-
1 επειγω
1) давить (своей тяжестью), жать2) перен. тяготить, угнетать(χαλεπὸν γῆρας ἐπείγει Hom.)
3) перен. подавлять, поражатьθάμνοι ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ Hom. — кусты, пожираемые бушующим огнем;
ἐπείγετο βελέεσσιν Hom. — (Эант) был осыпаем стрелами4) теснить, преследовать, гнать(λαγωόν Hom.)
οὐδεὴς ἡμᾶς ἐπείγων διώκει Plat. — никто за нами не гонится;τὰ ἐπείγοντα Plut., Sext. — насущные вопросы, неотложные дела5) приводить в движение, двигать(ἐρετμὰ χερσίν Hom.)
ἔπειγε οὖρος ἀπήμων Hom. — дул попутный ветер;κλύδωνι ἐπείγεσθαι Eur. — быть подхваченным волнами (течением);med. — взбалтывать, взбивать (γάλα λευκόν Hom.)6) погонять, торопить, ускорять(ὦνον ὁδαίων, med. γάμον Hom.; τὸν οἴκαδε στόλον Soph.; med. παρασκευήν Thuc.)
τῆς ὥρας ἐπειγούσης Plut. — так как настала пора7) преимущ. med. pass. торопиться, устремляться, спешить(ἐπί τινα и τι Her., Plut., εἴς и πρός τινα и τι Eur., Plut.; οἴκαδε Plat.)
ᾗ νοεῖς ἔπειγε Soph. — поспеши (туда), куда собираешься;ἐπείγεσθαι Ἄρηος Hom. — рваться в бой;ἐπειγόμενος περὴ νίκης Hom. — рвущийся к победе;ψυχέ ἔσσυτ΄ ἐπειγομένη Hom. — душа стремительно вырвалась (из тела) -
2 κατεπείγω
2 press hard, οἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτόν his creditors were pressing him hard, D.33.6, cf. Th.1.61; κατεπείγει ὕδωρ ῥέον the ebbing water (of the clepsydra) urges him on, Pl.Tht. 172e;ἡ φιλοτιμία κατήπειγεν αὐτόν Id.Ep. 338e
: c. acc. et inf.,οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ κατεπεῖγον τὸ μὴ.. σκοπεῖν Id.Lg. 781e
;οὐδὲν ὑμᾶς κ. ἀκοῦσαι D.24.18
;τὸ -επεῖγον πράττειν X.Mem.2.1.2
;τὰ ἀναλώματα τὰ -επείγοντα PFlor.161.5
(iii A.D.); τὸ κ. alone, the urgent symptom, Gal.17(2).426;οὔτε τι κωλύει οὔτε -επείγει Hp.Fract.14
;τὰ μάλιστα -επείγοντα Isoc.8.132
, cf. Plb.1.66.6; τῶν ἐν ἐκείνῳ μὲν τῷ χρόνῳ πραχθέντων, ῥηθῆναι δὲ νῦν οὐ -επειγόντων not urgently requiring mention, Isoc.12.192;τῆς ὥρας -επειγούσης Plb.3.99.9
;θόρυβος φόβος μετὰ φωνῆς -επείγων Stoic.3.98
:—[voice] Pass., to be pressed, Hyp.(?)Oxy.1607.43, Phld.Rh.1.138 S.;περί τινος PCair.Zen. 530
(iii B.C.).II intr., hasten, make haste,ἕπου κατεπείγων Ar.Ec. 293
: c. inf., Βοιωτοὶ οὐδέν τι κατήπειγον ξυνάψαι were in no haste, X.HG4.2.18; οὐδέν κω κατεπείγων αὐτὸς ἥκειν prob. in Hdt.8.126.III [voice] Med., hasten,ἐκ Κορίνθου Ἀθήναζε Alciphr.3.51
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατεπείγω
-
3 ἐπείγω
ἐπείγω, ipf. ἔπειγον, pass. ἐπείγετο: I. act. and pass., press hard, oppress, impel, urge on; of weight, ὀλίγον δέ μιν ἄχθος ἐπείγει, Il. 12.452; old age, χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἐπείγει, Il. 23.623; wind driving a ship before it, ἔπειγε γὰρ οὖρος ἀπήμων, Od. 12.167; hurrying on a trade, Od. 15.445; pass. ἐπείγετο γὰρ βελέεσσιν, ‘hard pressed,’ Il. 5.622 ; λέβης ἐπειγόμενος πυρὶ πολλῷ, i. e. made to boil in a hurry, Il. 21.362.—II. mid., press on, hasten; of winds driving fast, ἐπειγομένων ἀνέμων, Il. 5.501; μή τις ἐπειγέσθω οἶκόνδε νέεσθαι, Il. 2.354; esp. freq. the part., ‘hastily,’ Il. 5.902, Od. 11.339; and w. gen., ‘eager for,’ ‘desirous of,’ ὁδοῖο, Od. 1.309, etc.; with acc. and inf., Od. 13.30. The mid. is also sometimes trans. (subjectively), ‘hasten on for oneself,’ γάμον, Od. 2.97, τ 1, Od. 24.132.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπείγω
-
4 κατ-επείγω
κατ-επείγω, drängen, antreiben. beschleunigen; Hom. in tmesi, χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἐπείγει Il. 23, 623; οὐδενὸς κατεπείγοντος ἥκειν, unangetrieben, Her. 8, 126; κατεπείγει ὕδωρ ῥέον Plat. Theaet. 172 d, dgl. Legg. VI, 781 e; Βοιωτοὶ οὐδέν τι κατήπειγον τὴν μάχην ξυνάψαι Xen. Hell. 4, 2, 18, wo es auch intrans. sein kann, »sie eilten nicht«; Πομπηΐου κατεπείξαντος, auf Betrieb des P., Plut. Sert. 19; bedrängen, Thuc. 1, 61; οἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτόν Dem. 33, 6; ὑμᾶς ἀκοῦσαι 24, 18, vgl. 28; κατεπείγειν τὸν κυβερνήτην ὁρμίζειν Pol. 6, 44, 6; τὰ κατεπεί. γοντα, das Dringendste, was Noth thut, Noth, Bedürfniß, Xen. Mem. 2, 1, 2; Isocr. 5, 25; Luc. Tim. 48; Plut. Pericl. 27; τὰ κατεπείγοντα πρὸς τὴν χρείαν Pol. 1, 21, 4; κ. ἡ ὥρα, die Zeit drängt, 3, 99, 9. – Pass. eilen, sich beeilen, Ἀϑήναζε Alciphr. 3, 51; – dringendes Verlangen wonach haben, τῆς ξυμμαχίας Pol. 30, 5, 9, vgl. 5, 37, 10.
-
5 κατεπειγω
1) теснить, тяготить, удручатьοἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτόν Dem. — его донимали кредиторы2) побуждать, заставлять, принуждать(ὅ ἥλιος κατεπείγει ξηραίνεσθαι τὰς σήψεις Arst.)
οὐδενὸς κατεπείγοντος Her. — без чьего-л. побуждения;Πομπείου κατεπείξαντος Plut. — по настоянию Помпея;ἥ ὥρα κατήπειγεν Plut. — медлить нельзя было;τὸκατεπεῖγον Xen. и τὰ κατεπείγοντα Isocr. — настоятельная необходимость;οὐδὲν ἡμᾶς ἐστι τὸ κατεπεῖγον τὸ μέ σκοπεῖν τὰ περὴ τοὺς νόμους Plat. — ничто не мешает нам рассмотреть вопрос о законах;med. — настойчиво стремиться (τινός Polyb.)3) торопиться, спешитьἕπου κατεπείγων Arph. — иди не медля, поспеши
См. также в других словарях:
κατεπείγω — (AM κατεπείγω) 1. επείγω υπερβολικά, πιέζω πολύ, δεν επιδέχομαι αναβολή, έχω βιασύνη ή ενέχω στοιχεία ή ιδιότητες που απαιτούν σπουδή (α. «τα έγγραφα αυτα κατεπείγουν» β. «οὔτε τι κωλύει, οὔτε κατεπείγει», Ιπποκρ.) 2. μέσ. κατεπείγομαι σπεύδω… … Dictionary of Greek