem Vater nach Trojas Zerstörung nach Italien. Nach dessen Tode überließ er seiner Stiefmutter Lavinia die alte Residenz Lavinium und gründete Albalonga … Kleines Konversations-Lexikon
Ascanius — Ascanius, (21. Febr.), Bischof von Tarragona in Spanien, soll (nach dem spanischen Martyrologium von Joh. Tamaius Salazarius, wo er zu den Heiligen gerechnet wird), von dem gothischen Könige Leovigild vertrieben, in Sardinien von Leiden… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Ascanius — Ascanius, myth., Sohn des Aeneas und der Kreusa, nach andern Sohn des Aeneas und der Lavinia, wurde auch Euryleon oder Julus genannt. Er kam mit seinem Vater nach Trojas Zerstörung nach Italien, gründete nach dessen Tode Alba longa und wurde… … Herders Conversations-Lexikon
Ascanius — [as kā′nē əs] n. [L] Rom. Myth. son of Aeneas … English World dictionary
Ascanius — Aeneas trägt Anchises, mit Ascanius und seiner Ehefrau, Amphora aus einer griechischen Werkstatt in Etrurien, um 470 v. Chr., Staatliche Antikensammlungen Ascanius (griechisch … Deutsch Wikipedia
Ascanius — otherusesIn Greek and Roman mythology, Ascanius was the son of Aeneas and Creusa. After the Trojan War, as the city burned, Aeneas escaped to Latium in Italy, taking his father Anchises and his child Ascanius with him, though Creusa died during… … Wikipedia
ASCANIUS — I. ASCANIUS Abderites, vetustus auctor, cuius meminit Laertius in Pyrrhone. II. ASCANIUS Aeneae fil. ex Creusa Priami filia. Virgil. Liv. l. 1. c. 3. tamen dubitat, Creusaene an Laviniae fil. fuerit. Dictus est ab Ascanio Troadis fluv. deinde… … Hofmann J. Lexicon universale